ถอยกันคนละก้าว..

สวัสดี (ช่วงนี้เราเจอกันถี่จังนะ)

เมื่อคืน หลังจากกลับไปทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งกับจิตใจตัวเอง กับเหตุการณ์บ้านเมือง

เหตุการณ์นี้สอนอะไรเราบ้าง

คำถามที่ผุดขึ้นมา แล้วมันควรแก้ให้ดีขึ้นได้ยังไง
แล้วเราในฐานะ เฟืองตัวเล็กๆ จะช่วยขับเคลื่อนประเทศยังไงให้ดีขึ้น
แล้ว แล้ว แล้ว โอย จะสงสัยอะไรมันมากมายฟระ

แค่นี้ ก็ดูท่าทางออกมันยากจัง

ก็คงทำได้แค่แก้ที่ตัวเอง

1. ยอมรับความแตกต่าง ไม่เอาอคติเข้าครอบงำ มองเพื่อนร่วมชาติ คิดต่างก็คนเหมือนกัน

(แต่คุณเมิงพวกคนทำ ช่วยสำนึกกันบ้างได้ไหมวะ เพราะสิ่งที่เผาไปแล้วเนี่ย คนเดือดร้อน จากการกระทำ เขาแค้นฝังหุ่น แล้วเขาจะหาทางแก้แค้นต่อไปอีกไหม แล้วชาติไทยจะต้องมาเจอผลกระทบจากการจองเวรกันอีกไหมวะ)

เออ กรูยอมรับแล้วล่ะวะ ว่า การกระทำที่เผาไรต่อมิไรนั้น ต้นเหตุมาจากการระบาย การต่อสู้ เพื่อให้ได้มาซึ่งความเท่าเทียม หรือ เป็นการแสดงออกจากความต้องการให้ปรับพื้นฐานสังคมให้ลดการเหลื่อมล้ำ

2. ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีสุด ละเว้นการอยู่ภายใต้วัตถุนิยมและเสพสิ่งที่เกินความจำเป็น เพราะมันทำให้ใจโลภ

ความพอเพียง ที่ต้องสร้างจากจิตใจนี่เอง จุดเริ่มต้นของความสุข

เราว่า สิ่งที่พูดง่ายแต่ทำยากในความเป็นจริง นั่นคือ การปลูกฝังให้คนในสังคม พอใจและเห็นคุณค่าในตัวเอง เห็นความพอดี พอเพียงในสิ่งที่ตัวเองมี เพราะต้นเหตุจากใจที่อยากได้ อยากมี มันกระตุ้นให้ไปหา ไปคว้าในสิ่งที่มันไกลตัว

อย่าได้มองไกลตัว จับให้ได้เมื่อความโลภแวะเข้ามาเหอะว่ะ

3. คุณค่าของความเป็นคนไทยนั้น ต้องเน้นให้หนัก
Nationalism เป็นสิ่งสำคัญที่ควรต้องสนับสนุนในที่ทางที่ถูกต้อง ที่แน่ๆ ฉันภูมิใจล่ะที่เกิดบนแผ่นดินไทย ได้ชื่อว่าเป็นคนไทย และ เชื่อมั่นว่า ชาติไทยนี่แหละ ไม่ได้แพ้ใครหรอกครับ ถ้าไม่แพ้ภัยตัวเอง...

จากการที่ได้มาอยู่แดนหนาว ไปเที่ยวบ้านเขา เมืองเขา มาบ้าง ทำให้ทุกครั้ง ทุกที่ที่ไป ตอกย้ำตัวเองได้อีกว่า เมืองไทยนี่แหละหนา มีภูมิทัศน์ที่สวยงาม และอุดมสมบูรณ์ไม่น้อยหน้าชาติใดเลย ภูมิใจมากมาย บ้านกรูรึ ชายหาด ก็ของจริง (ไม่ต้องมาสร้างภาพ เอาทรายมากองใกล้แม่น้ำ แล้ว ใส่บิกินี่ มาโชว์หุ่นกัน ประหนึ่งอยู่ริมหาด) น้ำตกก็ของจริง หุบเขาก็ของจริง ต้นไม้ ก็ไม่ต้องไปขุดจากที่อื่นมาปลูกไว้ มันก็ขึ้นเองได้ อยากไปเมื่อไหร่ก็ง่ายเลย สองมือเก็บกระเป๋า สองเท้าก้าวออกไป สตาร์ทรถ เหยียบไม่ทันไร ก็ถึงและ ชายหาด อยากไปน้ำตก ก็ขับสวนกับทางไปทะเล 1-2 ชม. ก็เจอและ ฮ่วย คิดถึงบ้านเฟร้ยย

แถม เมืองไทยบ้านเรา ก็ไม่เคยต้องเป็นเมืองขึ้น แพ้สงครามชาติอื่นใด มีเอกลักษณ์ ตัวแทนแสดงความเป็นเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เอาวะ กูตัวเล็ก ก็ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดละกันเฟร้ย

นึกได้เท่านี้ ไปวิ่งก่อนดีกว่า สุขภาพจิตที่ดี อยู่ภายใต้ร่างกายที่แข็งแรง

แล้วมันถอยกันคนละก้าวตรงไหนฟระ กรูล่ะงง

อ่อ ก็เพราะเราไม่ชิงกัน รบกัน สาดความโกรธใส่ทั้งตัวเอง เพื่อนร่วมชาติแล้วไง



ใจล่ะพองโต ได้ข่าวใครว่า เขาสุขสบายดี... บ้าจริง เป็นด่อยไรฟระ กรู

Create Date : 21 พฤษภาคม 2553 Last Update : 30 มิถุนายน 2553 16:21:42 น. Counter : 923 Pageviews.		9 comments
Share Tweet