เ ร า จ ะ ข้ า ม - จั ง ห วั ด - ม า พ บ กั น
:: ม า ดู รู ป ที่ ถ่ า ย ไ ว้ ร ะ ห ว่ า ง ก า ร ไ ป ทำ ง า น แ บ บ ย้ อ น ร อ ย ถ อ ย ห ลั ง กั น :: วันที่ห้า :: 20 ธันวาคม 2551 
รูปนี้เป็นรูปที่ถ่ายในวันสุดท้ายของการเดินทาง ที่ "เรนฟอเรทส์" ฟ้าหน้าหนาวสีซีด ๆ พิกลแต่น้ำเย็นเฉียบเลยอ่ะ กิ่งไม้แห้ง ๆ ซีด ๆ มันสวยตรงหนายเนี่ย 
ลำธารน้ำ...ยังมีน้ำใสใหลเย็น ๆ ให้เห็น ปกติหน้าหนาว (แล้ง) น้ำจะน้อยมาก ไม่กล้าลงน้ำ เพราะมันเย็นเจี๊ยบจริง ๆ 
ใบไม้รกรุงรัง...ตะก่อนนี้ บริเวณนี้ไม่มีอะไรให้เราสนใจเลยแม้แต่นิด นั่งรถผ่านทุกวันตั้งกะเด็กจนโต จวบจนมีที่พักแห่งนี้ขึ้น ธรรมชาติเลยถูกดัดแปลงเติมแต่งให้สวยแบบรก ๆ แต่ก็ดีอ่ะ...ร่มรื่นแบบหนาแน่นดี 
ฮิ ฮิ...ยืนยันว่ารกเจง ๆ ให้ตายสิ...อย่างกะป่าดงดิบ อุ๊ย! ไม่ใช่ แดดยังส่องถึงพื้นดินบ้างนินา... 
เงาใบไม้ รูปหัวใจ...(ดูดี ๆ นะ) หัวใจสองดวงที่บังเอิญได้พบกันใน อย่างกะหนังเรื่อง "เราจะข้ามเวลา มาพบกัน" แต่นี่ไม่ใช่สิ..."เราจะข้าม จังหวัด มาพบกัน" เหอ ๆ 
จ๊ะเอ๋...........ทำรายอยู่จ๊ะ 
นอนเล่นคับป๋ม... 
อื๋อ....น่าตาน่ารักดีนิ มีความสุขอะสิ หลับตาพริ้มเชียว อิจฉาอ่ะ...นอนฟังเสียงน้ำตกไหลริน ท่ามกลางบรรยากาศเขียวครึ้ม (อยากเป็นแมว) 
แสงไฟในห้องพัก โรแมนติคดีนิ...แต่ แง ๆ ไม่มีครายเคียงข้างเลยยยยยยย....  แง....แง (งอแง) ยังคร่ำครวญไม่เลิก... 
ห้องพักน่ารักค่ะ....กระทัดรัดดี...แต่เผอิญ อิฉัน อยู่คนเดียวแต่ของเยอะอย่างกะอยู่สามคน...ทำซะรกเลย อิอิ.. 
อาหารเช้า....กินตอนเกือบสิบโมง เค้าจะไม่ให้กินแล้ว อยากตื่นสายทำไมล่ะ....โฮ ๆ 
ด้านหน้ารีสอร์ทค่ะ...กำลังเคลื่อนขบวน หลังจากที่นอนอยู่ท่ามกลางความหนาวเหน็บ อากาศตอนกลางคืนเย็นเจี๊ยบเลย น่าจะสักประมาณ 14-15 องศาได้...ไม่ยอมเปิดแอร์ เล่นนอนขดตัวกลมกับความเย็นอยู่อย่างนั้นทั้งคืน (ว๊าย...ครึ่งคืนค่ะ ไปเป็นคนชงเหล้าสักครึ่งคืนแล้ว ไอ้ปี กะ ตัวอ้วน มันขอเมา อิฉันก็มีหน้าที่ ชงเหล้าให้กิน และคอยชวนมันกลับที่พัก จนสองคนนี่รำคาญ ฮ่า ๆ ก็มันง่วงแล้วนี่เฟร้ย..) 
ออกจากที่เรนฟอเรสท์ มาไม่ไกลมานัก ก็จะเจอร้าน "กาแฟปลัด" เจ้าของเป็นปลัด (หรือเปล่าหนอ) ร้านนี้ปกติเวลากลับบ้านพิดโลก ก็ต้องแวะอยู่แล้ว...เที่ยวนี้ก็ย่อมไม่พลาด...รูปนี้คนถ่ายมันเมาเหล้า แถมยังเมากาแฟ ถ่ายไปกี่รูปหว่า... หมดแล้ว...วันสุดท้าย หลังจากนี้ก็แวะไปไหว้พระทำบุญที่วัดคลองเรือกะน้อง ๆ สองคน หลวงพี่ประจำวัดทักว่า... "ทำบุญตักบาตรมั่งนะโยม อย่ากินแต่บุญเก่า บุญใหม่ต้องสะสมนะโยม" (แก้ตัวกล้อมแกล้มว่า...หนูตื่นสาย ใส่บาตรมะค่อยทันพระอ่ะเจ้าค่ะ ฮี่ ๆ) ------------*------------ วันที่สี่ :: 19 ธันวาคม 2551 อยู่หนายเอ่ย .... 
อ่อ...นึกออกแล้ว...จำได้ว่า วันนี้ทั้งวันอยู่แต่บนรถ...เดินทางออกจากเชียงใหม่ ผ่านลำปาง มุ่งหน้าเข้าพิษณุโลก โดยใช้เส้นทางเด่นชัย ผ่านป่าเขา ลำเนาไพร เส้นทางที่คดเคี้ยว...แวะพักบ้าง ไม่มาก หลับ ๆ ตื่น ๆ เป็นระยะ...ลูกน้องบอกว่า พี่หลับบ้างก็ดี จะได้ไม่มีคนบ่น อ้าวว....เด๋วสวย! 
เติมลม...เติมพลัง 
ใบไม้ริมทาง...ข้างร้านกาแฟผาลาด ทางแยกเข้าแม่เมาะ... วันนี้ถ่ายรูปน้อยมาก...เพราะรีบเร่งเหลือเกิน ขนาดรีบแล้วนะ..ยังไปถึงพิษณุโลกซะมืดค่ำ ทัวร์เถิดเทิงก็งี้ แวะตลอด โดยเฉพาะ เจ้าขี้ยา ตัวอ้วน จอดตรงใหนก็ต้องดูดบุหรี่... ------------*------------ วันที่สาม :: 18 ธันวาคม 2551 ไปดอยสะเก็ต.......แล้วก็ไปจอมทอง (ทำงานนะ ไม่ได้เที่ยว) 
ภูผาสูง...ป่าไม้ที่หายไป เปรียบเทียบจุดที่ยืน กับที่มองเห็นลิบ ๆ นั่น อีกไม่กี่ปี มันก็จะไม่เหลือให้เห็น 
ที่จะไม่เห็นอีกในอีกไม่กี่ปี...ก็เพราะว่ามันเป็นแบบนี้งัยล่ะ 
หินที่ไม่สวย...เพราะมีดินปนอยู่เป็นชั้น ๆ รอให้ระดับความลึกมากขึ้นกว่านี้ อาจพบแต่เนื้อหินล้วน ๆ 
รถ 4wd ขึ้นไม่ได้ ยกเว้นรถตีนตะขาบ ก็เลยต้อง 2wd (เท้าข้าพเจ้าเอง) ลื่นนะนั่น...อย่านึกว่าเดินง่าย ๆ 
เสร็จจากดอยสะเก็ต ก็ระเห็ด ไปอีกร้อยกว่ากิโล ไปลำพูน....บ้านโฮ่งกัน เห็นทรัพย์ในดิน สินในน้ำแล้วชุ่มฉ่ำใจ แต่ไม่สบายใจเท่าที่ควร 
บรรยากาศนิ่งดี 
ด้านนี้ ... ตั้งหน้าตั้งตา ดูดทรายขึ้นมาขาย ... 
ปล่อยตัวอ้วน คุยเรื่องงาน หลังจากที่เราคุยจบแล้ว ... ไปเจอต้นกล้วยไม้เล็ก ๆ เพาะไว้เต็มเลย เสียงโทรศัพท์ดังแต่ไม่ได้ยิน เพราะทิ้งไว้ในรถ...กลับมาเห็นอีกทีว่ามี Miss Called โทรกลับไปก็ได้รับคำเชิญชวนว่า "ไปดอยสุเทพกันนะ แล้วค่อยไปทานอาหารที่ร้านเฮือนสุนทรีย์กัน"... หัวใจของฉันเต้นตูมตาม ดีใจจังเลย มีคนพาเที่ยว พากิน อีกแว๊ว! เราออกจากบ้านโฮ่ง - ลำพูน กันก็ปาเข้าไปบ่ายสี่โมงกว่า...กว่าจะถึงดอยสุเทพ ไม่มืดเลยหรือนั่น พระอาทิตย์ตกดินเร็วเสียด้วยสิ อะ...ไปเหอะ อยากไป เสร็จงานแล้ว เที่ยวมั่งจิ เราขึ้นไปถึงบนดอยมืดแล้วจริง ๆ แต่ความงามขององค์พระธาตุ สะกดให้เราต้องยืนนิ่ง สวยจัง! 
ฉันถ่ายรูปได้น้อยมาก...มืดแล้ว แสงหายไปหมด เหลือเพียงแสงไฟสีทอง กับแสงเทียน ผู้คนเริ่มลงจากดอยไปสู่เมืองอันครึกครื้นด้านล่าง ที่แห่งนี้...ใจฉันกลับปลาบปลื้ม มีบางเรื่องที่ต้องลืมไม่ลง..ฉันรู้สึกได้อย่างเดียว คือความปลื้มปิติ ยินดี เราอยู่ไม่ไกลกันเลยในเมืองกรุง...แต่เรากลับพบกันน้อยครั้งมาก เวลาที่ไม่เคยตรงกัน ภาระที่ต่างคนต่างต้องทำ ทำให้เราห่างกันโดยปริยาย มีแต่เพียงเสียงตามสายเท่านั้น ที่ดึงเรามาอยู่ข้าง ๆ กัน แต่ทว่า...สถานที่ ที่เราได้มาพบกันกลับอยู่ห่างไกลจากบ้านของเราทั้งสองคนยิ่งนัก และยังเป็นสถานที่ที่แสนจะศักดิ์สิทธิ์อีก ฉันอธิษฐานขอในสิ่งที่ฉันอยากได้ไฝ่ฝัน เซียมซีที่เสี่ยงทาย กับคำทำนาย ทำให้ฉันรู้สึกลึก ๆ ในใจ (อยู่คนเดียว) ว่า ความสุขมันเปี่ยมล้นพ้นเหลือเกิน...ช่างเป็นเวลาที่แสนจะคุ้มค่าอะไรเช่นนี้... แม้จะเหนื่อย..จะเพลีย จากการเดินทางตะรอนในรถ แต่พอได้อาหารอร่อย ๆ กับบรรยากาศออกแนว ๆ พันธมิตร ที่เฮือนสุนทรีย์ คำทักทายอบอุ่นจากเจ้าของร้านและลูกสาวคนสวย "ลานนา" เพลงคำเมืองเพราะ ๆ บรรยากาศริมน้ำยามค่ำคืนที่หนาวเย็น...(แต่ใจไม่หนาว .. อะคริ) เสียดาย! วางกล้องไว้ในรถ ไม่งั้นก็คงได้ภาพคุณแม่กับคุณลูกร้องเพลงคำเมืองอันแสนไพเราะติดกล้องมาบ้างแล้ว คืนนี้...ขอซดเบียร์ ว่าแล้วก็ซดไปหลายแก้ว... ฮี่ ๆ ... ------------*------------ วันที่สอง :: 17 ธันวาคม 2551 
อรุณรุ่ง ณ เมืองลำปาง วันนี้...ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน แถมได้หม่ำอาหารอร่อย ๆ ที่คลับกอฟล์ในแม่เมาะ...ไม่ได้ไปเล่นสไลเดอร์กะเค้า (อายลูกน้องมัน ปี กะตัวอ้วนคงขำ ตกเขาตาย...) อากาศทึม ๆ ไม่ค่อยอยากถ่ายรูปเลยอ่ะ อะนะ...เอาไปดูเล่น ๆ แก้เบื่อสักรูป...นะ 
เห็นภูเขา..เป็นเงาดำ ๆ ด้านข้าง..ภูเขาเถ้าถ่านหิน นั่งทานข้าวเที่ยงกับท่านรองฯ พูดคุยกันเรื่องขี้เถ้าทองคำในปีหน้า รายละเอียดการประมูล..บริบทในสัญญา ฯลฯ..งานที่ยังต้องทำต่อ แหะ ๆ ที่ทำให้ฉันทานข้าวอร่อย เพราะแอบปลื้มท่านมานาน...ที่สำคัญ ท่านไม่ตีกอฟล์ซะแล้ว ด้วยเหตุผลของ กระดูกคอเคลื่อน เกิดจากการนั่งเล่นคอมพ์นาน ๆ (อุ่ย...ชักจะเสียวเสียแล้วจิ) ท่านบอกว่า อยู่กะคอมพ์วันละหลาย ๆ ชั่วโมง (สงสัยติดเกมส์ ใช่มั๊ยคะท่าน ฮ่า ๆ) 
สักรูปนะจ๊ะ...กิโลเมตรยักษ์ 
พาหนะในการเดินทางในครั้งนี้...ขาไป ไม่มีอะไรท้ายรถ แต่...ชะเอย...ขากลับ ไม่มีที่จะวางของ ได้โต๊ะไม้สักเก่า ๆ ตัวเล็ก ๆ สำหรับวางโคมไฟเก่า ๆ โต๊ะไม้อัดเมืองนอกเก่า ๆ รุ่นโบราณ ฝีมือ "พ่อทำเอง" ขนกลับมาเพียบ...! กลับถึงบ้านคงสนุกกะการแต่งบ้าน (ให้รก) อีกแล้วคับป๋ม... 
จากลำปางมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่ ริมแม่น้ำปิง กับธรรมชาติที่จะถูกดัดแปลง.... 
พระอาทิตย์กำลังจำลับของฟ้า ณ..ริมน้ำปิง (ห่างจากตัวเมืองมาประมาณสามสิบกว่ากิโล) -------------- ค่ำคืนนี้ กับหัวใจที่กำลังรอคอยใครคนหนึ่ง อากาศเริ่มเย็นแล้ว ออกไปจากที่นี่กันเถอะพวกเรา อาหารมื้อค่ำ...ที่ใหนดี...ไป Good View! หลังจากนั้นค่อยว่ากัน! เกือบตีสองที่เราสามคนออกมาเดินท่อม ๆ กันข้างถนน เพื่อไปหาใครคนหนึ่ง คนที่เพิ่งมาถึง...คนที่เค้าคือ...หัวใจของฉันอีกดวง!... ------------*------------ วันที่หนึ่ง :: 16 ธันวาคม 2551 วันแห่งการเดินทาง วันแห่งการเตรียมตัว ออกจากกรุงเทพฯ ก็ปาเข้าไปสิบเอ็ดโมงเช้า แถมระหว่างทางไปเจอม๊อบ ที่จังหวัดตากอีกนะ...กว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง ที่ลำปาง ที่พักค้างคืนจุดแรก เล่นเอาเหนื่อย เพราะต้องขับอ้อมโลก เผาผลาญน้ำมันเล่น เฮ้อ..!! ประเทศไทย.... . . ------------*------------ ~*MM 21 ธันวาคม 2551 [เพลง : Set ที่ฟังระหว่างเดินทาง]
| Create Date : 21 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 21 ธันวาคม 2551 18:56:30 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 791 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ย้อนอดีต หรือ ทะลุอนาคตหว่า คริ คริ