ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราจริงๆ ค่ะ
ความอบอุ่นจากครอบครัว ช่วยเยียวยาและบรรเทาความทุกข์ได้เสมอ

บ้านคือวิมานของเราค่ะ


เป็นกำลังใจให้นะคะ

บ้านคือที่สุดท้ายที่เราคิดถึงเวลาเราเหินลม
เวลาอยากพัก บ้านคือที่แรกที่นึกถึง

ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราอีกแล้วคร่า
ยิ่งถ้ามีแม่เราอยู่ด้วยน่ะอบอุ่นซะยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดอีก ..อิอิ..

เห็นด้วยค่ะ
บ้านเป็นทั้งที่อยู่ ที่นอน ที่กิน ที่พัก
อยู่ได้ทั้งตอนสุขและตอนเศร้า

นี่แหละค่ะความหมายของคำว่า"บ้านคือวิมานของเรา" ไม่ว่าจะเหนื่อยล้าแสนสาหัสมาจากไหน แต่พอเหยียบย่างเท้าลงที่บ้าน ความรู้สึกเหล่านั้นหายไปจนเกือบหมดในทันที

ดีใจที่คุณจขบ.เลือกบ้านเป็นแหล่งชาร์ตแบตฯนะคะ

และขอให้ได้ในสิ่งที่หวังไว้โดยเร็วค่ะ

ไม่คิดถึงบ้านเท่าไหร่
เพราะเพิ่งกลับมาจากบ้าน
ตอนนี้รอบล็อกใหม่

^^

แม่แต่งงานมาอยู่บ้านสามี 36ปี แล้วถือว่าที่นี่เป็นบ้านเช่นกัน แต่ก็คิดถึงบ้านที่มีพ่อมีแม่สุดๆเลยค่ะ แม้ท่านทั้งสองจะไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว ภาพเก่าบ้านเก่ายังจำได้ติดตาค่ะ