Bloggang.com : marajung : ตำนานเมือง"คนรวย"

ตำนานเมือง"คนรวย"

กาลครั้งหนึ่งในชาตินี้ สิ่งที่ได้พบมาก็มากทั้งทุกข์และสุข แต่จะมีกี่ครั้งที่สุดแสนจะทรมานเหมือนครั้งนี้ไม่มีอีกแล้ว
สิ่งที่ต้องทำด้วยความจำใจโดยไม่เต็มใจอย่างยิ่งถือเป็นวิบากอย่างหนี่งที่เลี่ยงไม่ได้ ภารกิจ"สู้เพื่อแม่" จึงเกิดขึ้น (แล้วเกี่ยวอะไรกับเมือง"คนรวย")
เรื่องมีอยู่ว่า ณ ที่แห่งหนึ่งหลังจากต้องเร่ร่อนมาแบบตัวใครตัวมัน ไม่มีอนาคตและแสนไกลโพ้น การผจญภัยก็เริ่มขึ้นเหมือนติดเกาะ อากาศแสนจะร้อนจากแดดแผดเผารุนแรงตลอดทั้งวันทำให้ใบหน้าอันสดใสของน้องปิงต้องหมองคล้ำลง (ใช้อะไรก็ไม่หาย) นี่ขนาดเป็นตอนเช้านะเนี่ย
"แห้งแล้งอย่างนี้จะเอาอะไรกิน" น้องปิงอุทาน ทั้งที่เงินมีอยู่เต็มกระเป๋าใบน้อย
"เอาหนะ สู้ สู้ เดินไปสักพักคงเจอ" เพื่อนน้องปิงให้กำลังใจ
ในยามนี้เห็นมีแต่เราสองคนเท่านั้นที่พอเป็นกำลังใจให้กันได้เพราะต้องมาเหมือนกัน
"นั่นไงค๊ะ ข้าวต้ม ปลาท่องโก๋ กำลังร้อน ๆ " เพื่อนชี้ให้ดู
เราสองคนปรี่เข้าไปหาเพราะท้องเริ่มหิวและเป็นอาหารเช้ามื้อแรกของที่นี่
"แม่ค้า ข้าวต้ม 2 ถ้วยค่ะ" น้องปิงสั่ง
สิ่งที่ได้จากข้าวต้มมีเศษหมูสับแบบไร้รูปร่าง และเห็ดหอมซอยสองชิ้นที่หั่นแบบบางเฉียบเหมือนแผ่นอนามัยที่ซึมซับได้ครึ่งวัน อ๋อ! เค้าประหยัดอย่างนี้นี่เองถึงได้เป็นเมือง "คนรวย"
"กินไปก่อน รอดตายแล้วเรา" เพื่อนบอก
"ถ้าเป็นงี้ทุกวัน คงผอมตายแน่" น้องปิงคิด แล้วคนเมืองนี้กินอะไรกัน?
เสร็จจากอาหารมื้อเช้าก็เดินทอดน่องไปทำงานใกล้ ๆ แถวนั้นสถานที่ทำงานเป็นตึกใหญ่ ๆ มีตึกเล็กตึกน้อยอยู่ในนั้น แน่นอนน้องปิงอยู่ตึกเล็กด้านในสุดก็ถือว่าเป็นพระคุณอย่างสูงแล้วที่มีที่ให้นั่งเพราะที่ทำงานต้องการลดคนอย่างหนักจึงต้องระหกระเหินมาถึงนี่ไง
ที่ทำงานก็มีแอร์กี่ที่ส่งเสียงไม่ให้เงียบจนเกินไป คนในนั้นมีห้าหกคนรวมทั้งน้องปิงและเพื่อน ทุกคนนั่ง(น้ำตา)ซึมเพราะเจอเหมือนกันเป็นวันทำงานที่แสนจะเงียบเหงา เศร้าซึมช่างไร้ชีวิตเสียนี่กระไร นั่งดูเวลาทุกห้านาที ตบยุงไปพลาง ยุงชุมเพราะหลังโต๊ะทำงานเป็นน้ำเน่า
"ออด ออด" เสียงนาฬิกาบอกเวลาเลิกงานแล้ว น้องปิงและเพื่อน ก็เดินออกจากห้องทำงานโดยไม่อยากเหลียวหลังกลับไป ทิ้งไว้แต่คนอื่น ๆ ที่ยังไม่เสร็จ(งาน)หรือกิจอันใดมิอาจทราบได้
"ไปหาอะไรกินกันดีกว่า" เพื่อนชวน
"อีกแล้วหรือนี่ ต้องกินอีกแล้ว" น้องปิงคิด ฉันช่างมีปัญหากับเรื่องกินเสียจริง
สภาพเมืองแห่งนี้รู้แล้วว่าทำไมถึงเป็นเมือง"คนรวย" เพราะรถเยอะมากและเต็มไปด้วยรถใหม่ จะข้ามถนนแต่ละทีควรต้องทำประกันไว้ด้วย เพราะเมื่อฟากหนึ่งไฟแดง รถจากอีกฟากก็ไฟเขียวที่รออย่างใจจดใจจ่อจะพุ่งตรงมาอย่างเร็วหรือแหกโค้งมาอย่างไม่สนใจผู้ใด คนเดินเท้าที่ต้องข้ามถนนจึงต้องวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ไม่เหมือนบางประเทศที่รถมากเป็นหนอนแต่คนเดินข้ามเดินไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวรถหยุดให้เอง ซึ่งไม่มีที่นี่
เดินไปวิ่งไปสักพักก็มาถึงตลาดยามเย็น
"เป็นตลาดที่ออกทีวีมาหลายครั้งแล้วนะ"เพื่อนบอก
"วันนี้เรามาถึงที่เลยนะค๊ะ เดินดูของดัง ๆ เขาดีกว่า"น้องปิงพูด
ของที่เห็นก็เหมือนบ้านเรานี่นา บ้านเรามีมากกว่าด้วยซ้ำ นี่หรือตลาดดัง? แล้วนี่อะไร ว้ายยยย.....เมือง"คนรวย" ดังเพราะของแพงนี่เอง ฮือ ฮือ
"ขนมชั้นน่ากินจัง แต่ทำไมใส่มาตั้งสี่ชิ้นละค๊ะ" น้องปิงถาม
"ขายชิ้นเดียวไม่ได้หรอก ไม่คุ้มต้นทุนค่าถุงพลาสติกจ้า"แม่ค้าตอบ
งั้นคงต้องกินชิ้นนึง อีกสามชิ้นทิ้งสินะ อ๋อ! เมือง"คนรวย"
เดินต่อไปเห็นร้านนึงเขียนว่าบะหมี่ทำเอง
"แม่ค้าบะหมี่แห้งชามค่ะ" น้องปิงสั่ง
มาแล้วบะหมื่แห้งของที่นี่มีหมูแดงบางเฉียบสองแผ่น เกี๊ยวทอดไร้ไส้หนึ่งแผ่น ลูกชิ้นปลาหนึ่งลูก ผักลวกสี่ก้านสั้น ๆ เส้นบะหมีหนึ่งหยิบมือ ตามด้วยเครื่องปรุงที่ปรุงให้เสร็จน้ำตาลทรายสี่ช้อน พริกแห้งป่นสี่ช้อน ถั่วป่นสองช้อน น้ำปลาหนึ่งช้อน ในขณะที่น้ำตาลทรายขึ้นราคาแต่ที่นี่เมือง"คนรวย" ซะอย่างน้ำตาลทรายสี่ช้อนต่อหนึ่งชามเรื่องจิ๊บ จิ๊บ กินเสร็จไม่ต้องให้อิ่มมากหรอกเดี๋ยวส้วมเต็มต้องเสียตังค์ค่าดูดส้วมอีก คติเมือง "คนรวย"
กินเสร็จ(พอให้ชื่อว่าได้กิน)เพื่อนชวนไปวัดดีกว่า เผือกำลังใจจะดีขึ้น หลังจากที่เสียขวัญมาหลายเรื่องแล้ว ก็ดีเหมือนกัน
การไปวัดและการออกกำลังกายดูเหมือนจะเป็นภารกิจทุกวันหลังเลิกงานของน้องปิงเพราะไม่รู้จะไปไหน ลำพังแค่มอเตอร์ไซด์คงไปได้ไม่ไกลเดินดีกว่าจะได้เผาผลาญพลังงานที่มีอยู่ตามกล้ามเนื้ออันน้อยนิดในเวลานี้
และแล้วก็ไม่พ้นเมื่อวันหนึ่งน้องปิงไม่สบายขึ้นมา
"จะหาหมอที่ไหนได้บ้างนี่มันสามทุ่มแล้ว" น้องปิงถามคนที่เคยอยู่มาก่อน
"ต้องไปโรงพยาบาลเอกชนค่ะ" คนอยู่ก่อนตอบ
เมื่อไปถึงก็ได้พบกับแพทย์ที่แสนจะดูเด็กมาก อยากจะถามว่าคุณเรียนจบ
ม.ปลายแล้วหรือยัง แต่ก็ไม่กล้า กลัวเขาว่าดูถูก(ดีกว่าดูผิด) ไม่ได้บอกถึงสาเหตุของโรคและวิธีการรักษา คำตอบที่ได้คือต้องปล่อยให้หายเอง ให้เอายาแก้เมื่อยไปกินก็พอ อ้าว! จนกระทั่งวันต่อมาอาการเป็นหนักขึ้นต้องเข้าโรงพยาบาลซึ่งมีแต่หมอที่อยู่เวร (นอกเวลาอีกแล้วแต่ตอนนี้หนึ่งทุ่ม) จึงต้องไปคลินิค และที่คลินิคก็มีคนเข้าคิวรอมากก...เพราะหมอตามโรงพยาบาลหันมาเปิดคลินิคกันหมดนั่นเอง ถ้าเป็นหมอแล้วอยากรวยเร็วต้องมาที่นี่ เมือง"คนรวย"
ขณะนั่งรอ
"คุณป้าเป็นอะไรมาหรือค๊ะ" น้องปิงถาม
"ป้าไม่ได้เป็นหรอก แต่ลูกป้าเป็น วันนี้มาเอายาให้ลูก"ป้าตอบ
"วันก่อนลูกป้าโดนใบมีดบาดที่แขนเพราะทำงานพลาด ไปหาหมอที่โรงพยาบาล วันนั้นวันเสาร์ถ้าจะพบหมอให้รอถึงวันจันทร์ แล้วบอกว่าที่นี่มีแต่หมอเวรไม่ตามหมอใหญ่ให้หรอกนะ รู้มั๊ยว่าวันนั้นป้าต้องพาลูกไปวัด" ป้าพูดอีก
"พาไปขึ้นเมรุหรือค๊ะ" น้องปิงแอบถามในใจ
"ป้าพาลูกให้พระช่วยรักษาโดยต่อกระดูกให้" ป้าพูดต่อ
"โรงพยาบาลที่นี่เหมือนสุสานคนเป็น มีไว้ฝากผี ฝากไข้ไม่ได้หรอก" ป้าพูดต่อด้วยความ...
"แล้วถ้าหนูไม่สบายนอกเวลาราชการ คลินิคปิดแล้วหนูต้องไปซื้อยากินเองแล้วร้านไหนเภสัชเก่ง ๆบ้างค๊ะ" น้องปิงถาม
"อ๋อ มีจ้า ร้าน.....เภสัชเก่งกว่าหมออีก ฮ่า ฮ่า" ป้าพูดไปหัวเราะไป
ฮึ โรงพยาบาลที่นี่มีไว้ฝากผี คลินิคไว้ฝากไข้จำไว้ เมือง"คนรวย"โดยเฉพาะหมอ
"นี่ต้องผจญภัยอีกนานแค่ไหน จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกในวันพรุ่งนี้
ในเมือง"คนรวย" " น้องปิงได้แต่คิด หรือเมื่อภารกิจจบลง....

ที่มา: คนอยากเล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง

ปล.คุณสมบัติของผู้ที่เหมาะสมจะอยู่ในเมือง"คนรวย" มีดังนี้
1.เป็นโสด แล้วจะได้รับการคัดเลือกทันที ชนิดน้ำตาเช็ดหัวเข่า
2.สุขภาพแข็งแรง เป็นโรคได้บางครั้ง เพื่อพิสูจน์ ความสามารถของหมอในสถานพยาบาลแห่ง"สุสานคนเป็น"
3.มีความอดทน และทนอดได้ในบางครั้งที่อาหารหายากเพราะมรสุมเข้าทุกวัน(แม่ค้าขายปลาบอก)
4.มีความสามารถพิเศษ เช่นพูดภาษาพม่าได้ และต้องเข้าข่ายรายได้ต่ำรสนิยมสูง จะได้รับการพิจารณา

Create Date : 20 มกราคม 2554

Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2554 10:32:06 น.

26 comments

Counter : 2862 Pageviews.

เป็น หมอ รวยจริงๆ นะ สมัยนี้ คงจะน้อยมากที่จะช่วยเหลือคนจนจริงๆ อ่ะค่ะ หมอฟันที่นอร์เวย์ก็คงจะรวยมากเช่นกัน เพราะทำฟันทีเป๋าแฟ่บเลย

คิดถึงนะจ้ะคุณเจี๊ยบ ฝนแวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้มาหานานเลย ไม่ลืมกันน๊าาา จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: น้ำฝน ❤ (CeciLia_MaLee

) วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:3:11:40 น.

แวะมาทักทายตอนบ่ายค่ะ..คุณเจี๊ยบ

โดย: nootikky

วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:15:56:37 น.

ปิดบ้านนอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ์ค่ะเพื่อน ๆ

โดย: maraporn

วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:19:51:47 น.

สวัสดีค่ะคุณเจี๊ยบ

เรื่องราววันนี้อ่านสนุกดีค่ะ

คุณเจี๊ยบสบายดีนะคะ
คิดถึงคุณเจี๊ยบเสมอค่ะ
และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอมา

หลับฝันดีนะคะคุณเจี๊ยบ

โดย: Suessapple

วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:20:35:11 น.

โดย: nootikky

วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:15:57:04 น.

โหลลลๆๆๆๆ

ยังบ่ด้ายหายปายหนาย..แต่ช่วงนี้เปงช่วงท้าทายงานใหม่..

เยยต้องขยันมากก่าเดิมอะดิจร้า..

..ยัยเจี๊ยบสบายดีน๊า.. เห็นยัย arisss..บ้างอะปาววว..

Orkut Scraps
>

โดย: อ๋อซ่าส์

วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:22:02:21 น.

.. อย่าเพิ่งน้อนใจกัลล์น๊า..คิดถุงเสมอจร้า..

Orkut Scraps
>

โดย: อ๋อซ่าส์

วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:22:03:46 น.

อรุณสวัสดิ์ยามค่ำ อ่ะจ๊ะน้องเจี๊ยบ กลับมาแล้ว พร้อม ไขมัน อีก 3 โล อ่ะจ๊ะ เศร้า ไม่รู้จะลดอย่างไรดี ลดไม่ลงแน่เลย อยู่โรงบาลเฝ้า คุณพ่อ กิน กิน นอน นอน กลับมาเลยแปลร่าง เป็น หมูน้อย ไปแล้ว คิดถึงน้องเจี๊ยบนะจ๊ะ

โดย: arisagirl

วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:18:41:04 น.

โดย: arisagirl

วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:19:29:58 น.

โดย: arisagirl

วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:19:40:37 น.

โดย: arisagirl

วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:19:41:18 น.

คอมเสียค่ะ คงต้องปิดบ้านชั่วคราว แล้วจะแวะไปคุยเหมือนเดิม คิดถึงทุกคนนะค๊ะ

โดย: maraporn

วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:13:24:10 น.

Friends18.com Orkut MySpace Hi5 Scrap Images

สวัสดีตอนค่ำค่ะ..คุณเจี๊ยบ

คอมฯ เสีย แล้วจะซ่อมเสร็จเมื่อไหร่ค่ะ...

โดย: nootikky

วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:18:11:56 น.

อรุณสวัสดิ์ยามค่ำนะค่ะ น้องเจี๊ยบ ที่ว่า เป็นตำนานจากชีวิตจริง ๆ ของเพื่อน
หรือ ของน้องเจี๊ยบ อ่ะค่ะ เดี๋ยวนี้คนมีเงิน ไปไหนใครๆๆ ก็ต้อนรับอ่ะค่ะ
ยุค ของ วัตถุนิยม อ่ะค่ะ ต้องทำใจอย่างเดียว เรารู้ว่าไม่ดีอย่าไปทำตามเขา นะค่ะ
ขอให้น้องเจี๊ยบมีความสุข ทุกๆๆ วัน และ ใช้คอมได้ไวไว นะค่ะ

โดย: arisagirl

วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:19:58:55 น.

อรุณสวัสดิ์ยามค่ำ วันพฤหัส นะจ๊ะ น้องเจี๊ยบ ขอให้สดชื่น สดชื่น นะค่ะ

โดย: arisagirl

วันที่: 27 มกราคม 2554 เวลา:19:40:33 น.

คอมยังไม่ได้ซ่อมเลย ต้องรออะไหล่เพราะเสียที่หัวจ่ายไฟ คิดถึงเพื่อน ๆ นะค๊ะ

โดย: maraporn

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:9:00:16 น.

สุขสันต์วันหยุดอ่ะจ๊ะ น้องเจี๊ยบ

โดย: arisagirl

วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:14:25:38 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าวันอาทิตย์ นะค่ะน้องเจี๊ยบ ใกล้วันตรุษจีนแล้ว ขอให้น้องเจี๊ยบได้รับซองอั่งเปาเยอะๆๆ นะค่ะ อิอิ

โดย: arisagirl

วันที่: 30 มกราคม 2554 เวลา:9:11:21 น.

..ยัยเจี๊ยบ.. คิดถึงจร้า..สบายดีน๊า.. ด้ายอ่านข้อความข้างบนแล้ว..นึกถึงโรง'บาลศิริราช.. บ้านที่สองของเค้าเอง 555.. รับรองม่ายมีเกี่ยง จน รวย .. สวย หมวย ขาว หรือ ถึก.. คุณจาด้ายรับการดูแลเท่าเทียมกัลล์.. จากคุณหมอและพยาบาล .. แถมด้ายเพื่อนข้างๆนั่งคุยทุกแผนก ทุกชั้นที่นั่งรอ.. ชอบจริงๆ.. อิ อิ ..