เมื่อไวรัสลงกระเพาะลูกสาวคนโต

น้องอาเซียตอนนี้อายุ ยี่สิบสามเดือนแล้วค่ะ สองวันก่อนพาไปเล่นที่สนามเด็กเล่นกับเด็กคนอื่นๆ เสร็จแล้วก็ไปกินอาหารที่ร้านจีนกัน กลับมาถึงบ้านน้องอาเซียก็นอนปกติดี แต่พอตื่นขึ้นมาแม่จ๋าเปิดประตูเข้าไปในห้องหนูแล้วได้กลิ่นเหมือนอาเจียร แม่จ๋าตกใจมาก แต่ก็ยังใจเย็นอยู่ เนื่องจากพ่อจ๋าของหนูบอกแม่จ๋าว่าให้รอดูอาการก่อน วันทั้งวันไม่จ๋าก็ได้แต่ยุ่งๆกับการเลี้ยงน้องเป๋าลา ปล่อยให้หนูอยู่กับพ่อจ๋าทั้งวัน พอตกดึกมาหนูก็อาเจียรอีกรอบที่สอง คราวนี้กินอะไรเข้าไปก็ออกมาหมด แม้กระทั้งน้ำ พอแม่จ๋าเห็นหนูเป็นอย่างนี้ทำให้แม่จ๋านอนไม่หลับทั้งคืน ได้แต่นั่งรอเผื่อลูกจะหนูจะตื่นแล้วไม่สบายอีก ตีสามกว่าๆ แม่จ๋าได้ยินเสียงหนูอาเจียรอีก แม่จ๋ารีบวิ่งเข้าไปในห้องของหนูทันที เหมือนเดิมคือแม่จ๋าก็รีบจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หนูทันที พร้อมทั้งพ่อจ๋าก็ต้องเอาพวกผ้าปูที่นอนออกแล้วทีนี้ก็ต้องหาอะไรมาลองนอนแทน เพราะหนูอาเจียรใส่จนหมดแล้ว ไม่มีผ้าปูที่นอนเหลือเลย ตอนนี้แม่จ๋ากับพ่อจ๋าเริ่มหน้าเสีย เพราะห่วงว่าลูกจะเป็นอะไรมากไปกว่านี้ โทรหาหมอเวรดึกก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมายเลย ได้แต่บอกให้ดูอาการไปก่อน แม่จ๋าล่ะน้อยใจหมอจนอยากจะร้องไห้ ไม่ชอบเมืองฝรั่งก็เพราะเหตุนี้แหละ อะไรเค้าก็ต้องให้รอดูอาการก่อน จะพาไปหาหมอสุ่มสี่สุ่มห้าก็ไม่ได้ หมอก็จะด่าเอาอีกแถมไม่รับตรวจอีกต่างหาก

เวลา ตีห้าครึ่ง หนูตื่นขึ้นมาอีกที เพราะหนูคงหิวน้ำน่ะลูก แต่พอดื่มไปแล้วก็อาเจียรออกมาอีก คราวนี้มันมาพร้อม ไข้สูงถึงสามสิบเก้า อันนี้พ่อจ๋าหนูรีบเอายาลดไข้ให้หนูกินทันที
หนูร้องเสียงดังเชียวลูก แม่จ๋ารู้ว่าปกติแล้วหนูเกลียดการกินยาเป็นอย่างมาก แต่คราวนี้พ่อจ๋ากับแม่จ๋าต้องช่วยกันจับหนูอ้าปากให้กินยาจนหมด แม่จ๋าเห็นหนูร้องไห้แล้วเหมือนหัวใจมันสั่นไปหมด แม่จ๋าอยากจะป่วยแทนหนูนะลูก ถ้าเลือกได้แม่จ๋าขอเป็นแทนหนูดีกว่า

พอถึงเวลาเจ็ดโมงเช้า แม่จ๋ารีบโทรนัดหมอทันที อ้าว เวรกรรมวันนี้วันอาทิตย์ หมอไม่ทำงานอีก ทำไงดีล่ะ โทรหาหมอเวรวันหยุด พอดีคุณหมอมีน้ำใจ เค้ามาตรวจหนูที่บ้านให้ เพราะแม่จ๋าบอกไปว่าอากาศหนาวขนาดนี้ แล้วก็มีน้องเป๋าลาอายุแค่สามเดือนเอง จะพาออกไปหาหมอคงลำบากแน่นอน คุณหมอใจดีเลยตกลงมาตรวจลูกสาวของแม่ให้ถึงที่บ้าน

ระหว่างที่รอหมอมา แม่จ๋าเห็นหนูนอนซม ไม่ยอมขยับไปไหนเลย ขนาดปกตินี่หนูจะต้องวิ่งไปทั่วบ้านทำเสียงดังไปทั่วบ้าน บอกตรงๆแม่จ๋าเห็นหนูนอนนิ่งอย่างงี้มันทำให้แม่จ๋าสงสารหนูจับใจ นั่งดูนาฬิกาตลอด ว่าเมื่อไหร่คุณหมอเค้าจะเดืนทางมาถึง

พอคุณหมอมาถึงแม่จ๋ารีบวิ่งไปเปิดประตูแทบจะอุ้มหมอมาตรวจหนูเลยลูก เอาอีกแล้วลูกสาวแม่ เป็นโรคแพ้หมออีกตามเคย พอหนูเห็นได้ครั้งประหลาดที่เค้าเอามาแนบตามหน้าอกเพื่อฟังเสียงการหายใจของหนู หนูเป็นต้องร้องทุกที แต่สุดท้ายลูกสาวของแม่ก็ยอมให้คุณหมอตรวจจนเสร็จ สรุปว่าคุณหมอบอกว่าหนูเป็นไวรัสลงกระเพาะ เพราะช่วงนี้เป้นช่วงเปลี่ยนฤดู ส่วนมากเด็กจะเป็นกันเยอะ หมอให้ยามาสองอย่างคือ เกลือแร่ผสมน้ำให้หนูจิบๆๆๆไปเรื่อย แล้วอีกตัวก็คือ สำหรับเมื่อหนูถ่ายออกมาเหลวเป็นน้ำ แม่จ๋าเริ่มเอายาให้หนูกินทันที พร้อมทั้งเอาแอปเปิ้ลมาต้มแล้วบดให้หนูกินตามที่คุณหมอสั่ง แล้วก็ให้หนูพยายามกินข้าวสวยด้วย

อาการหนูเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เห็นอย่างงี้แล้วชื่นใจแม่จ๋าจริง อย่าเจ็บ อย่าป่วยอีกนะลูก คราวหน้าแม่จ๋าจะพยายามดูแลหนูให้ดีมากขึ้นกว่าเดิมนะจ๊ะลูกสาว

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552		0 comments
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2552 3:40:14 น.
Counter : 1080 Pageviews.
Share Tweet