พฤศจิกายน 2556

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
เมื่อฝันว่าอยากมีปีก!! 'Nothing is impossible, the word itself says 'I'm possible'!'
ใครๆก็มีความฝันกันทั้งนั้น ถ้าคนเราไม่มีฝัน ก็คงไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นสู้ในวันต่อไป จริงมั้ยคะ? :D  หลายคนมีความฝันมาตั้งแต่เด็ก ฝันว่าอยากไปอวกาศ ฝันว่าอยากให้พ่อแม่สบาย ฝันว่าอยากทำอาชีพที่ตัวเองรัก ฝันว่าอยากเป็นนักกีฬาทีมชาติ เยอะแยะไปหมด บางคนก็ทำตามฝันตัวเองได้ง่ายๆ หากมีทุนชีวิตที่สูง แต่ก็มีอีกหลายคนที่ทำความฝันของตัวเองสำเร็จได้ด้วยความสามารถของตัวเองจริงๆ

 เราก็เป็นอีกคนนึงที่มีความฝัน ฝันที่เด็กผู้หญิงหลายคนๆก็มีฝันนี้เหมือนกัน แน่นอนเลย ใช่แล้วค่ะ ฝันนั้นคือ การเป็นนางฟ้า หรือที่รู้จักกันดี แอร์โฮสเตส นั้นเองงง ทำไมถึงอยากเป็นล่ะ??! ตั้งแต่เด็กสมัยประถม มีอยู่ครึ่งนึงรู้สึกว่าจะเป็นเทศกาลงานไม้ดอกไม้ประดับ ที่เชียงใหม่นี้แหละค่ะ งานนี้ในช่วงเช้าจะมีขบวนที่ตกแต่งด้วยดอกไม้สวยๆขององค์กร บริษัทต่างๆจะมาประกวดกัน มีอยู่องค์กรนึงประทับใจเรามาก ตกแต่งด้วยดอกไม้สีม่วง มีพี่ผู้หญิงใส่ชุดไทยสีม่วง นั่งอยู่บนรถ โห้!!! ทำไมพี่เค้าสวยจัง ยิ้มก็สวย โบกมือยังสวยเลย เลยหันไปถามแม่ "หม่ามี้ๆๆ นี้ของที่ไหนเหรอ สวยจังเลย" เลยได้รู้ว่า เป็นของบริษัทการบินไทย หันไปบอกแม่ตามประสาเด็กๆอีกว่า "หม่ามี้ ถ้าเมย์โตขึ้น จะไปนั่งบนรถแบบพี่เค้านะ ส๊วยยสวย ><'" 555555 แม่หันมาบอกว่า พี่เค้าเป็นแอร์นะ อยากนั่งบนรถแบบพี่เค้า ก็ต้องเป็นแอร์ก่อน นี้เป็นครั้งแรกที่ได้รู้จักคำว่า "แอร์โฮสเตส" ตั้งแต่วันนั้นก็เพ้อตลอดว่าโตขึ้นหนูจะเป็นแอร์ให้ได้!! บ้านเราอยู่ใกล้ร้านหนังสือ ทุกๆเย็นหลังกลับจากโรงเรียน จะไปนั่งที่ร้านหาหนังสือที่เกี่ยวกับแอร์ ซึ่งสมัยนั้นมีเยอะมากก อ่าน(ฟรี)มันทุกเล่ม นั่งอ่านที่ร้านนั้นแหละ 555 จะมีอยู่ครั่งนึงที่ยอมเก็บตังซื้อเองมา1เล่ม จำไม่ได้ว่าชื่ออะไรเล่มสีฟ้าๆ ซื้อกลับบ้านมานั่งอ่านมันทุกวัน ซ้ำๆเดิม และบอกกับแม่ว่า หม่ามี้โตขึ้นเมย์จะเป็นแอร์!! ตอนนั้นเราก็โตแล้วนะ ขึ้นม.ต้น แม่บอกว่า ตัวก็เตี้ย หน้าก็ไม่ได้สวย ผิวก็คล้ำๆ ภาษาก็ไม่ได้ จะเป็นได้ยังไง แค่ตัวเตี้ยเค้าก็ไม่เอาแล้ว อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึงเลย เราได้ยินแบบนั้นก็ช้ำใจ เพราะตอนนั้น เราคงไม่สูงขึ้นแล้วจริงๆ ก็ผู้หญิงหยุดสูงเร็วกว่าผู้ชายตั้งเยอะนี้เนอะ!!! ตั้งแต่นั้นมาก็เลยจำใจหยุดความฝันไว้แค่นั้น เพราะรู้สึกว่ายังไงก็คงไม่ได้ กลายเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่ไม่มีความฝัน ล่องลอยไปเลย ใช้ชีวิตไปวันๆ จนเข้ามหาลัยในคณะที่ไม่ใช่ตัวเองอย่างที่บอกใน Blog ที่แล้วนู้นนน...จนกระทั่งวันนึง

เรากำลังนั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับ Thesis เรื่อยๆ คือเรากำลังจะทำโครงการออกแบบภายในโรงแรมที่พัทยา เลยเข้าไปหาข้อมูลใน pantip นี้แหละ!! เข้าห้องนู้น ออกห้อง เล่นไปเรื่อยๆ ไปเจอกับกระทู้นึง เป็นกระทู้สอนแต่งหน้า (ได้ข่าวว่าเข้าไปหาข้อมูลทีสีส โผล่ไปห้องนี้ได้ไง 5555) เจ้าของกระทู้เป็นพี่คนนึงที่สวย ดูมั่นใจในตัวเอง และที่สำคัญพี่เคยเค้าเป็นแอร์โฮสเตส ของสายการบินต่างชาติ 5 ดาว แห่งนึง เราเลยเข้าตามไปอ่านเรื่องราวต่างๆจากใน blog ของพี่เค้า หลังจากอ่านเสร็จ ความฝันที่เราเคยถอดใจมาแล้วครั้งนึงมันถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง เราได้อ่านได้รู้ข้อมูลว่า บางสายการบินเค้าไม่ได้เอาส่วนสูงที่มาก (ขั้นต่ำก็ 156 ซึ่งเราห่างจากนี้ประมาณ 2-3 เซน และบางสายไม่วัดความสูง แต่ใช้วิธีเอื้อมแตะ 212 เซน) ไม่ได้เอาคนที่สวยแบบนางฟ้า (ขอความมั่นใจ บุคลิกดี แต่ก็เถียงไม่ได้ว่าก็ต้องดูดีบ้างนิดนึงถึงจะได้เปรียบ ซึ่งอันนี้ก็ต้องทำใจจริงๆค่ะ) ภาษาก็ไม่ต้องมาแบบอิชั้นอยู่เมืองนอกมาตั้งแต่เกิด (ขอแค่ฟัง พูด อ่าน เขียนได้ ถูกต้อง มีความมั่นใจกล้าที่จะพูด และบางสายไม่เอาโทอิค) ตั้งแต่วันนั้นมาจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาประมาณ 5-6 เดือนแล้ว เราค่อยๆเก็บ ค่อยๆหาข้อมูลมาตลอด เพราะ ตอนนี้เราไม่พร้อมที่จะไปสมัคร ซึ่งปีนี้มาเยอะมากกหลายสาย เปิดรับตลอด ยิ่งช่วงนี้นี่มากันตรึม (วันนี้สายในฝันของเราก็กำลังรับสมัคร) เราได้แต่นั่งตาละห้อย มองคนอื่นเค้าไปสมัคร เพราะยังเรียนไม่จบ ถึงสายในฝันของเราเค้าจะรับวุฒิม.6 ก็ตาม แต่ตัวจบของเรามันทำให้เราไม่สามารถกระดิกตัวไปทำอะไรได้เลย คงต้องรอจบจริงๆก่อน เราจะทำตามความฝันของเราแบบจริงจังซักที

เมย์อยากขอบคุณพี่แพรเจ้าของกระทู้ และเจ้าของ Blog ที่ทำให้ความฝันของเมย์กลับมาอีกครั้ง เมย์จำคำของพี่แพรที่เมย์เขียนข้อความในเฟสบุคไปปรึกษาพี่แพรได้ พี่แพรได้บอกเมย์ว่า

"อะไรก็แล้วแต่ ถ้าเราตั้งใจอยากได้มันมา ไม่ว่ามันจะดูยากแค่ไหน
มันก็ต้องเป็นไปให้ได้ Impossible = I'm + Possible และพี่เชื่อว่า
การเป็นแอร์ มันไม่ใช่เรื่องไกลเกินตัว อย่างเครื่องยนต์ใหญ่โตมโหฬารในอดีต
ใครจะคิดว่ามันจะขึ้นไปบินบนฟ้าได้ 
แต่วันนี้ A380 ขนาดใหญ่ยิ่งกว่าสนามฟุตบอล
ยังบินได้! แล้วทำไมเด็กผู้หญิงอย่างเมย์ จะเป็นแอร์ไม่ได้..ขอแค่หนูมั่นใจ
พัฒนาตัวเองในด้านที่ไม่มั่นใจ พี่เชื่อว่า มันไม่ไกลเกินเอื้อม..."

      และขอขอบคุณพี่อ้อม เจ้าของกระทู้และเจ้าของ blog อีกคนนึงที่เป็นกำลังใจให้เมย์พัฒนาตัวเอง ถึงพี่อ้อมจะยังไม่ได้เป็นแอร์ แต่พี่อ้อมก็เป็นแรงบันดาลใจในอีกหลายๆเรื่องของเมย์ พี่อ้อมแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจและความพยายาม เมย์เชื่อว่าพี่อ้อมจะทำตามฝันได้ในเร็วๆนี้ เป็นกำลังใจให้พี่อ้อมนะคะ
 สุดท้ายนี้  ขอให้ทุกคนเชื่อว่าตัวเองทำได้ แม้มันจะยากแค่ไหน ถ้าเราตั้งใจทำจริงๆ ถึงแม้สุดท้ายผลมันจะออกมาไม่เป็นตามที่เราหวังไว้ แต่เราก็จะไม่มานั่งเสียใจทีหลังว่า ครั้งนึงเรามีโอกาสได้ทำฝันแล้ว ดีกว่ามานั่งคิดว่าทำไมตอนนั้นมีโอกาสเราไม่ทำ ถ้าเราทำป่านนี้เราอาจจะเก็บความฝันนั้นได้แล้วก็ได้ สู้ไปด้วยกันนะคะ

 ปล.1 ขอขอบคุณพี่แพรและพี่อ้อม ที่เขียนถึงเมย์ใน blog เมย์ปลื้มมากที่สุดเลย และเมย์ภูมิใจและดีใจที่ได้เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองนะคะ
 ปล.2 ตอนนี้ขอตั้งใจทำ Thesis ให้จบก่อน แล้วจะทำตามความฝันจริงจัง เหลือเวลาอีก 4 เดือน หวังว่ามันคงผ่านไปเร็วๆ สิ่งเดียวที่ทำให้มีแรงฮึดสู้ทำในสิ่งที่ไม่ได้รักในตอนนี้คือ ความฝันที่จะได้ไปตามฝันซักที

 ปล.3 อันนี้ขอแก้ไขใหม่อีกรอบนะคะ ขออภัยจริงๆที่ต้องอัพอีกรอบ เมื่อกี้มันแก้ไขไม่ได้จริงๆคะ T T



" มองจากตรงนี้มันก็สวยเหมือนกันนะ แต่ถ้าอยู่บนนั้นคงจะสวยกว่านี้.."



Create Date : 12 พฤศจิกายน 2556
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2556 18:00:40 น.
Counter : 1115 Pageviews.

4 comments
  
สู้ค่าาา เอาใจช่วย เราก็อยากเป็น^^
โดย: azafata IP: 183.89.154.89 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2556 เวลา:13:11:53 น.
  
ขอบคุณนะคะ , อย่าท้อเนอะ สู้ไปด้วยกันค่ะ :D
โดย: Bubble Blue วันที่: 14 พฤศจิกายน 2556 เวลา:12:59:55 น.
  
ผ่านมาอ่านจ้า ขอบคุณน้องเมมากนะคะ สู้ ๆๆ เจอกันที่เชียงใหม่ละกันนะ! 555+
โดย: MsRoseQuartz วันที่: 16 พฤศจิกายน 2556 เวลา:16:12:08 น.
  
พี่ออมเข้ามาอ่านด้วย เขินนนนนอะพี่อ้อม ><'
โดย: Bubble Blue วันที่: 17 พฤศจิกายน 2556 เวลา:17:17:17 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Bubble Blue
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



ผู้หญิงธรรมดา Blogนี้สำหรับเขียนบันทึก ความทรงจำทั้งดีและไม่ดี ,,มีความฝันเยอะ ดูสิว่าเมื่อไหร่จะทำได้ครบหมด!!