ทหารไพร หัวใจหนุ่ม
 ฝืนเท้าสองต้องออกย่ำค่ำเช้าสาย ลมแดดบ่ายส่ายพลิ้วปลิดปลิวไหว กี่ทิวเทือกไม่เลือกปีนแม้นถิ่นใด น้ำเพียงสายได้ชุ่มชื้นคืนแรงเดิน
.
ได้พานพบสบพักตร์สักสิบร้อย ได้ตามรอยร้อยยิ้ม -- อิ่ม-แคลน-เขิน ฟังเรื่องเล่าเศร้าสุดโลกโศกสุดเกิน ฟังเพียงเผินเพลินเรื่องล้อหัวร่อนาน
.
โน่นขยับขับปีกบินฉีกพุ่ม นั่นสุมทุมกลุ่มเสียงสำเนียงหวาน กระจิบบอกกระจอกส่งกิ้งโคร้งวาน รับคำขานประสานก้องครรลองใด
คะนึงกลิ่นกลืนกินป่านาสิกเคลิ้ม ดอกประเดิมกลีบประดับประทับฉาย หอมเจ้าเอยดอกไหนเอ่ย? เฉลยกาย กรุ่นมิหายกำจายสรวงห้วงดินแดน .....
ฝันดนตรีกวีกานต์นิทานเศร้า ฟ้าผืนเทาเหงาคนมองหมองคนแหงน ค่อนคืนล่วงเดือนดวงสาวดาวเด่นแทน สกาวแสนสะกดจิตสะกิดใจ
สุมฟืนตั้งประดังกิ่งอิงขอบขอน ไฟสุมฟอนแต่ตอนค่ำระบำไหว ระยิบดาวพราวพร่างสล้างกาย หมอกโรยสายได้น้ำค้างต่างหยาดลม..
บรรเลงถ้อยร้อยคำสำนวนเศร้า  บรรจงเคล้าเหงาสุขทุกข์ผสม ทำนองป่าบรรดาท่วงปวงระทม ประดาโหมประโลมเล้าเย้าหยอกใจ
คิดถึงเอยคิดถึงเอ๋ยจะเอ่ยออก คำพร่ำบอกใต้ต้นดาวต่อสาวไหน นั่งคนเดียวจะเกี่ยวดองนางน้องใด เกินทนไหวใจอ้างว้างเคียงข้างตรม...
| Create Date : 11 เมษายน 2559 |
| Last Update : 14 เมษายน 2559 0:26:51 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 743 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
