ฉันกระชากเชือกพันธนาการด้วยความรู้สึกสั่นลึกที่ไม่อาจรู้สึกถึง~ตัวตนจู่ๆเสียงอึกทึกแห่งความตื่นกลัวก็หายไปราวโลกพลิกกลับ!ในพริบตาที่ดวงตาของฉันมองเห็นแสงสะท้อนสีขาวในความมืดที่กำลังพุ่งเข้ามาเฮ้ยย!ฉันเปิดปากค้างดวงตากระพริบถี่พร้อมร่างกายที่ขยับหลบแสงนั้นด้วยแรงที่มีอยู่อย่างเร็วในความรู้สึกกลับสู่ความมืดในร่างที่ยังสั่นเทา!เมื่อภาพของผู้คนนั่นเลือนสลายไปดั่งกับความฝัน)))
ค่ำคืนไร้แสงจันทราส่องสว่างมีเพียงเมฆดำทมึนลอยผ่านความมืดในเสียงแหลมเล็กที่ยังกรีดร้องดังก้องสะท้อนหุบเขา!ราวกับถูกปกคลุมด้วยเงาดำของปีศาจในความมืดหึ!!หึ!หึ!!ฉันกัดฟันกอดเชือกพันทธนาการด้วยความรู้สึกขลาดกลัวลึกสุดหัวใจจู่ๆแสงสีขาวก็เปลี่ยนทิศทางพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าที่มืดมิดฉันมองตามด้วยหัวใจไร้พลังร่างสั่นระทึกอย่างถึงที่สุด?"ฮือแสงนั่น!มะ~มาจากดาบซามูไรนี่!!"
แสงสีขาวอันเจิดจ้าราวนักรบผู้ฮึกเหิมที่พุ่งเข้ามาในความคิดใช่สิ!ฉันดึงโซ่ในพันธนาการของความคิดด้วยแรงที่มีเหลือน้อยเต็มที!อีกครั้งและอีกครั้งร่างในตัวตนกลิ้งกระแทกกับพื้นตามแรงกระชากด้วยความพยายามสุดกำลัง!ความคิดเล็กดังก้องปะปนกับเสียงปีศาจ"เข้าไปให้ใกล้ที่สุด"ดาบซามูไรนั่นจะทำให้ฉันหวลคืนกลับสู่ห้วงมหรรณพอีกครั้ง"อึบ!
ท่ามกลางประกายแสงสีขาวที่เริ่มจางหายไปมีเสียงปีศาจที่ยังส่งเสียงดังก้องอยู่เป้าหมายเบื้องหน้าของฉันดาบซามูไรในกล่องภาพดวงตาที่พร่ามัวนั้นอีกไม่ถึงอึดใจแล้วฮือ!ฉับพลันฉึบ!!อุ้งมือที่แข็งและหยาบกร้านก็จับที่ข้อมือของฉันไว้อย่างแน่นเฮ้ย!!ตามด้วยเสียงพูดแหลมมีพลังอำนาจดังขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะแหบแห้งอียน่าขยะแขยงของเงาปีศาจเสียงนั้นเสียดแทงเหมือนกระชากความหาญกล้าของฉันให้หล่นกระจายไปตามพื้นนนนนอ๊ากกก...
"เจ้าไม่อาจทำดั่งที่จิตคิดไปได้หรอก"
"ชีวาที่เหลือของเจ้า!ต่อแต่นี้ไป~จะอยู่ณที่นี่!"ฉันสะดุ้งสุดตัวร่างกายสั่นเทาไม่อาจรู้สึกถึงตัวตนอีกครั้งเมื่อแหงนใบหน้าขึ้นมองเห็นเจ้าของเสียงเงาดำในความมืดอย่างชัดเจน"ฮุ่ยยย!กรี๊ดดดดดดดดดด!!
อีกฟากหนึ่งของฟ้าเมฆดำลอยผ่านไปภายใต้แสงจันทร์นำทางซามูไรชุดดำหลาบสิบคนวิ่งกรูห้อมล้อมคู่ต่อสู้ปีศาจคลุมหน้าที่ใจกลางเมืองหลวงกำลังเต็มไปด้วยกลิ่นควันไฟโพยพุ่งที่ไหม้อาคารฟุ้งในอากาศท่ามกลางเสียงดาบของซามูไรชุดดำที่กำลังต่อสู้เอาชนะกันเสียงฝีเท้าของผู้คนที่กำลังวิ่งแตกฮือ!!เป็นภาพที่อยู่ในดวงตาคมยาวรีของซามูไรชุดดำคนหนึ่งที่กำลังยืนพิงอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ซามูไรชักดาบออกจากฝักเสียงวืดดผ่านอากาศประกายดาบคมเงาวับมองเห็นเพียงแววตาคมกริบบนใบหน้าที่ปกคลุมด้วยผ้าสีดำ...
===================================
เอนทรี่เลทเนาว์อันซีนตอนต่อจากซามูไรรัตติกาล3ฮับอ่านนิดๆข้ามๆก็ได้นะคะโหมดสั่นสั้นนสาระไม่ค่อยมี!มีแต่แสงเจิดจ้าของอักษรยังไม่จบๆนะคะฮรี่ๆๆอีกนิ๊ดดดดคับโหมดต่อไป
แหงนหน้ามองแมงปอบินเฉียดหัวฟ่าาาาให้ใจเต้นป๊อบไร'เด๊!ขอบคุณท่านผู้ชมที่เข้ามาอ่านขอบคุณพลังใจที่ส่งให้้ตลอดด้วยฮัมๆๆมีความสุขเยอะแยะนะค๊าบ
❤^^
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八