มุมหนึ่งบนมิติลึกของฟากฟ้ากำลังเปลี่ยนแปลงโครงร่างไปราวกับความฝันในค่ำคืนดึกลึกของต้นฤดูหนาวเมื่อมนุษย์ผู้หนึ่งกำลังเดินทางเข้ามาเยือนสายลมอันหนาวเหน็บบนโลกของฉันบนเส้นทางสีฟ้าของเส้นโค้งปลายสายรุ้งของจักรวาลที่ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกควันสีขาวและละอองน้ำแข็งอันเย็นยะเยือกที่ล้อมรอบอาณาจักรของท้องฟ้าฉันเปิดดวงตาสาดแสงสีฟ้าจ้องมองไปที่มนุษย์หนุ่มผู้มีแสงเป็นประกายระยิบระยับจับที่ปลายเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนที่ปลิวสะบัดตามแรงลมขณะสองเท้าที่ทรงพลังอันมหาสารของเขากำลังพยายามอย่างถึงที่สุดที่จะปืนข้ามเส้นกั้นสีฟ้าณรอยเชื่อมต่อโลกกับขอบฟ้าหัวใจของฉันเริ่มเต้นแรงขึ้นๆอย่างไม่เป็นจังหวะเพียงแค่มองเห็นแสงสว่างบนร่างที่ปรากฏประกายแสงวูบวาบของออร่าสีน้ำเงินในเงาของเขาที่สะท้อนแสงจ้ากลับมายังโลกของฉัน!!
ในวินาทีนั้นภาพในห้วงฝันชายหนุ่มยืนมือที่มีล็อคเกตดาวส่งมาให้ฉันเขาพูดเสียงเบาจนฉันเกือบจับถ้อยคำไม่ได้บางทีเรื่องราวที่ไม่เคยค้นพบอาจจะเกี่ยวข้องและทำให้เราผูกพันกันในความฝันล็อคเกตที่ติดตัวมาตลอดเวลาเขาบอกว่าให้ฉันเก็บไว้"รับไว้ได้มั้ย"เสียงเขาเบามากฉันไม่ได้พูดอะไรโต้ตอบกับเขาได้แต่เพียงจ้องมองมนุษย์หนุ่มเบื้องหน้าด้วยดวงตาที่เรียบเฉยในร่างที่ซุกซ่อนความรู้สึกเอาไว้
"รับไว้ก็ใช่ไม่รับก็ใช่"ทำไมหรือ?ฉันก็เพียงร่างดึกลึกสถิตย์อยู่ที่นี่มายาวนานฉันไม่เคยเข้าใจไม่เคยผูกพันใดใดมาก่อนหรอก"
"เข้าใจสิ"ผมรู้ว่าเธอรับรู้ความรู้สึกผมได้..รักแรกก็เคยพบรักเกิดก็ต้องเกิดได้เมื่อเราจ้องมองที่ดวงตาของกัน""ไม่"ฉันไม่เห็นว่าสายตาคู่นั้นของนายมันจะมีอะไร"ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเบาและเย็นชา
"มองซิหากเราเป็นมนุษย์เช่นเดียวกันเมื่อจ้องมองดวงตากันมองดวงตาผมใกล้ๆซิแล้วเธอจะเข้าใจ"
ฉันจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลที่ส่องประกายแวววาวแสงสีเงินทอประกายสดใสแฝงความมุ่งมั่นอัดแน่นอยู่ภายในดวงตาคู่นั้นแน่นอนสิว่าฉันรู้สึก!แสงทองผ่องอำไพของประกายดวงดาวระยับบนฟากฟ้าที่สาดลงมาที่ใบหน้าเมื่อมนุษย์หนุ่มค่อยๆโน้มใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ใบหน้าของฉันเกือบชิดกันแต่นาทีที่พลังที่มีฉุดรั้งฉันไว้อึบ!"ฉันเพียงแฝงกายอยู่ในสายลมอันหนาวเย็นนายอย่าคาดหวังฝากความหวังบนฟากฟ้าไว้กับฉัน"ฉันถอยหลังให้ห่างเขาหลายก้าว"อืม..
นั่นสิผมคงเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาแค่นั้นสิ"เขาพูดเสียงเรียบเฉยและนิ่งไป"มองเห็นเส้นโค้งรุ้งสีฟ้านั่นมั้ยหวังว่าเราคงจะได้พบกันอีกครั้งนะ"ชายหนุ่มก้มหน้ามองพื้นด้านล่างท่ามเส้นโค้งรุ้งสีฟ้าที่ขนาบร่างเขา"ช่างเถอะไม่เป็นไรผมจะไปแล้ว"เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชากว่าเดิมก่อนจะก้าวเท้าเดินผ่านฉันไปบนเนินสีรุ้งนั่นมนุษย์อย่างเขาคงไม่อาจทนความหนาวเย็นของท้องฟ้าได้หรอกฉันมีเพียงหน้าที่ของการต้อนรับจากฟากฟ้ามิอาจผูกพันกับมนุษย์หรอกทุกนาทีที่ยืนอยู่ที่นี่ฉันมองเขาในฐานะมนุษย์คนหนึ่งฉันหันกลับไปจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันแต่ณ.นาทีนั้นฉันก็ทำได้แต่เพียงจดจำเขาไว้ก่อนเดินลงไปจากโค้งสีฟ้า..
ท่ามกลางความหนาวและมืดมิดเมื่อโลกหมุนรอบสุริยะจักรวาลความมหัศจรรย์ก็ก่อเกิดบนเส้นทางสีฟ้าของจักรวาลเมื่อสายลมเย็นพัดผ่านโค้งรุ้งของวันวานเราเอื้อมมือแตะกันเบาเบาบนเนินสายรุ้งนั่นใช่สิ!ฉันเดินช้าๆตามเสียงทุ้มไปด้วยห้วงความรู้สึกฟุ้งกระจายในสายลมของไอน้ำแข็งเย็นเฉียบที่ปลิวเข้ามากระทบผิวตลอดเส้นทางฤานี่จะเป็นสายลมในความฝันครืนน..ฉันรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อใบหน้าหนาวสั่นอยู่ในไอน้ำแข็งที่หนาวเย็นขณะที่ฉันไม่อาจมองเห็นโค้งรุ้งสีฟ้าฤาโค้งนั้นอาจจะหลบสลายร่างเลือนหายลับไปกับเสียงดังก้องของท้องฟ้าฮืมเสียงก้องสะท้อนอยู่ในท้องฟ้าเหมือนแหวกม่านค่อยๆปลิวทะลุสายลมเข้ามากระซิบใกล้หูเบาเบา"เธอมองเห็นไหม..ที่เส้นโค้งรุ้งสีฟ้านั่นเราจะได้พบกันอีกครั้ง"
ผ่านเดือนล่วงเป็นวาปีรัตติกาลก็เปลี่ยนสีดอกไม้ราตรีพร้อมใจโปรยดอกบานร่วงเต็มเส้นโค้งสีฟ้าใช่"เส้นโค้งสีฟ้า..ฉันกอดเข่าจ้องมองตามเสียงบางเบานั่นด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า..วาปีแห่งจักรวาลเดินทางมาถึงลมบนอวกาศพัดผ่านต้อนรับห่วงวงรีของฟากฟ้าที่แสนยาวไกลฉันลุกขึ้นยืนและหันไปมองรอยต่อสีฟ้าอย่างอ่อนพลังในขณะภาพความทรงจำของฉันมีดอกไม้บานบนท้องฟ้าดอกหนึ่งร่วงลงมาล้อเล่นกับวาโยหนุ่มในความจริงที่ไม่มีมันเป็นเพียงภาพความมืดในความฝันของจักรวาล..อันเวิ้งว้าง..ฉันไม่ได้หันกลับไปมองเส้นโค้งสีฟ้านั้นอีกเมื่อไม่ได้มองเห็นวาโยลูกใหม่พัดสะบัดแรงขึ้นดอกไม้บานดอกนั้นก็ปลิวห่างท้องฟ้าออกไป...
เอนทรี่นี้มีความรักลุกโชนใครเขาจะมองเห็นมั้ยเนี่ยเมื่อข้าพเจ้าม้วนตัวเล็กๆสู่โหมดที่ไหนสักแ่ห่งบางทีสถานที่ที่สามารถหลบสายลมเย็นของอากาศหนาวของความเย็นจับใจได้ดีที่สุดอาจจะเป็นเพียงแค่มุมปากที่มีรอยยิ้มและเสียงเรียกหาปนไอหมอกบางๆเป็นบางวันที่อยากตะโกนเป็นภาษาสำคัญให้เสียงดังกึกก้องถึงท้องฟ้า)))ช่วงนี้สายลมเย็นพัดผ่านโลกจขบ.ก็แอบเป็นหวัดเล็กๆจะปีใหม่แร่ะยังจัดเวลาของตัวเองไม่ลงตัวสักทีแต่เมื่อความรักตัวอักษรมียุงานเยอะเลยเอางานเก่าเคยเขียนดร๊าฟมาใ้ห้อ่านก่อนน๊าพลังที่เข้มแข็งก็อยู่ในใจที่เข็มแข็งความรักลุกโชนมากเฟี้ยวๆขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านมาเยี่ยมชมบล็อกด้วยนะค่ะเย่ Let't Go!!
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
❤
ⓛⓞⓥⓔ
☀(`.¸ ¸.´)<.´¯`.
✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
✿mastana✿mastana✿mastana✿mastana✿~~
✿✲-(¯`°.°.★* *★ .°.°´¯)*¤°★)))PampamMastanaYeah!chooo.!!!