หวัดดีจ้า เลื้อย

นี่จาเปลี่ยนชื่อเป็นTTจริงๆเหรอ อิอิอิอิ
ไม่เอาไม่เอานะ
จาเรียก เลื้อย ชอบชื่อนี้อะ
อิอิอิ ชื่อ เลื้อย มันทำให้ตามใจนึกถึง
อาการบิดไปมาไม่ยอมตื่นในตอนเช้าน่ะ
ชอบมากเลยตอนตื่นได้เลี้อยไปมาบนที่นอน
และให้ดีนะให้ได้นอนต่อด้วยยิ่งชอบใหญ่เลย
อิอิอิ
มันเป็นอาการของคนขี้เกียจน่ะ
ถ้าเปลี่ยนชื่อไป
ตามใจรู้สึกเหมือนขาดเพื่อนขี้เกียจตื่นนอน
ผู้ร่วมอุดมการณ์ยังงัยไม่รุ
ทั้งที่จริงๆแล้วเลื้อยอาจจาไม่ช่ายคนขี้เกียจแบบตามใจ
แต่ชื่อมันทำให้เหมือนมีเพื่อนน่ะ
กลัวจะเหลือคนขี้เกียจแค่คนเดียว คือ ตามใจ
อิอิอิ
เลื้อยๆ เอาเป็นชื่อETเลยมะน่ารักดี
ทันสมัยด้วย


แหมนี่เล่นมาเล่าเรื่องแรกซะเศร้าเชียว
น้ำตายังไม่ทันหายแห้งดี
แล้วเล่าต่อเรื่องหลังซะกุ๊กกิ๊ก
ตามใจล่ะตามอารมณ์ไม่ทันเลยนะ
เล่นเล่าอย่างนี้เดี๋นวทั้งคนอ่าน
คนเล่าได้ไปศรีธัญญากันทั้งคู่หรอก

ทำงานเสร็จแล้วเหรอ ดีใจด้วยนะ
ตามใจยังมะเสร็จเลย
งานหลวงใกล้จาเสร็จแล้ว
งานราษฏวันที่ห้าน่าจะเสร็จ
ตอนนี้เบื่อๆเซ็งๆเลยอู้งานมานั่งจัดบล็อกใหม่
จัดเพลินไปหน่อยเมื่อคืนเลยนอนซะดึก
เมื่อเช้าเลยตื่นเกือบจะไม่ทันพระ

วันศุกร์ก็ไม่ได้สุขมากหรอกจ้า
เพราะไม่ได้ทำงานประจำที่หยุดเสาร์อาทิตย์
ทำงานทุกวัน
วันไหนๆก็เลยสุขทั้งนั้น
ความสุขอยู่ที่ใจน่ะ
แต่วันว่างน่ะไม่มีเลย
มันมีงานกระจุกกระจิกตลอด
นอกจากจาเครียร์เพื่อไปไหน
แล้วก็กลับมาจมกะงานกองโต
งานที่ไม่มีวันว่าง
จะว่าดีมันก็ดี
จะว่าไม่ดีมันก็ไม่ดี

เฮ้อช่วงนี้ตามใจเบื่อๆเซ็งๆยังงัยไม่รุ
เหมือนอาการคนอกหักเลย
คนที่คิดว่าใช่ก็อาจจะไม่ใช่
คนที่ไม่ใช่ก็อาจจะใช่
อิอิอิ
เล่าซะให้เลื้อยงงเล่นเฉยๆ
จริงๆไม่มีรัยแค่เบื่อกะงานเท่านั้น
มันไม่ยุ่งยากหรอก
แต่มันซ้ำซากน่ะ
เลยเกิดอาการอย่างว่านั่นแหละ
ได้มาเขียนระบายหายเบื่อไปหน่อยนึง

หนังสือน่ะเต็มชั้นวางอ่านยังมะหมดเลย
ก็เล่นเห็นเล่มไหนชอบใจแล้วซื้อ
มันคงอ่านทันอยู่
อันนี้ประชดตัวเองจ้า

งัยก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ้า

ตามใจ

  

สวัสดีจ้า ตามใจ

555
เลื้อยเหมือนเดิมก็ได้ เอาสะดวก
อยากเรียกยังไงก็ยังคนเดิมนี่แหละ

จริงๆ เลื้อย มาจากอาการชีวิตของตัวเองน่ะ
มันเลื้อยไปเลื้อยมา ลมเพลมพัดไปเรื่อยๆ ประมาณนั้น

ตอนคิดแค่แปลก และคนคงไม่รุว่า เราหญิงหรือชาย
พอโตแล้ว เลยรู้ว่า สำนวนมันปิดบังกันไม่ได้
เพราะก็ต้องลงท้ายตามสไตล์อยู่แล้ว
และเราก็เป็นเราเช่นนี้เอง

บังเอิญ TT เป็นฟีเวอร์จากการติดตามตัวละครเรื่องแรกแหละ

เลื้อยบนที่นอน เป็นนะชอบมาก แม้จะโดนเสียงสวรรค์ตามจิก
แต่เป็นกับตอนอยู่ที่บ้านกับสมัยเรียนบางกอกเท่านั้น
ที่นี่ไม่ใช่บ้าน จึงไม่เลื้อยอีกเลย
แต่ถ้าได้อยู่บ้าน ก็ยังคงอุดมการณ์เช่นเดวกันจ้า

ส่วนความขี้เกียจ ไม่เข้าใครออกใครอยู่แล้ว
เราเป็นหนึ่งในนั้นจ๊ะ ตัวเป็นขนทีเดวเชียว
อยู่เป็นเพื่อนกันนั่นล่ะ อาจจะมากกว่า
ถ้าขยัน ป่านนี้ชีวิตคงรุ่งกว่านี้เยอะ

ชื่อ ET ไม่ผ่านๆ ตัวแรกถูกเซ็นเซอร์จ๊ะ

...

แหะๆ ขอโทษทีจ๊ะ เล่าเรื่อง กระชากอารมณ์เกินไปจริงๆ

คือ วันนี้อารมณ์ดีไง แต่ค้างอารมณ์เศร้าของเดิม
เลยปรับปุ๊บปั๊บไปหน่อย ต่อไปจะปรับร่อนลงให้สวยกว่านี้จ๊ะ


งานเสดแต่จารย์ให้ข้อมูลมาเพิ่ม ปั่นเสาร์ อาทิตย์ ส่งจันทร์อีก
อารมณ์เบื่อๆ เซ็งๆ เป็นเพื่อนกับเรามานานแล้วเหมือนกัน
แต่เราทำอย่าง "ตามใจ" เลย คือ อยากทำไร ทำ
หายอยาก ก็กลับมาลุยงานต่อ
ไม่งั้น หน้าบล็อคคงไม่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวยาวเรื่อยอย่างนี้น่ะ

ค่อยๆ ลุย ค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ นะ เปลี่ยนอารมณ์บ้าง
อย่าจมเครียดจนเกินไป อย่าหย่อนนานไป
จะได้สมดุลกันไป..

อืม ทันเห็นหน้าบล็อคตอนเช้าล่ะ
พื้นหลังสวยดีนะ แต่มันกลืนตัวอักษรเลย สีพื้นก็คงชัดกว่า

เล่นบล็อค นอนดึกเลยสินะ
นอนไม่พอก็นอนชดให้พอละกันคืนนี้
เรานอนไม่พอกัน ฟุบหลับน้ำลายยืดไปรอบแล้ว แหะๆ


ไม่ได้ทำงานประจำน่ะดีแล้ว
งานประจำซ้ำซากจำเจ เราคงทำไม่ได้เหมือนกัน...

ถ้าเบื่อกองงานตรงหน้า ออกมาโลด สูดอากาศข้างนอก
เข้าเวป หานั่นนี่ ที่สนใจ ทำ ดู อ่าน เด่วก็หายไปเอง เซ็งนั้น

อาการเซ็งคล้ายอกหัก เคยเป็นเวียนเข้ามาบ้างเหมือนกัน
เราใช้วิธีปรับมุมมอง การ์ดป้องใจตัวเองไว้ก่อนเลย
ดึงใจกลับเข้าฐานที่ตั้งเดิม
ถ้าจะลอยไปอีก ก็ยึดเหตุผลตามจริง แล้วก็กลับที่เดิม
ส่วนคนที่ไม่ใช่ ยังไงก็ไม่เคยใช่เลยน่ะ

...

บั๊กกินเครื่อง ส่งก่อน

  

*เพิ่มเติม

ยังไง งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข ก็ต้องทำกันต่อไปแหละเนอะ

เบื่อเมื่อไหร่ จับใจ ขีดๆ เขียนๆ ไปเลย ได้ถ่ายทอดออกไป
ซักพักก็ดีขึ้นเองแหละ หรือไปดูโน่น นั่น นี่ ไปเรื่อยๆ ..
มันก็วนอยู่อย่างนี้ล่ะ จริงมะ

+55 อาการหนังสือค้างอ่าน เป็นเหมือนกัน
ถูกใจก็ซื้อ เปลี่ยนที่นอนให้หนังสือมานอนเล่นที่ตู้หนังสือแทน

...

ง่วงและ ไปนอนก่อนนะ

Take care ja ;)

  

อิอิอิ กะลังเชียร์ฮอลแลนด์
แต่ไม่น่าจะชนะ
ดูฟอร์มแล้ว เฮ้อ
เศร้าแฮะ

ฝันดีนะจ๊ะ

  

ขอบคุณ สำหรับเพลงนะจ๊ะ

เชียร์ฮอลแลนด์
แต่แอบหวั่นไหวกะกาก้าของบราซิลซะแล้ว
แย่จริงๆ
ตามใจแอบปันใจซะแล้ว
ตอนนี้บราซิลนำอยู่1ลูก
ฮอลแลนด์ท่าจะแย่

  

เย้ๆๆ ฮอลแลนด์ชนะ
สบายใจแล้ว

  

ขวัญแวะมาทักทายจ้ะ

เรื่องที่ 2 จะมีตอนตอ่ไปมั้ยหนอ

อยากติดตามจังเลย

ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทายกัน

ขวัญเองก็ไม่คิดจะมีรักที่ผูกมัด หรือคาดหวังอะไรทั้งนั้น

ปล่อยไป...ให้เป็นอย่างที่คนบนฟ้ากำหนดดีกว่า

ถ้าจะรักใครนะ...ขวัญจะรักเค้าอย่างเต็มใจเลยทีเดียว

มีความสุขทั้งวันนะคะ

  

ขวัญเทใจให้เบอร์ 9 อาเจนติน่าไปหมดแล้ว

คืนนี้ไม่ต้องถามเลยจ้ะว่าเชียร์ใคร

อาเจนสู้ๆๆๆ

  

สวัสดีจ้า

ตามใจ...

น้องเราก็เชียร์นะ บอกสะใจบราซิล
สารภาพว่าแอบดูบอล อ่านหนังสือไม่เต็มที่
โดนเราเชียร์ให้ดูให้สนุกเต็มๆ คืนนี้ไปอีก คงฝ่ออยู่
55 หาเรื่องไซโคน้องอีกตรู..
แต่คืนนี้คงลุ้นน่าดู เมซซี่แข่ง อิอิ

...

ขวัญ...

เด่วจะแวะไปตามความเคลื่อนไหว
มีความคืบหน้าจะรายงาน ตอนนี้ฝ่ายชายยังเงียบกริบเลย

รักผูกมัด น่าจะอึดอัดนะ เดาไป..
รักเต็มที่ ติดเบรคไว้หน่อยเน้ออ
ถ้าล้มจะได้ไม่เจ็บหนัก...

วันนี้ก็มีความสุขนะ แต่ฟ้าอึมครึมล่ะ ไม่ชอบเลย...

  

ขวัญ..

+55 เชียร์ทีมเดวกับน้องเราเลย
อืมๆ เห็นหน้าและ อาร์เจน เบอร์ 9 ขาว หล่อ ล่ำๆ ตากลมดี
แต่เคราเค้าเยอะจังแฮะ รอบหน้าเลย นึกถึงสิงโตอะ..

สงสัยคืนนี้อาจได้ลองดูบอลบ้างแล้วสิ เห็นมีแต่คนดู

  

หวัดดีจ้า เลื้อย

คืนนี้เชียร์อาเจนจ้า
เมื่อคืนรอบดึกสงสารกาน่ามากเลยไม่น่าแพ้เลย
แต่รอบดึกคืนนี้ไม่รู้จาอยู่ไหวอะเปล่า
เพิ่งกลับมาจากพังงา
เหนื่อยมั๊กๆเลยไม่รู้จาหลับก่อนอะเปล่า
สเปนก็เก่งนะ น่าจะชนะ
ไม่ต้องลุ้นมากเท่าไหร่
แต่คู่อาเจนกะเยอรมันน่าลุ้นกว่า
อิอิอิ ลองดูซะซิแล้วจาติดใจ
กะกีฬาที่เค้าแย่งลูกกลมๆแค่ลูกเดียว

เมื่อคืนน๊าตามใจแอบปันใจให้กาก้าของบราซิลหน่อยนึง
คนอะรัยไม่รุน่ารักชะมัด
เอิ๊กๆไม่รู้ฮอลแลนด์จาน้อยใจอะเปล่า
แต่ยังงัยก็ยังรักอัศวินสีส้มเสมอ

ตามใจ

  

เลื้อยเพลงในบล็อกของตามใจฟังเศร้าไปอะเปล่า
ตามใจไม่ได้อกหักนะ
แค่ชอบการรอคอยเฉยๆ
การรอคอยที่มีความหวังแค่นิดๆจางๆเบลอๆ
แต่คนที่รอคอยก็มีความสุขน่ะ
ที่ได้ทำอย่างนี้
ฟังเพลงนี้แล้วชอบอินไปกะเพลง
เลยเอามาใส่ไว้ให้คนเข้าไปในบล็อกๆฟัง

  

เอิ๊กๆ เยอรมันชนะซะงั้น
ตั้ง4-0
ไมอาเจนทำอย่างนี้กะตามใจได้
สักลูกก็ยิงไม่ได้
เสียดายไม่ได้ดูคู่สเปน
เห็นว่ามันส์มาก
เป็นไงเลื้อยได้ดูไม๊

  

หวัดดีจ้าเลื้อย

ได้ไปวิ่งด้วย อิจฉาจริงๆ
ที่นี่ฝนตกทุกวัน แค่จาไปว่ายน้ำก็ไม่ได้ไป
จาไปฟิตเนตแทนก็ไม่ค่อยชอบ
ที่ไม่ชอบไปฟิตเนต
เพราะจะชอบไปปั่นจักรยานจริง
ที่ได้เห็นสิ่งรอบข้างมากกว่า
ไม่ชอบปั่นหรือวิ่งอยู่กะที่
จาออกกำลังกายก็เรื่องมากอีกตามใจเนี๊ย
ที่จ่ายค่าสมาชิกไปไม่คุ้มสักทีแล้ว
อิอิอิ จริงสมัครแค่ ว่ายน้ำอย่างเดียวน่าจะคุ้มกว่า
แต่พอเค้าเชียร์ให้สมัครแบบฟิสเนตด้วยแค่พันห้าเอง
เออ ก็เห็นดีด้วยว่าเพิ่มแค่พันห้าเองถ้าสมัครฟิตเนส
อย่างเดียวแพงกว่านี้อีก
เอ้าเพิ่มก็เพิ่ม
พอเพิ่มเสร็จเค้าก็เชียร์ลงคอร์สโยคะอีก
พอเห็นว่าคุ้มก็เพิ่มไปอีก
กลายเป็นเสียตังฟรี เพราะทั้งฟิตเนตทั้งโยคะ
ผ่านมาครึ่งปีซะแล้ว
ยังไม่ได้ไปกะเค้าสักครั้งทั้งสองที่นั่นแหละ
นี่ล่ะน๊าที่เค้าบอกว่าอะไรก็ตามให้เลือกซื้อเฉพาะที่ใช้
ไม่ช่ายซื้อเพราะถูก หรือเพราะเห็นแก่ของแถม
ตามใจแก้ไม่หายสักทีไอ้นิสัยนี้น่ะ

บอลน่ะตามใจดูเฉพาะทีมที่เชียร์ลงแข่งอะ
ทีมอื่นถ้าไม่ดึกก็ดู แต่ถ้าดึกก็ไม่ดู
ที่เชียร์ฮอลแลนด์น่ะมีที่มานะ อิอิอิ
ก็เพราะเพื่อนสนิทที่ตามใจใช้เค้าให้เขียน 3D
ให้ฟรีบ่อยๆน่ะเชียร์ฮอลแลนด์อยู่น่ะสิ
อิอิอิ ใจจริงอยากเชียร์กาก้ามากกว่าอีก

แต่ต้องเชียร์เอาใจเค้าหน่อย
เดี๋ยวไม่ช่วยเชียร์เค้าจะไม่ทำงานฟรีให้
ต้องไปจ้างคนอื่นมันแพง
อิอิอิ ตามใจไม่คอยงกช่ายมะเลื้อย
หรือว่างกนะเราเนี๊ย
เรียกว่าประหยัดล่ะกันเนอะ
อิอิอิ


วันนี้วันอาทิตย์เลื้อยไปเที่ยวไหนอะ
จาตามไปด้วย
อิอิอิ

เรื่องของประวัติเพลงน่ะตามใจรู้แล้วล่ะ
ที่ชอบเพลงนี้ก็เพราะประวัตินั่นแหละ
ตามใจเองก็เคยเป็นอย่างพี่มืดนะ
รอคอยด้วยความหวังให้คนที่เรารักฟื้นตั้งสองครั้ง
แต่การรอคอยเพื่อให้คนที่รักฟื้นนี่มันทรมานมาก
พอเค้ากระดิกมือได้นิดนึง หรือพอเค้าสบตาเรา
เราก็ดีใจมากๆ
แต่จริงๆ เค้าไม่รับรู้อะรัยแล้วหรอก
เป็นเราที่หลอกตัวเองมากกว่า
ว่าเค้าดีขึ้น เค้าจะกลับมาหาเราแล้ว
ทรมานใจมาก เค้าจะกลับมาก็ไม่กลับ
จะไปก็ไปไม่ได้เพราะตัวเรายื้อเค้าเอาไว้
มันแตกต่างกะการรอคอยให้คัยมาเติมเต็มในชีวิต
มันต่างกันมาก ทางความรู้สึก
อันนึงรอคอยด้วยความเจ็บปวด
อีกอันรอคอยด้วยความสุข
ถ้าเล่ามากกว่านี้กลัวคนแถวนี้จะน้ำตาซึมซะก่อน
เอาแค่นี้ก็พอเนอะ
วันหลังค่อยมาเล่าใหม่ให้ร้องไห้ขี้มูกโป่งไปเลย

มีความสุขมากๆนะกะวันอาทิตย์

ตามใจ

  

โดนถล่มเละเลยทีมโปรดขวัญ

ไม่เหลือฟอร์มอิกัวอินคนเดิม

แม้แต่แมสซี่ก็หงอยไปเลย

แต่ไม่เป็นไรเนอะ บอลแพ้คนไม่แพ้

เมื่อคืนเลยได้เรื่องเลย ไปดูบอล แต่ได้เรื่องกลับบ้าน

ช่างมันไม่อยากนึกถึงล่ะ

วันนี้วันพระ ขวัญไปทำบุญมา
เลยนำบุญมาฝากด้วยค่ะ

สาธุนะคะ

  

ตามใจ...

ตามไปตอบไว้ในบล็อคเธอ แต่มันขึ้นงี้น่ะ

"Comment เรียบร้อยแล้วค่ะ
แต่เนื่องจากข้อความที่คุณ comment มีคำที่ไม่เหมาะสม จึงต้องรอให้เจ้าของ blog พิจารณาก่อนนะคะ"

ไม่รุได้ปะ เลยแปะไว้ที่นี่นะ..

สวัสดี ตามใจ

เมื่อวานไม่ได้ไปไหนหรอก ปั่นงาน ช่วงนี้จวนเวลาส่งเหลือเกินแล้ว

ไปวิ่งก็ตามปกติ กิจวัตรล่ะ

อยู่ไทย ปั่นจักรยานนี่ ทำให้นึกถึงพ่อเลย

ปั่นเสือภูเขานะ ปั่นระยะไกล 30 กม.ขึ้น ไปชมธรรมชาติชนบทไกลๆ
หาของกินตลาดเช้าตามบ้านๆ ปั่นขึ้นเขาบ้าง ไปตามเรื่อง

เหอะ เราปั่นจนน่องโป่งเลย อยู่บ้าน หลังๆ มาเรียน ห่างหายไปเลย

ว่ายน้ำก็ชอบนะ สระที่มอ. 25 ม. ว่ายซัก 20 รอบ ไปกลับ ได้เหงื่อเลย ตามใจเคยไปว่ายไหมตอนเรียน

ไปเช้าๆ คนไม่มีนะ สุขที่สุดเลย สระเป็นของเราเลยน่ะ

ฟิตเนส ไม่ค่อยชอบล่ะ มันอยู่ในห้องแคบๆ อึดอัด

โยคะก็น่าสนใจนะ เคยหัดสมัยม.ปลาย ท่านมัสการพระอาทิตย์ เท่านั้น

ตามใจสมัครฟิตเนสไปแล้ว ใช้ให้คุ้มเน้ออ อย่าปล่อยให้เสียโอกาส

เขาว่า สุขภาพดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเองนะ

เพราะงั้น รักตัวเอง ต้องออกกำลังกายเน้ออ

...

เรื่องทาสการตลาดเนี่ย เป็นปกตินะ เราว่า

ก็เขาทำโปรโมชั่นขายของ มันก็ต้องมีลดแลกแจกแถมเป็นธรรมดา

เรา support ได้ อยากได้ ทำแล้วบายใจ ก็ทำเถอะ

แหะๆ เราเองนี่ ทาสของแถมตัวยง

จนตอนคบแฟนคนแรก เลยบอกเราว่า
ชอบของลดแลกแจกแถมขนาดนี้
เด่วตองให้แม่ตองขอลดราคาตอนแต่งมั่งหรอก
+55 ว่าไป แต่ชอบของแถมจริงๆ นะ ติดนิสัย

เชียร์บอลตามใจคนอื่นนี่ ถ้าแข่งกับทีมทั่วไปคงไม่เท่าไหร่
แต่ถ้าแข่งกับทีมที่เราเชียร์ คงคิดหนักนะ
เทคนิคให้ใครทำงานให้ เป็นเสน่ห์ส่วนตัวเน้ออ
ผู้หญิงมีมารยาร้อยแปดเล่มเกวียน เป็นปกติ
ก็หยิบมาใช้กันไปตามแต่โอกาส เทคนิคเฉพาะตัวล่ะ

ช่วงนี้ไม่ได้เที่ยวเลยง่ะ อ้อ อาทิตย์ที่แล้วไปเขื่อนมา แต่ไม่โอเท่าไหร่
ให้งานเสดก่อนล่ะ จะพาไปเที่ยวด้วยกัน คอยดูละกันนะ
ไม่นานเกินรอจ๊ะ

...

อืมมม เรื่องเพลง
การรอคอยด้วยความเจ็บปวด เจอมาเหมือนกัน
คงไม่หนักเท่าน่ะ ต่างวาระ ต่างรูปแบบ
แต่พอนึกออกล่ะ ยังไงก็เจ็บปวด ทรมานในใจ

ถ้าตามใจอยากเล่า ก็เล่านะ
จะคอยฟัง คอยปลอบ ให้กำลังใจกันไป

ถ้าตามใจเล่า เราบ่อน้ำตาตื้นนะ สารภาพไว้ก่อนเลย
sensitive มากๆ เป็น nature เรา แก้ไม่หาย

แต่ถ้ามันยังเจ็บปวดใจ ยิ่งรื้อฟื้น เก็บมันไว้นอนนิ่งๆ คงดีกว่า

ก็แล้วแต่นะ เป็นตัวเอง อยากทำไรทำ"ตามใจ" เถอะ
เอาให้มีความสุขก็ละกัน

เริ่มอาทิตย์ใหม่อีกแล้ว งานเร่งรออยู่ตามเคย

ตามใจล่ะ งานราษฏร์วันที่ 5 เสดรึยัง วันนี้แล้วนะ

เรางานหลวง delay ต้องลุยต่อล่ะ เด่วเสีย credit น่ะ

ไปลุยงานก่อนนะ ไว้คุยกันจ๊ะ ;)

  

เช้านี้ขวัญมึนศรีษะจริงๆค่ะ
ไม่รู้เพราะอะไร

อยากกลับบ้านเต็มทน

แต่งานเต็มโต๊ะเลย

ยังไงก็คงต้องสู้ล่ะ

  

หวัดดีจ้าเลื้อย

เอิ๊กๆ เห็นแล้วจ้า แต่ก็ไม่รุว่าคำไหนมันแบนอ่ะ
วันนี้งานเกือบจะเสร็จแล้วล่ะ
แต่ตอนนี้ปวดหัวมาเลย
ไว้ค่อยแวะมาคุยใหม่นะ

ตามใจ

  

แวะมาทักทายก่อนเข้านอน

ว่าจะอัพบล้อก

แต่หัวตันเลยวันนี้

ฝันดีนะจ้ะ....เพื่อน

  

นอนเยอะๆนะจ้าได้หายล้า
ตื่นมาจาได้มีแรงลุยงานต่อได้

  

เมื่อวานรอลุ้นสเปน เลยไม่ได้เข้าบล็อก
เลื้อยท่าทางจะเข้าโหมดยุ่งอีกแล้วนะเนี๊ย
เห็นเขียนตอบสั้นๆอย่างนี้ล่ะก็แน่นอนเลย
ได้ไปว่ายน้ำหนึ่งวันแล้วอีกวันฝนก็ตกลงมา
อดอีกตามเคย
วันนี้ไปจัดการเรื่องรถมา
อาทิตย์หน้าก็ได้รถแล้ว
คงเข้าบล็อกน้อยลงนะ
ตามใจไม่ได้หายไปไหนนะจ๊ะ
แค่พอมีรถก็จาเที่ยวมากขึ้นอยู่หน้าจอน้อยลง
แต่ก็จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆนะจ้า
รักษาสุขภาพนะค้า

ตามใจ

  

เลื้อยก็ดูแลสุขภาพนะจ้า

  

ถึง.....เลื้อย

เพลงที่ตามใจใส่ไว้เศร้ามากเลยเหรอ
ที่มาที่ได้เอามาใส่ก็เรื่องเศร้าเหมือนกันนะ
เพื่อนเก่าส่งsmsมาลาบวช
ทำให้หลายๆเรื่องที่เกี่ยวกะเค้าและเรา
มันย้อนกลับมาในความคิดเรา
ขณะกะลังเศร้าบังเอิญที่ศูนย์เปิดเพลงนี้พอดี
มันเข้ากะอารมณ์
และช่างเข้ากะความคิดของเราเลย
ทำให้ภาพเก่าๆมันย้อนกลับมา
เหมือนเขื่อนทะลัก
กลับบ้านมาก็เลยหาโค๊ดในเน็ตใส่ไว้ในบล็อกซะเลย
ฟังเพลงนี้แล้วทำให้ได้ย้อนความคิดในอดีตของตัวเอง
ตามใจเองก็ชอบฝากความคิดไปในท้องทะเล
ต้นไม้ และสายลม
มะได้ฝากในผืนดินและท้องฟ้า
เหมือนในเพลงหรอกนะ
เพราะคิดว่าวันหนึ่งวันใดสายลมจะหอบเอาความคิด
ของเราไปกระซิบคนๆนั้น
ซึ่งเป็นเสียงกระซิบที่แค่เรากะเค้าเท่านั้นที่เข้าใจ

เล่าต่ออีกนิดนะเลื้อยจะได้ไม่งงมาก
ตอนสมัยเรียนมหาลัยก็มีความคิดหลายๆอย่าง
ที่ไม่ได้พูดไป มาตอนนี้อยากพูดอยากบอก
แต่ตอนนี้มันคงสายไปแล้ว
เพราะเราไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้แล้ว
และไม่ชอบไปเดินที่เก่าๆแบบในเพลงหรอก
เพราะมันทำให้ภาพต่างๆในอดีตมันกลับมา
ฉายในความคิดเหมือนกับเราดูหนังแห่งอดีตน่ะ
ตามใจไม่ชอบเศร้ากะอดีตนานๆ
ที่เดิมๆที่ๆความหลังเยอะๆแบบเศร้า
ตามใจจะไม่ไปอีกเป็นเด็ดขาด
ก็บอกแล้วว่าไม่ชอบเศร้านาน
ตอนไปหาดใหญ่มีที่แห่งความหลังเยอะ
แต่ที่ๆไม่แม้แต่คิดจาไปเหยียบอีกเลย
จนกระทั่งเดี๋ยวนี้
ก็คงจะเป็นสวนสาธารณะและโวค
(ไม่รุเลื้อยรู้จักโวคไม๊ สระน้ำที่หอแพทย์ในมอ.น่ะ)
เมื่อก่อนชอบไปอ่านหนังสือ
ไปให้อาหารปลา
กะเพื่อนที่สนิทมากคนหนึ่ง
เพื่อนที่อยู่แสนไกลในตอนนี้
เล่าแล้วคิดถึงมากมาย
จนอาจจะนอนไม่หลับได้
เป็นที่ๆเราทำอะรัยบ้าบอด้วยกันตั้งเยอะแยะ
พอเล่าเลื้อยนิดนึงแล้ว
ความคิดมันย้อนมาเยอะมาก
ทำเอาตามใจเองก็น้ำตาซึม
เมื่อนึกถึงอดีตนะช่วงเวลานั้น
มีความสุขปนเศร้ามากมาย
เพื่อนคนนี้เค้าเป็นคนที่อยู่ด้วยกัน
แม้ไม่ต้องพูดอะรัยกัน
แต่เราก็เข้าใจกัน
บางคนอาจจะไม่เข้าใจว่าจริงเหรอ
ที่ไม่พูดก็สามารถเข้าใจกันได้
เข้าใจกันจริงๆค่ะ
แต่ก็ต้องอาศัยหลายๆอย่างนะ
ที่จะทำให้เราเข้าใจกันโดยไม่ต้องพูด
แค่อยู่ใกล้กันก็สุขใจแล้ว
ไม่ต้องพูดแต่ก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะรัย
(นะตอนนั้นนะ แต่มันเป็นอดีตสำหรับตอนนี้แล้วล่ะ)
แต่หลายๆอย่างทำให้ต้องจากลา
จากลาแบบไม่อาจกลับมาเป็นดังเดิมได้อีก
ตอนนี้มีความคิดอย่างนึงที่ค้างคา
ขอฝากบล็อกเลื้อย เผื่อวันนึงวันใด้เค้าผ่านมาเจอ
ที่เค้าขอให้ตามใจอโหสิให้เค้า
ตอนนั้นยังไม่ได้บอกเค้าที
ขอฝากให้สายลมไปบอกเค้าแทนละกันตอนนี้
อยากฝากสายลมไปบอกเค้าว่า
ตามใจให้อโหสิกะเค้าคนนั้นและทุกคน
ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ทั้งหมด
และตามใจเองก็ขออโหสิกะทุกๆเรื่องที่เอาแต่ใจ
ที่ทำให้เค้าลำบากใจ
ที่ไม่ยอมเข้าใจเมื่อต้องจากลา
ตอนนี้ขออย่าได้ติดค้างในใจอะรัยกันอีกเลย

ระบายซะยาวเชียวเรา
โทดทีนะเลื้อยเพลงมันพาไป
เดี๋ยวค่อยหาเพลงใหม่มาลง

ตามใจ

  

สวัสดีนะ ตามใจ

เพลงที่เธอลง ไม่เศร้าหรอก
เพียงแต่บางเพลง บางความทรงจำ
มันย้อนขึ้นมา เหมือนอย่างที่เธอเป็นน่ะแหละ
แล้วเพลงก็สะกิดความรู้สึกอย่างนั้นเข้าไง...
เราแปลงเป็นความทรงจำดีๆ แทนเศร้าล่ะ
เราถึงขอบคุณเธอด้วย

เราว่า ทุกคนมีมุมเศร้า ผ่านเรื่องเศร้ามาทั้งนั้น
ขึ้นกับว่า เราจัดการกับความเศร้านั้นยังไง
ทำให้ใจไม่ต้องเศร้าหมองหดหู่น่ะ..

อืมม พูดถึงอดีต เรากลับไปแก้ไม่ได้ก็จริงนะ
แต่ตราบใดที่เรายังหายใจอยู่ เราเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ได้เสมอนะ

และบังเิอิญจริงนะ
เราช่างมีช่วงเวลาแห่งอดีต เหตุการณ์
และสถานที่คาบเกี่ยวกันจริงๆ..
อืมม อันนี้ต้องขอบคุณบักคนๆนึงด้วยล่ะ (ช่างกล้าๆ)..

เพื่อน มอ. บวชอยู่เหมือนกัน เป็นพระก็ยังส่งคำทักทายมา
เราล่ะกลัวหลวงเพื่อน ท่านจะศีลขาดจริงๆ
ใกล้เวลากลับสู่ชีวิตฆราวาสแล้วมั้ง..

อืมม สระน้ำที่โวค ทำไมเราจะไม่รุจักล่ะ
พ่อเราทำงานรพ.มอ.น่ะ แฟลตแรกที่อยู่ คือ เวชคาม 1
แฟลตแรกที่หันหน้าเข้าหาสนามเด็กเล่นนั่นแหละ
ทุกที่ที่เธอฝากความทรงจำดีๆ ไว้ในมอ. เธอเล่ามาได้เลยนะ
เราตามเธอไปถูกในทุกๆ ที่ล่ะ เพราะเราคือ เด็กมอ. ตั้งแต่เกิด
25 ปี ในมอ. คงพอรู้จักหลายที่ แม้อาจไม่ทุกซอกมุม
หรือแม้แต่ในหาดใหญ่ ก็เหอะ ถิ่นเดวที่รุลึกสุดแล้วมั้ง

ทุำกสิ่งที่เธอพูดถึง
เรานึกออกราวกับรับรู้และกลับไปนั่งอ่่านหนังสือตรงม้านั่ง
เดินไปให้อาหารปลาตรงศาลาริมน้ำกับเธอด้วยล่ะ..
มีความสุขและย้อนความทรงจำที่เรามี ไปกับเธอด้วยเลย

แล้วความทรงจำดีๆ เวลานั้น ที่แห่งนั้น มากมายเหลือเกิน
ช่วงเวลาแห่งความอบอุ่นของบ้าน ก็เต็มอิ่ม
ณ แฟลตแถวโวคนั้่นแหละ แค่ 3-4 ปีเท่านั้น...

ซึ่งเมื่อย้ายมาอยู่หมู่บ้านเก่าแล้ว แวะไปไม่ถึง 10 ครั้ง
เพราะความทรงจำเก่าๆ เยอะเนี่ยล่ะ
ต่างแค่ไม่ใช่กับเพื่อนมหาลัย หรือคนรัก
แต่เพียงบ้าน ครอบครัวและ เพื่อนสนิทคนแรกอีกนิดหน่อย ล่ะ

เพราะแฟลตเพื่อนสนิทคนนี้ คือ ประสานใจ 3
แฟลตพยาบาล อีกฝั่งของสระน้ำนั้นแหละ
ไป-กลับรร.กับรถบัสมอ.เดินจูงมือกระหนุงกระหนิงกัน
ทุกเช้า-เย็นเลย สมัยเรียนม.ต้น
จำได้ เพื่อนบ้าเซเลอร์มูน ตามหาแมวดำ ใต้ถุนแฟลตบ่อยๆ

กับความทรงจำของบ้าน เราเก็บปิดตายไปหลายปีแล้วล่ะ
ไม่คิดจะย้อนขึ้นมาอีกเลย..

ที่แห่งนั้น..แถวโวค จึงไม่คิดเหยียบไปอีกเลยเช่นกันล่ะ
ต่อให้กลับบ้านในมอ.ก็ตาม (ตอนนี้อยู่หมู่บ้านใหม่แล้ว)

สวนสาธารณะ ก็เป็นอีกที่หนึ่งนะ
ที่ทำให้เราระลึกถึงความทรงจำดีๆ อยู่เหมือนกัน..

...

สำหรับเรา เราเชื่อนะว่า คนเราทำบุญร่วมกันมาก่อน
น้อยบ้าง มากบ้าง ชาติใดๆ ที่เวียนว่ายตายเกิดมาก่อน
จึงได้มาพบเจอกันในจังหวะ เวลาที่เหมาะสม

สิ่งที่เธออยากฝาก อยากบอก เธอสื่อผ่านที่ตรงนี้ได้เลยนะ
เต็มที่ ไม่ต้องเกรงใจ เรายินดีอย่างยิ่ง
และรู้สึกขอบคุณเธออย่างมากด้วย
ที่เธอมีส่วนอย่างมาก ทำให้ความทรงจำดีๆ ของเรา
กลับมาโลดแล่นอีกครั้ง..

เธอคงรู้ บ้านเรา น้อยคนนะ
จะเวียนมาอ่าน มาเจอ เพราะเราตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น
คนที่มีอะไรตรงกัน คล้ายกัน หรือความรู้สึกสื่อถึงกันได้
หรืออาจจะเคยรู้จัุก ช่วยเหลือ พึ่งพากันมาก่อนเวลาใดเวลาหนึ่ง เท่านั้น..

ช่วงนี้ เก็บเกี่ยวความทรงจำดีๆ ได้เยอะ
ตกผลึกอะไรได้หลายอย่าง เข็มทิศในหัวหมุนติ้วๆ เลย

สำหรับคนที่แม้ไม่ต้องพูดไรมากมาย แต่เข้าใจกัน
รับรู้ สื่อกันได้ ...เฮ้อ เราจบไปนานนสุดๆ แล้วล่ะ

แล้วก็ใช่เลย ไม่ต้องพูด แต่ต่างคนรับรุในสิ่งที่อยู่ในใจอีกคน

สำหรับเรา รู้สึกเต็มที่แบบนี้กับคนรักคนแรกน่ะ
(กับเพื่อน เป็นบ้าง แต่สัมผัส และรุสึกไม่ชัดเท่าคนรัก)

ต่างคนต่างรุ ต่างเติมเต็มให้กัน เป็นคำตอบของกัน
ไม่ต้องมีคำพูด แต่รุด้วยสีหน้า สายตาและการกระทำ
อดีตแก้ไม่ได้ และคงไม่อาจได้เจอกันอีกในชีวิต
ทำได้แค่เฝ้าดูกันไกลๆ ส่งใจไปยังไม่กล้าเลย

แต่ก่อนจากไกล ขออโหสิกรรมกันไปเรียบร้อยแล้ว
อวยพรกันไป ไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วแหละ
ชาตินี้ เราไม่เสมอกัน และเพราะยอมเสียสละ
เราจึงต้องทำฝันส่วนหนึ่งเผื่อเขาด้วย..

ตามใจ ..
ถ้ายังมีโอกาส คุยกับเขาและผู้เกี่ยวข้องได้นะ
พูดซะ สิ่งที่อยากบอก อยากขอโทษ อยากอโหสิกรรมต่อกัน
เราว่า ทุกคนไม่มีใครอยากติดค้างอะไรต่อผู้ใดหรอก
เขาเองคงคิดอย่างนั้นเช่นกัน
ไม่แน่ เขาอาจกำลังคิดอย่างเดวกับเธออยู่ก็ได้
บางทีเขาอาจจะอโหสิกรรมให้เราแต่แรกแล้วก็ได้

ความคิดถึงสื่อถึงกันได้นะ
แม้จะไม่ได้บอกผ่านคำพูด การพบปะพูดคุย
กระแสจิตน่ะ จับต้องไม่ได้ แต่รับรุกันได้นะ

แต่หากเขาหรือผู้เกี่ยวข้อง ไม่อาจรับโอกาสนั้นได้โดยตรง
หนังสือสวดมนต์มีบทสวดขออโหสิกรรม
ตั้งจิตไว้ ส่งความระลึกถึงบุคคลเหล่านั้น
ความระลึกถึงของเธอนี่ล่ะ จะส่งถึงพวกเขา
(พระท่านสอนเรามา)

เราเชื่ออย่างนั้นนะ อธิบายไม่ได้
แต่เราเจอความรู้สึกแปลกๆ แบบนี้เรื่อยๆ
บ่อยไปที่เวลานึกคิดถึงใคร หรือจิตเราสื่อถึงใคร
เขาจะส่งสัญญาณบางอย่างกลับมาให้เรารับรู้
และนึกถึงเขาเช่นกัน ถือเป็นการเชื่อมต่อสัญญาณทางใจกัน
เคยเป็นไหม..
(อาจไม่ปัจจุบันทันด่วน ต่อปุ๊บติดปั๊บ เหมือนกดโทสับ
แต่เราจำและจับกระแสความรู้สึกนั้นได้น่ะ)

บุญใดๆที่เธอได้ทำ อุทิศ ระลึกถึงเขาเหล่านั้นด้วย ก็ดีนะ
อิ่มเอมในใจเราดี บุญเราก็ไม่ลดกัน..
จิตบางประเภท บางจำพวก ทำบุญเองไม่ได้นะ เธอก็รุ

อีกสิ่งที่สำคัญคือ ใจเธอนะ อย่ายึดติด ความรู้สึกผิด
หรือความติดค้างอะไรไว้ เพราะนั่นจะรั้ง ติดในใจเธอไว้เอง

ทำความเข้าใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นและผ่านไป

มีพบ ก็ต้องมีจาก เป็นธรรมดา สัจธรรม..
เก็บความทรงจำดีๆ ไว้เท่านั้นพอ..

อย่างน้อย ก็ต้องขอบคุณโชคชะตา
ที่พาเธอและผู้คนเหล่านั้นมาพบ
มามอบความรู้สึก ความทรงจำดีๆ ให้แก่กัน

สิ่งง่ายๆ เหล่านี้นี่แหละ
จะเป็นพลังใจให้เธอดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขไง

เรื่องเพลง เรามักฝากความทรงจำไว้กับเพลงต่างๆ เสมอ
คงเป็นธรรมดาของคนทั่วไปล่ะมั้ง
ถ้าตามใจลงเพลงไร แล้วโดนกับความทรงจำที่เรามี
เราก็น้ำตาไหลได้อีกแหละ ไม่ต้องกังวลนะ
อยากลงเพลงไร ลง อยากทำไร ทำ
เอาให้บายใจ.. ทำ

ปล. ไม่ต้องขอโทษนะ เธอไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเรา
และเราอยากให้เธอรู้สึกดีๆ เราพลอยมีความสุขไปด้วย
เธอผ่อนคลาย เป็นตัวเองได้เต็มที่กับตรงนี้
เราเองรู้สึกดีด้วยเช่นกันจ้า ;)

ปล 2. แปลกนะ 2 วันเสาร์ - อาทิตย์นี้
(10 กับ 11 กค. 2553)
เราแปะถึงกัน เวลาห่างกัน 12.00.01 ชม.เป๊ะล่ะ
เธอสังเกตไหม เรื่องบังเอิญเล็กๆ น่ะ ;)

..ครั้งนี้จะลองห่างเป๊ะอีก ไม่รุจะได้ไหม ลองดู อิอิ..
ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะ

  

ถึง.....เลื้อย

โอ้โหเวลาใกล้เคียงกันจริงๆด้วย
บังเอิญมากๆเลย
อิอิอิ
ทำให้นึกถึงหนังเรื่องนึงเลย
ที่ต่างคนต่างไปในที่เดียวกันในเวลาเดียวกัน
แต่มะเคยเจอกัน
ตามใจหวังว่าตามใจกะเลื้อยคงมีโอกาสพบเจอกัน
ในเวลาที่เหมาะสมบ้างเนอะ

เมื่อคืนนอนไม่หลับจริงๆด้วย
นอนหลับตอนดึกมากแล้วล่ะ
ตื่นตักบาตรเกือบไม่ไหว
พอตักบาตรเสร็จก็มานอนต่อจนเพิ่งตื่นนี่แหละ
ตามใจคงจะลองคุยกะเค้าตอนเค้าสึก
แต่คนอื่นอีกคนคงมะคุยแล้วหละ
แค่ตามใจอโหสิกรรมให้เค้าแล้วก็พอ
ส่วนเค้าจะอโหสิให้ตามใจหรือไม่ตามใจไม่สนใจหรอก
เพราะตามใจไม่เคยไปล่วงเกินอะรัยเค้าเลย
ส่วนเพื่อนคนที่บวชหน่ะ
นอนคิดแล้วว่าตามใจล่วงเกินเค้าไว้เยอะจริงๆ
คงต้องขออโหสิกะเค้าเอง
เพราะเค้าก็เป็นคนเดียวที่ดูแลเรา
เป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้เราเวลาเราเศร้า
เราไม่สบายเค้าก็หายาหาข้าวมาให้
ดูแลเราดีมากตลอดเวลาสี่ปีที่คบกัน
จาได้หายคาใจกันซะที
ที่เลื้อยบอกนึกถึงคัยแล้วเหมือนสื่อกันได้น่ะ
ตามใจก็เป็นกะเพื่อนคนนี้แหละ
ถ้านึกถึงเค้า เค้าจะมาหาหรือไม่ก็โทรมา
เป็นคนที่มีความทรงจำดีๆกะเค้าเยอะมาก

ขอบคุณสำหรับเพลงนะ
ตามใจจะเก็บแค่ความทรงจำดีๆเอาไว้
เหมือนที่เลื้อยแนะนำ

พูดถึงเพื่อนคนนี้ทำให้นึกถึงพี่คนนึง
ที่เจอกันด้วยความบังเอิญในโลกอินเตอร์เน็ต
เค้าเป็นคนที่ตามใจสนใจมากๆคนนึง
เค้านิสัยเหมือนกะเพื่อนตามใจ
คนที่บวชอยู่น่ะ
แต่ตามใจมะได้รู้จักคนๆนั้นเป็นการส่วนตัวหรอก
แค่สัมผัสได้จากการพูดคุยกะเค้าเท่านั้น
ว่าเค้าเหมือนกันจริงๆ เป็นคนประเภทเดียวกัน
พวกอารมณ์ศิลปิน
พอได้รู้จักเค้าได้พูดคุยแล้วยิ่งรู้สึกคุ้นเคยมากๆ
ตามใจเลยสงสัยตัวตามใจเองว่าเราบ้าอะเปล่า
ที่รู้สึกคุ้นเคยกะคนที่ไม่เคยแม้แต่เจอกัน
(เอ่อจะว่าไป ตามใจบ้าตั้งแต่รู้สึกเหมือนรู้จักคุ้นเคยกะเลื้อยแล้ว อิอิอิ)
นี่มารู้สึกคุ้นเคยอีกท่าตามใจจาบ้าจริงๆก็คราวนี้แหละ

สารภาพเมื่อก่อนตามใจคิดว่าการคุ้นเคยกะคนในโลกอินเตอร์เน็ตมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้จริงเหรอ
คนไม่มีตัวตนจะทำให้เรารู้สึกดีได้จริงๆเหรอ
แต่ตอนนี้มันเกิดกะตามใจแล้วจริง
มีคนที่ตามใจรู้สึกเหมือนเพื่อนในโลกความเป็นจริง
ตั้งสามคนแล้วตอนนี้
มีพี่ไหม พี่สาวที่น่ารัก
เลื้อย เพื่อนที่น่ารัก เอ่อหรือว่าไม่น่ารักนะ(อิอิอิ)
แล้วคนสุดท้ายก็พี่ชายคนที่ตามใจกะลังสนใจอยู่นี่แหละ
มันเป็นเรื่องแปลกจริงๆเลยสำหรับตามใจ
คุ้นเคยทั้งที่แม้แต่ชื่อจริงๆเค้าเรายังไม่รู้จัก
แปลกมากๆที่มาคุ้นเคยกะคนในเน็ต
เลื้อยว่ามันแปลกมะ

ตามใจ

  

สวัสดีนะ ตามใจ

ขอโทษที่ไม่ได้แวะมาหลายวันจ้า

ถ้าเวลา โชคชะตา ดลให้เจอกัน เราคงมีโอกาสเจอกันจ้า

อืมม เราดีใจด้วยนะ ที่เธอยังมีโอกาสได้พูด ได้คุยกับเขา

เขาสึกแล้วก็ลองคุยดูนะ ...

...

เรื่องของความบังเอิญ เราไม่เคยนึกถึงหนังนะ

เพราะปกติ ไม่ชอบจำอะไร ไม่ค่อยดูหนังล่ะ แหะๆ

...

พวกอารมณ์ศิลปินน่ะหรือ เราไม่ค่อยเจอพวกนี้เท่าไหร่หรอก

เจอกันแต่พวกวิศวะ ไม่รุหรอก พวกศิลปิน
จะเป็นยังไง จะคิดอะไร

อย่างเดวที่อยากบอกคือ ถ้ารักคนจำพวกนี้แล้ว
ยากจะถอนตัว ถอนใจ เท่านั้นแหละ
และตัวเลือกเยอะ น่าค้นหา เข้าใจยาก

เธอตั้งรับกับใจเธอให้ดีๆ นะ นิ่งๆ เย็นๆ เป็นดี
คนล้มกันมาหลายรายแล้ว..เท่าที่รุนะ

เราขออวยพรให้เธอได้มีโชคชะตาดีๆ กับเขาด้วย

สำหรับคนที่เธอรู้สึกสนใจและคุ้นเคยนั้น เราว่าไม่แปลกหรอก

คนเราคงทำบุญ หรือมีวาสนา จะได้มาเจอกันจริงๆ

เธออาจต้องเจอบททดสอบบางอย่าง

หรือเธออาจจะเจอคนที่ตามหาอยู่ก็ได้

เราขอให้เธอโชคดีนะ

...

เรื่องคนในเน็ต เรารู้สึกดีด้วยไม่ค่อยมีหรอก

ยังจำกับความฝังใจเก่าๆ มากกว่า

จะให้รู้สึกสนใจ หรือ ใส่ใจ โดยไม่รุจักนั้นหรือ ยังไงหว่า

จะเพียงแค่ความรู้สึกดีๆ กับมิตรภาพมากกว่า

ยังไงดูแลตัวเองให้ดีๆ ด้วย..

..

เราเป็นเราเช่นนี้ ถ้าเธอสบายใจจะคุย เธอก็คุยได้

เราช่วยได้ เราก็ทำอย่างที่เราทำได้น่ะแหละ

...

ช่วงนี้ พิมพ์ยาวไม่ค่อยได้ล่ะ เจ็บหลังมาก...

คงอีกซักพัก จะกลับเป็นคนเดิม..

เพิ่งกลับจากวิ่ง ไปอาบน้ำ ทำงานก่อนล่ะ

take care ja ;)

  

หายเจ็บหลังเร็วๆนะจ๊ะเลื้อย
ต้องการคนช่วยนวดไม๊จ๊ะ
อิอิอิ

วันนี้เศร้ามาก
ตื่นมาตักบารตอุทิศให้ทีมโปรด
อย่าให้เค้าต้องมาเศร้าอีกเลยในสีปีข้างหน้า
ปีนี้ช่างมัน
พร้อมนั่งทำใจยอมรับสภาพผู้แพ้
ฮอลแลนด์ที่รักแพ้ซะแล้วล่ะเลื้อย
ความฝันตามใจจบซะแล้ว

เอิ๊กๆ เลื้อยพูดยังกะเคยรักคนจำพวกนี้ พวกเด็กวิศวะนะ
มันรวมถึงตามใจด้วยนะ
อะอะ แอบคิดอะรัยกะตามใจอะเปล่า
เด็กวิศวะกะ อารมณ์ศิลปินน่ะคนละพวกกันนะจ๊ะ
พวกอารมณ์ศิลปินน่ะก็พวกบ้าหน่อยๆแหละตามใจว่า

นี่เลื้อยอวยพรยังกะตามใจไปตกหลุมรักคัยอย่างนั้นแหละ
อิอิอิ
ตามใจชอบมิตรภาพมากกว่าความรักน่ะ
ความรักน่ะคงไม่ค้นหาอะรัยมากมาย
แต่อยากค้นหามิตรภาพซะมากกว่า
รอคอยมิตรภาพจากคนไกลมากกว่า
หลังจากที่คนใกล้ทำเอาซะเจ็บช้ำ
เลยจะลองหาดูทางโลกจินตนาการบ้าง
ตอนนี้น่ะชอบเลื้อยเป็นที่สุดเลย
เปิดปุ๊บเจอเลื้อยมาตอบแล้วทุกที
ตามใจไม่ช่ายเลสสะเบี้ยนนะ
อิอิอิ ไม่ต้องกลัวนะสาวน้อย
หรือว่าจาช่ายหว่า

เขาน่ะคนเดียวกันอะเปล่าไม่รุ
ตามใจบอกแค่ว่าสนใจนะไม่ได้บอกว่าปิ๊งซะหน่อย
ชอบพวกอารมณ์ศิลปินน่ะ
มันน่าสนใจเป็นแรงดึงดูด
เป็นคนที่คิดอะรัยแปลกดี เหมือนคนบ้าเจอพวกเดียวกัน
อะรัยประมาณนั้นซะมากกว่า
เรื่องของความรักคงจายากอะนะ
กับคนบนเน็ตคงยากส์
ตามใจเป็นโรคกลัวความรัก
ถ้ามาแบบจีบจาถอยห่างทันที
ถ้าเป็นเพื่อนเที่ยวเพื่อนกินล่ะก็ไปไหนไปกัน
ที่สนใจก็เพราะอยากหาเพื่อนเที่ยวซะมากกว่า
เป็นคนชอบแลกเปลี่ยนประสบการณ์มั้ง

ขอบคุณนะจ๊ะที่เตือน
ถ้าเค้าเป็นคนเดียวกันล่ะก็
พี่เค้าไม่ได้สนใจตามใจแบบๆสาวๆหรอกนะ
พี่เค้าเป็นวิศวะจริงๆด้วย เลื้อยเป็นหมอดูอะเปล่าเนี๊ย
ชักน่ากลัว
เอ่อ จริงสิตามใจก็เจอเลื้อยในบล็อกพี่เค้านี่หน่า
อิอิอิ เลยตามเลื้อยมาเพราะเห็นชื่อแปลกดี
แล้วก็ดูกวนๆ น่าคบดี
ระลึกความหลังได้แล้ว
พอทักเลื้อย เลื้อยก็ตอบซะยาวดี
เลยติดใจจนลืมไปว่าเจอเลื้อยที่บล็อกพี่เค้า
เอ่อ หรือว่าเจอที่อื่นหว่าเดี๋ยวขอกลับไปดูก่อนนะ
ชักไม่แน่ใจ พอคิดไปคิดมา
แต่ที่แน่ๆชอบที่เลื้อยตอบกวนๆนี่แหละ
อิอิอิ

มีความสุขกะวันแรกของสัปดาห์นะจ๊ะ

ตามใจ

  

ตามใจเข้าไปอ่านบล็อคความทรงจำจองเลื้อย
เขียนได้ซึ้ง จนตามใจร้องไห้คิดถึงพ่อขึ้นมาเหมือนกัน
คนที่ตามใจเคยบอกว่ารอให้เค้าฟื้นด้วยความทรมานน่ะ
คนคนนั้นคือพ่อของตามใจเอง
และอีกคนก็เป็นคนที่รักมากคือ อาม่า
ไว้มาเขียนอีกทีนะ ไปล้างหน้าก่อน
เศร้าก็เลยเขียนไม่ออกน่ะ

  

+55 เอาน่า ตามใจ เกมน่ะ มีแพ้ มีชนะ
คงไม่แพ้ไปตลอดหรอก

ได้ตักบาตร อนุโมทนาบุญด้วยน่ะ

อืมมม....ถ้าจะว่าด้วยเรื่องของมิตรภาพกับความรักน่ะหรือ

เรื่องนี้ยาวนะ ถ้าจะให้นึกย้อน จริงๆ ก็ไม่มีอะไรหรอก

ขอเรียบเรียง ลำดับความคิดก่อน

ฟังที่ตามใจเล่าแล้วเหมือนมองตัวเองย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อนเลย

นั่นมันฉันเมื่อ 3 ปีก่อนนี่นา คิดงี้เลยล่ะ
มุมมองแบบเดวกันเกือบเป๊ะเลยทีเดว

...

แปะไว้ก่อน จารย์ตามงาน ไฟลนก้นเลยทีเดว...

  

สวัสดีจ๊ะ

เอาล่ะ ฉบับเต็มนะ >>

อืมมม...

เรื่องนี้ยาวนะ ถ้าจะให้นึกย้อน จริงๆ ก็ไม่มีอะไรหรอก

ฟังที่ตามใจเล่าแล้วเหมือนมองตัวเองย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อนเลย

มุมมองแบบเดวกันเกือบเป๊ะเลยทีเดว

ความบริสุทธิ์ต่อมุมมองของมิตรภาพ สวยงามจริงๆ
รูปแบบของมิตรภาพในแบบที่เธอพูดถึงนั้น
เราเคยมองเช่นเดวกับเธอนี่ล่ะ

ไม่เคยมองนอกเหนือจากมิตรภาพที่จริงใจกับใครๆ

ถ้ารู้สึกได้ว่าใครเข้ามาคิดเกินเพื่อน หรือเริ่มล้ำเส้นที่วางไว้ให้
หรือแสดงออกความรุสึกบางอย่าง อย่างชัดเจน
เราจะตั้งกำแพงอัตโนมัติ ติดโปรแกรมตั้งรับทันที
จะรุสึกว่า เขามาเพื่อหวังผลอะไร เขาจะเป็นตัวเองไหม
และคำถามในใจจะตั้งป้อมไว้ก่อน
ราวกับเอามือยันหน้าเขาไว้อย่างไงอย่างนั้นแหละ

หรือใครที่แสดงตัวออกนอกเหนือมิตรภาพที่วางไว้
อย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลป
เราจะห่างไว้เลย อึดอัดใจ มากถึงมากที่สุด
(จริงๆ ก็แค่ไม่กี่คนหรอกนะ เราไม่ใช่พวกหน้าตาดี
และไม่เคยจำเลย พวกเหล่านี้ รกสมองมากๆ)
+55 เหล่านี้ ทำไมเราจะไม่รุ..
เราคิด และรุแต่แรกว่า จะเป็นเช่นนี้
(เราเองคงต้องใช้กรรมล่ะ)

และเราไม่ใช่คนเข้าหาใครก่อน
เพราะตัวเองไม่ได้หวังให้ใครเข้าหา
เพราะมากคน มากความ วุ่นวาย
รุว่า โชคชะตาจะพามาพบเจอเอง
ถ้าคนมีเวรกรรมจะต้องเจอกัน
และเชื่อมั่นในคุณค่า ความดี ตัวตนของตัวเองเสมอ

นี่คือ ความคิด ตัวตนเรา ก่อน พค. 2007 น่ะ

..

หลังจากนั้น มันเป็นจุดเปลี่ยนพอควร
เหมือนใครเอาเข็มทิศ คนละขั้ว วางไว้ใกล้ๆ กันเลย
จุดเริ่มต้น ก็มาจากความเป็นเพื่อนอย่างบริสุทธิ์ใจนี่ล่ะ
ช่วยเหลือเกื้อกูลเป็นพี่ เป็นน้องกันดี
ทั้งที่ก็ไม่ได้ออกตัวแรงเกิ๊นน่ะนะ
ทว่าความชัดเจนก็ค่อยๆ กลายเป็นความไม่ชัดเจน

แต่นี่ก็ไม่ใช่พล็อตหนังเรื่อง เรา สอง สาม คน น่ะนะ

เพราะในแง่ชีวิตจริง มีแง่มุม สลับซับซ้อน
และจุดละเอียดอ่อนมากกว่าในหนังเยอะ

และเราก็ไม่อยากให้หนังพล็อตเดิมๆ มันฉายซ้ำๆ ด้วย..

อืมมม เราไม่อยากสะกิดแผลในใจตอนนี้ล่ะ
เลือดอาบซิบๆ อยู่เลย

ให้เวลามันเพลาๆ ความรุสึกบางอย่างในใจ
เราคงกลับมามีมุมมองสวยงามอย่างเช่นวันวานได้ล่ะ

มิตรภาพคงสวยงามเหมือนเคย
เพราะเราเชื่อมั่นอย่างนั้นล่ะนะ

ซักวันนึงอาจมีโอกาสถ่ายทอดออกมาล่ะ
ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานั้น..

น้ำยังเชี่ยว ไม่อยากไปขวางเรือ
น้ำนิ่งๆ เราก็ไม่อยากไปกวนให้น้ำขุ่นด้วยล่ะ

...

ก็เพราะประสบการณ์ที่เราเจอมาเป็นอย่างนี้
เราจึงเขียนบอกเธอไปอย่างที่ได้เจอ

เพราะรุว่า เธอเองมีบุคลิก มุมมอง
คล้ายกันกับเราหลายอย่างเช่นกัน

เราไม่บอกว่า เราสองคนเหมือนกันนะ
ทุกคน ไม่มีใครเหมือนใครหรอก

แต่ยอมรับว่า มีหลายอย่าง คล้ายกันจริงๆ เราไม่เถียงล่ะ

เธอบอกว่า บุคลิกเช่นนี้ดึงดูดน่ะ ไม่แปลกหรอก
เพราะที่เราเจอมา ไม่ดึงดูดธรรมดา แต่ดึงดูดมากด้วย
เธอคงอาจจับความรู้สึกได้ล่ะ ว่าไม่เหมือนกับคนอื่น
ไม่รุนะ เราก็คาดเดาไปจากที่เราเคยผ่าน เคยพบมาน่ะแหละ

ถ้าเธอลองพิสูจน์ อาจแตกต่างไปก็ได้
เราเองเพียงแค่เล่าเรื่องราวจากอดีตของเราเท่านั้นล่ะ

ไอ้เรื่องที่คิดว่าคงยาก เราเองเคยคิดเช่นนั้นมาก่อนเหมือนกัน

แต่บางอย่าง มันไม่ยากตลอดไป เวลาผ่านไป ใจเท่านั้นที่รุ

บางที ความรัก และประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอ
อาจแตกต่างไปจากที่เราเจอ
เธอจึงคงมุมมองมิตรภาพที่สวยงามเช่นนี้ได้ล่ะ
รักษาไว้ดีๆ

...

ถ้าย้อนเวลาได้ หรือเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเรา
คนอย่างเราคงสามารถมีมุมมองงดงาม มิตรภาพดีๆ
และคงสนุกสนานไปกับการเดินทางดีๆ ด้วยแล้วล่ะ

กำลังพยามปรับลบจุดด่างดำในใจอยู่
คงต้องทา สมูทอี ในหัวใจ อีกซักระยะ
(ใครจะรุ กลับไทยอาจได้ไปเที่ยวด้วยกันก็ได้)

...

ส่วนเรื่องหมอดู คงไม่ได้เป็นหรอก
ทุกอย่าง ล้วนกลั่นจากความคิด มุมมอง
และประสบการณ์ทั้งสิ้น
ไม่ชอบลอกเลียนใครน่ะ

วิศวะน่ะรึ วิศวะจะเป็นคนอารมณ์ศิลปินไม่ได้หรือ
ของอย่างนี้ไม่ได้วัดกันด้วยอาชีพนี่นา มันอยู่ที่ใจ

จะเป็นคนเดวกันไหม อืมม เธอรุอยู่
แต่เราตีความจากบุคลิก ไม่ใส่ตัวบุคคลเข้าไปนะ

ทุกอย่าง เราพูดจากสิ่งที่เราเจอด้วยตัวเองเท่านั้น
เราเองไม่กล้าถึงจะไปประเมินความคิดใครอื่นน่ะ

...

สำหรับบางคน กับบางเรื่อง เราขอโทษด้วย
ต่อไปเราจะระมัดระวังในการแสดงออกมากกว่านี้ล่ะ

เราคงไม่ได้หยิบยื่นความลำบากใจให้ล่ะนะ ไม่คิดเช่นนั้นเลย

...

ขอบคุณสำหรับความประทับใจที่เธอมีให้เรา
ยกให้เขาด้วยละกันนะ เราไม่อยากเก็บไว้คนเดว
ผลผลิตจากความบังเอิญเล็กๆ เหมือนกันล่ะ

เฮ้อ ป่านนี้ไม่รุจะจามไปกี่รอบแล้ว

...

เรื่องพ่อ ที่เขียนขึ้น อืมมม แรงจูงใจเล็กๆ
ที่เกิดจากบางคนสะกิดไว้นั่นแหละ
วัตถุประสงค์หลัก เพื่อเตือนให้ใครที่เข้ามาอ่าน
ตระหนักถึงโอกาสที่ยังไม่หลุดลอยไป
ความซึ้งจึงต้องใส่ลงไปจากความตั้งใจอย่างยิ่ง
ให้คนอ่านซึ้งตาม จนนึกถึงเรื่องตัวเองนั่นล่ะ
ก็ไม่มากคนหรอก จะอ่าน จะเจอ
เพราะยาว.. ก็นั่นแหละ จงใจ..

เป็นความคิดเล็กๆ ของโครงการ Pay it forward..
ทำดีส่งต่อ ที่เรานึกของเราอยู่น่ะ

...

ตัวตนเราเอง ก็อย่างที่แสดงออก
อย่างที่เขียนบอกออกไปนั่นแหละ
ก็ขอบคุณเธอด้วย ที่ให้โอกาส
และรับฟังเราได้แสดงออกในมุมมองอย่างที่เราคิด

เราคงไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกไม่ดีนะ
เราไม่ได้คิด หรือเป็นคนเช่นนั้นล่ะ

ถ้ามีอะไรที่ทำให้ต้องโกรธ เคืองใจ
เราขอโทษด้วยละกันน่ะ _/|\\_

เท่าที่คิดก็ตามนี้ล่ะ..

เราเองก็คงก้มหน้ากวาดขยะในใจเราต่อไปนั่นแหละ
ข้างนอกจะรกได้ แต่ใจเราต้องไม่รก

เฮ้อ อนาคตงอๆ ก็ไม่รุจะเป็นยังไงนี่ล่ะ

ก็แค่หวังว่า ความรุสึกดีๆ คงไม่แปรเปลี่ยนไปซะล่ะนะ ทั้งคู่...

เธอว่า เราตอบกวนๆ หรอ
ถ้าเธอเจอตัวเราเป็นๆ เธอจะหัวเราะได้กว่านี้อีก
เพราะเราชอบทำให้คนอยู่ใกล้่ๆ มีความสุข
ตัวจริงเราบ้าบอมาก ติงต๊อง กวนๆ แก่นๆ พอดูเลยล่ะ
เลยพี่คนนึง เรียกเราว่า ดร.สติเฟื่อง สงสัยจะต๊องจัด

นี่จึงเป็นเหตุผลนึง ที่ไม่ไปแสดงตัวตนหลายๆ บ้าน
เพราะชาวบ้านจะตามตัวเราถูก แล้วเราจะเหนื่อย
เราจะตามไปบ้านที่เราถูกใจเท่านั้นล่ะ
ถ้าเรารุสึกพิเศษกับใครแล้ว
ถ้ามีโอกาส จะให้ความสุข ความรุสึกดีเต็มๆเลยล่ะ

อ้อ อีกอย่าง มิตรภาพ เราเชื่อว่า มีอยู่ทั่วไป
โลกไซเบอร์ ก็ไม่มีข้อจำกัดหรอกนะ
เพราะของอย่างนี้ ข้อความ การแสดงออก
ล้วนแล้วแต่มาจากจิตใจคนน่ะ มันจึงสัมผัสได้
ทั้งโลกความจริง และโลกออนไลน์
เราเจอมาหลายคนเลย
(เหอะ 5-6 คนได้นะ นั่นน่ะ หลายคนแล้ว)
รุ่นแม่ รุ่นอา รุ่นพี่ รุ่นเพื่อน รุ่นน้อง
แต่ที่่ผ่านมา ก็เลือกจำเฉพาะมุมดีๆ นะ
อะไรไม่ดีบ้าง ก็ช่างเขา ปล่อยๆไป เก็บไว้ไม่ได้ไร..

เขียนยาวมาก ลืมเจ็บหลังไปเลย
คงอีกระยะล่ะ เจ็บเรื้อรังมานานแล้วน่ะ

ถึงได้บอกบ่อยๆ ว่า ให้รักษาสุขภาพ
เพราะอะไหล่ไม่มีเปลี่ยนไง..

กลับห้องล่ะนะ ต้อง Design Reactor Remove Phosphate
ยังไม่มีไอเดียเลย จะกลับไปนั่งทางในก่อน ;)

...

ปล. อัพเดท ละครเรื่องหลัง ของ ละครพันทิป (2)

ฝ่ายชายกลับมาแล้ว มาเรียกเสียงหัวเราะ
เยาะเย้ยกับชัยชนะสเปนได้อีก +55
ฮาไปด้วยเลย...

ปล. 2 ตามใจ รุจัก จารย์อุดมผล พืชไพบูลย์ไหม
ศิษย์พี่สถาบันฯ ล่ะ

  

อิอิอิอิอิอิ
รุจักสิอาจารย์อุดมผลน่ะ
ก็ตามใจจบวิศวสิ่งแวดล้อมที่นั่นนี่จ๊ะ
ศิษย์พี่ของเลื้อยเหรอ
แกน่ารักมากเลยนะ

ตามใจคล้ายเลื้อยเมื่อสามปีก่อนเลยเหรอ
งั้นอีกสามปีตามใจก็บ้าเหมือนเลื้อยล่ะซิ
ไม่อาวไม่อาว
ไม่อยากเป็นศิราณี ไม่อยากเป็นหมอดู แบบเลื้อย
อิอิอิอิ
แต่ที่เลื้อยพูดอะเหมือน
เลื้อยเข้ามานั่งในความคิดตามใจจริงๆด้วย
ตามใจเป็นแบบที่เลื้อยพูดถึงเลยอะ

ที่ว่าเลื้อยพูดว่า
น้ำยังเชี่ยว ไม่อยากไปขวางเรือ
น้ำนิ่งๆ เราก็ไม่อยากไปกวนให้น้ำขุ่นด้วยล่ะ
ตามใจงงๆอะมันหมายถึงอะรัยเหรอ
ช่วยอธิบายหน่อยได้มะ
งงมากๆและค้างคาใจด้วย
แล้วเลือดซิบๆมันเกี่ยวอะรัยด้วยจ๊ะ

โกรธ เคืองใจ ตามใจจะไปโกรธ เคือง
อะรัยเลื้อยจ๊ะ
เลื้อยน่ารักออกอย่างนี้
ถามไปตอบกลับมาตลอด
คุยด้วยแล้วสบายใจดี
เนี๊ยไม่ยอมไปกะกิ๊กที่อื่นเลยนะ
มัวมานั่งเขียนถามตอบกะเลื้อยอยู่นี่หละ
อิอิอิอิ

ดร.สติเฟื่อง น่ารักดีนะ
ฟังดูไม่เป็นพวกรู้มากเกินไป
เอิ๊กๆน่ารักกำลังดี

ที่เลื้อยว่า
ความรุสึกดีๆ คงไม่แปรเปลี่ยนไปซะล่ะนะ ทั้งคู่...
ตามใจน่ะไม่เปลี่ยนแน่ๆ
เลื้อยก็อย่าเบื่อตามใจก่อนละกัน
ทั้งคู่นี่หมายถึงตามใจกะเลื้อยช่ายมะ
งั้นตามใจห้ามเลื้อยเปลี่ยนด้วย

เป็นเรื่องดีแล้วที่เลื้อยเขียนเรื่องพ่อ
มันเป็นการเตือนคัยหลายๆคน
ให้รู้ว่าต้องรักษาโอกาสของตัวเองไว้ให้ดี
ก่อนจาสายไป
มันเป็นการทำบุญอย่างหนึ่งเลยนะ
ทำให้คนอื่นมีสติ
ดำเนินชีวิตอย่างระมัดระวัง
อย่าลืมเขียนเรื่องดีเตือนใจคนอื่นอีกนะ
ตามใจว่าเลื้อยเขียนได้ดีมากเลยล่ะ

อะหรั่ยร่างกายไม่มีเปลี่ยนจริงๆนะ
เลื้อยต้องรักษาสุขภาพดีๆนะจ๊ะ
อย่าหักโหมมากเกินไปนะ
ถ้าปวดมากเขียนสั้นๆก้พอนะจ๊ะ
เป็นห่วง

ตามใจ

  

ตักบาตรเรียบร้อยแล้ว
ก็เลยมานั่งดูงานที่ต้องทำวันนี้
วันนี้ยังรู้สึกง่วงอยากนอนต่อเลย
แต่ต้องเครียร์งานใกล้กลางเดือนซะแล้ว
เวลาก็ไวเหมือนโกหกเลยจาครบสามปี
ที่อาม่าจากไป

เมื่อคืนนอนคิดดู
ชักเชื่อจริงล่ะเรื่องทฤษฏีโลกกลม
มันกลมจริงๆ
เลื่อยว่ามันกลมมะ

  

อรุณสวัสดิ์นะ

อนุโมทนาบุญด้วยจ้า

อืมมม จารย์อุดมผล น่ารักมาก จิตใจดีมากเลยล่ะ

+55 แต่ละคน คงมีเส้นทาง และ กรรมที่แตกต่างกัน
เอามาเปรียบเทียบกันไม่ได้ล่ะจ๊ะ

อืมมมม บางคำ ก็ตีความหลากหลาย แล้วแต่มุมมองแต่ละคน
สำหรับเรา หมายถึง จิตใจน่ะ

เลือดที่ซิบ เกิดจากแผลกำลังตกสะเก็ด
แล้วเอานิ้วไปเขี่ยสะเก็ดนั้นเข้า เลือดเลยต้องออกซิบๆ ไง

อืม ดีใจนะ ที่ไม่ได้รุสึกไม่ดีกับเราด้วย

เวลาในชีวิตจริง กับหน้าจอ แบ่งให้ Balance กันดีๆ
จะได้ไม่เสียสุขภาพ อย่างน้อย คือ สายตาไม่เสีย
อย่าจ้องหน้าจอนานๆ
CVS (computer vision syndrome) จะถามหา

+55 ดร.สติเฟื่อง ออกแนวติงต๊องมากกว่าน่ะ
พี่เขาเลยเรียกเรางี้ ความปัญญาอ่อนไม่เข้าใครออกใครจริงๆ

อืมมม ขอบคุณนะสำหรับกำลังใจ
เธอจะเป็นแรงจูงใจให้เราเขียนเรื่องดีๆ ต่อๆ ไปล่ะ
เพราะเรากำลังรันโครงการ Pay it forward อยู่

สำหรับเรื่องโลกกลม เหตุผลมันไม่ซับซ้อนเลย
คือ เรื่องของกรรม และผลของกรรมนั่นแหละ
เพียงแต่เรารับรุเหตุผลหรือไม่เท่านั้น
หากเข้าใจ ก็ดำเนินชีวิตในทางที่ดี มุ่งทำความดี ชีวิตก็จะดีเอง

พ่อเรามักพูดเสมอว่า
คิดดี พูดดี ทำดี นะลูก.. ทุกครั้งที่ไหว้สวัสดีท่านน่ะนะ

แล้วโลกน่ะ ยังไงมันก็กลม
เพราะฉะนั้น จึงเป็นสัจธรรม
ความจริงที่มีเหตุผลรองรับอยู่แล้วล่ะ .. เราเชื่องั้นนะ

วันนี้เขียนไม่ยาวนะ ก็ตามนี้ล่ะ

เคลียร์งานให้เสดไวๆ ละกัน
ถ้ารุสึกเวลาผ่านไปไว เราว่าดีนะ
เพราะเราใช้เวลากับเรื่องต่างๆ มาก
ผลของงานก็ออกมากเช่นกันจ๊ะ

  

หวัดดีจ้าเลื้อย
วันนี้ไปงานขายต้นไม่มา
ได้มาเยอะแยะเลย
พรุ่งนี้ต้องลงมือปลูกหลายต้นเชียว
นี่ไปรอบที่สามแล้วตั้งแต่เค้าจัดงานมา
เค้าจัดเก้าวันเราไปซะห้าวัน เอิ๊กๆ
จัดปีละสองหนก็ได้ตังจากตามใจทั้งสองรอบ
แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ
เดินซะหมดแรง
อ้าววันนี้หายจากหน้าบล็อกเลยนะจ๊ะ
แอบไปไหนนี่
หรือปวดหลังเพราะพิมยาวๆอะเปล่า
หายปวดมาคุยกันไวๆนะจ๊ะ

  

วันนี้ปลูกต้นไม้เสร็จก็เย็นแล้วล่ะ
เลยมะได้เข้ามาเขียนอะรัย
ตอนกลางวันงานก็ยุ่งเพราะพรุ่งนี้วันที่15
ต้องจ่ายเงินเดือนพนักงาน
เฮ้อ หมดแรงเเลยวันนี้
ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ
วันนี้พิมได้น้อยอ่ะเพราะมือเป็นแผล
โดนหนามกุหลาบเกี่ยวเอา
พรุ่งนี้ค่อยมาพิมพ์ต่อนะจ๊ะ

  

หวัดดีจ้า
เอ้เจ้าของบ้านหายไปไหนน๊า
ปวดหลังหรืองานยุ่งมากจ๊ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะ
จากคนนิ้วเดี้ยง อิอิอิ

  

เลื้อยงานยุ่งมากเหรอจ๊ะ
อย่าคิดมากนะ
เดี๋ยวจาไม่มีคนตามมาเป็นใยเรา
เพราะเราเป็นห่วง
อิอิอิ
รุสึกเหมือนมาคุยคนเดียวบนบล็อกคนอื่นเลย

เจ้าของบ้านไม่มาต้อนรับเลยนะช่วงนี้
เดี๋ยวพรุ่งนี้จาเอารูปริมลำคลองมาลง
เอ่อเอาจาเป็นจันทร์หน้าดีกว่าชัวร์สุด
เพราะพรุ่งนี้ต้องเตรียมของถวายพระ
ครบรอบวันตายของอาม่าน่ะ
ต้องช่วยเตรียมของถวายสังฆทาน
กะซื้อของมาทำอาหารถวายพระ
อาจจายุ่งๆ
แต่ยังงัยก็จามาหาเลื้อยเสมอๆนะ
นี่มีต้นไม้ชื่อ ต้นฮว่านงก รู้จักมะ
เค้าบอกว่ากินใบรักษาอาการปวดหลังได้ดี
เราไปลองกินใบมันมาแล้ว
ไม่ขมเลย
ไม่รุที่นู่นมีขายไม๊
ถ้ามีเลื้อยลองหามากินดูซิ
รสชาติดีกว่า หนุมานประสานกายเยอะเลย

รักษาสุขภาพนะจ๊ะ
เรื่องที่บอกน่ะช่างมันเถิด
ไม่มีอะรัยที่ต้องไปใส่ใจให้มาก
แล้วก็อย่าคิดมากล่ะ
เป็นห่วงจริงๆ

  

หวัดดีตอนเช้าจ้า
วันนี้เตรียมของตักบาตรเสร็จไวเลยมาเช็คเมลหน่อยนึง
ก็เลยแวะมาทักทายจ้า
มีความสูขกะวันศุกร์นะจ๊ะ

  

สวัสดีนะ

อืมมม ขอโทษด้วยนะ ไม่ได้มาต้อนรับเลยช่วงนี้

เราไปแตะกับความรุสึกบางอย่างในใจตัวเองเข้าน่ะ

งานก็เร่งด้วย กระชั้น ใกล้ส่งทุกทีๆ

เลยต้องมุ่งลุยงานหลักก่อนน่ะ

เรื่องรูป เอาตามสะดวก ให้ว่างๆ ละกันจ้า

ไม่ต้องรีบร้อน ยังไงก็รอดู ทำให้ปิ๊งเลยนะ

เอาใจใส่ลงไปด้วย มันจะพิเศษกว่าธรรมดา

เหมือนสั่งก๋วยเตี๋ยวเบิ้ลสอง ลูกชิ้นเยอะๆ ก็อิ่มกว่า(ยังไง งงๆ)

...

ทำบุญ ครบรอบวันเสียบรรพบุรุษ

เตรียมของให้ครบแต่เนิ่นๆ

ใส่ใจลงไปทุกขั้นตอน โดยเฉพาะเวลาสวดกรวดน้ำ

อุทิศส่วนกุศล ส่งใจระลึกถึงท่าน

จะบอกให้ว่า เหมือนต่อโทสับเลยล่ะ

ถ้าท่านอยู่ ท่านจะว่างรับสาย แล้วสิ่งที่ส่งให้ ท่านจะได้รับ

ท่านจะอิ่มด้วย กับบุญที่เราทำให้

จิตที่สื่อถึงกันไง เชื่ออย่างนั้นนะ

ตัวอย่างที่เราเพิ่งเจอหมาดๆ

ก็เรื่องเพื่อนสนิทคนแรกที่เล่าไปเมื่อวันอาทิตย์

เพราะเราระลึกถึงเขา ใจก็เหมือนแพ็คส่งไปรษณีย์ไปให้

จากที่ไม่เคยติดต่อกันนานมากแล้ว เป็นปีเลย

พฤหัสที่ผ่านมา เขาส่งเมลล์หาเรา หลายเมลล์เลย

เป็นอันรับรุ ว่า เขาได้รับใจที่เราส่งให้

และเขาส่งตอบกลับมาเช่นกัน

ถึงได้บอกว่า ใจคนมีเส้นบางๆ เชื่อมถึงกันได้นะ

...


เรื่องปวดหลัง ได้พักการเขียน ได้อ่านมากขึ้น ก็ดีขึ้นแล้วจ้า

ขอบคุณที่เธอเป็นห่วงเน้อ

สังขารไม่เที่ยง เด่วมันก็เป็นบ่าย เป็นค่ำ ไปตามกาลเวลาล่ะ

สมุนไพรเนี่ย ไม่สันทัดเท่าไหร่ล่ะ
พึ่งยาปัจจุบันไปซะส่วนใหญ่น่ะ

อยู่นี่ จะกินได้ก็ใบพริก กะมะเขือเทศ ฟักทอง เท่านั้นล่ะ
เจ้าของบ้านปลูกไว้ดาดฟ้า

ใบอื่นไม่กล้ากิน เด่วจะสติเฟื่องไปกว่านี้ ไม่กล้าลองจ้า

...

เรื่องคิดมาก ซักพักคงดีขึ้นล่ะ

ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ เด่วซักพัก เป็นใยจะกลับมา..

ไปปั่นงานต่อก่อนล่ะ ไว้มาคุยใหม่นะ ;)

  

เลื้อย เคยไปเขื่อนเชี่ยวหลานมั๊ย
อิอิอิ พอได้รถปุ๊บ
ต่อมท่องเที่ยวเริ่มทำงานปั๊บ
ให้นได้อย่างนี้สิเรา
แต่คราวนี้คงไปใกล้ๆนี่แหละ
จาไปนอนเล่นที่แพสักที่หนึ่งที่เขื่อน
(มันมีแพให้เลือกหลายที่เหลือเกิน)
แต่ตอนนี้กะลังเก็บข้อมูลอยู่ว่าที่ไหนดี
คงจาไปประมาณกลางๆเดือนหน้าแหละ
แต่ยังไม่รู้ว่าวันไหน
เพราะถ้าหลังจากเดือนหน้าคิวยาวถึงต้นปีหน้า
อิอิอิ เหมือนพวกนักธุรกิจร้อยล้านยังงัยไม่รุ
เดี๋ยวแจกแจงคิวให้ฟังนะ
(ไม่ใช่คิวทำงานนะ อิอิอิ คิวเที่ยวล้วนๆ)
เลื้อยไม่ต้องน้ำลายไหลล่ะ เอิ๊กๆ
เริ่มจากต้นกันยาต้องไปกรุงเทพ
อันนี้เรื่องงานหน่อย แต่เรื่องเที่ยวเยอะ อิอิอิ
ตุลาเพื่อนก็จะมากินเจที่นี่
พฤศจิกา special friendจะมาเยี่ยม
ธันวา คนบ้าคงยังไม่ยอมกลับประเทศ
ช่วงพฤศจิกา ถึง มกรา คงต้องหาที่เที่ยวพวกทะเล
(คนบ้าชอบทะเลมาก แถมทะเลพลุกพล่านก็ไม่ชอบ)
เรื่องมากชะมัด ช่วงนี้ที่ไหนก็คนเยอะทั้งนั้น
นี่เราก็หาที่เที่ยวไว้ให้เค้าแต่เนิ่นๆอยู่
แต่อะนะบ่นมากก็ไม่ได้ ต้องเอาใจเค้าหน่อย
เอิ๊กๆ เดี๋ยวไม่มีคนเขียน 3D ให้
เห็นเลื้อยรู้จักนครดี เคยไปทะเลที่ขนอม มะ
เพื่อนเราเคยบอกว่า สงบดี
ไอ้สงบของเพื่อนเรา เราชักกลัวๆ
ซื้อของมาเตรียมเรียบร้อยแล้ว
เลยแอบมาหาเลื้อย อิอิอิ
แต่ต้องไปทำงานต่อแล้วน่ะ
ค่อยมาทักทายใหม่