ธันวาคม 2555

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
ขอบคุณทุกๆสิ่งที่เข้ามาในชีวิตเพื่อให้เราได้เรียนรู้
...ใกล้สิ้นปีแล้ว....เร็วเนอะ  
วันนี้ได้หยุดงานโดยบังเอิญ..นั่งทบทวนชีวิตที่ผ่านมา
นั่งลงหน้าคอมฯ เป็นโอกาสอันดีที่จะได้ทบทวนและบันทึกสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิต
การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นจากประสบการณ์เหล่านั้น เพื่อเป็นฐานที่ดีในการดำเนินชีวิตต่อไปในอนาคต
...วันก่อนโหรบอกว่าดาวราหูย้าย ดวงที่กระทบคือราศีเมษกะตุลย์..เอาล่ะสิ..เมษน่ะตรูนี่หว่า..
แล้วของดำหาที่ไหน..เอาเป็นว่า..ไหว้ด้วยธูป 12 ดอก..สวดมนต์ 12จบ  แผ่เมตตาให้มนุษย์ร่วมโลก..แน่นอน..ตัวเราเองเป็นสิ่งแรก..อยู่แร้น อิอิ..ทำด้วยใจล้วนๆ พระราหูคงพอจะเมตตาลูกน้อยตาดำๆอยู่หรอกน่า
..นั่งทบทวนสิ่งที่เคยขอกับสิ่งศักดิ์สิทธิฺ์์ แล้วนั่งขำลึกๆ..ตั้งแต่วัยรุ่น..จากบ้านจากพ่อแม่ไปเรียนต่างจังหวัดครั้งแรก กลัวมาก พี่ชายให้พระห้อยคอ..จำได้ว่า..ยกมือไหว้แล้วขอ..."ให้ลูกเดินทางโดยปลอดภัย"....จากวันนั้นจนวันนี้..คำขอก็แทบไม่เคยเปลี่ยนจากเดิม..
..เวลาอธิษฐานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิที่ไหน..คำขอก็เป็นเพียง ขอให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน..มีชีวิตที่สงบสุข..ครอบครัวสุขภาพแข็งแรง..ประมาณนี้
...แทบไม่เคยขอให้ร่ำรวย หรือถูกหวย(ปีนึงซื้อสักครั้ง)..ลำพังเงินเดือนของเราคงเพียงแค่..พอมีพอกินพอใช้พอเก็บ..ก็โอเคนะ  เราให้ความสำคัญกับการทำงาน หากินด้วยลำแข้งเล็กๆของเรา  แทบจะไม่เคยคิดหวังขออะไรจากใคร ลำบากใจอ่ะนะ
ปีนึงที่กำลังจะผ่านไป  มีอะไรที่ได้เรียนรู้เยอะมาก  คงทำอะไรไม่ได้ นอกจากน้อมรับทั้งสิ่งดีและไม่ค่อยดี  เราเป็นคนโชคดีอย่างนึงคือ ไม่ค่อยมีอะไรไม่ดีในชีวิตเรา อย่างมากก็ดีน้อยแค่นั้น 
..เริ่มด้วยเรื่องดีๆก่อนนะ...
......การทำงานก็ โอเค ผู้ใหญ่ก็เมตตา เพื่อนร่วมงานก็ดี รีเควสผลงานคุณภาพอะไรน้องๆก็ตอบสนอง ได้ร่วมงานกับผู้ร่วมงานที่ดีๆ ตั้งใจทำงาน ไม่เกเร ศักยภาพก็แล้วแต่คน..ไม่เป็นไร ค่อยๆสอนเอา
......ได้กลับไปเยือนที่ทำงานเก่าที่จากมาเป็นสิบๆปี พบว่า..ทุกคนยังคิดถึงเรา ตื่นเต้นที่จะได้เจอกันอีก ก้วนเดิมๆที่พี่ เพื่อน น้อง นัดกันมาเพียงเพื่อพาเราไปกินข้าว ทั้งๆที่แต่ละคนก็มีภาระ  ไม่กี่วันที่ไปเยือนไม่เคยว่างเลย คิวแน่นรับนัดเลี้ยงอย่างเดียว น้ำตาพาลไหลด้วยความตื้นตันใจ
......เรื่องไม่ค่อยดีที่เข้ามา...
......เสียพี่ชาย 2คน ใน 1ปี ห่างกัน 5 เดือน โหดร้ายในความรู้สึกมาก..ไม่มีน้ำตาจะไหล คนแรกตอนเราไปอบรมผู้บริหารระดับต้นที่ต่างจังหวัด คนนี้ขับรถส่งเราไปเรียนโทที่ต่างจังหวัดในช่วงแรกที่เรายังขับรถไม่เก่ง พี่เข้าICUหลังจากเดินทางเพียง 1+สัปดาห์ บริหารจัดการผ่านโทรศัพท์แต่สัปดาห์ที่ 3 ต้องกลับมาร่วมงานศพ...อีกคนเมื่อเดือนที่แล้ว..เป็นพี่ชายที่ส่งเราเรียนด้วย..ความไม่รู้เท่าทันทำให้ไม่ได้ไปเยี่ยมพี่ชายตอนป่วยที่ต่างอำเภอ รู้ว่าเสียตอนเที่ยงคืนกว่า..ประสานงานกันระหว่างพี่น้องเสร็จได้นอนตอนตี3 ..ยังดีเรายังได้ช่วยดูแล.."ร่าง"..ของพี่ชายบ้าง ..น้องช่างแย่จังเนอะ ไม่สมกับที่พี่รักและทะนุถนอมมาโดยตลอด..ขอโทษด้วยนะคะพี่ชายที่รักทั้ง 2
.....ลูกน้องเสียชีวิตกระทันหัน..งานกำลังเข้าที่ เราไปรับรางวัลที่กทม. ตอนแรกจะไปด้วยกัน แต่น้องบอกหมอนัด กว่าหมอคนนี้จะว่างยากมาก น้องเลยไม่ได้ไปด้วย เช้าที่เดินทางถึงกทม.เพื่อนโทรบอกว่าน้องเสียชีวิต..โลกจะแตก ลึกๆเสียใจโทษตนเองว่าอนุญาตให้น้องลาไปพบหมอทำไม ถ้าไม่อนุญาตน้องคงไม่ไปตาย...
.........คนบางคนที่ผ่านเข้ามา แล้วทำให้เสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก กับคนเดิมๆ สุดท้ายก็ let's  him go..เคยอ่านเจอ.."โลกมีที่ว่างสำหรับทุกคนและทุกความเหมาะสม เพื่อเปิดโอกาสให้แต่ละชีวิตเหิรบินไปในโลกกว้าง..เขาก็เป็นอย่างที่เขาเป็นอยู่เพื่อเปิดโอกาสให้คนที่เหมาะสมกับเขาก้าวผ่านเข้ามาและใช้ชีวิตไปด้วยกันและคนๆนั้นก็ไม่ใช่...เรา"
เมื่อคืนเราสวดมนต์ แผ่เมตตาให้สรรพสิ่งในโลก รวมทั้ง..เขา..แน่นอน..เราเป็นthe first  อีกแล้ว
^^
^^
^^
ก็ขอบคุณทุกๆอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนะคะ ดีบ้าง ไม่ค่อยดีบ้าง แต่ทุกๆเรื่องก็ช่วยให้เราได้เรียนรู้  เติบโต 
เราคงเลือกประสบการณ์ในชีวิตไม่ได้....แต่เราเลือกที่จะตอบสนองต่อประสบการณ์เหล่านั้นได้ ว่าเราจะเลือกตอบสนองทางดีหรือทางไม่ดี 
ขอเพียงเราตั้งสติ ยอมรับทุกๆประสบการณ์ที่พบเจอ และก้าวผ่านมันไปให้ได้ 
...ขอบคุณ หน้าที่การงานที่ดลบันดาลทั้งเงิน เกียรติ และโอกาสที่เราได้กระทำสิ่งดีๆต่อเพื่อนมนุษย์
.....ขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ.ที่ทำให้เรามีความสุขในการใช้ชีวิต
.....ขอบคุณพี่ชายทั้ง 2คน ที่ทำให้น้องมีสติ ได้ทบทวนว่ามีข้อบกพร่องอะไรต่อคนที่รักเราอย่างจริงใจ...ขอโทษที่น้องตัวน้อยๆคนนี้ดูแลพี่น้อยไป
.....ขอบคุณน้องเอ๋..ที่พยายามทำงานให้ได้มาตรฐานตามที่พี่คาดหวัง รู้ทีหลังว่าน้องทุ่มเทเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากพี่คนนี้มากมาย...ขอโทษที่ดูแลน้องน้อยเกินไปและอนุญาตให้น้องไปสู่การพลัดพรากจากโลกนี้ไป  ตอนนี้แก้ตัวแล้ว  ประกาศในที่ทำงานว่าทุกคนห้ามตาย  ให้ช่วยกันทำงานต่อไป  พี่เหนื่อย
......ขอบคุณคนที่เรารัก... เคยรัก ที่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิต ช่วยให้เราได้เรียนรู้ .."ใจคน"...

ขอบคุณ
ขอบคุณ
ขอบคุณ
ปี2556 ที่กำลังจะผ่านเข้ามา เราก็คงขอให้มีแต่สิ่งดีๆในชีวิต  อะไรหรือใครที่คิดไม่ดีจะทำไม่ดีกับเราสุดท้ายขอให้เขาเปลี่ยนใจ และจากไป อย่าได้มาข้องแวะเพื่อสร้างเวรสร้างกรรมต่อกันเลย เราเองก็ไม่อยากมีเวรกรรมกับคนที่ไม่ชอบเรา  ขอเพียงเป็นกัลยาณมิตรที่อาศัยอยู่ในโลกใบนี้ด้วยกันอย่างสงบสุข ...นะคะ..



Create Date : 13 ธันวาคม 2555
Last Update : 6 มกราคม 2556 11:24:18 น.
Counter : 1704 Pageviews.

2 comments
  
สวัสดีครับ เจิมให้ ทักทาย





โดย: ต้นกล้า อาราดิน วันที่: 13 ธันวาคม 2555 เวลา:11:45:10 น.
  
ว้าว
โดย: mangpongja วันที่: 13 ธันวาคม 2555 เวลา:12:08:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Chompoopoo
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]