ท่ามกลางแสงอาทิตย์ยามบ่ายเธอเดินเข้าไปหาชายหนุ่มสวมชุดขาวที่นั่งพิงอยู่ด้านหลังของต้นไม้ท่าทางเธอเก้ๆกังๆเมื่อชายหนุ่มคนนั้นหันหน้ากลับมาจ้องมองทางด้านหลังของเขาที่มีเธอยืนอยู่"เธอมาสอบถามเกี่ยวกับคาถาของมันสินะเสียงของเขาแข็งกระด้างเย็นชาต่างจากบรรยากาศเย็นสบายรอบบริเวณที่มีสายลมพัดผ่านตลอด"เอ่อ"เธอก้มมองกล่องเก่าในมือของตัวเองขณะภาพชายหนุ่มลึกลับในชุดสีดำอีกคนหลุดเข้ามาในความคิดพร้อมๆกับเสียงเบาๆที่ดังอยู่เพียงในลำคอ"นายต้องการความลับของมันและกำลังติดตามฉันมาที่นี่"ขณะที่ชายหนุ่มชุดสีขาวลุกขึ้นเดินออกมาจากหลังต้นไม้และหันหน้ากลับไปมองบนต้นไม้ที่อยู่ไม่ห่างกันก่อนกล่าวด้วยเสียงเรียบเฉยออกมาเช่นเดิม"หึหึ!แกอยู่แถวนี้มิใช่หรือ ออกมาได้แล้ว"
เธอจ้องมองชายสวมชุดขาวอย่างลังเลจู่ๆฝนก็โปรยเม็ดฝนตกลงมาจากท้องฟ้าที่สว่างไสว"ส่งกล่องมาให้ฉัน"ชายชุดขาวส่งเสียงฝ่าสายฝนพร้อมมือที่ยื่นออกมาเมื่อเธอก้าวเข้าไปใกล้ชายหนุ่มสายฝนโปรยปรายก็กลายเป็นกระหน่ำหนักชายหนุ่มชุดขาวย้ำถ้อยคำฝ่าสายฝน"พวกแกต้องการคาถามิใช่หรือ"เธอมองหน้าเขานิ่งเมื่อเอากล่องใส่มือเขาทันใดนั้น"ฟรึบ"เสียงโลหะกระทบวัตถุทำให้กล่องไม้ในมือเธอตกลงที่พื้นกระดอนไปอีกทางเธอรีบกระโดดก้มเก็บท่ามกลางดวงตะวันที่สาดแสงเจิดจ้าในทันทีที่ชายหนุ่มชุดดำปรากฏตัว..
เธอยิ้มหันไปมองชายหนุ่มชุดดำที่ส่งเสียงตะโกนก้อง"คาถาที่ไม่มีของเจ้าแลกกล่องไม้โมนามิได้หรอก""แกไม่ใช่ตัวจริง"ชายหนุ่มชุดดำพยักหน้าให้เธอเดินถอยออกไปขณะที่ชายชุดขาวแผดเสียงหัวเราะอย่างดังเป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินเขายกมือตั้งท่ารับการจู่โจมของชายชุดดำ..เรื่องราวไม่ได้ดำเนินต่อไปเมื่อโลกหมุนกลับและเสียงหวูดดังขึ้นขณะรถไฟจอดที่สถานีปลายทาง...
♪♫♩ชีวิตก็เหมือนเครื่องบินกระดาษที่โบยบินไปพร้อมกับความปรารถนามีพลังบินอยู่แค่ในสายลมพัดเพียงเพื่อจะบินไปข้างหน้าบางทีมันก็ไม่สำคัญนักว่าจะบินไปได้ไกลแค่ไหนและจะบินไปได้อย่างไร..ขอเพียงให้หัวใจได้ออกบินไป..นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด..ปล่อยใจให้เป็นไป ♭ ♪..แล้วออกไปบินกัน
お前はもぉ (^^
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
ⓛⓞⓥⓔ
☀(`.¸ ¸.´)<.´¯`.
✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿~~
✿✲-(¯`°.°.★* *★ .°.°´¯)*¤°★)))PampamMastana um! umm!!!