Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ผลไม้ส่งออก
เสื้อผ้า
วันๆที่ผ่านไป
บันทึกหมีขี้เกียจ
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
12 มิถุนายน 2553
กว่าจะมาเป็นเสื้อ (เยี่ยมบ้านช่างที่สารภี)
All Blogs
Mix ไป Match มา โดนใจฝรั่ง กลายเป็นแฝดข้ามทวีป
การแจกโปสการ์ดของร้าน
ร้านเสื้อเล็กๆ ขอบ่นเรื่องบาทแข็งสักหน่อย
เว๊ป "Novica" และ หนังเรื่อง "EAT, PRAY, LOVE"
หน้าร้านเสร็จไป 90% แล้ว
หรือจะเป็นโอกาสของสิ่งทอไทย?????
ูเกือบเข้าร้านตัวเองไม่ถูก (ปรับหน้าร้านเชียงใหม่คอตตอน)
มุมสงบเพื่อ "ตัวเอง, ความคิด และการสร้างสรรค์งาน"
กว่าจะมาเป็นเสื้อ (เยี่ยมบ้านช่างที่สารภี)
กว่าจะมาเป็นเสื้อ (เยี่ยมบ้านช่างที่สารภี)
เนื่องจากร้านขนาดปานกลาง(คิดเองนะครับ) เลยไม่มีโรงงานเป็นของตัวเอง สิ่งที่พี่สาวผมขายจริงๆคือความชอบและไอเดีย เสื้อของทางร้านอาจจะไม่ได้แวกแนวสุดขีด แต่ก็มีเอกลักษณ์ไ่ม่ได้น่าเื่บื่อ
เสื้อผ้าส่วนใหญ่ของเราจึงมีลักษณะส่วนที่เป็น Hand Made เข้ามาผสม
แต่เราก็ไม่ได้เย็บเองนะครับ ส่วนมากเราจะไปให้ กลุ่มแม่บ้านทำให้นะครับ
วันก่อนผมได้มีโอกาสตามพี่สาวไปเยี่ยม กลุ่มแม่บ้านที่รวมตัวกันเปิด อืม จะเรียกโรงงานก็ไม่น่าจะถูกต้องเท่าไรนัก เอาเป็นร้านเย็บเสื้อผ้าล่ะกันครับ ลักษณะเป็นบ้านแล้ว แบ่งพื้นที่บ้างส่วนมาเป็นบริเวณทำงานนะครับ
่
กลุ่มแม่บ้านนี้อยู่ที่สารภีครับ มีช่างประมาณ 3-4 คน ไม่รวมหัวหน้ากลุ่มนะครับ
วันนี้ไปรับของตรวจของที่เสร็จแล้ว และก็ดูตััวงานที่ยังอยู่ในระหว่างทำนะครับ
พี่สาวผมกำลังตรวจเสื้อ
ช่างกำลังทำงานอย่างจริงจังครับ
วันนี้ที่พิเศษคือ เราได้ช่างถักมาใหม่ครับ งานถักนั้นหาคนทำที่สวยๆยากครับ เพราะเป็นงานที่ละเอียดและต้องมีความอดทนมากกว่างานจะออกมาได้ครับ (เป็นผมดึงด้ายขาดตั้งแต่สิบนาทีแรกแล้ว)
พี่กำลังเช๊คงานถักของช่างคนใหม่ครับ
เนื่องจากผมเองไม่มีความสามารถทางด้านนี้เลย วันนั้นเลยช่วยได้อย่างมากแค่นั่งแยกไซส์เสื้อว่าครบตามที่สั่งไว้ได้หรือเปล่า
จริงๆผมชอบการที่ร้านมีทำงานอย่างนี้นะครับ คือเข้าข้างตัวเองว่าอย่างน้อยก็ได้มีส่วนสนับสนุนงานในชุมชน ผมคงบอกไม่ได้ว่าเราช่วยเยอะ มันคงไม่ไ้ด้ช่วยมากเหมือนงานมูลนิธิ หรือ อาสาสมัคร แต่อย่างน้อยก็คงมีส่วนไม่มากก็น้อย อย่างน้อยก็ไม่ให้พวกน้าๆป้าเค้าเหงา มีอะไรทำระหว่างวัน
ผมคิดว่าอะไรงานอะไรก็แล้วแต่ มันไม่สามารถทำได้ด้วยตัวเองคนเดียวหรอกครับ ถ้าในเชิงธุรกิจก็ต้องมีอย่างน้อยคนขายคนซื้อเนอะ เสื้อผ้าก็เหมือนกันครับ เส้นทางมันก็มีคนเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่ไม่น้อย แล้วจะค่อยๆเก็บมาเล่านะครับ
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ในวันนี้คือ การที่เราทำงานแล้วมีส่วนช่วยสังคมไม่มากก็น้อยมันรู้สึกดีในระดับหนึ่งเลยครับ เลยมีกำลังใจช่วยพี่สาวทำร้านต่อไป แม้ว่าจะยังปรับตัวไม่ได้ก็ตาม เฮ้อ สู้ๆๆๆๆๆ
Create Date : 12 มิถุนายน 2553
Last Update : 12 มิถุนายน 2553 13:29:18 น.
2 comments
Counter : 1018 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ
โดย: ta (
tookta_tt
) วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:14:57:40 น.
ขอบคุณ คุณตุ๊กตาที่เข้ามาทักนะครับ ถ้าวันไหนมาเชียงใหม่อยากลืมมาแวะที่ร้านด้วยนะครับ
โดย:
Velvetjack
วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:17:13:47 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
ลุงหมีสีลูกพลับ
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
?
]
ส่งออกพริกและมะม่วงทั้งปลอดสารและไม่ปลอดคร้าบ
ติดต่อได้ที่ 0867920050 ครับผม
Friends' blogs
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
CtrlA1tDel
pawawit
ปีศาจความฝัน
Ji Kang Wei
amykittenish
smack
prunelle la belle femme
ป้ามด
nan2nan
pooplaza
maistyle
kk-craftsgirl
Honey and Moonney
The phu
patthanid
แจ้ห่ม47
yakkeaw
freshfarm
นู๋ยู้ฮู้
ชะเอมหวาน
tiensongsang
เกลือหนึ่งกำน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add ลุงหมีสีลูกพลับ's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.