Bloggang.com : jmeejan : เรื่องตื่นเต้น

เรื่องตื่นเต้น

เคยมั้ย อยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นมาทำอะไรที่มันตื่นเต้นเล่น ทั้งที่ผลลัพธ์ก็แค่เท่ากับไม่ได้ทำ

วันนี้เป็นอีกวันที่ว่างเปล่า หลังจากปล่อยให้ตัวเองนอนว่างงานมา 2 เดือน ก่อนหน้านี้ก็ไล่สมัครงานอยู่หลายที่ ทั้งทางอินเตอร์เนตและ walk in เข้าไป แต่ผลของมันก็คือ ตอนนี้ก็ยังว่างงานอยู่ดี

เมื่อบ่ายที่ผ่านมา ได้ตื่นเต้นกับโทรศัพท์จากบริษัทที่ชื่อยาวเป็นกิโล เรียกให้ไปสัมภาษณ์งานในตำแหน่งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน Agency Leader ฟังดูดีแฮะ เลยยอมรับฟังข้อเสนอและคำโน้มน้าวต่อ พร้อมกับถามกลับถึงชนิดงานที่ทำ ธุรกิจของบริษัท รวมถึงถามย้ำว่า “ไม่ใช่งานขายตรงใช่มั้ย ?” ซึ่งคนที่โทรมาก็ยืนยันว่า บริษัทของเขาไม่ได้ทำธุรกิจขายตรง พร้อมกับอ้างชื่อบริษัทแม่ ที่แค่เอ่ยชื่อ ใครๆ ก็ต้องร้องอ๋อ เลยคุยรายละเอียด และตกลงวันเวลา และสถานที่นัดหมายกันเป็นอย่างดี พร้อมกับจดชื่อบริษัทไว้อีกครั้ง ก็ดีนะ อยู่ๆ ก็มีคนโทรมาให้เราไปสัมภาษณ์งานทั้งที่ไม่ได้สมัคร ลองไปคุยดูคงไม่เสียหาย..

ตื่นเต้นอยู่ไม่นาน ก็ลองเอาชื่อบริษัท search ใน Google ดู และแล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ชื่อบริษัท กับสถานที่ตั้ง ถูกเอ่ยถึงในหลากหลายกระทู้ ในหลายเว็บว่าเป็นการชักจูงให้ไปเป็นพนักงานขายประกัน ก็เลยถึงบางอ้อ และได้คำตอบในไม่กี่วินาที ... ไม่ได้ดูถูกงาน แต่งานชนิดนี้ คงไม่อยู่ในข่ายที่เราจะสามารถทำมันได้

เรื่องตื่นเต้นแรกหายไป เรื่องใหม่ก็เข้ามา เมื่อเพื่อนและรุ่นพี่ที่สนิทกัน โทรมาบอกว่ามีบริษัทที่เขารู้จักกำลังหาคนทำงานอยู่ และให้เบอร์ติดต่อคนในบริษัทไว้ ซึ่งหลังจากโทรไปคุยก็รู้ว่า รับสมัครวันนี้เป็นวันสุดท้าย และเขาจะอยู่ออฟฟิศอีกแค่ 1 ชั่วโมง เอาละสิ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ อะไรก็ยังไม่ได้เตรียม แต่ไม่ใช่ปัญหา อีก 30 นาทีต่อมา ฉันก็พร้อมออกจากห้องไปสมัครงาน และบึ่งรถมอเตอร์ไซด์รับจ้างไปยังออฟฟิศที่ว่านี้ทันที

นับว่าโชคดีที่ออฟฟิศนี้อยู่ไม่ไกลหอพักซักเท่าไหร่ เลยไปทันเวลา ได้เขียนใบสมัครและได้คุยกับพี่ที่กำลังหาคนพอดี แต่พอคุยไม่เท่าไหร่ พี่เขาก็เปิดประเด็นมาว่า “ทำไมน้องเรียกเงินสูงจัง ?” ซึ่งตำแหน่งงานที่ฉันสมัครกับเงินที่เรียก สูงกว่าพนักงานในตำแหน่งเดียวกันของที่นี่ถึง 8000 บาท !!!!! ซึ่งฉันเองก็ยืนยันว่า คงลดจากนี้ได้ไม่มาก และพี่เขาก็เข้าใจ สำหรับคำตอบสุดท้ายของฉันก็คือ “ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าได้มารู้จักกัน” พี่เขายิ้มและบอกว่าจะเก็บประวัติฉันไว้ในแฟ้ม และอัพตำแหน่งที่สมัครให้เป็นในระดับหัวหน้างาน เผื่อว่ามีโอกาสเรียกมาใช้งานกันต่อไป.....

ทั้งที่รู้มาก่อนว่าที่ที่ฉันมาสมัครนี้ ไม่สามารถจ้างงานในอัตราที่ฉันเรียกแน่นอน แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ฉันตัดสินใจใน 1 ชั่วโมงสุดท้ายก่อนออฟฟิศจะเลิกงาน และบึ่งมอเตอร์ไซด์มา ก่อนหน้านี้คิดว่า อะไรก็ได้ขอให้ได้งานทำไปก่อน แต่พอมาคุยและรู้ว่าจะต้องรับเงินเดือนที่น้อยลงกว่าเดิมแน่ๆ ถึง 5000 บาท มันทำใจไม่ได้จริงๆ

แต่วันนี้ก็รู้สึกว่าเรื่องตื่นเต้นทั้งสองเรื่องมันทำให้เกิดความรู้สึกมากมาย อยากได้งาน ลังเล เลือกมาก เสียดาย และสุดท้ายก็คงต้องปลง พรุ่งนี้คงต้องเดินหน้า หางาน และหนทางที่มันพอดีกับความต้องการของฉัน อาจจะมีอีกหลายเรื่องตื่นเต้นที่จะตามมา ก็คงจะดีกว่าหายใจหมดไปวันๆ แค่นั้น

Create Date : 01 กรกฎาคม 2552

Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 0:16:14 น.

3 comments

Counter : 1974 Pageviews.

55 นึกถึงตัวเองตอนจบใหม่ๆ
ไปสมัครงานสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง
ในช่อง เงินเดือนที่ต้องการ
ฉันกรอกตัวเลขทีอยากได้ลงไป
แล้วพี่เค้าก็พูดแบบเดียวกันนี้เลย
ทำไมเรียกเงินสูงจังค่ะ
เงินเดือนระดับนี้ต้องทำงานมาแล้วห้าปี
ฉันตอบไปว่า
ก็ให้กรอกว่า “เงินเดือนที่ต้องการ” นี่คะ
นี่คือจำนวนที่หนูต้องการ
แต่ถ้าพี่ให้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ

การสัมภาษณ์งานเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นเสมอแหละ
ต่อให้ทำงานมากี่ปี กี่ที่แล้วก็ตาม
Fighto!

^^

โดย: am^^ IP: 58.8.125.84 วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:52:58 น.

แวะมาเติมกำลังใจให้ค่ะ

สู้ต่อไปนะคะ

โดย: ข้าวกับดิน

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:36:37 น.

บางที่การลองทำอะไรที่ท้าทาย
ก็เหมือนจะช่วยยืนยันความสามารถของเรา
ช่วยให้เราเกิดความมั่นใจ
หลังจาก...ที่ปล่อยระบบกับการทำงานเดิมๆ ครอบงำมานานน่ะค่ะ
เป็นเหมือนกันค่ะ.....
บางครั้งแค่รู้ว่าเค้าต้องการเราในเงินเดือนสูงลิบ
ที่ลองเรียกไป ก็พอแล้วค่ะ
และก็ไม่ได้หมายความว่า
กับเขาด้วยซ้ำค่ะ

โดย: mutcha_nu

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:01:46 น.