Bloggang.com : m_econ : ชอบได้ก็เลิกได้

ชอบได้ก็เลิกได้

การที่เราติดหรือชอบอะไรสักอย่าง มันยากนักนะที่จะ"เลิก"
ได้ เพราะมันเป็นความเคยชินของเรา หรือเราสร้างความเคยชินให้ตัวเอง
ตอนนี้รู้สึกดีใจที่ตัวเองเลิกได้ไม่ใช่เลิกอย่างหายขาด แต่ไม่จำเป็นต้องเข้าไป
เวปเดิมๆ ที่ๆเดิมอีกต่อไปแล้ว ไม่มีค.จำเป็นเลยจริงๆ ถึงแม้ว่าที่ๆนั้นจะสร้างมิตรภาพและค.ทรงจำไว้จำนวนหนึ่งแต่ ณ ตอนนี้มันก็เท่านั้นแหละเพราะเมื่อเวลาเปลี่ยน อะไรๆก็เปลี่ยน แต่สิ่งที่จำได้ก็เพียงแค่ว่า ความรู้สึกดีที่ไม่ปรุงแต่งให้คนที่เราคิดและมองเค้าเพียงในแง่เดียว เพียงเหรียญด้านเดียวที่เค้าอยากให้คนอื่นๆเห็น แล้ววันนึงเราไปเห็นเหรียญอีกด้านของเค้า...มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่า เวลาคนโกหกคนอื่นนี่มีความสุขมั๊ย สุขจริงๆหรือว่า สุขเพราะตัวเองบอกกับตัวเองว่า ชั้นมีความสุข...น่าสงสารนะ

อ่านนิยายอย่างเดียวมันก็ดีอยู่แล้ว หาเรื่องสาระแนไปออกนอกขีดจำกัด สิ่งที่ตัวเองคิดว่า แกไม่น่าจะทำมันตั้งแต่ต้น หาเรื่อง ใส่ตัวโดยแท้แล้วจะโทษใครนอกจากตัวเอง เอิ๊ก.........ติดทั้งนิยาย ติดทั้งเอ็ม ณ นาว เลิกอ่านนิยาย แต่เลือกอ่านที่อ่านแล้วมีความสุข ในโลกโซเชี้ย เน็ตเวิร์ค นิยายมีเป็นล้านเรื่องให้เลือกอ่าน เิชิญแล้วแต่สะดวก แค่คิดว่าอ่านในที่ๆตัวเองมีค.สุขไม่ยุ่งกับสัตว์โลกหน้าไหนทั้งนั้น....ก็ทำไปเหอะ ส่วนเอ็มไม่ออนมาชาติเศษ หรือถ้าออนก็คุยกับคนที่เราอยากจะคุยเท่านั้น... ล้อมกรอบก่อกำแพงให้หนาๆ อดีตมีไว้ให้จำ ไม่ได้มีไว้ให้เหยียบซ้ำ เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือคนไม่มีสมอง ว่าไปนั้น เคี๊ยก

"มากคนก็มากความ" การสื่อสารทางเดียวเป็นสิ่งที่ยากและถ้าเกิดความเข้าใจผิดกันแล้วมันก็ยากจะแก้..... แล้วสื่อบางประเภทก็แสนจะน่ากัว
ทำให้คนที่มีความคิดแบบควายๆ ก็ยังคงมีความคิดเยี่ยงนั้นอยู่ ทำอะไรไม่ได้แล้วก็คงต้องปลง ปล่อยไปมันกับสายลม....ชีวิตเรายังพบ เจอ กับคนอื่นๆอีกเยอะแยะจะมาสนทำไม... อโหสิไปเหอะเพราะคิดว่าชาิตินี้คงไม่ต้องก่อบุญก่อกรรมกันอีกอ่ะนะ

ปีหน้าฟ้าใหม่ก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่า...ขอให้พบเจอกับสิ่งดีๆไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือสิ่งของ...สาธุ
ปีใหม่ไม่อยากกลับบ้าน แต่ก็ไม่อยากไปเที่ยวไหน หลากใจดีจริง

Create Date : 27 ธันวาคม 2553

Last Update : 11 กันยายน 2556 12:53:11 น.

5 comments

Counter : 623 Pageviews.

โดย: เชิญจุติ

วันที่: 27 ธันวาคม 2553 เวลา:6:09:33 น.

เกิดอะไรขึ้นกะชีวิตเนี่ย

โดย: morejang

วันที่: 27 ธันวาคม 2553 เวลา:10:37:52 น.

blogนี้เขียนถ่ายทอดอารมณ์ได้แสบกึ๋นมั๊ก...

อ่านแล้วพลอยปวดตับไปด้วย

ถึงยังไงก็อย่าเซ็งคนมาก

...เดี๊ยวจะเป็นโทษกับเซี่ยงจี๊

อยู่คนเดียวบ้างบางโอกาส....

ให้หัวใจได้พักผ่อน...แล้วจะดีเองน่ะ

(ชอบสำนวนคุณน้องจัง)

โดย: แนวเนี๊ยะ

วันที่: 27 ธันวาคม 2553 เวลา:14:13:03 น.

สวัสดีค่ะ

ขอให้พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆค่ะ

โดย: LoveTurJang

วันที่: 27 ธันวาคม 2553 เวลา:14:58:29 น.

โดนใจจังเลยค่ะ เพราะช่วงนี้ตัวเองก็แอบเป็นแบบนี้อยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่เก่งขนาดเลิกออนได้เป็นชาติ ยังไม่รู้ว่าจะผ่านวิกฤตินี้ไปได้หรือเปล่า มันเหมือนชีวิตขาดอะไรไปก็"ม่รู้...แต่อย่างว่า เราสาระแนหาเรื่องเองจริงๆ ด้วย อิอิ ต้องหาทางจบเองให้ได้เหมือนกัน

โดย: นู่น้ำหวาน (home4best

) วันที่: 27 ธันวาคม 2553 เวลา:16:51:56 น.