|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ญาญ่า...ลูกรัก
กำหนดคลอด 6 เมษา แต่เช้าวันที่ 3 เมษา มีมูกเลือดออกตอนแปดโมงเช้า (จริงๆมีนัดกะคุณหมอ วันที่ 4 เมษา) ตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็เฝ้ารอมาตลอด เข้าห้องน้ำทีไรก็พยายามมองหามูกเลือด แต่ก็ไม่มีเลยสักครั้ง แบบว่าอยากคลอดลูกแย่แล้ว อิอิ ที่จริงก็จัดกระเป๋าเตรียมไว้บ้าง แต่ยังไม่ครบเท่าไหร่ แต่ที่แน่ๆ กล้องถ่ายรูป แบตเตอรี่เต็ม ฮ่าๆๆ ชื่อก็เตรียมพร้อม ตั้งไว้ครบเจ็ดวันเลย เพราะไม่รู้ว่าลูกจะพร้อมออกมาวันไหน
โชคดีวันนี้พ่อเข้างานสาย เลยพาไปโรงพยาบาลได้ ถ้าไปทำงานเช้า คงต้องโทรตามกลับมาที่บ้าน กว่าจะมาถึงแม่คงต้องเครียดมากแน่ๆ ไปถึงโรงพยาบาลประมาณแปดโมงกว่าๆ พยาบาลก็ถามโน่นถามนี่ตามธรรมเนียม วัดความดันอย่างเดียว ไม่ได้ชั่งน้ำหนัก เลยไม่รู้ว่าน้ำหนักเพิ่มขึ้นเท่าไหร่ เพราะอาทิดก่อนปาไป 62 แล้ว (ขึ้นมา17โล) ตรวจเสร็จเค้าก็ให้นั่งรถเข็นไปชั้นสาม ที่ห้องคลอดเลย เพราะต้องวัดหัวใจลูก ระหว่างนี้ก็มีอาการปวดท้องเป็นระยะๆ ท้องก็แข็งเป็นพักๆ ขึ้นในกราฟเห็นชัดเลย
เริ่มมีอาการปวดท้องมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆ ประมาณ 9 โมงกว่า คุณหมอมาถึง ก็ถามแม่ว่าเป็นไงบ้าง แม่ก็ตอบไปว่าปวดท้อง พร้อมกับยิ้มเจื่อนๆให้คุณหมอ คุณหมอเลยตรวจดูตอนนี้ปากมดลูกเปิด 1 เซ็นแล้ว แม่ก็ได้แต่นอนรอเวลาอย่างเดียวพร้อมกับพ่อที่นั่งอยู่ข้างๆ 10 โมงกว่า พยาบาลมาโกนขนกับสวนก้น (ช่วงเวลานี้ไม่มีอะไรจะสูญเสียและให้อายอีกแล้ว อิอิ) เริ่มปวดท้องอีกเรื่อยๆ แต่น้ำคร่ำยังไม่แตกคุณหมอเลยเจาะให้ รู้สึกว่ามีน้ำอะไรไหลๆออกทางช่องคลอดแบบอั้นไม่อยู่ ตอนนี้เริ่มมีอาการแบบว่า ไม่อยากพูดกับใคร อยากอยู่เงียบๆอ่ะ พ่อก็เอาโทรสับมาดูทีวีอีก (ข่าวเสื้อแดงกำลังดัง) แม่ก็แบบว่าโมโหอ่ะ แต่ไม่อยากพูด พยาบาลก็เข้ามาดูอาการเรื่อยๆ ถามว่าถ้าไม่ไหวให้บอกจะได้ให้ยาแก้ปวด แม่ก็เป็นห่วงลูกเลยถามว่าจะมีผลต่อลูกมั้ย พยาบาลบอกว่าก็มีบ้าง ตอนลูกคลอดออกมาอาจจะมีมึนๆ แม่กลัวตอนคลอดลูกออกมาแล้วจะปกติดีหรือเพราะฤทธิ์ยากันแน่เลยยังไม่เอาดีกว่า ตอนนี้ปากมดลูกเปิด 2 เซ็นแล้ว แม่ก็นอนปวดท้องรอไปเรื่อยๆ ประมาณเที่ยงเราบอกสามีให้เรียกพยาบาลให้หน่อย เรารู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้ว พยาบาลก็ฉีดยาแก้ปวดให้ แล้วบอกว่าตอนนี้ปากมดลูกเปิด 4 เซ็นแล้ว แถมยังบอกอีกว่า ถ้าเปิด 4 เซ็นแล้ว ต่อไปปากมดลูกจะเปิดเพิ่มอีกชั่วโมงละ 1 เซ็น แม่เจ้า !!!! แค่นี้ก็ปวดจะไม่ไหวละ ต้องรออีกนานเท่าไหร่เนี่ย แม่ก็คำนวณคร่าวๆ แม่อาจจะคลอดลูกช่วงเย็นๆแน่เลย พอฉีดยาเสร็จพยาบาลก็บอกถ้ามีอะไรให้เรียก ตอนนี้เจ้าหน้าที่พักกินข้าว เอาละสิ..แม่ก็แบบว่า ทำมไต้องกินข้าวเวลานี้ด้วย พอพยาบาลออกจากห้องไม่ถึงห้านาที แม่ก็มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง มากถึงมากที่สุด เหมือนๆกับอยากเบ่งแล้วอ่ะ จะอั้นก็เหมือนกับจะอั้นไม่ได้ ในใจก็คิดว่ายังไม่คลอดหรอกมั้งเพราะมะกี๊พยาบาลบอกว่าเพิ่ง 4 เซ็นอยู่เลย แต่แม่ไม่ไหวแล้วอ่ะ บอกพ่อให้เรียกพยาบาลให้หน่อย มาถึงก็ตกใจกันใหญ่ เพราะปากมดลูกเราเปิดไป 9 เซ็นแล้ว แม่นอนหลับตาอย่างเดียวเลยแต่ได้ยินทุกอย่าง ยังตกใจเหมือนกันว่าทำไมเร็วจัง แถมมีการบอกแม่ว่าอย่าเพิ่งเบ่ง จะบ้าหรอ..ใครจะเบ่ง แต่แม่ปวดแบบไม่ไหวแล้วอ่ะ ปวดมากๆ ปวดจนขนลุก จนคลื่นไส้ ไม่รู้ว่าคุณแม่ท่านอื่นเป็นเหมือนกันรึป่าว
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่แม่นอนปวดท้องอยู่อย่างนั้น พ่อก็ช่างแสนดีโทรบอกคนนั้น คนนี้ว่าแม่จะคลอดแล้ว แม่ก็แบบทั้งโมโหทั้งรำคาญอ่ะ อยากอยู่เงียบๆแบบใช้สมาธิ ตอนนี้คุณหมอมาแล้วล่ะ พยาบาลก็คงเตรียมเครื่องมือแหล่ะ แม่นอนหลับตา แต่ได้ยินเสียงเดินเข้าออกตลอด ไม่รู้ว่าคุณหมอทำอะไรกับช่วงล่างตอนไหน แต่ก็รู้สึกไม่มากเพราะปวดท้องคะแนนนำโด่งเลย จำได้ว่าแม่กำขอบเตียงแน่น พยาบาลบอกเตรียมตัวเบ่งได้เลย ครั้งแรกแม่เบ่งพร้อมกับออกเสียงด้วย โดนพยาบาลห้ามอีก อ้าว..ใครจะไปรู้ล่ะ ก็เสียงมันออกมาเองนี่ (แอบบ่นในใจ) ครั้งที่สองตั้งสติแล้วเบ่งใหม่ ครั้งที่สามเบ่งอีกรอบ ลูกออกมาแล้ว ความรู้สึกที่ปวดท้องหายไปในบัดดล ฮ่าๆๆๆๆ
รู้สึกเหมือนมีอะไรวางอยู่ที่ท้องเห็นคุณหมอยกลูกมาวางไว้ พยาบาลก็เอาอะไรไม่รู้มาดูดที่จมูกลูก แม่เห็นลูกครั้งแรกน้ำตายังไม่ไหล ตัวลูกเป็นสีคล้ำๆแต่ไม่มีไขเลย ตอนนั้นเพลียมากแล้วก็รู้สึกโล่งมากเช่นกัน ระหว่างนั้นคาดว่าคุณหมอคงกำลังเย็บแผลให้อ่ะ สักพักพยาบาลก็อุ้มลูกมา บอกว่าคุณแม่หอมลูกหน่อยค่ะ แม่ก็แบบยังลุกไม่ขึ้นหรือกลัวแผลฉีกไม่รู้ เลยหอมได้แค่ตรงจมูกลูกทีเดียว ตอนนี้รู้สึกว่ามีน้ำตาไหลแล้วล่ะ นี่หรอ..กับสิ่งที่แม่รอคอยมาตลอดเวลา 9 เดือน แม่เพลียมาก แบบว่าหมดแรงอ่ะ ลืมตาอีกทีพ่อหายไปแล้ว คาดว่าคงไปถ่ายรูปลูก ทิ้งให้แม่อยู่สองต่อสองกับคุณหมอ อิอิ สักพักพ่อแล้วก็ย่าวิ่งมาบอกว่า ตัวนลูกเป็นสีชมพู ปากแดง แม่ก็นะ..อยากเห็นหน้าลูกชัดๆอีกทีจังจัง
แม่นอนรออยู่ประมาณสองชั่วโมงพยาบาลก็เอาลูกมาให้ดูดนมกระตุ้น แต่แม่ยังไม่มีน้ำนมหรอก เกือบๆห้าโมงเย็นถึงได้ย้ายไปห้องพัก
น้องชื่อ อชิรญา ชื่อเล่น ญาญ่า เกิดวันเสาร์ที่ 3 เมษา 53 เวลา 14:47น. น้ำหนัก 3000 กรัม ยาว 52 เซนติเมตร
Create Date : 15 เมษายน 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 10 มิถุนายน 2553 12:09:21 น. |
Counter : 824 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พริกดิบ (พริกดิบ ) 15 เมษายน 2553 12:56:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: MomTaWan 15 เมษายน 2553 13:09:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: genio 16 เมษายน 2553 1:17:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องมัดหมี่ (iamnerisa ) 17 เมษายน 2553 12:03:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: ครองขวัญ 21 เมษายน 2553 10:25:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ครองขวัญ 21 เมษายน 2553 14:46:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
การจะเป็นแม่เนี่ยต้องผ่านความเจ็บปวดและอดทนจริงๆนะคะ คุณผู้ชายทั้งหลายอ่านแล้วคงเห็นใจภรรยามากขึ้น ช่วยดูแลภรรยาและช่วยเลี้ยงลูกด้วยนะคะ อิอิ (◕‿◕✿)
|
|
|
|
|
|
|