ห้อง B4 กับหาดทรายรี เกาะเต่า (ตอนแรก)

ห้อง B4 กับหาดทรายรี เกาะเต่า (ตอนแรก)



สายลมเอื่อย ๆ กระแสคลื่นกำลังพอดีกับยามสายของหาดทรายรี
..........เกาะเต่าแห่งนี้........
นับเป็นครั้งที่สอง ที่ได้มีโอกาสในการใช้ชีวิตเพียงลำพัง
ปราศจากความกังวล ไม่ว่าจะเป็น........การทำงาน.....เรื่องรถ...
เรื่องบ้าน....และอื่น ๆ อีกมากมายในชีวิต



ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ กับวันหยุดยาว ๆ ที่เขาเรียก ลองฮอลิเดย์ สี่ห้าวัน ที่ได้รับจากการเหน็ดเหนื่อยกับการทำงานเป็นปี ๆ .........

ดังนั้น......เราจึงไม่ให้โอกาสนี้หลุดลอยไป .....แม้...จะต้องแลกกับการที่ต้องเสียเงินค่าใช้จ่ายจำนวนมาก โดยเฉพาะ เทศกาลอย่างนี้. ค่ารถ ค่าเรือ ค่าอาหาร ทยอยขึ้นราคาเป็นน้ำทะเลในตอนเช้า ๆ เชียว



ห้องพักบังกะโล....ถึงแม้จะไม่ได้จองไว้ อย่างที่บอกกับคนขายตั๋ว koh tao cruisor ที่ถนนข้าวสารก็ตามที แต่....เชื่อเหลือเกิน ว่าต้องมีว่างสักห้องหรอก... ก็เราคนเดียว จะไปให้พักรวมกับฝรั่งสักคนก็พอไหวอยู่

...........และแล้ว. เราก็ได้บังกะโลดังความมุ่งมาดปรารถนา เป็นบังกะโลของป้าเผียน ถ้าจำไม่ผิด.......ป้าเผียนจะใช้ชื่อว่า S.B. cabana แต่ไม่เคยอ่านสักที จนมีคนไทยถามว่า บังกะโล S.B. อยู่ตรงไหน บอกไปไม่รู้เหมือนกัน น้อง ๆ ลองเดินไปข้างหน้าดูสิ ว่าใช่ไหม


......ทั้ง ๆ ที่เราพักบังกะโลของป้าเผียนเป็นครั้งที่สองแล้ว ขอและบังกะโลที่พักก็ถัดจากปีที่แล้วเพียงหลังเดียว แต่..ยังจำชื่อบังกะโลของแกไม่ได้.....






หาดทรายขาวทอดยาว น้ำทะเลเขียวใส ไล่ระดับ ขาวใสจากชายหาด เขียวอ่อน จนกระทั้งสีฟ้า และไกลสุดสายตา สีน้ำเงิน.....ช่างเป็นทะเลที่งดงาม



............................................ความสงบของทะเล กับบรรยากาศริมชายหาดที่เห็นแล้ว อดใจไม่ได้จะไปสัมผัส ไม่ว่า....จะเดิน วิ่ง หรือลงไปเหยียบน้ำทะเลบริเวณชายหาด ช่างชวนให้ลืมความทุกข์ใดๆ


.........เสื่อ อุปกรณ์สำคัญในการมาทะเลในครั้งนี้.... โดยไม่ลืมชะโลม Sun Block SPF 50 บริเวณหน้า แขน และไหล่
....ไม่ใช่จะกลัวจะดำ เพราะ...มันคงไม่ดำไปกว่านี้ อย่างน้อย ก็ได้รู้ว่า เราได้ทำอะไรให้กับตัวเองบ้าง




ต้นสน ริมหาดช่างเหมาะสำหรับการพักผ่อนซะเหลือเกิน บรรยากาศน่าจะถ่ายภาพไปอวดเพื่อนที่ไม่ได้มา ถึงแม้...จะชวนแล้วก็ตาม สัก สองสามภาพ......


.....ตอนนี้ มีสมาชิกใหม่มาเพิ่ม ไม่ใช่ฝรั่ง ไม่ใช่
คนไทย แต่....เป็นหมาไทย (ทราบชื่อภายหลังว่า คุณแสงทิพย์) เข้ามาทักทายอย่างคนคุ้นเคย แล้วก็ค่อย ๆ ล้มตัวลงนอนข้างๆ โดยไม่เซย์ Good bye หรือ Good night สักคำ



อย่ามัวช้าอยู่ใย เมื่อได้รูปดังมุ่งหวัง โดยมีแขกรับเชิญอยู่ในรูปด้วย แล้วหยิบหนังสือที่ติดตัวมา ประมาณ สามสี่เล่ม บรรเลงอารมณ์ ผ่านหนังสือที่คิดว่าเหมาะสมกับบรรยากาศอย่างนี้...........

ยังไม่จบนะครับ ต่อวันต่อไปนะครับ

Create Date : 28 พฤษภาคม 2549		0 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2549 18:21:47 น.
Counter : 930 Pageviews.
Share Tweet