กลับบ้านสักพัก....แล้วค่อยมาสู้กันต่อ.... วันนี้แล้วสินะที่เราจะเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัด.... ช่วงนี้รู้สึกคิดถึงบ้านเป็นพิเศษ คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่..... อยากกลับไปไม่รู้ทำไม..... อาจจะเป็นเพราะความเหนื่อยล้าของชีวิต..ที่มันทำให้เราอยากจะไป เจอหน้าคนที่เรารักที่สุด..... ความจริง เราก็ไม่ค่อยได้กลับไปเยี่ยมบ้านอยู่แล้วนี่เนอะ... ถือโอกาสใกล้จะเทศกาล ไหลเรือไฟ ที่จังหวัด กลับบ้านซะเลย.... บางทีอาจจะได้ไปงานไหลเรือไฟด้วย วันนี้ก็คงจะเตรียมตัวอะไรหลายอย่าง... มันก็ดี....กลับบ้านไปพัก ไปเพิ่มพลังให้กับหัวใจอันอ่อนล้า ของเรา...... กลับไปคราวนี้ มันอาจจะมีอะไรดี ๆ เข้ามาในชีวิตของเราก็ได้นะ...... ......................... หนทางของเรา ก็ยังคงจะต้องดำเนินต่อไป.... เคยถามตัวเองไหมว่า จุดมุงหมายของเราคืออะไร มีคนบอกเราว่า อย่ามัวแต่เขียนหนังสือ ซะจน ลืมจุดมุงหมายของเราละ อื่ม..... บางทีจุดมุงหมายของผมก็คือ การเขียนหนังสือ นี่แระ.... ผมชอบที่จะเขียน แม้บางครั้ง เราจะเขียนไม่รู้เรื่อง เขียนไม่ค่อยเป็น แต่ว่า ผมก็เชื่อว่า วันหนึ่ง มันจะออกมาดี และสามารถตีพิมพ์เป็นหนังสือได้ ตัวอักษรทุกตัว มันสะท้อนความเป็นตัวตนของเรา..... มันก็ใช่ เพราะว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราคิด ก็จะถ่ายทอดออกมาจากการเขียน การที่เราได้อ่านงานของใครสักคน แล้วมันทำให้เราได้รับมุมมองใหม่ ๆ นั่นคือ "ความสำเร็จของนักเขียน" ผมก็อยากจจะทำให้ได้อย่างนั้น คนอ่านงานของเราแล้ว จะชอบ และได้ มุมมองไม่เหมือนเดิม..... ผมทึ่งกับนักเขียนหลาย ๆ คนนะ ที่เค้าเขียนหนังสือออกมาแล้ว..... เค้าทำให้ผมต้องติดตามทุกหน้า ทุกตัวอักษร มันทำให้เราได้รับสิ่งใหม่ ๆ เข้ามา และทุกครั้งที่หยิบมันขึ้นมาอ่านอีกรอบ สองรอบ สามรอบ แม้จะอ่านหลาย ๆ รอบ แต่ว่า แต่ละรอบนั้น ความรู้สึก มันก็แตกต่างกันและได้ในสิ่งที่ไม่เหมือนเดิมทุกที...... คิดไปคิดมา เมื่อไหร่เราจะได้ขนาดนั้นนะ.... ........................ วันนี้ออกจะแนวที่จะคิดเยอะหน่อย.... เพราะว่า มีอะไรมากระตุ้นความคิดเราเยอะ.... ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนทาง MSN ที่คอยว่าเราตลอดเวลาว่า "เราไม่เริ่มต้นทำอะไร" "เราไม่กล้าที่จะทำ" "เรากลัว" ผมเปล่านะ...ผมไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ บางครั้งที่ผ่านมา ผมอาจจะยังไม่ได้ตัดสินใจมากกว่านะ..... การที่เราไม่ตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่าง มันไม่ได้หมายความว่า เรากลัว เราไม่กล้า เราไม่เริ่มต้น สักหน่อย...ว่ามัย... บางครั้งบางคราว เรากำลังเริ่มต้นทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ คนเค้าก็ไม่เห็นหรอก ว่าผมกำลังทำอยู่....เรื่องแบบนี้ "เรารู้ตัวเองดีที่สุด" ....................... วันนี้ได้ฟังเพลง ของ เฮีย บอย โกสิยพงษ์ เจ้าเก่า..... มี Feat. Krissada อื่ม....ฟังเสียงแล้วคุ้น ๆ ที่แท้ ก็ กฤษดา สุโกศล แคลปป์ เจ้าเก่านี่เอง ฟังแล้วก็ชอบ.....แล้วมันรู้สึกว่า "เราต้องมาใส่ใจรายละเอียดกันและกัน และสิ่งต่าง ๆ รอบตัวเรา มากยิ่งขึ้น" เราอยู่ด้วยกัน เราก็ต้องหันมามองกันบ้างว่า อีกคนหนึ่งเค้าอยู่กับเราไหม บางที เราจะเดินหน้า ๆ อย่างเดียว แต่ อีกคนเค้าไม่ได้เดิน เพราะเค้าอาจจะแวะหาอะไรกินข้างทางก็ได้ หลายครั้ง คนเราไม่เข้าใจกัน ก็เพราะว่า ไม่ได้ใส่ใจกัน..... ไม่ได้คิดว่า อีกคนกำลังคิดอะไรอยู่ ไม่ได้มานั่งพูดคุยกัน แต่ก็เอาแต่ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่..... สังคมเราก็เลยเป็นแบบนี้ไง ใช้อารมณ์ของตัวเองเป็นใหญ่ ซะมากกว่าความจริง หรือ ความถูกต้อง...... "สิ่งเล็กน้อยเหล่านั้นถ้ามองให้ลึกถึงข้างใน จะพบว่ารายละเอียดนั้นทำให้โลกน่าอยู่ มากขึ้นเท่าไหร่" จริงสินะ แค่เรามองให้ลึกถึงข้างใน..เราก็จะพบว่ารายละเอียดต่าง ๆ มันทำให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้นจริง ๆ ฟังเพลง (ใส่ใจ)รายละเอียด feat. Krissada Powered by you2play.com (ใส่ใจ) รายละเอียด บอย โกสิยพงษ์ Feat.กฤษดา สุโกศล แคลปป์ สิ่งเล็กน้อยเหล่านั้นถ้ามองให้ลึกถึงข้างใน จะพบว่ารายละเอียดนั้น ทำให้โลกน่าอยู่ มากขึ้นเท่าไหร่ อาจจะคล้าย ดูละม้ายคล้ายทั่วไป อาจต่างกันแค่เพียงนิดนึง แต่ถึงแค่เพียงนิดนึง ก็ทำให้ทึ่งได้ สิ่งเล็กน้อย เหล่านั้นถ้ามองให้ลึกถึงข้างใน จะพบว่ารายละเอียดนั้นทำให้โลกน่าอยู่มากขึ้นเท่าไหร่ รางวัลชีวิต นั้นไม่ใกล้ ไม่ไกล คงพบกันได้ง่ายแค่มองด้วยความใส่ใจ เหมือนกับรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะที่ฉันนั้นมอบให้ อาจดูแล้ว ก็เหมือนทุกคน ที่เธอได้จากทุกคน ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่หากเธอนั้นมองฉันให้ลึกถึงจิตใจ จะพบว่าตาของฉันมีเพียงเธออยู่คนเดียวข้างใน แต่หากเธอนั้นมองฉันให้ลึกถึงจิตใจ ฉันจะทำให้เธอได้รู้ว่าโลกที่น่าอยู่มันเป็นเช่นไร และจะทำให้เธอได้รู้มีฉันเป็นคู่มันดีเช่นไร "วันนี้เราอาจจะไม่ค่อยได้มาใส่รูปเท่าไหร่.... แต่ไว้กลับบ้านแร้วจะมาอัพบ่อย ๆ ถ้ามีโอกาสได้ถ่ายรูปสวย ๆ ก็คงจะ เอามาฝากเพื่อน ๆ นะครับ วันนี้คงจะเดินทางกลับบ้าน ที่ จ.นครพนม ก่อน กลับถึงบ้านก็แล้วค่อยว่ากันอีกที"   Create Date : 29 กันยายน 2552 12 comments Last Update : 29 กันยายน 2552 6:59:35 น. Counter : 765 Pageviews. Share Tweet

อบอุ่นดีจัง กลับบ้านดีๆ นะคะ   โดย: ก้อนหิน...ฤดูหนาว 29 กันยายน 2552 8:51:38 น.

อยากกลับบ้านเหมือนกัน แต่ต้องรอปลายเดือนหน้า....คิดถึงบ้านแล้ว...   โดย: aenew 29 กันยายน 2552 10:06:39 น.

ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ เดินทางปลอดภัยน่ะค่ะ   โดย: cator 29 กันยายน 2552 11:35:56 น.

ก่อนออกเดินทาง สูดลมหายใจลึก ๆ เพื่อเตรียมพร้อมที่จะเก็บรายละเอียดระหว่างทาง และอย่าลืม มองทุกสิ่งรอบตัวด้วยหัวใจที่อ่อนโยน .. แล้วเราจะค้นพบว่า...โลกสวยงามขึ้น ในวันที่หัวใจเราพร้อมที่จะใส่ใจ....ใครต่อใครที่เดินผ่านเรา ... มีความสุขในการเดินทางกลับคืนสู่ความอบอุ่นคะ....   โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 29 กันยายน 2552 11:45:32 น.

อุตส่าห์ไม่บอกว่าเป็น มช.นะคะเนี่ย เดินทางปลอดภัยนะคะ สุดท้ายแล้วบ้านก็เป็นสถานที่ที่เรากลับไปได้ทุกเมื่อ ชาร์ตแบตให้เต็มแล้วค่อยกลับมาสู้ใหม่   โดย: อ้อ (sandseasun ) 29 กันยายน 2552 19:00:24 น.

สวัสดีค่ะคุณกาแฟ ยังไม่กลับมาหรือคะ ติดพายุหรือเปล่า   โดย: อ้อ (sandseasun ) 1 ตุลาคม 2552 14:32:44 น.

อิจฉา....อยากไปดูไหลเรือไฟมั่ง....... อ่ะนะ...คนเรา...มันต้องเริ่มก้าว...มันถึงจะถึงจุดหมายปลายทาง ก้าวแรกที่มั่นคง ก็ส่งผลให้ไปถึงปลายทางอย่างปลอดภัยนะ กลับบ้านคราวนี้คงได้กำลังใจจากบ้านมาโข...สู้..สู้เด้อ....   โดย: นายรถซุง 2 ตุลาคม 2552 9:52:47 น.

สวัสดีครับคุณกาแฟ กลับบ้านครั้งนี้ อย่าลืมภาพสวยๆ มาฝากด้วยนะครับ   โดย: อนันต์ครับ 4 ตุลาคม 2552 15:55:09 น.

หวัดดีตอนเย็นค่ะ....... วันนี้กรุงเทพฯ มืดฝนนิดหน่อย แวะมาทักทายก่อนกลับบ้านค่ะ   โดย: aenew 7 ตุลาคม 2552 17:34:55 น.

กู๊ดไนท์ค่ะ...คุณกาแฟ พรุ่งนี้ถ้าอัพบล็อกใหม่มาตามด้วยน่ะค่ะ จะตามไปอ่านแน่นอนค่ะ เอ้...ตกลงตอนนี้คุณกลับมากรุงเทพฯ แล้วใช่ไหม แอบมี งง เล็กน้อย   โดย: aenew 7 ตุลาคม 2552 21:18:00 น.

จะรอชมภาพไหลเรือไฟและบ้านค่ะ ถ้าอัพมะไหร่ ส่งโทรจิตไปบอกก้อนหินด้วยน่ะค่ะ อิๆ   โดย: ก้อนหิน (cator ) 7 ตุลาคม 2552 22:47:37 น.

ธัญแวะมาส่งความคิดถึงและความห่วงใยค่ะ   โดย: tanjira 8 ตุลาคม 2552 8:54:50 น.