BlogGang.com : : ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน : เรื่องใหญ่ที่เล็กน้อย

เรื่องใหญ่ที่เล็กน้อย

ทุกครั้งที่ชีวิตของเราเกิดปัญหา

สิ่งแรกที่หลาย ๆ คนทำคือการตีโพยตีพาย

เหมือนกระต่ายตื่นตูมที่มัวแต่ตกใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

จนไม่ได้พิจารณาดูให้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้น

ปัญหาที่พบเจอ หรืออุปสรรคต่าง ๆ นั้น

แท้จริงมันคืออะไร มันเกิดจากอะไร

อาจเป็นเพราะความที่ไม่เคยเจอ ไม่เคยเกิดกับตัวเอง

ไม่เคยคาดคิดหรือเตรียมรับมือ

ก็เลยตกใจ...ไม่ทันตั้งตัว ทำอะไรไม่ถูกก็เลยโวยวายไว้ก่อน

ลองปรับเปลี่ยนวิธีการรับมือกับปัญหาดูบ้างไหม

เมื่อเกิดอะไรขึ้นลองอยู่นิ่ง ๆ แล้วดูว่า

มันเกิดอะไรอยู่ เกิดจากอะไร

เพราะอะไร แก้ไขได้ไหม

เป็นเรื่องใหญ่มากจนต้องตีโพยตีพายขนาดนั้นเลยหรือ

ลองฝึกมองปัญหาที่พบเจอเปรียบเทียบกับปัญหาของคนอื่นดู

เราเจอแค่นี้ ขณะที่คนอื่นเจออะไร

...เราเหนื่อยหนักอยู่กับงานกองเต็มโต๊ะ

ขณะที่บางคนอาจกำลังเก็บของออกจากโต๊ะเพราะโดนไล่ออก

...เรามีปัญหากับเพื่อน

ขณะที่บางคนอาจไม่เคยมีเพื่อน

...เราไม่เข้าใจกับคนรัก

ขณะที่บางคนอาจกำลังเลิกกับคนรัก

...เราเลิกกันกับคนรัก

ขณะที่บางคน คนรักอาจเสียชีวิต

...เราตีโพยตีพายกับการทำสิ่งของที่รักสูญหาย

แต่บางคนไม่เคยมีโอกาสครอบครองของที่อยากได้

...เราไม่มีเงินทองมาก ๆ อย่างที่อยากจะมี

บางคนไม่มีขาที่จะเดิน ไม่มีตาที่จะมอง

กลับมามองตัวเองอีกครั้งว่าที่เราเจออยู่มันหนักหนาแค่ไหน

เราหนักแค่นี้เรายังจะรับไม่ไหว

แล้วคนอื่นที่เขาหนักกว่าเราล่ะ

เขารับได้อย่างไร...เขาผ่านมาได้อย่างไร

ลองหยุดอยู่นิ่ง ๆ แล้วคิดหาวิธีการรับมือจะดีกว่าโวยวายไหม

เรื่องทุกเรื่องมันเกิดขึ้นได้ และก็ผ่านไปได้

ไม่แน่ว่าวันนี้ผ่านไปได้..พรุ่งนี้เราอาจจะหัวเราะตัวเอง

ที่ร้องไห้เมื่อวานนี้ก็ได้