วิทยานิพนธ์ของกระต่ายป่า บ่ายวันหนึ่งที่แสงแดดจ้า กระต่ายป่าตัวน้อยออกมาจากถ้ำเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ วันนี้อากาศดีจนทำให้มันลืมระวังภัย หมาจิ้งจอกที่ผ่านมาเห็นจึงตะครุบ ตัวกระต่ายน้อยไว้ได้ "ข้าจะกินเจ้าเป็นอาหารกลางวัน" หมาจิ้งจอกพูด "ช้าก่อน" กระต่ายวิงวอน "ช่วยรออีกสักสองสามวันได้ไหม" "ทำไมต้องรอด้วยล่ะ ข้ากำลังหิวอยู่เชียว" "เอ่อ..." กระต่ายน้อยอึกอัก "ข้ากำลังเขียนวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกยังไม่เสร็จ" "ฮ่า ๆ ช่างเป็นข้ออ้างที่โง่เง่าเสียจริง ว่าแต่หัวข้อวิทยานิพนธ์ของแกคืออะไร" "การต่ายฉลาดกว่าหมาจิ้งจอกกับหมาป่า" "ฮ่า ๆ ขำกลิ้งจริง ๆ เล้ย ! แกคงบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่คิดหัวข้อนี้ขึ้นมา ใคร ๆ ก็รู้ดีอยู่แล้ว ว่าหมกจิ้งจอกฉลาดกว่ากระต่าย ข้าจะกินแกตอนนี้แหละ จะได้รู้ว่าใครฉลาดกว่ากัน" "แต่จากที่ข้าเก็บข้อมูลวิจัยมาน่ะ ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยนะ ถ้าไม่เชื่อก็ตามเข้าไปอ่านข้อมูล ที่ถ้ำของข้าสิ หากไม่ใช่อย่างที่ข้าพูด ข้ายินดีให้ท่านกินได้เลย" "แกคงบ้าไปแล้วจริง ๆ" พูดอย่างนั้น แต่หมาจิ้งจอกอยากรู้จนอดใจไม่ไหว ต้องตามไปในถ้ำของกระต่าย มันคิดว่าแค่อ่านวิทยานิพนธ์ก่อนกินกระต่าย ก็คงไม่เสียหายอะไรนัก" แล้วหมาจิ้งจอกก็ไม่ได้ออกมาจากถ้ำอีกเลย หลังจากนั้นสองสามวัน กระต่ายน้อยได้ออกมาพักผ่อนรับอากาศบริสุทธิ์อีกครั้ง หมาป่าตัวหนึ่งกระโดดออกมาจากพุ่มไม้ ตะครุบตัวกระต่ายน้อยไว้ได้และกำลังจะกินมัน "ช้าก่อน" กระต่ายร้องตะโกน "ช่วยรออีกสักสองสามวันได้ไหม" "ทำไมล่ะ ออเดิร์ฟขนปุยของข้า" "ข้ากำลังเขียนวิทยานิพนธ์เรื่อง กระต่ายฉลาดกว่าหมาจิ้งจอกกับหมาป่า ใกล้จะเสร็จแล้ว" เจ้าหมาป่าหัวร่องอหายจนเกือบจะปล่อยกรงเล็บที่ตะครุบกระต่ายเอาไว้ "ข้าควรรีบกินแกเสีย ดูท่าว่าสมองแกคงจะมีปัญหา แต่แกคงไม่ได้เป็นโรคติดต่อหรอกนะ" "ถ้าไม่เชื่อก็ไปอ่านเองได้ และถ้าอ่านแล้วไม่เห็นด้วยกับข้อสรุปนั้น ข้าก็ยินดีให้ท่านกิน" แล้วหมาป่าก็ตามกระต่ายเข้าไปในถ้ำอีกตัว และมันก็ไม่ได้ออกมาอีกเลยเช่นเดียวกัน ในที่สุด กระต่ายก็สามารถเขียนวิทยานิพนธ์ของมันจนเสร็จ และออกมาฉลองอยู่ในดง กระหล่ำปลีอย่างมีความสุข กระต่ายอีกตัวเข้ามาถามมันว่า "มีเรื่องอะไรเหรอ ทำไมถึงดีอกดีใจขนาดนี้" "ก็ต้องดีใจสิ ข้าเพิ่งเขียนวิทยานิพนธ์เรื่อง กระต่ายฉลาดกว่าหมาจิ้งจอกกับหมาป่า เสร็จไป" "ฟังดูแปลก ๆ ชอบกล เจ้าแน่ใจนะว่าไม่ได้พูดผิด" กระต่ายสองตัวจึงเข้าไปในถ้ำพร้อมกัน เพื่อพิสูจน์ความจริง สิ่งที่กระต่ายอีกตัวเห็นก็คือ ความรกรุ่งรังและยุ่งเหยิงเหมือนห้องของนักศึกษาปริญญาเอกทั่ว ๆ ไป มีคอมพิวเตอร์ที่ใช้เขียนและเก็บข้อมูลวิทยานิพนธ์วางอยู่ตรงมุมถ้ำ ด้านขวามีกระดูกกองโต ของพวกหมาจิ้งจอก ด้านซ้ายมีกระดูกกองโตของพวกหมาป่า ส่วนที่นั่งอยู่ตรงกลางคือสิงโตหัวใหญ่มหึมา ที่ดูท่าทางอิ่มหมีพีมัน กระต่ายน้อยแนะนำสิงโตให้กระต่ายอีกตัวรู้จักว่า "นี่คืออาจารย์ที่ปรึกษาของข้าเอง !" ความหมายชวนคิด ใครคือสิงโตของคุณ นิทานเรื่องนี้ให้ข้อคิดแก่เราหลายประการ ข้อคิดแรก หัวข้อวิทยานิพนธ์ของคุณไม่สำคัญเท่าใครเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ข้อคิดที่ 2 อาชีพของคุณไม่สำคัญเท่าใครเป็นเจ้านายของคุณ ข้อคิดสองประการนี้ชี้ให้เห็นว่า หากคุณอยากเป็นกระต่ายป่าที่แสนฉลาด ก็จงพิจารณา เลือกอาจารย์ที่ปรึกษา หรือเจ้านายให้ดี ดูซิว่าคุณกับเขาเข้ากันได้ดีหรือเปล่า มีแนวคิดหรือทัศนคติไปในทางเดียวกันหรือไม่ ข้อคิดที่ 3 คนที่คุณคบอยู่ไม่สำคัญเท่าใครเป็นผู้ปกครองเขาอยู่ หากดูเผิน ๆ สิ่งที่คุณเห็นคือกระต่ายน้อยตัวหนึ่ง แต่หากมองให้ลึกซึ้งแล้ว คุณอาจได้เห็นสิงโตหรือใครสักคนที่คอยบงการอยู่เบื้องหลัง...!!! Create Date : 18 มกราคม 2555 Last Update : 18 มกราคม 2555 0:37:05 น. 0 comments Counter : 688 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet