ท้องฟ้ายามเย็นเป็นสีแดงสะท้อนแสงระเรืออยู่ในดวงตาสีน้ำตาลเข้มของฉันในขณะที่เสียงอักขระกำลังเดินทางแข็งแกร่งอยู่บนร่องรอยของความเพ้อฝัน..ฉันรู้ว่าบางทีมันอาจจะว่างเปล่ากระจัดกระจายตามความรู้สึกของใครก็ได้หลับตามองเรื่องราวตอนนั้นเมื่อโลกของความจริงนั่น..!!
ชายวัยกลางคนคนหนึ่งยืนอยู่ในห้องเก่าในเวลาที่ท้องฟ้าเกือบจะมืดลงแล้ว..แสงแดดกำลังร่ำลาขอบฟ้า..และแสงไฟสลัวส่องแสงมาถึงตัวฉันเป็นเงาดำ..ฉันขยับริมฝีปากแหลมท่องภาษาอักขระแล้วก้มลงมองเท้าเล็กอันยาวของตัวเอง..เสียงเล็กสะท้อนเหตุการณ์มากมายกลับมามันยังเดินทางวกวนอยู่บนท้องฟ้าเหนือศรีษะ..ไม่ถึงเป้าหมายสักที
ชายคนนั้นเดินมานั่งที่โซฟาไม้ที่เต็มไปด้วยเศษไม้เล็กๆโดยมีมดง่ามเล็กตัวหนึ่งหลบอยู่ในซอกหลีบของซีกไม้โซฟาเขาไม่ได้สังเกตุและมองไม่เห็นมัน..มดง่ามแหงนหน้าขึ้นมองชายวัยกลางคนนั้นอย่างมีนัยและมันส่ายหน้าไม่ใส่ใจเขาเช่นกันมันรีบไต่หลบเข้าไปใต้ไม้โซฟา..
ด้วยความเมตตา..อาจมิได้ซึมลึกแทรกในดวงใจหรือไหลผ่านทางดวงตาของมนุษย์ทุกคน..ดังนั้นดวงตาเรียวขวางของชายวัยกลางคนคนนั้นจึงแข็งกร้าวและดุดัน..มดง่ามรับรู้สัญชาตญาณความปลอดภัยโดยพลัน..
และฉันก็รู้ว่าความว่างเปล่าของเวทย์มนต์ที่อาจไม่มีกลายเป็นอักขระที่เริ่มแพร่กระจายที่ใต้โซฟาไม้ในห้องเหนือท้องฟ้าของฉันไปยังท้องฟ้าที่ปกคลุมเหนือห้องเก่าของชายวัยกลางคนผู้มีดวงตาแข็งกร้าวคนนั้น..ฉันแบกเรื่องราวมากมายไว้แต่อักขระของฉันยังคง..ว่างเปล่า..
ม่านท้องฟ้าสีทึมถูกเปิดความดึกลึกมาเยือน..อักขระไร้เวทย์มนต์ของฉันก็ยังไม่มี..เสียงเล็กใต้โซฟาไม้เก่าของอักขระเริ่มเจือจางปะปนกับโมเลกุลของเสียงสัตว์ใหญ่เล็กรอบบ้านเขาฉันหลับตาอยู่ในโลกขนาดเล็กที่ชายวัยกลางคนไม่มีโอกาสได้ยินเสียง..อักขระที่ส่งถึงเขากลายเป็นความว่างเปล่า..เขาไม่ได้สนใจที่จะมองลอดดวงตาแข็งกร้าวนั่น..เมื่อฉันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆใต้โซฟาไม้..อักขระไร้เสียงของฉันจึงดังก้องเล็กน้อยอยู่ใกล้รอยนิ้วมือของใครก็ได้...
เมื่อแสงจากโคมไฟถูกปิดและดวงอาทิตย์สาดส่องท้องฟ้า..เวทย์มนต์ที่ไม่มีของฉันก็หายไป..
Ss(อักขระไร้เวทย์มนต์) งานเขียน-บทประพันธ์ By Pampam'Mastana
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
เอนทรี่ม้วนตัวอักขระล้วนมีลมหายใจรัตติกาลชีพยั่งยืนยง..เขียนถึงโลกเล็กไร้กลิ่นเสียงมิได้ผันเรื่องราวใดๆ แค่ปลายนิ้วมือคีย์สะบัดไปตามสายลม.ต่อติดบ้างมิติดบ้าง..ตามเสียงร่ายมนต์....มิได้คิดสิ่งไรไปเกินสุดขอบฟ้า...เลื่อนคีย์บอร์ดกดเอนเตอร์กันต่อไปค่ะ
ร่วมสดับอักขระ..เชื่อมโยงภาพประกอบ ฺBy Gokou ruri (I'm Little witch poetry ja)
ตามมาอ่าน ...อักขระไร้เวทย์มนต์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
❤
ⓛⓞⓥⓔ
☀(`.¸ ¸.´)<.´¯`.
✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿~~
✿✲-(¯`°.°.★* *★ .°.°´¯)*¤°★)))PampamMastana umm! umm!!!