เมษายน 2554

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
22
23
24
26
27
28
29
30
 
All Blog
ดั่งเม็ดทราย..ได้เหม็ด สั่ง
สวัสดีจ้า


วันนี้ลองเขียนความคิด ดีดสมอง ลองประมวลดูบ้าง

ผ่านงานสรร ผันงานสาน ห่างงานสร้าง มานานพอดู

จินตนาการ มุมมอง ยังเรียกร้อง ดังก้องอยู่ในหัวใจ

.

.

.
.!.


การฝึกสติ บังคับจิต เป็นการ ดัดจริต ติดนิสัยใหม่ ให้กับใจ

ธรรมชาติ เจ้าใจตัวดี ชอบวิ่งเตลิด ไปแตะจับ นั่นโน่นนี่ ไปเรื่อย

เจ้าอารมณ์ ความรุสึก ที่เข้ามากระทบ เป็นประจำ

จิตที่ค่อยๆ ฝึก เปรียบประดุจ ดั่งเม็ดทราย

ที่กระจัดกระจาย ค่อยๆ เรียงตัว อย่างเป็นระเบียบ มากขึ้น

มีประโยชน์ ทำนาฬิกาทราย เวลาที่ผ่านไป ก็เป็นคุณค่า เกิดสาระ

.................
....................
  ..                    ..
 ..        ......        ..
..      ...........       ..
..    ...............     ..
..     ..............     ..
..      ............      ..
..        ........        ..
..         .....          ..
..          ...           ..
..         .....          ..
..        ........        ..
..      ............      ..
..     ..............     ..
..    ...............     ..
..      ............      ..
 ..        ......        ..
  ..                    ..
....................
.................



.


...................
.......................
  ..____________________..
 ..________......________..
..______...........______..
.._____...............____..
.._____.............._____..
..______............______..
..________........________..
.._________.....__________..
..__________...___________..
.._________.....__________..
..________........________..
..______............______..
.._____.............._____..
..____..............._____..
..______............______..
 ..________......________..
  ..____________________..
.......................
...................


อีกนัยหนึ่งนั้น ใจยามปกติ มีฝุ่นเกาะคลุม

หนาบ้าง บางบ้าง แต่ละจุด แตกต่างกันไป

กวาดไป เช็ดไป ถูไป ใจก็สะอาดขึ้น

เดินผ่าน แตะดู ก็รุว่า เกลี้ยง ไม่สกปรก อย่างเดิม

อุปนิสัย ใจคอ ท่าทาง การแสดงออก การตอบสนอง

ก็ค่อยๆ เปลี่ยน ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ นิ่ง ค่อยๆ เชื่องลงบ้าง

อะไรๆ เข้ามากระทบ ก็รับ ก็รุ ก็พิศ เห็น แล้วก็วาง ปล่อย และผ่านไป  

เพราะเป็นไตรลักษณ์อย่างนั้น มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

ไม่มีสิ่งใด จีรัง ยั่งยืน ได้ตลอด

ไม่ว่า จะอยาก หรือ ไม่อยาก ดี หรือ ไม่ดี ชอบ หรือ ไม่ชอบ ก็ตาม   

.

.

.

สิ่งหนึ่ง ที่ลองจับสังเกต คือ

ระยะเวลาของการตั้งอยู่ ของนานาอารมณ์

เจ้านาฬิกาทราย ของแต่ละอารมณ์ ผสมความคิด คละเคล้า

เติม เขย่า กว่าเม็ดทราย จะค่อยๆ เดินเรียงตัว

จนหมด ปล่อยวาง ทางความคิด ความรุสึก

.

สงสัยอยู่ ทำไมนะ บางครั้ง

บางอารมณ์ ด้านดี เราอยากให้อยู่นาน นาน

เราเคลือบ ความคาดหวัง ในการตั้งอยุ่ คงตัว ของสภาวะอารมณ์นั้น

บนความรุตัวว่า อ่า เจ้าตัวดี วิ่งมาทักทายนะ ซึมซับ ความรุสึกขณะนั้น

ดั่งกระดาษทิชชู จุ่มลงกองน้ำที่เปียก ค่อยๆ ซึม จนทั่วแผ่น

ไม่ทันไร ขยับหน่อย กระดาษขาดซะแล้ว ไม่ทรงชิ้นส่วนดังเดิม

.

.

ในทางกลับกัน บางความรุสึก เข้ามาทำไม ไม่ได้รับเชิญ โผล่มาได้

อยากปิดประตู ขับไล่ ไม่ต้อนรับ กลับนั่งกลางใจ เฉยเลย

ก็ไม่เป็นไร นั่งตามสบาย ให้หายเหนื่อยนะ แล้วก็ออกไปเอง

เพียงแค่รุว่า อ่อ เธอนั่งอยู่นี่นา คงเพราะเป็นยาม ที่มีวินัยมากขึ้น

จึงเคร่ง เข้มงวด ต่อการผ่านมาผ่านไป ของอารมณ์ รุสึกใดก็ตาม

นึกถึงรูป ยามเหงา ที่เป็นรูป ยามยืนเหม่อ ชวนให้นึกต่อ..





ยามเบื่อ ยามเศร้า ยามยิ้ม ยามหัวเราะ ยามเยาะเย้ย ยามอิจฉา ยามน้อยใจ

ยามเปรียบเทียบ ยามสงสาร ยามโกรธ ยามยินดี ฯลฯ แต่ละยาม ดูไม่จืดเลย   

.

.

.

จิตที่ฝึกค่อยๆ เชื่องดั่งลิง ที่นิ่งลง ไม่ซนนัก

เป็นทุกยาม ปรามทุกเย็น เป็นทุกเช้าค่ำ

ตลอดเวลา สั่งได้หมด ได้หมดตามสั่งเลย

อยากให้นั่ง อยากให้ขยับ อยากให้ลุก

อยากให้วิ่ง อยากให้เต้น อยากให้เหนื่อย

อยากให้เย็น อยากให้ร้อน อยากให้เฉย

เพราะ ทุกอย่าง ล้วนเกิด จากใจ ทั้งสิ้น

ยาม ที่เห็นอะไรได้ รอบด้าน มองตลอดทะลุ

ดังบรรจุ ข้อมูล รูปถ่าย พยาน หลักฐาน ครบพร้อมมูล

จำเลย กิเลส ใดหรือ จะดิ้นได้

เป็นยามที่ดี มีวินัย มาไวนิ.. ดีกว่าเหอะ  

.

.

.
...
....
......
.......
........
........
.......
......
...
..
...
......
.......
........
........
.......
......
....
...
.

.

.

เพลงเบา ยามเย็น เป็นเพลิน เจริญใจ

ก็ร่ายกลายเป็น บทคิดพิสดาร รสชาติเค็มๆ ปะแล่มๆ

อร่อยมั้ย ไม่รุ รุแต่ ตอนปรุง สนุกดี จิตนิ่ง ดิ่งตรง

มิติคำ ชวนถลำ หัวขมำ ตีลังกา หลายตลบ กลบผวนผัน หันซ้ายขวา

เหมือนก่อทราย สร้างปิระมิด จมูกฟุดฟิดๆ ริมหาด..คิดถึงทะเล อีกครา

.





@180411 _ 04.04pm

.

.

.




ดั่งเม็ดทราย _ สุชาติ ชวางกูร





~ ใจนี่หนอ ก็ปรุง ก็แต่ง ไปเรื่อยเชียว ~


.
.Smiley.

.

.

:| งานเสด เป็นลาภ อันประเสริฐ (อร่อยด้วย) รุสึกดี ทีได้ขีดเขียน อย่างใจ |:

ว่าแล้วก็ขุดหาของอร่อยกินด้วยเลยดีก่า หุหึ

.

วันนี้อยากขุดหาของกินนะ แต่ของอร่อย ต้องของไทยเท่านั้น

เพราะงั้นเลยต้อง ด้อมๆ มองๆ กลิ่นหอมๆ กินกับข้าวบ้านเพื่อนไปก่อน

ได้กลับเองจะกินให้เปรมเลยอะฮร้าบ . . ไม่ได้ตะกละเล้ยยย -_-'

.

.

.

.

เมนูธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา สำหรับ หมูไกลบ้าน อย่างนี้

เนื่องจากอยู่นี่ กินอาหารไทย แบบกินทิพย์ตลอด

จึงอิ่มทิพย์กับอาหารอร่อยๆ ในจินตนาการเรื่อยมา

. . ขอบคุณ คุณเพื่อน สำหรับภาพของกินอร่อยๆ สม่ำเสมอ . .

(ถ้ารุว่าตรูเอามาลงบล็อค จะโดนว่ามั้ยเนี่ย คงไม่นะ รื้อของกินเก่ามาแลเฉยๆ)


ของคาวซักอย่าง.. ได้แต่ยั่วน้ำลายไปก่อนง่ะ .. คิดแล้วหิว





.

ขนมไทยแสนอร่อย แบบบ้านๆ แต่หวานนุ่ม ชุ่มลิ้น





.


ผลไม้ตบท้าย ..


ชมพู่ กรอบๆ




.

มะม่วง หวานๆ




.

แล้วถ้านี่ล่ะ . . นวล อวบขนาดนี้ มีฤาจะอดใจไหว +55




.

อร๊ากกกก ลงแดงตายซะ . . อยากกินมั่กกกๆ ><




.

แง๊บๆ อยากกลับไทย ทีซู้ดดด ก็เหตุนี้ล่ะเหอะ . . ตาล่อเลย  

.

Smiley



Smiley @260411 _ 12 oc Smiley



Create Date : 18 เมษายน 2554
Last Update : 26 เมษายน 2554 18:40:06 น.
Counter : 1239 Pageviews.

18 comments
  
กินทิพย์เลยเหรอคะคุณเลื้อย
อิอิ

เรื่องสตินี่พูดง่ายทำยากมากค่ะ
แต่พอสติมา ปัญญาจะมีขึ้นมาเลยค่ะ
แล้วก็จะเห็นว่าทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปเป็นธรรมดา

เราก็ไม่ค่อยมีสติเลยค่ะ
ไม่มีอะไรมาอัพบล็อคเพราะมัวแต่ติดเกมทั้งวันทั้งคืน
เสาร์ อาิทิตย์ก็เล่นมันตั้งแต่ตื่นนอนยันเข้านอน
วันทำงานก็รีบกลับบ้านมานั่งหน้าคอมเล่นเกมยันเข้านอน
เลยไ่ม่มีเรื่องอะไรมาเล่า

เฮ้อ ไม่ดีเลยเนอะ
บางคนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงติดได้มากมายขนาดนี้
แต่บางคนก็บอกว่าเอาเหอะ ไปให้มันสุดทางเดี๋ยวก็เลิกติดเอง

แต่ติดเกมเหมือนติดยาเลยนะคุณเลื้อย
เวลาเราอยู่หน้าคอม
เราจะลืมเรื่องทุำกข์ใจ วิตกกังวลต่าง ๆ ทุกอย่างไปหมดจดจริง ๆ เลย
แล้วก็มีสมาธิ ตั้งหน้าตั้งตาเล่น

แต่มันก็แค่ชั่วคราวล่ะเนอะ
พอปิดคอม
ไอ้เรื่องที่เรากด pause ไว้ตอนเล่นเกมก็กลับมาใหม่

ช่วงนี้บ้านเราร้อนมากเลยคุณเลื้อย
แต่เราก็ยังชอบกว่าหน้าหนาวนะ
อย่างน้อยก็มีแดด ผ้าแห้ง หอมด้วย
ทำให้อารมณ์สดใส

ไม่เหมือนหน้าหนาวที่ไม่มีแดด
มันดูหดหู่ อึมครึม ยังไงไม่รู้
หวังว่าเดือนหน้าคงมีความสุขกับหลายวันหยุดนะคะ

คิดถึงค่า
โดย: หนูลีลี วันที่: 28 เมษายน 2554 เวลา:7:46:15 น.
  
สวัสดีนะ

ใช่ ยัยลีลี ฝึกสตินั้นไม่ง่าย
เพราะใจไหลไปตามกิเลสมันง่ายกว่าเยอะเลย
แต่เพราะคน คือ ปลาเป็น ควรต้องว่ายทวนน้ำ
ทวนกระแสกิเลสแห่งใจไง ถึงเป็น มนุษย์ ผู้ฝึกแล้ว

เล่นเกมเยอะ ระวังนะ สายตาเสีย สุขภาพ หลัง ไหล่ บ่า ทรุดหมด
เปลี่ยนอิริยาบถบ้าง ว่างก็ลองตั้งคำถามตัวเองดู
อาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงก็ได้ เธอมีโอกาสตั้งหลายอย่างในมือนิ

เรื่องของคนติดเกม ระวังนะ กว่าจะรุตัวว่าถลำลึก เดินไปไกล
อาจจะเสียไปหลายอย่าง เสียเวลา เสียโอกาส นั้นแน่ๆ
เจ้าเพื่อนสนิทก็เคยนะ ติดเกมส์เข้าเป็นวงจรหลักของชีวิต
โลกแห่งเกมส์ ทำให้ลืมความเป็นจริง ลืมทุกข์ได้ก็จริง
เมื่อกลับมาเห็นว่า ตัวเองหายใจ ก็ยังเห็นว่า ทุกข์ไม่ได้ไปไหนเลยนะ
คิดดูดีๆ ชั่งดูดีๆ นะ อะไรๆ ก็ต้องแก้ไขที่ต้นเหตุ
โอกาส เวลา ก็ยังอยู่ในมือนี่แหละ
เข้าใจ เพราะเคยอยู่ในลักษณะคล้ายอย่างนั้นมาก่อน
ขอให้ผ่านปัญหาไปด้วยดีนะ ระวังสุขภาพด้วย

คิดถึงหน้าร้อนเหมือนกัน อากาศสบายกว่าหน้าหนาวเยอะเลย

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะ จะเที่ยวให้หนำตามที่บอกล่ะ ;)

คิดถึงเช่นกันจ้า

...

.
.
.

ช่วงนี้ ไม่อยู่ประจำการฐานที่มั่นหลายวัน

หากผู้ใดแวะมาทักทาย ดองไว้หน่อยนะ แล้วจะกลับไปเยี่ยมเยียนจ้า

ขอบคุณทุกความระลึกถึงนะคร้าบบ


โดย: เลื้อย วันที่: 28 เมษายน 2554 เวลา:17:31:16 น.
  
สวัสดีจ้ะเลื้อย
เขียนบล็อกได้น่าอ่านขึ้นทุกวันนะเรา
เหมือนเป็นเรื่องเรียบๆง่ายๆ
แต่มันก็น่าคิดมิใช่น้อย


อ้อ..แล้วไปแอบถ่ายยามที่ไหนมาล่ะนั่น
เจ้าตัวเขารู้อ๊ะเปล่า ไปแอบมองเค้าทุกวันล่ะสิ
โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย วันที่: 29 เมษายน 2554 เวลา:1:44:37 น.
  
อ่านเพลินเลย มีแง่คิด ข้อคิด และก็ขำ ๆ
ปนกันไป ตามอารมณ์ของคนเขียน
ที่สบายอก สบายใจแล้วซิ
หลังจากเคร่งเครียดกับงานมานาน
ดีใจด้วยนะจ๊ะ

เอาอาหารตามายั่ว
เตี๋ยวเอย ทุเรียนเอย
อยากกินไปหมด
อยากกลับบ้านเหมือนเลื้อย
เพราะเหตุผลเดียวกันนั่นแล...
โดย: ostojska วันที่: 29 เมษายน 2554 เวลา:8:14:21 น.
  
เลื้อยเพื่อนเลิฟ วันนี้เราไม่ได้อ่านอะไรๆ ในบล๊อกของเลื้อยมากมายนะ
แค่ผ่านๆ นิดนุง เพราะเวลามานน้อยนิดกระจิ๊ดเดียว อิอิ ^3^
แค่ผ่านๆ มาบอกว่า คิดถึงและอยากให้ได้ลิ้มรสข้าวเหนียวมะม่วง ทุเรียนอร่อยๆ ....เย่ยย ป่าวๆๆ
ไม่ได้หยอกให้น้ามยายไหยน๊า เอิ๊กๆๆ
แต่เราทานเจรงๆๆๆ จนจะพุงกลมแย๊ว ว่าจะหยุดสักสองวันค่อยทานอีก
แหะๆ ^ ^'
เลื้อยสบายดีน๊า
ดูแลตัวเองดั้วล่ะ มิมิ ^ ^
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 1 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:56:09 น.
  
สวัสดีครับน้องเลื้อย
ระยะนี้เป็นไงบ้างละครับ
โดย: panwat วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:27:05 น.
  
หายไปเลยเพือนเราสงสัยงานเข้า อิอิ
โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:56:57 น.
  
ยังวุ่นกับเขียนรายงานอยู่หรือเปล่าจ๊ะ
หายเงียบไปเลย

หรือว่าแอบหนีกลับเมืองไทย
ไปกินข้าวเหนียวทุเรียนแล้ว

คิดถึงนะจ๊ะ

โดย: ostojska วันที่: 10 พฤษภาคม 2554 เวลา:5:11:59 น.
  
สวัสดีครับน้องเลื้อย
สบายดีนะะครับ
โดย: panwat วันที่: 11 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:02:33 น.
  
สวัสดีเน้อ

กลับมาได้ซักพักแล้วล่ะฮร้าบบ เด่วจะตามไปทักทาย
ตามบ้านสหายหลายๆ หลังนะจ๊ะ

งานเก่าเข้ายังไม่ออกดีเลย ได้เวลาร้อนอีกระลอกแหล่ว
ไม่ได้อัพบล็อคได้อย่างใจเลย และอาจจะค่อนข้างยาว
เอ่า บ่นอะไรอยู่เนี่ย แวะไปทักทายสหายดีกว่า อิอิ

ขอบคุณสำหรับทุกความคิดถึงจ้า ;)

...

..พี่ตา..

ขอบคุณค่ะพี่ น้อมรับเข้าตัวเลยเชียว ^^ คำชมเนี่ย
แหะๆ จะเป็นหมูลอยได้เข้าซักวันล่ะค่ะ

รูปยามนี้ หนูได้มาจาก Fw mail นานโขแล้ว
ลืมให้ credit เขาไว้เลย แหล่งที่มา :P
แต่หาได้ทั่วไปน่ะค่ะ หนูมิกล้าไปเฝ้ามองใครแล้วถ่ายรูปอย่างนี้ล่ะค่ะ

...

..พี่เอ้..

งุงิๆ เห็นของกินแล้วหนูล่ะหิวขึ้นมาเลยล่ะค่ะ
ความสบายใจผ่านไป ความอุ่นๆ ใกล้ๆ ร้อนเริ่มระอุแทนล่ะค่ะ
กำลังต้องเริ่มเขียนรายงานเต็มฉบับหนึ่งเลยค่ะ
ยังไม่ได้กลับไทยทีค่ะพี่ แต่ถ้ามีโอกาสก็จะไม่พลาดเลยเชียวค่ะ อิอิ

...

..ฉัตรจัง..

ย้ากกก ขออีโมทุบหัวทีนึงเหอะ อยากกินมวากกก
อ้วนก็ยอม เพราะเรากินเพื่ออยู่ หุหุ (ทำปากดีไปงั้นแหละ)
กินเผื่อด้วยละกันน้าาา (วิ้งๆ เลย สายตา)

...

..พี่พันวัตต์..

เหอๆๆ ได้เวลากลับสู่โลกปัจจุบันก็ไม่นานเท่าไหร่นี่ล่ะค่ะ
งานน้อยคอยรัก รออยู่เพียบซี่เลย สบายกาย แต่ใจตุ้มๆ ต่อมๆ ล่ะค่ะ

...

..ขวัญ..

แก งานเข้าแต่คนสำคัญเข้าพร้อมๆ กันเลยต้องจัดไปอย่าให้สุยอะ
กลับมาก็ตั้งหน้าเถลไถล เอ้ย ตั้งใจทำให้เสดต่อล่ะ

...

เอาล่ะ ครบถ้วนกระบวนความ เด่วจะไปทักทายท่านๆ ทั้งหลายล่ะ

แล้วเจอกันใหม่เน้อ ตะลุยกรุยงานก่องล่ะ หุหึ

โดย: เลื้อย วันที่: 11 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:43:07 น.
  
แก เพลงเพราะดี

ตอนนี้ง่วงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไปนอนก่อนนะ เพิ่งกินข้าวเสร็จ 5555 ว่าง ๆ ก็แว๊ปมาสักที จะได้พาไปนั่งจิบชาเขียวนะจ๊ะ
โดย: อุ๊ (oumon ) วันที่: 11 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:05:30 น.
  
จ้าาาาาา
คิดถึงนะจ้าาา
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
งานยุ่งเพราะตัวเองหาเรื่องให้ยุ่งหน่ะ
อิอิอิ
โดย: ตามเส้นทางของหัวใจ วันที่: 13 พฤษภาคม 2554 เวลา:4:29:05 น.
  
สวัสดีจ้ะเจ้าเลื้อยหน้ามลคนช่างฝัน
พี่อัพเรื่องซากุระแล้วหายเตลิดไปเลย
นั่งคิดไปคิดมา..เอ..เราหายไปไหนมาหว่า
คงมัวแต่วุ่นกับการรื้อค้นหาเสื้อผ้าให้เจ้าสตีเว่น
ใส่เดินพาเหรดในวันชาติที่กำลังจะมาถึง(อังคารที่17นี้จ้ะ)
เพราะไปหาซื้อเชิ๊ตขาวหลายร้านก็ไม่มีไซส์เลย
คงต้องใส่มันของเก่า(เชิ้ตลายพร้อย)นี่แหละวะ

ตอนนี้ซากุระที่เมืองพี่หลุดร่วงเกือบหมดแล้ว
รู้สึกว่าแช่ซากุระคาบล็อกซะนาน
ก็เลยฮึดรวบรวมความขยันอัพเรื่องผักอย่างที่
เลื้อยเข้าไปเม้นไว้อ่ะจ้ะ
แบบว่าไม่อยากขี้เกลือขึ้นเขรอะ
เหมือนบล็อกของใครบางคน...แถวๆเนี้ยแหละ

คิดถึงเหมือนกัน พักหลังๆไม่ค่อยมีเวลาเม้าท์กันเลยเนอะ
ขอบคุณนะสำหรับความห่วงใยอาทรที่มีให้กันเสมอสม่ำ
เลื้อยก็เหมือนกันนะ ดูแลตัวเองล่ะ
โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย วันที่: 14 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:49:13 น.
  


แวะมาเยี่ยมเยียน
โดย: ravio วันที่: 16 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:42:34 น.
  
ชั้นขอโทษว่ะที่ไม่ได้รับสายแกเลย
ได้รับ msg แกทุกข้อความเลย..ขอบใจมากเพื่อน
ช่วงนี้ชีวิตเหมือนกระดาษโดนขยุ้มๆยังไงก็ไม่รู้
บอกความรู้สึกไม่ถูกเลย..
คิดถึงแกว่ะ..คงพูดได้เท่านี้แหละ
แต่แกไม่ต้องโทรหาก็ได้
เพราะรู้ว่าแกโทรมาก็คงมีเรื่องระบายอีก..
เด๋วไว้ปกติดีชั้นจะส่งmsg ไปดีกว่า..
แกล่ะ..ตอนนี้คงโปร่งแล้วจิ..
หลังจากต้องทำหน้าที่มาสองอาทิตย์มั้ง
ยังไงก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานนะโว้ย
จะได้กลับไทยมากินข้าวเหนียวทุเรียน
ชั้นจะให้พ่อหาทุเรียนนนท์แท้ๆไว้ให้แก
ซักกระจาดนึงดีป่ะ..อิอิ
คิดถึงมากมายไว้ยยย...เพื่อนรัก
โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 16 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:14:54 น.
  
เลื้อยคร๊า ช่วงนี้เราหายหน้าหายตาไปับข้าวเหนียวมะม่วง ต่อด้วยทุเรียนมาลากตัวไปเพราะมาแรงแซงทางโค้งมะม่วงไปหลายขุม เนื้อสีเหลืองทองนุ่มๆ ชุ่มลิ้น หอมหวนแสนหวานตามด้วยรสชาติหอมหวานมันของข้าวเหนียวมูลแสนยวนใจ อ่าาาาา...หย่อยยยยยย
เลื้อสบายดีนะคะ
ช่วงนี้ฉัตรกะลังหมกมุ่นอยู่กะการทำเอ็มวีเน้อ
คิดถึงคุณเพื่อนเลิฟอยู่ทุกบ่อย แต่ไม่ได้เข้ามาหาบ่อยๆ
คงไม่ทำให้สัมพันธ์ของเรากร่อยไปนะจ๊ะ
อิอิ
ขอให้มีความสุข สนุกสนานเบิกบานใจไฉไลในทุกวันนะคะ
เอาเหนียวม่วง เหนียนดุเรียนมาฝากต้ะ
จะได้อิ่มๆ นร๊า ....เอิ๊กๆๆๆๆ
(ปอลิง ของฉัตรหมดไปแร๊ว เลยไปขอยืมภาพคนอื่นเค้ามาน่ะ)





จุ๊บุ จุ๊บุ
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:27:10 น.
  
สวัสดี วันวิสาขฯ พระสหาย

แหง่มๆ ช่วงนี้ไม่ได้ท่องบล็อคเท่าไหร่แฮะ

ขอบคุณทุกสหาย และผู้มีแก่ใจระลึกถึงเน้อ

ไม่นาน จะเอาบรรยากาศแถวๆ นี้มาฝาก

ดอกไม้ ใบหญ้า ธรรมดาๆ น่ะนะ

ค่อยๆ ประดิษฐ์ประดอยอยู่ล่ะ

รักษาสขภาพกายใจ ให้สมบูรณ์ แข็งแรงถ้วนหน้าเน้อ

...

..อุ๊..

งานเข้าอะแก คงยังไม่ได้ไปไหนไกลเลยอะ แง้มแหง่มเลย

สู้ๆ กันต่อไปละกันแก

...

..ตามใจ..

นิยามเดวกันเลย ยุ่งๆ พอกัน

ว่างตรงแล้วคงได้ส่งเสียงหากันบ้างเน้อ

ขอบคุณด้วยจ้า

...

..พี่ตา..

แหะๆ ดองบล็อคขึ้นเกลือแล้วล่ะค่ะ

จะมากวาดหยากไย่ ในไม่กี่วันนี้ล่ะค่ะ

ขอบคุณพี่ด้วยล่ะค่ะ

...

..คุณอา Ravio..

แหะๆ ขอบคุณมากเลยค่ะ คุณอา

เพลงนี้เพลงโปรดสมัยวัยละอ่อนเลยค่ะ

ชวนให้นึกถึงสมัยก่อนตอนเพลงนี้ฮิตใหม่ๆ

ร้องได้กันทุกหย่อมหญ้าเลยค่ะ

...

..ขวัญ..

อืม ชั้นเข้าใจ ขอบคุณมากมายเหมือนกัน

ซึ้งนิ บอกไม่ถูกเลย จะขอโกยเป็นกำลังใจให้ฟิตเสดงานไวๆ นั่นล่ะ

ขอบคุณมากคุณเพื่อน สารภาพ รักเช่นกัน เขิน - -"

...

..ฉัตรจัง..

แหง่มๆ มาทั้งคำบรรยาย ครบพร้อมรูปอย่างนี้

เอาเลย เรายื่นมีดให้นะ.. ฆ่ากันซ้าาาาาา

อยากกินมวากกกก อะ ถ้าได้กลับไทยนะ จะกินให้พุงกางเล้ยยย ^^

ฮุ้ย คิดถึงอาหารไทยมากมาย

กินให้หรอย หย่อยเผื่อด้วยน้าาา

เราซำบาย บรึ๋ยย.. ไปหน่อย

มาหาไม่บ่อย แต่สัมพันธ์ไม่กร่อยแน่นอน

ระลึกถึงเช่นกัน ขอบคุณด้วยจ้า

อิ่มกายนั้นไม่เท่าไหร่ แต่อิ่มใจนั้นมากกว่า

ขอบคุณอีกครั้งน้า

...

.
.

วันนี้ซึ้งงงงหลายอยู่ งุงิๆ

ขอบคุณสำหรับทุกความรุสึกดีๆ ที่มีให้จ้า

รักษาความรุสึกดีๆ มีสุขให้เรื่อยไป เหมือนกันเน้อ

โดย: เลื้อย วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:36:07 น.
  
ดีใจจังที่เลื้อยแวะไปชมงานวันชาตินอร์เวย์
ดีนะที่วันชาติอากาศดี เดินพาเหรดกันสบายๆ
พอวันถัดมาสิ ฝนตกหนักตลอดวันเลยล่ะ
ทางพี่อากาศยังไว้วางใจไม่ค่อยได้
แต่งตัวตามสภาพอากาศยังไม่ค่อยถูกเลย

เจ้าสตีเว่นช่วงนี้กำลังกินเก่งนะเลื้อย
เมื่อวานพี่ผัดพริกแกงถั่วฝักยาวกับหมู
สตีเว่นซัดไปซะ 3 จานเลย (จานเด็กๆน่ะแหละ)
เขาชอบผัดพริกแกงถั่วฝักยาวน่ะ
พี่ผัดไม่ค่อยเผ็ดจัดหรอก ใส่พริกแกงแดง 1 ช้อนพูน
กับถั่วฝักยาว2ขีด +หมูอีก 3 ขีด
โหระพาก็เด็ดเอาจากกระถางที่ปลูก

พี่ว่าให้ลูกโตสูงๆใหญ่ๆน่ะดีแล้วเนอะเลื้อย
จะมาหุ่นล่ำบึ้กเตี้ยม่อต้อแบบแม่ มันดูไม่ดี
ไม่มีสง่าราศี พี่พร่ำบอกสตีเว่นเสมอว่าให้
ดื่มนม+กินอาหารเยอะๆ จะได้เติบโตสูงใหญ่
และแข็งแรงแบบป่ะป๊าแบบพี่ๆของหนูไง
ตอนแม่เป็นเด็ก แม่ไม่มีโอกาสได้กินอาหารดีๆ
แบบหนูเลย ตากับยายไม่มีเงินซื้ออาหารอร่อยๆ
แบบนี้ให้แม่หรอก แม่เลยตัวเตี้ยแคระแกร็นแบบนี้ไง

โดยรวมๆแล้วสตีเว่นแข็งแรงดีนะเลื้อย
เพื่อนคนไทยชมว่าหุ่นเขาบึกบึนมีกล้ามเนื้อ
เหมือนนักกีฬา แต่สตีเว่นจะไม่ค่อยชอบกิน
อาหารฝรั่งนะ เอียงมาทางอาหารไทยซะมาก
อยู่บ้านนี้ขนมปังไม่แตะเลย มันฝรั่งก็ไม่กิน
ชอบกินข้าวสวยกับแกงๆผัดๆยำๆ, ข้าวเหนียวส้มตำ
เส้นขนมจีนเหยาะน้ำปลาก็ชอบ

โม้เรื่องสตีเว่นซะยาวเบื๋อยเลย
ไว้ค่อยคุยกันใหม่ดีกว่าเนอะ ใช้พื้นที่เปลืองเกิน อิๆ
รักนะจุ๊บๆ
โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย วันที่: 19 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:13:20 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เลื้อย
Location :
Seoul,  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สวัสดี ชาวโลก...ออนไลน์

ขอบคุณที่แวะเข้ามาแล้วเยี่ยมชมค่ะ

นานๆ จึงจะได้มาอัพซักกะครั้งแหละ...
ตามแต่ใจจะพาไป

หากเข้ามาอัพบ่อย ตายแน่เลย
งานท่วมหัว เอาตัวไม่รอด..

จะทักทาย ติชม ประการใด ตามสบายละกัน ^^'

ไว้คุยกันค่ะ ;)

ปล. ชักงงๆนิดหน่อย ตรูแปะไว้คราวก่อน
แล้วไฉนจึงหายไปได้ละเนี่ย...งึ่มๆ