บ้านนี้มีกฏว่า เด็กดื้อโดนตีค่ะ
คือ ถ้าซน หรือ ดื้อมากกกกกกกกกกกกกกก ๆ จะโดนเปี๊ยะๆ
2คนเขาก็ไม่กลัวหร๊อกกก โดนตีแป๊บๆก็หาย อะโด่
แต่ก็จะบอกเขาก่อนนะว่าทำไมถึงตี
ลูกดื้อนะ ดื้อยังไง ก็อธิบายบอกเหตุและผลไป
หม่ามี้ตีนะ อะไรแบบนี้ ทุกครั้งค่ะ ต้องบอกเขาก่อนว่าตีด้วยเหตุอะไร
(แต่ถามว่าลูกลิงกลัวมั้ย ... แน่นอนว่า ไม่ )
ใครเข้ามาอ่านอาจคิดว่า อุ๊ย อิแม่ของบ้านนี้มันโหดดด ตีลูก
ไม่ต้องคิดเย๊อะะะ
บ้านเราถือคติรักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี ค่ะ
ทำผิด หรือ ซนมากๆ ก็ต้องทำโทษกันบ้าง
ป๊ากับม๊าเลี้ยงตัวแม่ปรางและพี่น้องมาแบบนี้ค่ะ
ส่วนบ้านพ่อพวกลิงก็แบบนี้ เช่นกัน
แถมฝั่งโน้นดุมากกกด้วย เพราะแม่เป็นครู พ่อเป็นตำรวจ พ่อพวกลิงบอกว่าได้ดีเพราะไม้เรียวทุกคนเลย5 คนพี่น้อง
แต่ลูกลิงบ้านเรานี่สิ ธรรมดาซะที่ไหน หุหุ
โดยเฉพาะลิงน้องเนี่ย ดราม่าตัวพ่อสุดๆ
เคยมีนะ เช่น เวลาจะทำโทษ ทำเป็นว่าตี
แต่แม่ปรางตีลงที่เบาะ หรือ พื้น
เจ้าลิงพีชเบ้ปากทำหน้าร้องไห้แระ 55555+
พอถามว่าเจ็บมั้ย ก็บอกว่า เจ็บ (ปากคว่ำ บีบน้ำตา3หยด )
ฮ่าๆๆ โตขึ้นรับรางวัลออสก้าร์ หรือ รางวัลป้าติ๋มท๊อปอวอร์ดได้เลยลูกดิฉันเนี่ย
ไงหล่ะ แสบเนอะตัวเล็กบ้านเราเนี่ย
ส่วนเรื่องที่จะมาเล่าวันนี้ คือว่า
วันนี้ตลกมาก พ่อกับแม่คุยกัน แล้วแม่ออกแนวบ่นๆ ๆ ใส่พ่อพวกลิง มีเรื่องให้ต้องโต้วาทีกันพอประมาณ
ไม่ได้เสียงดังหรอก แค่บ่นๆตามสไตล์ 5555+
( ไม่ดีเลยเนอะ บ่นกันให้ลูกๆได้ยินด้วย)
พี่แพร์เดินมาได้ยิน แล้วถามว่า หม่ามี้ว่าอะไรนะคะ
เลยบอกไปว่า เปล่าลูก พ่อลูกอ่ะดื้ออออออ ~~~
เท่านั้นแหละ
น้องพีช นั่งเล่นของเล่นอยู่แถวนั้น ไม่ได้ฮะ ป๋มต้องปกป้องหม่ามี้ของป๋ม
เดินดุ่มๆ ส่ายก้นดุ๊กดิ๊กๆ ไปที่ป้อแล้วก็ .....
เปี๊ยะ ๆๆๆๆๆ
รัวเลย 2 มือน้อยๆ ตีเข้าที่ขาพ่อนั่งอยู่บนโซฟา
พ่อก็ โอ๊ะ !
พีชบอกว่า ป้อหยึ่งยื้อ โยนตี (พ่อหนึ่งดื้อโดนตี)
เรา ทั้งหมด
ขำ 5555555555555555
นี่แหละหนอ เด็กหนอเด็ก ผ้าขาวค่ะ ใส่อะไรเข้าไปแล้วเขาจำแล้วก็รับได้ทันที
นึกถึงแล้วขำ จนต้องมาเขียนในบล๊อกนี่แหละค่ะ
|