..ซมซานกลับมาหาผองเพื่อน..ด้วยหัวใจที่โหยหา .. ^_______^
.. แงๆๆ .. กลับมาด้วยน้ำตานองหน้า .. คิดถึ๊ง..คิดถึงงงงง... เพื่อนผองชาวบล็อกแก๊งค์จ๊ะ .. ..สบายกันดีใช่ไหมเอ่ย.. แล้วแมงป่องจาไปเยี่ยมเยียนที่บ้านนะจ๊ะ .. รอรับกันด้วยนา ..ไม่ได้มาตั้งนาน .. ก่อนอื่นต้องกราบสวัสดีทักทาย ตามธรรมเนียมไทยๆเราก่อนเนอะคะ .."สวัสดีค่ะ........."..อีกไม่กี่วัน ก็จะถึงวันเกิดแมงป่องแล้วล่ะ .. แหม๋! .. คิดแล้วก็แอบเจ็บใจตัวเอง.. ทำไม๊..เราไม่มาเกิดช้าอีกสักเดือนนึงนะ จะได้ไม่แก่เร็ว .. แหะๆ .. ก็ปีที่เกิดยังใช้เวลาไม่คุ้มเลยนี่นา เกิดมาได้แค่เดือนเดียว ก็ถูกนับเป็นปีนึงไปซะแล้ว .. ฮึ! ..งอนแม่..พูดถึงวันเกิด .. นี่แมงป่องว่าจะหาซื้อของขวัญให้แม่สักหน่อยนึงค่ะ .. อยากจะขอบคุณ ที่แม่ยอมเจ็บเพื่อให้แมงป่องได้เกิดมา .. ขอบคุณมากๆๆค่ะ เคยมีอยู่ครั้งนึง .. แมงป่องนั่งร้องไห้เที่ไม่ได้ของขวัญ เพราะคนสำคัญของแมงป่องหลายๆคนเค้า.. ลืม! ..ลืมวันเกิดเราซะด๊ายยย.. มีแม่นี่ล่ะ .. ที่มานั่งปลอบไปหัวเราะไป .. บอกว่า ใครกันแน่ .. ที่ควรจะเสียใจใครกันแน่ .. ที่ควรจะได้รับของขวัญแม่พูดยิ้มๆ .. พูดให้ได้คิด (แมงป่องเข้าใจนะ ..แม่ไม่ได้พูดเพื่อทวงบุญคุณ แต่แม่พูดขึ้นมาพื่อปลอบแมงป่อง..)พอถึงวันเกิดเรา ..ไอ้ตัวเรา ก็นึกแต่ดีใจกับวันแรกที่ได้ลืมตาดูโลกแต่.. กลับลืมบางอย่างไปลืม.. คนที่ต้องทนเจ็บปวดลืม.. ระลึกถึงว่า กว่าเราจะได้เกิด ก็ทำให้ใครบางคน ต้องทนความรู้สึกหลากหลาย ทั้งสุขทั้งทุกข์! .. เฮ้ออ! สงสารแม่เนอะ ..เอ้า! ลืมประเด็น .. นี่แมงป่องจะคุยเรื่องไรเนี่ย ทำไมมาจบที่วันเกิดกับแม่เจ็บซะได้นิ .. แหะๆ เรื่อยเปื่อยแล้วกันเนอะคะ .. อยากคุยอะไรสบายๆ แบบไปเรื่อยๆบ้างอ่ะจ๊ะทุกวันนี้ .. ก็ทำงานหน้าดำคล่ำเครียด เจอเรื่องราวต่างๆมากมาย ทั้งนอกทั้งใน ยุ่งเหยิงวุ่นวายไปหมดเลยอ่ะค่ะ ..ชีวิตเนี่ยย....เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ..ปีใหม่นี้ มีโปรแกรมไปเที่ยวไหนกันบ้างไหมจ๊ะ .. เล่าให้ฟังบ้างนะ .. นะนะ เผื่อมีใครจะมาเที่ยวทะเลแถวชลบ้าง .. เราอาจเจอกันนิ .. อิอิ ..ว๊า! .. ง่วงแล้วอ่ะจ๊ะ..ทำไงดี ?? ..งั้น. ขอตัวไปนอนก่อนน๊า ..^^' ....คิดถึงเสมอ ไม่เคยลืมเพื่อนนะจ๊ะแล้วจะไปเยี่ยมที่บ้านค่ะ .. ..
ดีใจกับวันเกิดที่จะถึงนี้ด้วยนะคะ ความคิดที่จะซื้อของขวัญให้แม่ ฝนว่าเป็นความคิดที่ดีนะคะ เพราะว่าท่านเจ็บเพื่อเรา แถมยังอบรมเลี้ยงดูเรามาจนเติบใหญ่น่ะค่ะ มีโอกาสก็รีบๆ ทำนะคะ เพราะว่าฝนน่ะหมดโอกาสได้ทำอะไรให้แม่ตั้งแต่ฝนอายุได้แค่ ๗ ขวบค่ะ ท่านบุญน้อย แต่ก็ระลึกถึงท่านเสมอ
มีความสุขมากๆ ค่ะ