เอาล่ะวันนี้ก็เป็นวันที่ 31 ธันวาคม ถามว่ามีความสำคัญยังไงมันเป็นวันสุดท้ายแห่งปี สำหรับวันนี้เดี๋ยวขอย้อนถึงปีที่แล้วหน่อยนะเป็นอะไรที่ยังตราตรึงอยู่ในใจจนถึงวันนี้เลยอ่ะ เพราะว่าปีที่แล้วเราอยู่เชียงใหม่ แล้วไม่ได้กลับบ้าน เพราะว่าต้องรอสอบ 7 วิชาสามัญที่มช.แล้วอีกอย่างคือเกรงว่าเดินทางไกลช่วงเทศกาลแล้วจะไม่ปลอดภัยช่วงนี้เมื่อปีที่แล้วหาของกินยากมาก โดยเฉพาะตอนเช้าพวกร้านค้าเขาก็พากันปิดหมดอ่ะเนาะ เราก็เข้าใจ สิ่งที่เราโพสต์เมื่อปีที่แล้วมีใจความดังนี้

“วันนี้ก็วันปีใหม่แล้วซิเนาะปีนี้เป็นปีแรกที่อยู่เชียงใหม่ ก็บรรยากาศที่หอไม่เงียบเลยเพราะมีพี่นักศึกษาและพวกนักกีฬาฉลองกัน

เย็นวันที่ 31ก็มีร้านเปิดค่อนข้างใช้ได้อยู่ ก็ได้ ข้าวเหนียวหมูปิ้งกับส้มตำไปกิน อร่อยดีส่วนวันนี้คิดว่าร้านต่างๆคงทะยอยเปิด

ปีใหม่ที่เชียงใหม่จุดพลุเยอะมากๆไม่ใช่แค่ปีใหม่แต่รวมถึงลอยกระทง ที่นี่บ้าจุดพลุมากๆ เสียงดังสนั่นแล้วจุดนานด้วย หมานี่พากันตัวสั่นกันหมด

วันนี้คิดว่าพวกนักศึกษาก็น่าจะพากันกลับเข้าหอมาบางส่วนสำหรับพวกรักเรียน555 นอกนั้นคงทะยอยกันมาเรื่อยๆ”

ยังจำได้อยู่เลยตอนนั้นเหงามาก แบบว่ามันแทบจะกลับบ้านกันหมดเลยไง มีแค่ไม่กี่คนหรอกที่อยู่หอเราก็พยายามใจดีสู้เสือ อยู่แบบเงียบๆนี่แหละ แต่ถือว่าโชคดีมากๆ ที่เพื่อนห้องติดกันอ่ะเค้าก็อยู่เหมือนกัน ไม่งั้นหลอนน่าดูนะ

แต่ปีนี้บรรยากาศก็ดีขึ้นมาหน่อยเพราะว่าเราได้อยู่บ้าน มีพ่อ แม่ ตา เลยไม่ค่อยจะรู้สึกว่าเหงาอะไร เดี๋ยววันที่ 2 นี้ ญาติๆจาก กทม. จะมาหาล่ะ แล้วก็คงมาทำอะไรกินกัน แล้วหลังจากปีใหม่เราจะพยายามอ่านหนังสือให้มากขึ้น จะพยายามติดเฟสให้น้อยลง เทอมหน้าต้องเรียนกายวิภาคศาสตร์รวบยอดด้วย หรือ Gross Anatomy แล้วยังมีวิชาอื่นๆอีกมากมายถ้ายังขี้เกียจอีกนะ ตายแหงแก๋ สำหรับสุดท้ายนี้ก็ขอ Happy for the lastday of 2014 นะครับ