สุขสันต์วันเกิด ครบสอบขวบแล้วครับลูกแม่
สวัสดีลูกรัก อิ อิ หม่าหม๊าเพิ่งนึกได้อ่ะ ว่าผ่านวันเกิดหนูมาเดือนหนึ่งแหละ ยังไม่ได้อัพ blog เลย ก็นะ เดี๋ยวนี้หม๊าไม่ได้ว่างเหมือนตอนอยู่ที่ฮาวายแล้ว ที่มีหน้าที่เลี้ยงหนูและเป็นแม่บ้านเท่านั้น กลับมาเมืองไทย ถึงแม้จะยังทำหน้าที่เดิมเป็นหลักอยู่ แต่ก็มีงานเสริมคือช่วยงานป๊า ทั้งงานที่ร้าน และที่โรงเรียน มีอะไรให้ทำเยอะแยะ แถมตอนนี้ป๊าหนูยังเอางานสอนที่ UOP มาให้หม๊าช่วยทำอีก ก็เลยต้องแบ่งๆเวลากัน ทำให้ไม่ได้เขียน Blog เลย...( ข้ออ้างแยะ )จุ๊บกันอีกซักรูปตอนนี้ หนูดูโตและรู้เรื่องขึ้นเยอะ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดคำจา ที่ช่างซักช่างถาม มันซะทุกเรื่อง อย่างอะไรที่หนูไม่รู้ หนูก็มักจะมองหน้าหม๊าและพูดว่า " อะไรไม่ยู้ " อารมณ์ดีๆหม๊าก็ตอบ แต่ถ้ายุ่งๆก็จะตอบว่า ไม่รู้ก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน หนูก็จะทำหน้า งง อาร่ายหว่าาา ก็ขำๆกันไปอ้อ แล้วตอนนี้หนูชอบแกล้งปะป๊าเป็นที่สุด ไม่รู้ทำไม ใครสอน ยิ่งตอนตื่นนอนนี่สุดๆเลย ชอบเอา ขา (ส้นตรีน) ไปเตะๆ พาดๆ ตรงหน้า พอป๊าตื่นก็หัวเราะชอบใจ หรือไม่ก็เอามือไปแหย่ จมูกบ้าง ปากบ้าง คือ ทำอะไรก็ได้ให้ป๊า ไม่ใด้นอนอย่างเป็นสุข หรือ บางที ก็ขึ้นไป ขย่มๆ ขี่ม้า กั๊บๆๆๆ บนตัวป๊าซะงั้น...ฮ่า ฮ่า ซึ่งช่างแตกต่างกับหม๊ามาก เพราะตอนหนูตื่นนอน หนูจะน่ารักสำหรับหม๊ามากๆๆๆ แบบว่า อ้อนแม่สุดๆๆ ชอบเอาหน้ามาใกล้ๆ ให้หม๊าลืมตามาเจอ แล้วพอหม๊าทำท่าตกใจ หนูก็จะหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ชอบใจ หรือ ไม่ก็มา จุ๊บๆ Good morning กันแบบน่ารัก มากอด โอ๊ย! ใจแม่ละลายแต่เช้า แทบไม่อยากให้ไปโรงเรียนเลย แต่ก็ต้องท่องไว้ ว่าหนูไม่ได้น่ารักอย่างนี้ทั้งวัน เดี๋ยวพอตื่นเต็มตัว ก็เหม็นหึ่งแล้ว ไม่หอมเหมือนตอนนี้ หนูจะดื้อสุดๆ ให้หม๊าต้องแปลงร่างเป็นนางยักษ์ประจำแล้วเดี๊ยวนี้นะมีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ชอบเลือกเสื้อผ้าใส่เอง และ prop ต้องพร้อมสุดๆ ไม่เว้นแม้ยามนอน หมวก นาฬิกา นี่ขาดไม่ได้เลย เดี๋ยวนี้มีรองเท้าพี่แพนด้าด้วย ใส่นอนทุกคืน ให้ตายเห๊อะ เดือดร้อนหม๊ามาก เพราะทุกครั้งที่หนูรู้สึกตัว ถ้าพี่แพนด้าหลุด หล่ะก็ร้องโวยวายน่าดู เฮ้อ!!เอาหล่ะ มาดูคลิปวันเกิดหนูดีกว่า ในคลิป หม่าหม๊าอาจดู เจ้ากี้เจ้าการ โวยวายไปนิด แต่ตัวจริงๆมันไม่ใช่เลยใช่มั้ยลูก มัน....ยิ่งกว่านั้น กร๊ากกกก ส่วนหน้าตาหนูก็ดูมึนๆงงๆ เหมือนยังไม่รู้ concept แต่ขอบอก พอเริ่มกินเค้กกัน ก็เหมือนนึกได้ ว่า อะไรเป็นอะไร ก็เริ่มร้องหา เทียน มาปักเค้กเล็กๆ ที่ถูกตัดแบ่งออกมาแล้ว แล้วก็ร้อง เบิ๊ดเดย์ ยู้ยู อยู่คนเดียว ตลกมาก แล้วเดี๋ยวนี้เห็นเค้กไม่ได้ ต้องพูดว่ เบิ๊ดเดย์ ยู้ยู ตลอด แต่ก็นะ เอาไว้ปีหน้าหล่ะกันลูก หนูคงรู้อะไรเป็นอะไรมากกว่านี้ เราก็คงมันส์กันมากกว่านี้ เพราะปีนี้ ดูเหมือนป๊ากับหม๊าจะมันส์กันอยู่แค่สองคนอ่ะ หุหุสุดท้ายของ Blog นี้ก็ ขอให้ลูกชายหม่าหม๊า เป็นเด็กดี และเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดในโลก รักหนูมากมาย บรรยายไม่ถูก..จาก ปะป๊าและหม่าหม๊าของหนูปล. ปะป๊า ไปฮาวายอีกแหละ เหงาเลย สองคนแม่ลูก
)
ส่วนหน้าตาหนูก็ดูมึนๆงงๆ เหมือนยังไม่รู้ concept แต่ขอบอก พอเริ่มกินเค้กกัน ก็เหมือนนึกได้ ว่า อะไรเป็นอะไร ก็เริ่มร้องหา เทียน มาปักเค้กเล็กๆ ที่ถูกตัดแบ่งออกมาแล้ว แล้วก็ร้อง เบิ๊ดเดย์ ยู้ยู อยู่คนเดียว ตลกมาก แล้วเดี๋ยวนี้เห็นเค้กไม่ได้ ต้องพูดว่ เบิ๊ดเดย์ ยู้ยู ตลอด 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [