What Ever Happened to Baby Jane? (1962) แนว ชีวิต ระทึกขวัญ กลับมาอย่างกระทันหันนะครับ ตอนแรกก็กะจะดอง Blog ต่อไปเหมือนกัน แต่อยู่ดีๆก็อยากเขียนรีวิวขึ้นมาซะอย่างนั้น อาจจะเป็นเพราะว่ากลัวจะไม่ได้เขียนแล้วมั้งฮะ เพราะช่วงนี้ก็ใกล้เปิดเทอมแล้ว เนื้อเรื่องก็ไม่มีอะไรมากครับ เกี่ยวกับหญิงที่ดังจากการแสดงในช่วงปลายทศวรรษที่สิบตั้งแต่เล็กคือ เจน ฮัดสัน (Bette Davis) ที่รู้จักในชื่อการแสดงว่า เบบี้เจน ฮัดสัน แต่พอโตขึ้นกลับติดเหล้างอมแงม ส่งผลให้เธอเริ่มไม่มีงานทำ รวมถึงเกิดอาการทางจิต นึกว่าตนเองยังดังเหมือนตอนเด็กอยู่ โดยการแต่งตัว พูดกับตุ๊กตา และเต้นรำเหมือนตอนเด็กๆ ต่างกับพี่สาวของเธอ บลานซ์ ฮัดสัน (Joan Crawford) ซึ่งในตอนเด็กนั้น ถูกน้องสาวและพ่อเหน็บแนมว่าเธอไม่ได้ช่วยหาเลี้ยงครอบครัว ทำให้เธออิจฉาน้องที่ดัง และไม่มีใครสนใจเธอเลย จนกระทั่งโตขึ้น ในช่วงทศวรรษที่สามสิบ เธอกลับโด่งดังขึ้นเรื่อยๆ ถึงกับซื้อบ้านเป็นของตัวเองอยู่กับน้องสาว นั่นทำให้เจนเริ่มอิจฉาบลานซ์มากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเธอเกิดอุบัติเหตุทำให้เธอเป็นอัมพาตทั้งขาไปไหนไม่ได้ นอกจากอยู่บ้านชั้นบน โดยมีน้องสาว และสาวใช้ที่แวะมาหาเธอบ้างเป็นพักๆ ต่อมาบลานซ์ได้เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติทางจิตของน้องสาวที่รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เธอมีความคิดที่จะขายบ้านหลังนี้ เพื่อที่จะอยู่กับสาวใช้ พร้อมกับจัดหาบ้านให้เจนอยู่เรียบร้อย แต่เจนกลับไม่ยอม ด้วยความอิจฉาอยู่แล้ว เจนจึงเริ่มเหี้ยมเกรียมต่อพี่สาวเธอและออกอาการมากขึ้นๆเรื่อย ขณะเดียวกันเจนก็เริ่มที่จะหาทางกลับไปแสดงอีกครั้งหนึ่ง เหมือนตอนที่สมัยเธอเป็นเด็ก โดยลงโฆษณาว่ากำลังหาคนมาเล่นดนตรีให้ เพื่อที่เธอจะได้ออกแสดงและโด่งดังอีกครั้ง แต่ขณะเดียวกันด้วยความเหงา ทำให้เธอเริ่มที่จะคบกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ ดูจากเรื่องย่อแล้วคงคิดว่าเป็นหนังแก้แค้นทั่วไปใช่ไหมละครับ ทั้งเรื่องคงจะมีแต่การแกล้งกันเกลียดกันทั้งเรื่อง แต่นี่ไม่ถึงอย่างนั้นครับ หนังเริ่มเรื่องมาในช่วงที่บลานซ์เป็นอัมพาตมาได้สักพักแล้ว คนดูก็ยังเห็นว่าน้องก็ยังปรนเปรอปฏิบัติพี่อยู่ (ในช่วงทศวรรษที่สามสิบ) แม้ว่าจะเธอจะร้ายขนาดไหน แต่ก็ยังเอาอาหารไปให้พี่อยู่เสมอๆ พร้อมกับติดออดไว้บนบ้านและยังไม่ไล่แม่บ้านไปไหน ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปก็ไม่ทนกันหรอกครับ แต่นี่หนังแสดงให้เห็นว่าเธอทนมาได้ตั้งหลายปี และที่เธอทรมานพี่ด้วยวิธีทั้งทางตรงหรือทางอ้อมนั้นก็เพราะความอิจฉาและอาการทางจิต ผมว่าไม่ใช่ในจิตสำนึกโดยตรงหรอกครับ เพราะเหมือนกับว่ามันเป็นสายใยพี่น้อง บวกกับการขาดความคิดรอบคอบในการกระทำแต่ละอย่าง ดูได้จากฉากที่เธอมารำพึงรำพันกับพี่สาวของเธอครับ อีกอย่าง ผมว่าเจนคงอิจฉาพี่เธอนะครับ เธอตกต่ำ แต่พี่เธอกลับมีแต่คนชื่นชมผลงานเธออยู่ตลอด ทำให้เธอเริ่มยึดติดกับอดีตที่ผ่านมา และทำใจไม่ได้ที่โดนสตูดิโอเขี่ยออกจากงานแสดงเหมือนตอนสมัยก่อน บวกกับเธอถูกเลี้ยงมาแบบเอาแต่ใจ รวมถึงทะนงตัวคิดว่าสมัยเด็กเธอเป็นคนหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว ที่พี่เธอมีกินก็เพราะได้เงินจากเธอ แต่พอโตขึ้นกลับตรงกันข้าม และพอบรานซ์เป็นอัมพาตก็เหมือนกลับมาสู่สถานะเดิมเหมือนตอนเด็กอีก หนังยังให้ข้อคิดอีกว่าเราไม่ควรจะึยึดติดกับอดีตมากเกินไป ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน แม้แต่ความมีชื่อเสียง ตัวอย่างในฮอลลีวู้ดก็มีมาแล้ว ดาราบางคน ตอนเด็กอาจจะเคยดัง แต่ตอนโตกลับกินเหล้าเมายาเหลวแหลก แต่บางคนก็ตอนเด็กดัง พอเหลวแหลกก็สามารถปรับปรุงตัวได้ กลับทำให้ดังมากขึ้น และมีคนชื่นชมอีกต่างหาก ไม่ใช่ยึดติดว่าอะไรเป็นอย่างนั้น มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นตลอดไป แม้เราจะไม่ได้ทำเหมือนตอนที่เราเป็นเด็กแล้ว ไม่มีชื่อเสียง ไม่มีคนยกย่องแล้ว แต่เราก็สามารถทำอาชีพอื่นหาเลี้ยงชีพได้ อย่ายึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากเกินไปครับ และเหมือนหนังจะย้อนสอนคนดูกลับว่าเมื่อคุณเห็นอย่างนั้น มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นเสมอไป หรือบางทีคนดูไม่ได้สังเกตให้ดีก่อน ก็อาจจะสรุปเอาที่สิ่งแวดล้อมและสิ่งที่ตามมาก็ได้ ทั้งๆที่ความจริงอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นเสมอไป ดูจบแล้วตัวละครอย่าง Baby Jane คนน้อง (Bette Davis) พาลให้นึกไปถึงตัวละครอย่าง Norma Desmond ในเรื่อง Sunset Boulevard (1950) ที่ยังไม่ยอมปล่อยวางและยึดติดกับอดีตอยู่เสมอๆ รวมถึงโครงเรื่องของหญิงขี้เหงาที่พยายามหาชายหนุ่มมาทำช่วยทำให้เธอมีชื่อเสียงอีกครั้ง แต่ด้วยความเหงา พอนานๆไปกลับฝ่ายหญิงกลับเริ่มหลงรักฝ่ายชายมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่องการแสดงนั้นทั้งสองฝ่ายเล่นได้"ถึง"จริงๆครับ โดยเฉพาะ Bette Davis ที่เล่นในเรื่องนี้ได้อย่างดี ประกอบกับบทมันส่งด้วยนะครับ รวมถึงบทของ Joan Crawford ด้วย แต่เพราะฝ่ายหลังบทมันไม่ค่อยส่งนะครับ ฝ่ายแรกเลยเด่นกว่า แต่ถ้าดูการแสดงแล้ว ทุกฝ่ายเล่นได้ดีจริงๆครับ แหม บางเรื่องมันไม่สำคัญหรอกนะครับ ว่าจะต้องได้รางวัลออสการ์หรือรางวัลอื่นๆรึเ้ปล่า แค่ว่าพอเอามาดูหนังเรื่องนั้นอีกรอบแล้วรู้สึกว่านักแสดงเขาเข้าถึงตัวละครจริงๆ หรือว่าเราดูแล้วไม่ขัดตา สนุกๆเรานะครับ ก็น่าจะพอแล้ว รางวัลมันก็แค่เป็นกำลังใจส่วนหนึ่งเท่านั้นแหละครับ อีกอย่าง ผมว่านักแสดงในเรื่องนี้ทั้ง Davis และ Crawford เหมาะกับบทดีครับ ในเรื่องนั้น Davis แสดงเป็นคนแก่วัย 50 กว่าๆ ที่เริ่มไม่มีงานทำ ก็คล้ายๆกับชีวิตจริงครับ หลังต้นทศวรรษที่ 50 เธอก็ไม่ค่อยได้มีงานทางภาพยนตร์ที่ทำให้เธอกลับมาท็อปฟอร์ม หรือแสดงฝีมืออีกครั้ง อีกอย่างทั้งสองก็อายุ 50 กว่าๆ (54 และ 57 - Davis และ Crawford ตามลำดับ) ด้วยครับ และผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่า Davis และ Crawford นั้น แค้นกันมาก่อนรึเปล่า หรือว่าเป็นแค่เสียงลือเล่าอ้างเฉยๆ พอหลังจากเรื่องนี้แล้วทั้งสองก็ไม่มีผลงานที่โด่งดังหรือเป็นที่จดจำของคนทั่วไปออกมาเลยครับ ตัวหนังนั้นสร้างมาจากนิยายแนว Gothic horror (แนวสยองขวัญปนโรแมนติก) ชื่อเดียวกันของ Henry Farrell ที่ตีพิมพ์ในปี 1960 ครับ ในนิยายนั้นก็จะอธิบายถึงช่วงระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่ในหนังที่ไม่ได้อธิบาย และก็ได้ยินมาว่ามีฉากรุนแรงมากกว่าหนังด้วย ตัวหนังถ่ายออกมาในรูปขาวดำนะครับ ซึ่งตอนแรกก็จะเป็นหนังสีครับ แต่ว่า Bette Davis คัดค้านบอกว่ากลัวว่าเรื่องเศร้าๆของหนังจะออกมาดูน่ารักเกินไป ซึ่งก็ถูกแล้วครับที่ทำออกมาในรูปแบบหนังขาว-ดำ ผมว่ามันเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของหนังขาวดำนะครับ คือให้ความรู้สึกน่ากลัวกว่าปกติจริงๆ เกร็ดอีกอย่างที่เล่ามันจริงๆก็คือความเกลียดชังของเด็กแสดงทั้ง 2 คนในชีวิตจริงครับ ในเรื่อง Bette Davis กับ Joan Crawford จริงเท็จแค่ไหนก็ไม่รู้นะครับ แต่ก็ถือว่าเล่นเอาพอเป็นเกร็ดดีกว่า ไม่ต้องคิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง 100% หรอกนะครับ ผมจะเล่าแค่บางเรื่องก็แล้วกันนะครับ อย่างเช่นตอนถ่ายทำกันนั้น ฉากที่ Bette Davis เตะหัว Joan Crawford นั้น เห็นว่าแรงมากจนเกิดบาดแผลที่หัวเข้าขั้นต้องเย็บเลยทีเดียว Crawford จึงแก้แค้นโดยการถ่วงน้ำหนักใส่ในกระเป๋าของเธอ แล้วพอถึงฉากที่ Davis ต้องลากเธอ เธอก็ถึงกับเคล็ดหลังเลยทีเดียว รวมถึงเรื่องอื่นๆไม่ว่าเป็นเรื่องระหว่างโปรโมตหนังกับหญิงแก่ รวมไปถึงเรื่องเกี่ยวกับ Coca-Cola ด้วย แต่เรื่องที่น่าจะเป็นที่รู้จักกันมากที่สุดก็จะเห็นเกี่ยวกับออสการ์ครับ ที่เขียนไว้ในหนังสือ "Bette & Joan - The Divine Feud" โดย Shaun Considine ซึ่งผมบอกไม่ได้หรอกครับว่าเป็นจริงทั้งหมด ฟังเอาสนุกๆก็ประมาณได้ว่า หนังเรื่องนี้ชิงเข้าไป 5 รางวัลออสการ์ครับ Davis ก็ได้ชิงในสาขานำหญิงด้วย ทำให้เธอหวังกับออสการ์ตัวที่ 3 ของเธอมาก (นี่เป็นการชิงครั้งที่ 11 ของเธอ ชนะแล้ว 2 ตัว) ซึ่งถ้าเธอได้ ก็จะได้รับการบันทึกว่าได้รับรางวัลออสการ์ในสาขานำหญิงมากที่สุด (ในขณะนั้น) ขณะที่ Crawford นั้นกลับไม่ได้ชิงอะไรเลย ด้วยความเกลียดชังกันมานานทั้งสองฝ่ายจึงทำให้ Crawford อิจฉาและต่อต้าน Davis ในการชนะสาขานำหญิง รวมถึงบอก Anne Bancroft ผู้เข้าชิงในสาขานำหญิงด้วยกันในปีนั้นอีกว่า เธอจะมีความสุขมากถ้า Bancroft ได้รับออสการ์ และถ้า Bancroft ไม่สามารถไปรับรางวัลได้ เธอยินดีที่จะเป็นตัวแทนในการรับรางวัลแทนเอง เมื่อถึงคืนประกาศผลปรากฏว่า Bancroft ได้รับรางวัลออสการ์ และ Crawford ก็แตะไหล่ Davis พร้อมกับพูดว่า "ขอโทษที ฉันต้องไปรับออสการ์แล้วล่ะ" ('Excuse me, I have an Oscar to accept') บรึ๊ย เกือบๆ 4 ดาวครับครับ .65 ปล. ขอขอบคุณข้อมูลจากเว็บ IMDb และแรงบันดาลใจบางส่วนจากคุณ Johann sebastian Bach ครับ ปล.2 ช่วงนี้มึนๆงงๆนะครับ วิจารณ์เรื่องนี้เขียนด้วยอารมณ์ข้างต้นเช่นกัน อาจจะกระท่อนกระแท่นนะครับ ก็ขออภัยด้วยครับ ปล.3 ช่วงนี้คงงด Update Blog ยาวเลยนะครับ ก็ขอเอาหน้านี้ขึ้นค้างไว้ก็แล้วกันนะครับ อาจจะมี Update ด้านข้างบ้าง(รึเปล่า?)ครับ   Create Date : 20 ตุลาคม 2552 47 comments Last Update : 23 มกราคม 2562 9:23:48 น. Counter : 4011 Pageviews. Share Tweet

อ่านรีวิวหนังแล้วทำให้นึกถึงดารา (ฝรั่ง) หลายคนนะคะที่เคยโด่งดังมาก แต่หลายคนมาติดยาเสพติดและเข้ารับการบำบัด และทำให้ได้คำสอนที่เขียนไว้ว่า “อย่ายีดติด” เคยดู Mary Poppins ด้วยเหรอคะเนี่ย??? ไป search google รู้สึกนางเอกคือคนเล่น The sound of music ใช่มั้ยคะ ไปมาเมื่อวันอังคารบ่ายค่ะ ประชากรหนาแน่นเชียวค่ะ ใช่ ๆ บูธ A book ประชากรยึดพื้นที่หน้าบูธ มองไม่เห็นหนังสือเลยค่ะ สรุปได้มา 1 เล่มที่บูธนั้น อยากได้อีกหลายเล่ม แต่หมดค่ะ   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 22 ตุลาคม 2552 13:48:03 น.

ชอบ Gothic horror เช่นกันค่ะ ^^ โปสเตอร์หนังเรื่องนี้สวยจัง   โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 121.4.64.114 22 ตุลาคม 2552 15:27:10 น.

+ กี๊ซซซซ พี่งานเข้าตลอดบ่าย (ตอนนี้ก็ยังเคลียร์ไม่เสร็จ แต่พอดีหัวหน้าไปประชุม เลยแว่บมาอ่านได้) เลยอดมาเจิมหน้าใหม่ของน้องคริสเลย แหะๆ + ตอนแรกก็คิดว่าจะเอารีวิวเรื่องนี้ลงด้านซ้ายเหมือนเรื่องก่อนๆ ... แต่เอามาขึ้นหน้าใหม่เลยก็ดีครับ เพราะว่าหน้าเดิมเม้นต์มันชักจะยาวขึ้นๆ ทุกทีแล้ว เอายังงี้ พี่ว่าน้องคริสอัพบล็อกปิดเทอมละ 1 หน้าก็ยังดีนะครับ ฮี่ๆ + สำหรับเรื่องนี้ ถึงพี่จะเคยได้ยินชื่อ และเคยอ่านเกร็ดมาบ้าง (แต่มาอ่านที่นี่ สนุกและลึกกว่าเป็นไหนๆ) แต่ก็เก่าเกินกว่าพี่จะไขว่คว้าหามาดูได้ง่ายๆ (ก่อนพี่เกิดตั้งนานแน่ะ เง้ออออ ) อ่ะครับเนี่ย + ถ้าสิ่งที่ 2 คนนั้นแกล้งกัน แล้วเสียงลือเสียงเล่าอ้างเหล่านั้นเป็นเรื่องจริง ก็นับว่าพวกเธอเป็น นางอิจฉาตัวแม่ ที่พวกร้ายๆ ในละครต๊องๆ บ้านเราชิดซ้ายไปหมดเลยนะครับเนี่ย เล่นแกล้งกันซะขนาดนี้ เหอๆ Bitchy women เจงๆ อ่า + ขอบคุณสำหรับหน้าใหม่ที่รอมานานแสนนานด้วยจ้า (ส่วน tag ไม่ต้องบอกพี่ว่าอยากทำอีกนะ ... จะไม่ส่งให้อีกแล้น งอลลลลลล์ ---> อันนี้อำเล่นเน้อคร้าบ )   โดย: บลูยอชท์ 22 ตุลาคม 2552 16:37:16 น.

ภาพที่เอามาสวยอ้ะ ชอบ กลับมาอัพบล็อกแล้วเหรอ ดีใจๆๆๆ หุๆ แม้ไม่ใช่เด็กฆาตกรรมผู้ใหญ่อย่างโหดเหี้ยม แต่ก็ทำให้อึ้งได้พอสมควรน้า สำหรับเรื่องนี้น่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 ตุลาคม 2552 16:42:32 น.

คลาสิคดีเหมือนกันนะค่ะ ดูแล้วคิดถึงหลายเรื่อง เลยเหมือนกันที่ออกมาเป็นแนว Classic Horror ได้แบบนี้น่ะค่ะ ............... ขอให้ย้ายบ้านแบบสบายๆ นะค่ะ แต่ว่าแค่พูดเรื่องย้าย ก็เหนื่อยไปก่อนล่วงหน้าซะแล้วสิค่ะ   โดย: JewNid 22 ตุลาคม 2552 21:25:28 น.

ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยม   โดย: beerled IP: 58.9.124.39 23 ตุลาคม 2552 1:01:18 น.

ยินดีกลับการกลับมาเขียน blog นะครับ เอ ช่วงนี้ผมได้ดูหนังน้อยมาก ... น้อยที่สุดในรอบหลายปีเลย ตกอาทิตย์นึงนี่ได้ดูอย่างมากเรื่องเดียว หนังโรงนี่ไม่ได้ดูเป็นเดือนเลย ... งานยุ่งจัด .. จนคาดว่าต้องจัดการอะไรกับชีวิตซะหน่อย ไม่งั้นคงแย่   โดย: ผมอยากที่จะเชื่อ 23 ตุลาคม 2552 9:46:14 น.

ยินดีด้วยนะกับการอัพบล็อค อัพครั้งนี้ก็มาซะยาวเลย (ผิดกับเราที่ขี้เกียจเขียนอะไรยาวๆ 55+) หนังแบบนี้เราต้องอยู่ในอารมณ์ที่เฉพาะกิจนะ ถึงได้หยิบเอามาดูกัน โดยปกติแล้วจะชอบดูหนังตั้งแต่ยุค 80s ขึ้นมาซะมากกว่า (อาจเป็นเพราะมันอยู่ในช่วงเวลาที่เราสัมผัสได้กระมัง) ยังไงถ้าได้ดูจริงๆ จะเอามาพูดคุยกันอีกทีนะ   โดย: BdMd IP: 124.122.110.243 23 ตุลาคม 2552 15:10:36 น.

ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องบ้านนั้นมีอุปสรรคเป็นธรรมดาค่ะ ชีวิตไร้ปัญหาก็เหมือนขาดสีสันค่ะ มันต้องมีบ้างเป็น ธรรมดาเน๊าะ .. สู้ๆ ค่ะ พอบ้านเสร็จแล้วก็เป็นสวรรค์ของเราค่ะ   โดย: JewNid 25 ตุลาคม 2552 9:26:43 น.

ขอฝาก Blog ไว้ด้วยนะครับ พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว ขอบคุณทุกๆ่ท่านครับที่ติดตามอ่าน   โดย: McMurphy 25 ตุลาคม 2552 17:47:18 น.

ดีใจจังครับที่เห็นบล็อคอับเดตแล้ว (แต่ปล สุดท้ายกับคอมเม้นต์ด้านบนก็บอกว่าคงอีกนานกว่าจะอับอีก ==") สำหรับหนังไม่เคยดูเลยครับ เม้นต์ไม่ถูกนอกเสียจากหามาดูก่อน ^^   โดย: Seam - C IP: 58.9.183.105 26 ตุลาคม 2552 13:44:46 น.

แวะเข้ามาอ่านครับ ผมชอบหนังเรื่องนี้มากๆครับ   โดย: fire IP: 58.8.173.124 29 ตุลาคม 2552 23:25:11 น.

555+ ยังไม่ถึง 18 ก็ห้ามอ่านจ้ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 3 พฤศจิกายน 2552 15:54:42 น.

จริงๆ การเป็นหนังขาว-ดำ นี่...บางทีก็ดูหนักกว่าภาพสีอีกครับ   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 5 พฤศจิกายน 2552 8:42:08 น.

ขอบคุณครับที่เขียนขยายต่อจากผม เป็นหนังที่น่าดูมากเรื่องหนึ่งเพราะดาราทั้งสองคนแท้ๆ เลย   โดย: Johann sebastian Bach 6 พฤศจิกายน 2552 15:55:39 น.

อ่านแล้วน่าหามาดูมั่งเลยค่ะ   โดย: มาดามอุ้ย 7 พฤศจิกายน 2552 0:47:37 น.

แกรกๆ แวะมาเดินเล่นครับ (หลังจากไม่ได้เข้ามาย่างกรายที่บล็อกใครๆ มาร่วมอาทิตย์นึงเต็มๆ )   โดย: บลูยอชท์ 13 พฤศจิกายน 2552 0:11:52 น.

โดย: veerar 15 พฤศจิกายน 2552 0:26:04 น.

สุขสันต์วันเกิด ขอให้พบกับสิ่งดีๆ ในชีวิตนะค่ะ   โดย: brackleyvee 15 พฤศจิกายน 2552 1:01:19 น.

+ กี๊ซซซซซ น้องคริสอายุครบ 16 แล้วรึนี่ (โตไวจัง เหมือนเพิ่งคุยกันตอน 15 ไปหยกๆ อิๆ ) + ก็ขอให้ได้ดูหนังเก่าๆ ที่อยากดูให้ครบทุกเรื่อง, การเรียนก็ขอให้ได้ A ช้วน (ของถนัดอยู่แล้วนี่นา), บ้านใหม่ก็ขอให้เสร็จโดยไว ไม่โดนผู้รับเหมาอู้อีก, ส่วน "เธอ" คนนั้น ก็ช่างเค้าเหอะครับ อายุแค่นี้ เด๋วก็ขี้คร้านจะมีสาวๆ วิ่งไล่ตาม (ทำเป็นโฆษณาโรลออนไปได้ ), มีความสุขทุกๆ วันนะครับผม   โดย: บลูยอชท์ 15 พฤศจิกายน 2552 1:56:27 น.

[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]   โดย: debry 15 พฤศจิกายน 2552 6:07:45 น.

สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะสุดหล่อ ขอให้เก่ง ขอให้เฮง ขอให้รวย สาธุ   โดย: มาดามอุ้ย 15 พฤศจิกายน 2552 8:47:48 น.

^^ Happy Birthday kha.   โดย: NateUnbreakable 15 พฤศจิกายน 2552 9:15:02 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ   โดย: I_sabai 15 พฤศจิกายน 2552 9:23:52 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ทำสิ่งใดก็ขอให้ประสบความสำเร็จทุกประการค่ะ   โดย: แม่น้องแปงแปง 15 พฤศจิกายน 2552 10:56:47 น.

สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ มีสุขภาพที่แข็งแรง มีกำลังใจที่เข้มแข็ง มีมิตรที่ประเสริฐเน้อ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 15 พฤศจิกายน 2552 11:50:31 น.

โดย: retrojass 15 พฤศจิกายน 2552 12:05:32 น.

สุขสันวันเกิดจ้า คิดอะไรไว้ หวังอะไรไว้ ขอให้สมหวังสำเร็จอย่างที่ใจต้องการนะคะสาธุ   โดย: รัน (Jongwattana ) 15 พฤศจิกายน 2552 13:09:50 น.

โดย: no filling 15 พฤศจิกายน 2552 13:51:18 น.

ขอให้มีความสุขมากๆ   โดย: joblovenuk 15 พฤศจิกายน 2552 19:49:02 น.

แวะมาทักทายพร้อมอวยพรนะคะ :)) ขอให้มีสุขพอดี ขอให้มีทุกข์พอทน ขอให้ไม่เจ็บและไม่จน ขอให้สุขภาพสมบูรณ์ แข็งแรง Happy Birth Day :))   โดย: sierra whiskey charlie 15 พฤศจิกายน 2552 19:52:18 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: ชะเอมหวาน 15 พฤศจิกายน 2552 21:28:05 น.

โดย: ส้มแช่อิ่ม 15 พฤศจิกายน 2552 21:51:32 น.

ป้าเชิญนางฟ้า...มาอวยพรวันเกิดค่ะ ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี และเหตุการณ์ดีๆรวมทั้ง... ความรักที่ดีที่สุดในชีวิตนะคะ หวังว่าคงจะไม่ช้าไปนะคะ ********* ****** ***** *** *   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 15 พฤศจิกายน 2552 22:52:39 น.

มีความสุขมาก ๆ นะคะ สุขทั้งกายและใจ สุขภาพแข็งแรง รวมไปถึงทุกคนที่คุณรักนะคะ happy birthday   โดย: นางพญา...ผู้สง่างาม 16 พฤศจิกายน 2552 0:13:22 น.

สวัสดีครับคริส แวะมาสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังครับ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงๆ เข้าคณะที่อยากเรียนได้อันดับหนึ่ง มีหนังดีๆดูทุกวันนะครับ Baby Jane ผมก็เคยได้ยินมานานแล้วครับ ยังไม่เคยดูหนังป้ามหาภัยเรื่องนี้สักที   โดย: jonykeano 16 พฤศจิกายน 2552 22:13:07 น.

+ วันนี้พอมีเวลาว่าง เลยแวะมาเดินเล่นขอรับ ... อ่านหนังที่คริสได้ดูข้างซ้าย ก็เลยเพิ่งรู้ว่า The shining มีการเอาทำใหม่ฉายทางทีวีด้วยรึเนี่ย? + ส่วน Trek พี่ชอบมากกว่านั้นหน่อย และ Orphan ชอบน้อยลงมาอีกหน่อย (เพราะรู้สึกว่ารายละเอียดปลีกย่อยตามรายทาง ผกก. ยังเก็บได้ไม่ละเอียดพอ เลยทำให้ตอนจบ อารมณ์มันไม่สุดสำหรับพี่อ่ะครับ   โดย: บลูยอชท์ 19 พฤศจิกายน 2552 23:32:07 น.

แวะมาเยี่ยมเยียนครับ ช่วงที่ผ่านมาค่อนข้างยุ่งเลยไม่ได้มา อัพเดทบล็อกเลย ตอนนี้กลับมาแล้ว ว่างๆก็เข้าไปเยี่ยมชมได้เช่นเคยครับ   โดย: JasonSจัง!!! 29 พฤศจิกายน 2552 10:41:14 น.

แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: Ghoeby 29 พฤศจิกายน 2552 19:46:06 น.

+ โถๆๆ ช่วงนี้ขวัญอ่อนเหรอครับ น้องคริส เด๋วส่งป้าๆ เอ๊ย! สาวน้อยไปทำให้ขวัญแข็งขึ้นเอาเป่า กรั่กๆ + ขอญาตแอบขำนะครับ จากที่บล็อกพี่ คนอื่นเค้ากรี๊ดคนนั้นคนนี้กัน แต่น้องคริสกี๊ซซซซ ป้าโจดี้ (สมกับอายุหนังที่ได้ดูเลยขอรับ) อุๆ + เอ่อ! ว่าแต่ที่ทวิตไว้ช่วงท้าย อะไรชื่อไทยของนิยาย เพอร์ซี แจ๊คสัน มานจะเวิ่นเว้อได้ขนาดนั้นว้า หุๆ   โดย: บลูยอชท์ 30 พฤศจิกายน 2552 15:52:33 น.

ชอบโจดี้ ฟอสเตอร์จัง แต่ไม่น่าเลยเธอกลับไม่ชอบผู้ชายเสียนี่   โดย: Johann sebastian Bach 7 ธันวาคม 2552 8:54:01 น.

+ เมอรี่คริสต์มาสจ้า น้องคริส ... ก็คงยังสอบๆๆ หัวหมุนอยู่เช่นเคยมั้งเนี่ย   โดย: บลูยอชท์ 24 ธันวาคม 2552 10:23:44 น.

ู^ ู^ สอบเสร็จพอดีเลยครับ ปลดปล่อย อ๊ากกกกกกกกก   โดย: chris IP: 125.24.27.143 24 ธันวาคม 2552 20:08:31 น.

สวัสดี Christmas Eve ครับ สอบเสร็จพอดี...งั้นเอาคะแนนใส่กล่องของขวัญให้ไปเลยครับ   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 24 ธันวาคม 2552 20:43:44 น.

ขอให้มีความสุขวันคริสต์มาสมากๆ นะครับ คุณ Mcmurphy   โดย: Johann sebastian Bach 25 ธันวาคม 2552 7:12:08 น.

จริงๆแล้วประโยคที่โจแอนพูดกับเบ็ตตี้มันน่าจะแปลว่า ขอโทษนะ ฉันต้องขึ้นไปรับรางวัลออสก้าร์ ไม่ใช่ทำให้ออสการ์ยอมรับฉันนะ เพราะacceptใช่กับการรับรางวัลด้วยคะ ไม่ใช่ยอมรับเสมอไป   โดย: Betty IP: 58.8.148.167 15 มกราคม 2559 11:26:43 น.

อุ้ย ขอบคุณมากครับคุณ Betty มาดูที่ตัวเองแปลไว้ตอนอายุ 16 แล้วดูแปลกๆจริงๆด้วย ขอบคุณที่บอกครับ   โดย: McMurphy 19 เมษายน 2559 13:52:44 น.