เมื่อแม่คิดถึงคนสวยจับใจ
คนสวยไปอยู่บ้านยายตั้งแต่วันที่ 1 กค. 2553 ทุกวันบ้านมีแต่ความเงียบเหงา แม่แทบไม่มีอะไรทำด้วยซ้ำ
เมื่อคืนนี้เป็นอีกคืนที่มันช่างแสนยาวนาน ความเงียบสงัดในห้องนอนมันช่างแสนน่าทรมานยิ่งนัก อยู่ๆ น้ำตาพาลจะไหล แม่คิดถึงคนสวยมากๆ นั่นเอง แต่แม่พยายาสะกดน้ำตาไว้ ไม่อยากร้องไห้ เพราะมีคนปรามาทไว้หลายคนว่าแม่ต้องได้นอนร้องไห้คิดถึงลูกแน่ๆ (เป็นคนที่ทำงานซะส่วนใหญ่อ่ะนะที่ปรามาท) และแม่เองก็ไม่คิดว่าจะต้องร้องไห้ มันดูโอเว่อร์อ่ะ
แต่...................... แม่พยายามกลั้นๆ ไม่อยากให้น้ำตาไหล ก็พยายามจะข่มตาหลับ แต่หลับไม่ลงจริงๆ แม่เลยเปิดไฟหัวนอน แล้วหยิบหนังสือมาอ่าน อ่านๆๆๆๆๆ และก็คิดว่า ถ้าเมจิคอยู่แม่คงไม่มีเวลาได้ทำแบบนี้ ก็ดีเหมือนกันเนอะ เพราะมีคนบอกว่า คนไทยอ่านหนังสือน้อยลง คนนึงอ่านหนังสือได้วันนึงๆ ไม่ถึง 2 บรรทัดด้วยซ้ำ วันนี้แม่ช่างโชคดีจังที่มีโอกาสได้อ่านหนังสือตั้งหลายหน้าแหน่ะ ระหว่างที่ตาจ้องไปยังตัวหนังสือ แต่แล้วก็ยังคิดไปเองอีกว่า ที่แม่ส่งเมจิคไปอยู่กับยายเพื่อจะช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายจริงๆ นะเหรอ ถ้างั้นแม่ก็งดช็อปสิ มันก็ประหยัดไปได้หลายโขแล้ว แล้วแม่จะอยากได้เงินเยอะแยะไปทำไม ทั้งที่ต้องมานอนทุกข์แบบนี้ แต่ถ้าแม่เอาเมจิคมา แล้วตากับยายก็เหงา วันไหนถ้าตาไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ (ซึ่งทุกวัน) ยายก็เหงาคนเดียวอยู่ในบ้าน คิดมาอีกก็สงสารยายจับใจ คิดเอาว่า ยายก็แก่ลงเรื่อยๆ แม่ก็น่าจะให้ความสุขกับบั้นปลายชีวิตที่ท่านเลือกเองเหอะ เฮ้ออออออออออออ ดูสินี่แม้กระทั่งตาอ่านๆๆ หนังสือยังคิดอะไรแทรกไปได้สารพัด
แต่แล้วไม่นาน แม่ก็ .......................................
Create Date : 09 กรกฎาคม 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 9 กรกฎาคม 2553 8:42:49 น. |
Counter : 784 Pageviews. |
|
|
|