|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
14 เมษายน 2557
|
|
|
|
宫锁连城หงสาคืนรัง
ระยะหลัง ๆ มีงานมาก ธุระปะปังก็มากมายทับถม สางไม่รู้จบ แต่สงกรานต์นี้ไม่ได้ไปไหน จึงหาหนังซีรีย์มาดูสักเรื่อง เปิดดูกี่เรื่อง ๆ ก็เบื่อ ๆ พิกล เปิดดูแต่หนังเก่า ๆ สุดท้ายลองดูเล่น ๆ กับเรื่อง นี้ 宫锁连城 กงสั่วเหลียนเฉิง
หลายเพลาที่เบื่อแม่หยูมา(หยูเจิ้ง)ยำเละกับนิยายของปู่กิมเสียจนอยากจะกรี๊ด แต่คิดไปคิดมาจะกรี๊ดไปทำไม โลกเรามันก็เช่นนี้แล ความเปลี่ยนแปลงย่อมเป็นนิรันตร์ เมื่อดูกงสั่วเหลียนเฉิง ซึ่งตอนนี้ก็เปลียนชื่อเป็น "凤还巢" ฟ่งหวนเฉา ซึ่งแปลว่า"หงสาคืนรัง" ไปเรียบร้อยแล้ว แต่หากจะหาดูในยูทูปก็ง่าย ๆ ตามคีย์เวิร์ดนี้ไปสิคะ
宫锁连城01HDTV完整版 The Place The Lost Daughter EP01
ภาพชัดดี ที่สำคัญมีคนที่อยากดู นั่นคือ "ลู่อี้" กับ "เกาอวิ๋นเสียง" สองหนุ่มที่แต่งงานแล้วทั้งคู่ แต่ว่ายังชวนอินได้เหมือนเดิม
เรามาเริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า
แม่ทัพฟู่ฉาเวิงฮาไต้(富察﹒翁哈岱) ไม่มีลูกชายสืบสกุลสักที เมียใหญ่(ฝูจิ้น)ให้กำเนิดลูกสาวมา 3 คนแล้ว ขณะนี้นางกำลังท้อง ฝูจิ้นไปเสี่ยงทายกับเจ้าแม่กวนอิม ก็มิวายเป็นลูกสาวอีก ฐานะฝูจิ้นถูกสั่นคลอนด้วยการก้าวเข้ามาของเมียน้อยที่ถูกแต่งตั้งมาเป็นเช่อฝูจิ้นเพื่อให้กำเนิดบุตรชายโดยเฉพาะ
ฝูจิ้นนามว่าอิ้งเยว่เกรงว่าฐานะตนไม่อาจรักษาไว้ จึงให้แม่นมไปหาทารกชายมาเปลี่ยนกับลูกสาวในวันคลอดลูกนั่นเอง นางอุ้มบุตรสาวด้วยความอาลัยในขณะที่การตัดสินใจไม่อาจเปลียนแปลง ลูกสาวของนางมีปานแดงที่บนหลัง แม้อาลัยแต่นางก็ได้ตัดสินใจไปแล้ว
แม่นมได้เอาทารกน้อยไปทิ้งไว้ พอดีสาวโคมแดงมาเก็บไปเลี้ยง สาวโคมแดงบอกว่าจะเลี้ยงนางให้ดีที่สุด ไม่ให้มาเป็นสาวในหอคณิกาเหมือนนาง
20ปีผ่านไป ลูกชายนายทัพฟู่ฉาเก่งกาจ สามารถ ได้เป็นขุนพลน้อย เป็นที่ปลาบปลื้มของฝูจิ้นและเวิงฮาไต้มาก นายทัพน้อยชื่อว่า ฟู่ฉา เหิงไท่ (富察恒泰 ลู่อี้แสดง) ไม่ว่าจะเรื่องบุ๋นหรือบู๊ ก็เป็นที่ชื่นชมของคนทั่วไป
ตรงข้ามกับลูกชายคนรองฟู่ฉา หมิงเซวียน ที่เกิดจากเช่อฝู่จิ้น ทั้งขี้เกียจ ไร้สติปัญญา ขี้ขลาดตาขาว ทำอะไรก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ซึ่งแม่ของเขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อเข็นลูกให้ขึ้นมาสู้กับนายทัพน้อยผู้เป็นพี่ชายให้ได้
วันหนึ่งเหิงไท่ไปปฎิบัติหน้าที่ และได้พบกับนางโจรน้อยเหลียนเฉิง(连城หยวนซานซานแสดง) นางหลอกเงินเขาเพื่อเอาไปช่วยคนยากจน เหิงไท่แรกไม่รู้ความนัย เมื่อทราบเรื่องก็ให้รู้สึกชื่นชม แต่ต่อมาพบว่านางอยู่ในหอคณิกากำลังจะถูกลูกชายขุนนางใหญ่ที่ชื่อว่าถงเจียหลิน(佟家麟)รังแกจึงได้ช่วยไว้
ทั้งสองคุยกันถูกคอและเกิดเป็นความประทับใจจนชอบพอกันขึ้น เหิงไท่ถูกเรียกตัวไปปราบโจรร้าย ทำให้ห่างเหินจากเหลียนเฉิงไป เหลียนเฉิงเข้าใจผิดคิดว่าเหิงไท่ไม่สนใจตนแล้วเพราะฐานะต่างกัน จึงมีแต่ความเศร้า วัน ๆ เอาคิดถึงแต่เขาไม่รู้วาย
เหิงไท่ไปปราบโจรป่าเจียงอวี้เฉิน(江逸尘 เกาอวิ๋นเสียงแสดง) จับโจรกลับมาส่งทางการให้ขังคุกเอาไว้ ส่วนตัวเองถูกกักบริเวณ เพราะเคยมีเรื่องกับถงเจียหลินเพื่อช่วยเหลียนเฉิงจากเงื้อมมือของลูกชายจอมโฉด พ่อแม่ของเหิงไท่จึงไม่พอใจ สั่งให้อยู่ฝึกทหารในค่าย ด้วยเหตุผลว่าลูกชายคนโตเป็นความหวังของตระกูล เหิงไท่ได้แต่ยอมทำตามไปพลาง ๆ ก่อน
บ้านแซ่ถงของขุนนางใหญ่ นอกจากจะมีลูกชายอัธพาลแล้ว คุณหนูใหญ่แซ่ถงที่ชื่อว่า ถงอวี้ซิ่ว (佟毓秀 หยางหยงแสดง)ก็ร้ายกาจไม่แพ้พี่ชาย นางหมายปองเหิงไท่เพราะหน้าตาดี วิทยายุทธเด่น นางเคยสาบานจะแต่งกับคนที่สู้ชนะนาง เมื่อนางแอบเข้าค่ายทหารไปทดสอบเหิงไท่ เหิงไท่เอาชนะนางได้อย่างไม่ยากเย็น นางจึงปักใจกับเขา หวังว่าจะรวบมาเป็นสามีให้ได้ แต่กามเทพเล่นตลกนางกลับไปได้เสียกับน้องชายของเขาฟู่ฉาหมิงเสวียนแทน จนตั้งท้องขึ้น เมื่อแม่ของนางรู้เข้าจึงหาทางให้นางแต่งกับหมิงเซวียนก่อนท้องจะป่องขึ้นมา
ถงเจียหลินมาหาเรื่องเหลียนเฉิงที่หอคณิกาอีก หวังเอาตัวนางไปให้ได้ แต่แม่บุญธรรมเหลียนเฉิงไม่ยอม ต่อสู้สุดชีวิต จนถูกทำร้ายบาดเจ็บสาหัส ไฟไหม้หอคณิกา เหลียนเฉิงพาแม่บุญธรรมหนีออกมาได้แต่นางทนพิษบาดแผลไม่ไหว ตายไปในที่สุด
เหลียนเฉิงแค้นใจ ไปตีกลองร้องทุกข์ แต่ก็ไม่ช่วยอะไร เพราะขุนนางโฉดโดนถงเจียหลินซื้อตัวไว้แล้ว เหลียนเฉิงถูกจับขังคุก จนไปเจอกับโจรป่าเจียงอวี้เฉิน เจียงอวี้เฉินออกอุบายให้เหลียนเฉิงยอมแต่งงานกับถงเจียหลิน เพื่อให้ตัวเองรอดออกมาจากคุกได้ และสำเร็จในที่สุด
เหลียนเฉิงถูกจับตัวมาที่บ้านตระกูลถง แต่เหิงไท่ได้รับแจ้งจากกัวเซี่ยวลูกชายแม่นมที่เป็นผู้ติดตามคู่ใจว่าเหลียนเฉิงประสบเคราะห์กรรมเสียมารดาและถูกจับตัวไป เขายอมมีเรื่องกับไต้เท้าถง บุกเข้าบ้านตระกูลถงเพื่อช่วยเหลียนเฉิง ทำให้ไต้เท้าฟู่ฉาพ่อของเขาต้องเกิดบาดหมางลึกซึ้งกับตระกูลถง แต่พอดีว่าอวี้ซิ่วท้องกับหมิงเซวียนเสียก่อน จึงต้องแต่งเข้าตระกูลฟู่ฉาอย่างไม่มีทางเลือก เรื่องบาดหมางระหว่างตระกูลจึงคลี่คลายไปได้
เหิงไท่จัดหาบ้านให้เหลียนเฉิงอยู่และมาหานางบ่อย ๆ จนความรักสุกงอม ทั้งสองจึงมอบกายเป็นของกันและกัน เหิงไท่วุ่นวายกับการงานขณะที่เทียวไปเทียวมาหาเหลียนเฉิง เขาหาทางรับนางเข้าบ้าน และต้องให้พ่อแม่ยอมรับได้ด้วย
เหลียนเฉิงอยู่บ้านไม่อยู่ว่าง ๆ ออกไปหางานทำที่โรงย้อมผ้า พอดีได้พบกับเจียงอวี้เฉินซึ่งปลอมตัวมาเป็นคนงานเพื่อหางทางโขมยของพอดี อวี้เฉินไม่ทันระวังโดนงูพิษกัด เหลียนเฉิงช่วยดูดพิษให้ เขารู้สึกประทับใจนาง เริ่มให้ความสำคัญกับนางทีละน้อย อย่างไม่รู้ตัว
คืนนั้นเหลียนเฉิงแอบเข้าครัวโรงย้อมเพื่อหางของกินมาให้เพื่อน ๆ คนงานเนื่องจากเจ้าของโรงย้อมก็คืออวี้ซิ่วกดขี่คนงาน พอดีกลายเป็นแพะรับบาปที่อวี้เฉินมาโขมยเงินทองของมีค่าพอดี อวี้ซิ่วจึงจับตัวนางไว้ใช้ศาลเตี้ยจะเอาเหลียนเฉิงไปฝังทั้งเป็นเพื่อทำโทษ
เหิงไท่ทราบเรื่องนำกำลังคนมาค้นโรงย้อม พบว่าอวี้ซิ่วลูกขุนนางแหกกฎที่ว่าเป็นขุนนางห้ามค้าขาย อวี้ซิ่วเกรงข้อนี้จึงยอมให้เหิงไท่หาคนในโรงย้อม แต่มีข้อแลกเปลี่ยนว่าต้องหาคนร้ายออกมาก่อน เหิงไท่ใช้สุนัขจมูกไวบุกไปที่รังโจรเอาของมีค่าคืนมาได้ ฆ่าโจรตายหมด
อวี้เฉินรู้สึกผิดที่ให้เหลียนเฉิงมารับเคราะห์จึงออกจากรังโจรมาช่วยนาง พอดีพ้นเคราะห์ไม่ถูกทหารของเหิงไท่กวาดล้าง เมื่อช่วยเหลียนเฉิงไม่ให้ถูกฝังทั้งเป็นได้จึงหลบฉากไป เหิงไท่มาหาเหลียนเฉิงพอดี ทั้งสองกอดกันแน่ อวี้ซิ่วทราบแล้วว่าคนรักของเหิงไท่คือเหลียนเฉิง นางบอกว่ายอมเก็บความลับนี้แต่ให้เหิงไท่ปล่อยตระกูลนางเรื่ิองการทำการค้าทั้ง ๆ ที่พ่อรับราชการ เหิงไท่ได้แต่ยอมอย่างไม่มีทางเลือก
ขณะปฎิบัติหน้าที่ในวังเหิงไท่เป็นที่ต้องตาขององค์หญิงสิ่งไต้ นางทดสอบแล้วรู้สึกว่าขุนพลน้อยฟู่ฉาเปี่ยมทั้งสติปัญญาและความสามารถ จึงหลงรักเขาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อเวลาผ่านไป นางทดสอบเขาหลายครั้งก็พบว่าเหิงไท่เหมาะที่จะเป็นราชบุตรเขยจริง ๆ จึงขอให้ฮ่องเต้พระราชทานงานแต่งงานให้
เหิงไท่กำลังจะรับเหลียนเฉิงเป็นภรรยาเข้าบ้านอย่างถูกต้องแต่กลับพบว่าฮ่องเต้พระราชทานองค์หญิงสิ่งไต้ให้เขา เขาไม่ดีใจเลย เหลียนเฉฺิงจะทำอย่างไรต่อไป
อวี้เฉินกลับมาถึงรังโจรพบว่าพี่น้องบาดเจ็บล้มตายไป เพราะฝีมือของเหิงไท่ อวี้เฉินจึงจับตัวเหลียนเฉิงมาเพื่อล่อเหิงไท่ให้ติดกับ เพราะต้องการแก้แค้นให้พี่น้องที่ตายไป อวี้เฉินได้ร่วมมือกับสาวงามไป๋เล่อที่เติบโตพร้อมกันมาตั้งแต่ยังเด็ก วางแผนจับเหลียนเฉิงมาเพื่อล่อเหิงไท่โดยผูกระเบิดติดไว้ที่ตัวเหลียนเฉิง ไป่เล่อหลงรักอวี้เฉินเมื่อเห็นอวี้เฉินมีทีท่ามีใจให้เหลียนเฉิงให้รู้สึกไม่พอใจแต่ก็เต็มใจช่วยเขา อวี้เฉินไล่ไป๋เล่อออกจากห้องเพื่อเจรจากับเหลียนเฉิงให้เป็นเหยื่อล่อ
ขณะที่อวี้เฉินกำลังข่มขู่เหลียนเฉิงให้ทำตามพิษงูก็กำเริบ เหลียนเฉิงร้องให้ไป๋เล่อนำคนมาช่วย เมื่ออวี้เฉินฟื้นขึ้นมาพบว่าเหลียนเฉิงยังไม่หนีไป แต่กลับช่วยเขาไว้ จึงเล่าความเป็นมาของตนให้ฟัง
ที่แท้อวี้เฉินเป็นเด็กกำพร้า ตอนยังเด็กหิวโหยจนโขมยเงินของสาววณิพกซิ่งอวี่(杏雨 เจี่ยจิ้งเหวินแสดง) นางเห็นใจไม่จับตัวไปให้กรมเมืองแต่กลับรับเป็นลูกบุญธรรม ทั้งสองเดินทางมาหาเวิงฮาไต้เพราะนางเป็นเมียของเขาที่บ้านนอกก่อนที่เขาจะสอบติดเข้ารับราชการ* แต่เวิงฮาไต้ไม่ยอมให้เข้าบ้าน สั่งให้คนนำไปขึ้นเรือ พอขึ้นเรือได้ คนเรือก็เจาะเรือให้จมน้ำ อวี้เฉินตกน้ำแต่รอดตายมาได้เพราะพ่อของไป๋เล่อช่วยไว้ สอนวิชาให้และเป็นโจรตั้งแต่นั้นมา ไป่เล่อหลงรักอวี้เฉินแต่เด็ก เขาไม่สนใจเย็นชากับนาง ไป๋เล่อแช่งให้อวี้เฉินมีวันที่ต้องหลงรักใครอย่างหัวปักหัวปำบ้าง อวี้เฉินไม่สนใจคำแช่ง
(*ดูถึงตอนที่ 25 ไม่แน่ใจว่าเป็นเมียหรือแค่คนรัก เขียนว่าเมียไปก่อนแล้วกันนะคะ)
คืนแต่งงานเหิงไท่ได้รับสารยิงมากับธนูว่าให้ไปตามนัดไม่อย่างนั้นเหลียนเฉิงจะมีภัย เหิงไท่รีบขี่ม้าไปช่วยทันทีโดยลืมไปว่าองค์หญิงสิ่งไต้กำลังนั่งเกี้ยวมาที่บ้าน คนที่ครอบครัวรับหน้าไว้ก่อน
เหิงไท่ฟันมืออวี้เฉินที่กำลังจะจุดชนวนระเบิดขาดและช่วยเหลียนเฉิงได้สำเร็จ อวี้เฉินตกเขาไป เหิงไท่กลับไปทันงาน องค์หญิงเห็นเหิงไท่บาดเจ็บจึงให้ทำพิธีในวันต่อมาแทน
ฝูจิ้นเกรงว่าเหิงไท่จะออกนอกลู่นอกทางจึงรับเหลียนเฉิงเข้าตระกูลโดยให้เป็นคนรับใช้ของนาง
้เหิงไท่แต่งกับองค์หญิงโดยองค์หญิงไม่ทราบระแคะระคายเลยว่าเหิงไท่รักเหลียนเฉิง แม้จะมีปฎิกิริยาแปลก ๆ ให้เห็นหลายต่อหลายครั้ง เหิงไท่ลอบออกมาหาเหลียนเฉิงในคืนเข้าหอ แต่นางบอกว่าอย่าทำให้ทุกคนลำบาก เหิงไท่บอกว่าไม่อยากอยู่กับคนที่ไม่รักในคืนเข้าหอ จึงหนีไปนอนห้องหนังสือ
เช่อฝูจิ้นชื่อว่าหรูเหมย รู้ว่าเหลียนเฉิงมีความสำคัญต่อเหิงไท่จึงขอตัวมาเป็นคนใช้ของตนและบังคับให้เหิงไท่ยอมยกงานบัญชีให้ลูกชายตนหมิงเซวียนทำแทน
เหิงไท่ยอมตาม ปรากฎว่าอวี้อวี้ซิ่วโกงเงินไปช่วยพี่ชายใช้หนี้พนัน โดยโยนความผิดให้เหลียนเฉิง เหิงไท่รับความผิดแทนเหลียนเฉิงที่โดนใส่ร้ายว่าเอาเงินไป เวิงฮาไต้โกรธมากจึงสั่งกักตัว เหิงไท่สืบเรื่องเงินหายได้เพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก็ถูกกักบริเวณเสียก่อน จึงให้เหลียนเฉิงช่วยไปหากัวเซี่ยวเพื่อสืบต่อ องค์หญิงสิ่งไต้เข้ามาช่วยสืบจนทั้งนางและเหลียนเฉิงต้องเอาชีวิตไปทิ้ง โชคดีที่กัวเซี่ยวช่วยจากเงื้อมมือโจรค้าเกลือที่สมคบคิดกับพี่ชายของอวี้ซิ่วได้ทัน
องค์หญิงสิ่งไต้เปิดเผยว่าอวี้ซิ่วต่างหากที่โขมยเงินไป เวิงฮาไต้ยอมปล่อยเหิงไท่ออกจากการกักตัว องค์หญิงสิ่งไต้รุกหนักให้เหิงไท่ปฎิบัติกับนางอย่างภรรยาเสียที เหิงไท่ไม่หลงกล ในใจเขามีแต่เหลียนเฉิง
เหลียนเฉิงกลับมาเป็นคนใช้ของฝูจิ้นตามเดิม นางพบว่าเวิงฮาไต้เผากระดาษเงินกระดาษทองให้ซิ่งอวี่แม่บุญธรรมของอวี้เฉิน นางรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เลวที่ทิ้งผู้หญิงจึงแกล้งทำเป็นวิญญาณซิ่งอวี่ที่ตกน้ำตายออกเดินยามวิกาล เวิงฮาไต้มาพบเข้าจึงตามมา และในที่สุดก็เล่าให้เหลียนเฉิงฟังว่าเขาไม่ได้วางแผนฆ่าซิ่งอวี่ เหลียนเฉิงเริ่มสงสัยอิ้งเยว่เมียใหญ่หรือฝูจิ้นอิ้งเยว่(แม่ของนางนั่นเอง)
เวิงฮาไต้ก็รู้สึกเช่นเดียวกันจึงให้เหลียนเฉิงสืบเรื้่องซิ่งอวี่ว่าใช่ถูกอิ้งเยว่วางแผนฆ่าหรือไม่ ในขณะเดียวกันฝ่ายขององค์หญิงก็สงสัยเหิงไท่กับเหลียนเฉิง อิ้งเยว่วิตกจริตว่าซิ่งอวี่ยังไม่ตาย เวิงฮาไต้เห็นเรื่องบานปลายก็ให้เหลียนเฉิงหยุดสืบเพราะว่าอย่างไรอิ้งเยว่ก็เป็นเมียใหญ่ ข้อนี้ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้
เหิงไท่รู้ว่าองค์หญิงทดสอบตนเองโดยให้สาวใช้อีกคนชื่อเสียวเสวี่ยใส่ร้ายเหลียนเฉิงว่าเป็นขโมย โดยเอากำไลขององค์หญิงไปใส่ในกล่องบนหัวเตียงเหลียนเฉิง ตอนสอบสวนในห้องโถงของตระกูล เหิงไท่จึงลงมือฟาดแส้ทำโทษเหลียนเฉิงเอง องค์หญิงสิ่งไต้เลิกสงสัยเหิงไท่กับเหลียนเฉิง แม่นมหลี่คู่ใจขององค์หญิงให้ส่งเหลียนเฉิงไปขาย หรือไม่ก็ไล่ออกจากจวนไป เวิงฮาไต้ออกโรงปกป้อง องค์หญิงสงสัยเวิงฮาไต้ว่าทำไมปกป้องเหลียนเฉิงมากผิดปกติ ท่าทางจะมีลับลมคมใน
แท้จริงแล้วที่เวิงฮาไต้เมื่อวัยหนุ่มยากจนแต่อยากรับราชการทหาร จึงไปขอเรียนวิชาฝีมือจากครูมวย ครูมวยขอเงินค่าวิชาแต่ว่าเวิงฮาไต้ไม่มี ได้ซิ่งอวี่เมียคู่ทุกข์คู่ยากช่วยเหลือส่งเสีย เมื่อเวิงฮาไต้สอบรับราชการได้แล้วพบว่าหน้าที่การงานไม่ก้าวหน้า จึงพยายามหาสายสัมพันธ์โดยไต่เต้าจากลูกสาวนายทัพใหญ่ก็คืออิ้งเยว่นั่นเอง เมื่อได้นางเป็นเมียแล้วหน้าที่การงานเขาก็ก้าวหน้ามาก พอซิ่งอวี่มาหาเขากลับทำเป็นไม่รู้จัก และจัดให้ซิ่งอวี่กับลูกบุญธรรมอวี้เฉิน(ตอนเด็ก)อยู่ที่บ้านหลังหนึ่งและต่อมาก็ถูกลวงไปลงเรือและตกน้ำตายในที่สุด ซิ่งอวี่สละชีวิตช่วยอวี้เฉินเขาจึงรอดมาได้ เพราะเรื่องนี้เองอวี้เฉินจึงพยายามตามแก้แค้นเวิงฮาไต้จนถึงที่สุด
เหิงไท่เกรงว่าเหลียนเฉิงจะถูกปองร้ายจึงแกล้งทำเป็นรักเสียวเสวี่ย สาวใช้ที่ใส่ร้ายเหลียนเฉิง องค์หญิงสิ่งไต้รู้เรื่องเข้าจึงรู้สึกผิดต่อเหลียนเฉิงและพยายามหาทางกำจัดเสียวเสวี่ย ขณะเดียวกันก็เอาใจเหิงไท่โดยรับปากว่าจะให้รับเสียวเสวี่ยเป็นเมียน้อย เมื่อองค์หญิงสิ่งไต้ยอมขนาดนี้แล้วจึงถามเหิงไท่ว่าจะทิ้งให้นางเฝ้าห้องหอยามค่ำคืนคนเดียวอีกหรือ เหิงไท่จึงยอมเป็นสามีทางพฤตินัยกับนาง
แม้องค์หญิงสิ่งไต้จะยอมให้เขามีเมียรองแต่มีข้อแม้ว่าให้ส่งเสียวเสวี่ยไปฝึกมารยาทก่อน เสี่ยวเสวี่ยไปแล้วกลับมาเป็นศพทำให้เหลียนเฉิงโกรธเหิงไท่มากที่การปิดบังความรักของทั้งคู่ทำให้มีคนตาย มีแพะรับบาป เหิงไท่บอกว่าทำทุกอย่างเพื่อเหลียนเฉิง แต่นางรู้สึกผิดมากตำหนิเหิงไท่และให้เงินทองเท่าที่มีกับคนทางบ้านของเสียวเสวี่ย เหิงไท่เหนื่อยใจที่เหลียนเฉิงไม่เข้าใจความหวังดีของเขา ทั้งสองทะเลาะกัน และบอกว่าขอไม่เจอหน้ากันสักพัก
ด้านอวี้เฉินถูกเหิงไท่ฟันแขนขาดแต่ไม่ตายเพราะได้ไป๋เล่อช่วยไว้ เขาต่อมือใหม่เป็นมือที่หลอมจากเงินบริสุทธิ์ และกลับมาแก้แค้นเหิงไท่และทุกคนในตระกูลฟู่ฉา ไป๋เล่อให้ทุนทรัพย์ในการดำเนินแผนการจากทรัพย์สมบัติที่พ่อจอมโจรของนางที่ทิ้งไว้ให้ อวี้เฉินเริ่มแผนการโดยเข้าทางอวี้ซิ่ว เขาไปเจอนางในตลาดตอนที่ทะเลาะกับหมิงเซวียนจนแท้ลูก เขารับนางมาดูแลจนอวี้ซิ่วรู้สึกดีกับเขามากและทั้งสองเริ่มแอบมาพบกันบ่อย ๆ ไป๋เล่อแม้หึงหวงแต่ก็ตามใจอวี้เฉินทุกอย่าง
ระยะหลัง ๆ เหิงไท่อารมณ์ไม่ดีเพราะทะเลาะกับเหลียนเฉิง จึงยังคงเย็นชากับองค์หญิงเหมือนเคย องค์หญิงเริ่มระแคะระคายว่าจะฆ่าผิดตัว แม่นมหลี่แนะนำให้วางแผนจับผิดเหลียนเฉิงกับเหิงไท่โดยใช้ถุงหอมกลิ่นต่าง ๆ เพื่อดูว่าตัวจริงเป็นใครกันแน่ องค์หญิงแจกถุงหอมออกไปหลายกลิ่นเพื่อดูกลิ่นติดมากับเหิงไท่เป็นกลิ่นไหน พอดีวันหนึ่งเหิงไท่คืนดีกับเหลียนเฉิงได้ด้วยความช่วยเหลือของเหล่าเด็กกำพร้าที่เหลียนเฉิงเคยให้ความดูแล ทั้งสองกอดกันแน่กลิ่นถุงหอมมะลิจึงติดมากับเสื้อผ้าเหิงไท่
เมื่อรู้ว่าใครเป็นตัวจริงของเหิงไท่องค์หญิงก็โกรธมาก นางรู้สึกเหมือนถูกหลอกให้ดูละครที่ทั้งสองเล่นลวงนางมาตลอดเวลาที่เข้ามาอยู่ในตระกูลฟู่ฉาแห่งนี้ นางหาทางกลั่นแกล้งโดยเอาเหลียนเฉิงมาเป็นคนใช้ประจำตัว ทำให้เหิงไท่ที่ตอนดึกไม่เคยกลับมานอนที่ห้องของนางต้องกลับมาทุกคืนเพื่อกันไม่ให้องค์หญิงหาเรื่องเหลียนเฉิง ที่ร้ายกาจที่สุดคือองค์หญิงให้เหลียนเฉิงอยู่ด้วยขณะนางบังคับให้เหิงไท่มีสัมพันธ์ด้วย เหลียนเฉิงกล้ำกลืนฝืนอัปยศที่เห็นคนรักของตนต้องจู๋จี๋กับหญิงอื่น
องค์หญิงพบว่ามีคนปองร้ายโดยใช้พิษให้สะสมในตัวทีละน้อย นางพยายามให้แม่นมสืบหาหลักฐาน ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นฝีมือของเหลียนเฉิง แต่แม่นมหลี่สืบได้ว่าเป็นอวี้ซิ่ว อวี้ซิ่วหาทางเปลี่ยนชีวิตของตนเองโดยกำลังดำเนินจะหนีตามอวี้เฉินไป แต่อวี้เฉินกลับใช้นางเป็นหมากในการทำลายตระกูลฟู่ฉา โดยให้วางยาองค์หญิงเพื่อให้ฮ่องเต้ลงโทษฆ่าล้างตระกูล แม่นมหลี่ถูกอวี้เฉินฆ่าตายด้วยมือเงินที่แสนหนักทุบเข้าที่หัว ขณะเกิดเหตุอวี้ซิ่วก็อยู่ด้วย อวี้เฉินบอกว่าทำไปเพราะรักอวี้ซิ่ว ด้วยความบังเอิญถงเจียหลินพี่ชายอวี้ซิ่วมาเห็นเข้าพอดี อวี้เฉินคิดฆ่าปิดปากแต่อวี้ซิ่วไม่ยอม เจียหลินขู่น้องสาวว่าถ้าจะให้เก็บเรื่องไว้เป็นความลับต้องเอาเงินมาให้ เขาจะได้ไปเที่ยวเฮฮาตามประสาคนหนุ่ม อวี้ซิ่วยอมทำตามคำขู่เพื่อปิดเรื่องนี้เป็นความลับไว้
องค์หญิงรู้ว่าแม่นมหลี่ตายก็ร้องไห้เสียใจและรู้สึกโดดเดี่ยวไร้ที่พึ่งพา อวี้ซิ่วเอาความผิดยัดให้เหลียนเฉิง เมื่ออวี้เฉินรู้เข้าจึงพยายามหาทางช่วยเหลือโดยให้ถงเจียหลินมารับความผิดไปแทน เหิงไท่ออกโรงปกป้องเหลียนเฉิงเต็มที่ ทำให้องค์หญิงไม่พอใจจะอาละวาดแต่ถูกเหิงไท่ให้คนเอาตัวไปกักบริเวณ นางรู้สึกไม่ปลอดภัย ร่างกายก็เจ็บป่วยจึงคิดหนี อวี้เฉินช่วยนางให้หนีกลับวังไปได้ อวี้เฉินหวังว่าคราวนี้ฮ่องเต้จะเอาผิดตระกูลฟู่ฉาอย่างหนัก
เหลียงเฉิงถูกจับไปขังคุกรอประหาร แต่เหิงไท่ให้ความดูแลและช่วยเหลืออย่างดี พยายามสืบจนรู้ว่าฆาตกรใช้มือเงินทุบหัวแม่นม และอวี้ซิ่วมีส่วนเกี่ยวพัน เขาขี่ม้าไปช่วยเหลียนเฉิงจากลานประหารได้ทันตัดหน้าอวี้เฉินซึ่งเดินทางมาที่ลานประหารจะลงมือช่วยอยู่แล้วแต่ช้ากว่าเหิงไท่ เหลียนเฉิงตกใจมากที่เกือบตายแต่ซาบซึ้งที่เหิงไท่ยอมทิ้งทุกอย่างและสืบจนได้หลักฐานมาช่วยชีวิตนางไว้จนได้ นางกอดเขาร้องไห้ซาบซึ้งใจ
เหิงไท่พาเหลียนเฉิงมาหาพ่อกับแม่และประกาศว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป เหิงไท่ยืนยันว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะแต่งกับเหลียนเฉิงให้ได้ องค์หญิงนำเรื่องไปฟ้องพระบิดาจนเหิงไท่ถูกเรียกตัวเข้าเฝ้า หลังจากคุยกันแล้ว ฮ่องเต้เห็นแก่ความซื่อสัตย์ในการทูลความจริงว่าเขารักกับเหลียนเฉิงอยู่ก่อน แต่ไม่อาจปฎิเสธงานแต่งพระราชทานได้ ฮ่องเต้จึงยอมเข้าใจแต่สั่งให้เหิงไท่เห็นใจและปฎิบัติอย่างดีกับองค์หญิงที่เป็นลูกสาวสุดที่รักของท่าน เหิงไท่รับปาก
อวี้เฉินใช้อุบายให้ถงเจียหลินรับสารภาพ เหลียนเฉิงพ้นผิดโดยสิ้นเชิง ถงเจียหลินต้องโทษประหาร แต่ไต้เท้าถงหาทางช่วยออกมาโดยเอานักโทษอื่นไปเปลี่ยนตัว เจียหลินหนีออกมาได้ ดีใจมากแต่ก็ยังคิดจะหาความสำราญอย่างไรระหว่างที่ลี้ภัย รถม้าของเจียหลินเกิดอุบัติเหตุตกเขา ถงเจียหลินสลบไป
วันแต่งเหลียนเฉิงเข้าตระกูล องค์หญิงมาอาละวาดตบหน้าเหลียนเฉิงไปหลายฉาด และกลั่นแกล้งต่าง ๆ นานาแม้ในจะเข้าหอไปแล้วนางก็ยังตามรังควาน ทำให้เหิงไท่โกรธมาก จึงพาเหลียนเฉิงไปดื่มสุรามงคลกลางป่าสองต่อสองโดยไม่มีใครมากวนใจ ขากลับเจอถงเจียหลินที่สลบอยู่กลางป่าโดยบังเอิญ เหิงไท่เดาออกว่าเป็นแผนของไต้เท้าถงที่สลับตัวหาตัวตายตัวแทนให้ลูกชายหนีออกมา เขารีบเอาตัวถงเจียหลินไปที่ลานประหาร ทำให้ไต้เท้าถงที่ประกาศต่อหน้าประชาชนไปแล้วว่าจะประหารลูกชั่วของตัวเอง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงได้ประหารถงเจียหลินตัวจริงสมใจ ไต้เท้าถงทั้งโกรธ ทั้งอาย ทั้งตกใจจนสิ้นสติไป อวี้ซิ่วเร่งรัดในอวี้เฉินรีบพานางออกไปจากบ้านตระกูลฟู่ฉาแต่ว่าอวี้เฉินบอกว่าต้องบ้านฟู่ฉาให้ล่มจมก่อนจึงจะสาแก่ใจที่พวกนี้ทำอวี้ซิ่วไว้ อวี้ซิ่วเชื่อตามจึงพาอวี้เฉินใส่หน้ากากแกล้งทำเป็นขาเป๋มาช่วยงานในบ้านตระกูลฟู่ฉา โดยบอกว่าเป็นญาติห่าง ๆ ชื่อเหล่าเฉินสามีของญาติที่เคยช่วยเหลือตน เพราะต้องการตอบแทนบุญคุณของญาติ หวังว่าเหิงไท่จะไม่ปฎิเสธ ยอมรับเหล่าเฉินเข้างาน แรก ๆ เหิงไท่ไม่ค่อยเชื่อเพราะรู้สึกว่ารูปร่างของเหล่าเฉินคุ้นตามากแต่สุดท้ายก็ปล่อยผ่าน
อิ้งเยว่เริ่มสงสัยว่าอวี้ซิ่วจะไม่ท้องจริง หลังจากการทดสอบพบว่าข้อสงสัยมีเค้าเป็นจริง อวี้ซิ่วรู้ตัวว่าอิ้งเยว่ทดสอบนาง จึงแกล้งขอให้เหลียนเฉิงไปเดินเล่นเป็นเพื่อนแล้วทำเป็นถูกผลักตกบันไดจนแท้งลูก นางฟูมฟายให้เอาเรื่องเหลียนเฉิง เหลียนเฉิงปฎิเสธเสียงแข็งว่าไม่ได้ทำ นางถามเหิงไท่ว่าเชื่อนางไหม แต่ผิดคาดเหิงไท่ตบหน้านางที่ชอบสร้างเรื่อง แท้จริงแล้วเหิงไท่เริ่มรู้แล้วว่าคนในบ้านปองร้ายเหลียนเฉิงหลายคน ทั้งองค์หญิงทั้งอวี้ซิ่ว เขาต้องการปกป้องนางแต่จะโอ๋นาง ปกป้องและรักนางเหมือนเดิมไม่ได้ ต้องพยายามหาเรื่องให้นางออกจากบ้านตระกูลฟู่ฉาโดยเร็วที่สุด คนรักจึงจะปลอดภัย อิ้งเยว่อ่านใจของลูกชายออก แต่เหลียนเฉิงกลับคิดว่าเหิงไท่เปลี่ยนไปไม่รักนางเหมือนเดิมแล้ว
อวี้เฉินร่วมมือกับไป๋เล่อแกล้งทำให้พวกทหารเข้าใจผิดว่าตระกูลฟู่ฉาฮุบเงินพระราชทานจากฮ่องเต้ที่ให้มาซื้อหาอาหารดี ๆ เลี้ยงทหาร พวกทหารก่อหวอดจนเหิงไท่ต้องไปปราบ เหิงไท่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาเครียดหนักและพบว่าองค์หญิงต้องเหงารอตนทุกคืนเป็นเรื่องที่น่าสงสารจึงพยายามทำดีกับนางขณะเดียวกันก็พบว่าหากเขายังรักและโอบอุ้มเหลียนเฉิงจะเป็นการสร้างภัยให้นาง เขาจึงเริ่มใส่ใจองค์หญิงมากขึ้นเย็นชากับเหลียนเฉิงจนนางต้องกินน้ำตาแทบทุกคืน มีอยู่คืนหนึ่งนางออกไปเดินเล่นปล่อยอารมณ์ท่ามกลางหิมะตกหนักและได้อวี้เฉินที่มาช่วยเป่าขลุ่ยปลอบใจ เหลียนเฉิงสงสัยว่านางจะเคยรู้จักคนสวมหน้ากากคนนี้มาก่อน เมื่อเจอกันอีกในคืนที่ 2 อวี้เฉินเปิดเผยตัวและบอกให้นางมาอยู่กับตนแล้วจะมีความสุขกว่าเหิงไท่ เหลียนเฉิงไม่ตกลง
ไต้เท้าถงโกรธแค้นเหิงไท่มาก พยายามหาเรื่องและก็ประสบช่องทางเมื่อเกิดอุทกภัยขึ้น ไต้เถ้าถงกราบทูลฮ่องเต้ให้สองพ่อลูกตระกูลฟู่ฉาเอาเงินยี่สิบหมื่นตำลึงไปช่วย โดยหว่านล้อมด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา จนฮ่องเต้ทรงอนุญาต ขณะเดียวกันไต้เท้าถงก็วางแผนปล้น แต่ไม่สำเร็จเพราะเหิงไท่ฉลาดไหวตัวทัน แต่กลับแพ้ให้แก่อุบายของไป๋เล่อ
ไป่เล่อถือโอกาสวันที่ฝนตก ทำเป็นพบกับขบวนขนเงินช่วยเหลือของเหิงไท่โดยบังเอิญและแอบใส่น้ำยาละลายโลหะลงในหีบเงินที่เหิงไท่ขนมา พอเดินทางไปไม่นาน ปรากฏว่าเงินหายไปหมดเพราะถูกละลายไปกับน้ำ เหิงไท่ทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่กลับบ้านมาหาทางรับมือ เขาคิดหาเงินมาแก้ขัดไปก่อน แต่รวบรวมเงินอย่างไรก็ไม่พอ ครานี้เห็นทีจะไม่พ้นคราเคราะห์แน่ เหลียนเฉิงไม่เชื่อที่อวี้เฉินพยายามบอกว่ารักตน แม้ตนเองเป็นเมียรองที่ถูกกลั่นแกล้งรังแกและรู้สึกไม่อิสระแต่ก็ยังรักเหิงไท่อยู่มาก อวี้เฉินพานางออกไปดูโลกภายนอก และบอกว่าอย่าไปอยู่ในตระกูลฟู่ฉาเลยเพราะมีโทษกำลังจะถูกฆ่าล้างตระกูลอยู่แล้ว เหลียนเฉิงรู้สึกสงสัยว่าทำไมอวี้เฉินจึงพูดแบบนี้ เขารู้อะไรที่เป็นภัยต่อตระกูลฟู่ฉากันแน่ นางพยายามจะดิ้นรนจะกลับไปที่บ้านตระกูลฟู่ฉา แต่อวี้เฉินไม่ยอมและพานางไปกักตัวไว้ที่เรือกะว่าจะไม่ให้เหลียนเฉิงหนีไปได้ แต่เหลียนเฉิงใจเด็ดกระโดดน้ำหนีไป และต่อรองขอเวลาเพราะนางรู้ว่าความจริงเวิงหาไต้ไม่ได้ฆ่าซิ่งอวี่แต่เป็นคนอื่น นางไม่แน่ใจว่าใครเลยขอเวลา 3 วันกลับไปหาหลักฐานมาแสดงเพื่อรับรองกับอวี้เฉินว่าเวิงฮาไต้ไม่ใช่ฆาตกร
ทางบ้านตระกูลฟู่ฉา ทุกคนกำลังร้อนใจหาเงินมาทดแทนเงินที่หายไป แม้แต่องค์หญิงสิ่งไต้ก็นำสมบัติที่มาพร้อมงานแต่งออกมาจนหมด ขณะที่เหิงไท่กำลังปรึกษากับองค์หญิง เนื่องจากองค์หญิงบอกว่าเงินที่ขาดจะหามาช่วย หรือไม่ก็เล่าเรื่องให้ฮ่องเต้พระบิดาฟัง แต่ว่าเหิงไท่เห็นว่าไม่ใช่ทางออกที่ดี ขณะนั้นเองเหลียนเฉิงก็รีบเข้ามาหาเหิงไท่ด้วยความเป็นห่วง และเอากระถางดอกมะลิมาให้บอกว่าตนเองปลูกกับมือ ตอนนี้เห็นเหิงไท่กำลังกลุ้มใจจึงเอาดอกไม้มาให้และบอกว่าจะอยู่เคียงข้างสามีเป็นกำลังใจให้ตลอดไปเหมือนกับทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา(เฮ้อ...เจ๊ก็อ่ะนะ คนเขากำลังเครียดจะถูกกุดหัวทั้งบ้านอยู่แล้ว เจ๊ยังจะเอากระถางดอกมะลิมาเพื่อการนี้อีก เพลีย...) เหิงไท่รู้สึกโกรธว่าเหลียนเฉิงช่างไร้เดียงสานัก
เหลียนเฉิงได้ไปลองสอบถามเรื่องซิ่งอวี่กับกัวหมอหมอ(แม่นมกัวเป็นแม่นมของอิ้งเยว่) แม่นมกัวตกใจนำเรื่องไปแจ้งกับฟูจิ้น นางเริ่มสงสัยว่าจะเป็นเวิงฮาไต้ให้เหลียนเฉิงมาสืบเรื่องนี้ จึงกลับไปกำชับให้หลีเจี่ยเจ้าของร้านทอผ้า(และปักผ้า)เก็บเรื่องนี้ให้ดี
หลีเจี่ยเดิมเป็นคนงานในบ้านของอิ้งเยว่ เพราะพ่อของนางมีเมียน้อยไม่สนใจแม่ที่ป่วยนางจึงต้องการแรงงานชายมาช่วยนางจัดการเรื่องต่าง ๆ ที่นางประสงค์ เมื่อเห็นหน่วยก้านดีหลีเจี่ยจึงกลายเป็นเครื่องมือทำร้ายคนของอิ้งเยว่ แต่เมื่อเสร็จเรื่องซิ่งอวี่หลีเจี่ยได้แต่งเมียและเปิดร้านทอผ้าอยู่เงียบ ๆ ในเมือง โดยไม่ได้แสดงตัวอีก
วันที่แม่นมกัวไปหาหลีเจี่ย เหลียนเฉิงเห็นเข้า จึงเริ่มสืบ จนทราบเรื่องสมัยสาว ๆ ของอิ้งเยว่ว่านางเป็นคนโหดเหี้ยมมาก เหลียนเฉิงแนะนำให้หลีเจี่ยซึ่งเริ่มเข้าใจว่าอิ้งเยว่จะกำจัดตน ให้ไปสารภาพความจริงเรื่องซิ่งอวี่กับเวิงฮาไต้ หลีเจี่ยตกลงทำตามที่เหลียนเฉิงแนะนำ
เหิงไท่เริ่มสงสัยพฤติกรรมของอวี้ซิ่วจึงจับนางขังไว้ในห้อง ความจริงแล้วอวี้ซิ่วคือหนอนบ่อนไส้ที่พยายามจะให้ตระกูลฟู่ฉาล่มจมให้ได้
ฮองเฮาอยู่ในวังเบื่อ ๆ จึงเรียกแม่บ้านตระกูลต่างๆ มาคุยกันในอุทยาน หัวข้อสนทนาไม่พ้นสามีของพวกนาง ฮูหยินของไต้เท้าถง รับทราบจากฮูหยินของบ้านหนึ่งว่าไต้เท้าถงมีอีหนู นางกลัวว่าตัวเองจะตกกระป๋องเพราะลูกชาย(ถงเจียหลิน)ก็ตายไปแล้ว จึงเกิดความกังวลใจมาก ระหว่างทางกลับบ้าน นางเห็นไต้เท้าถงตามหญิงสาวอุ้มลูกเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง ความสงสัยทำให้นางกลัดกลุ้มจึงนำเรื่องไปปรึกษาเช่อฟูจิ้นของบ้านตระกูลฟู่ฉา ฮูหยินรองฟู่ฉาเป็นคนเห็นแก่ตัวและชอบอวดเก่ง เพราะอยากจะช่วยตระกูลแก้แค้นไต้เท้าถง จึงเสนอความคิดให้ฮูหยินของไต้เท้าถงหาทางควบคุมไต้เท้าถงด้วยการหาจุดบอดของไต้เท้าถงตลอดชีวิตที่รับราชการ นางบอกว่าไม่ยากและริ่มตรวจสอบบัญชีรายรับรายจ่ายของไต้เท้าถง
ระหว่างกำลังคิดเพลิน ๆ ว่าจะจับผิดสามีอย่างไร ไต้เท้าถงก็เข้ามาเล่าให้ฟังว่าเจอหญิงอุ้มลูกมาหาที่ตลาด ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของถงเจียหลินที่เที่ยวไปหาความสำราญตามสำนักโคมเขียว แต่ความจริงนางแค่มาร้องทุกข์เท่านั้น ไต้เท้าถงดีใจเปล่า เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ฮูหยินเริ่มรู้สึกผิดต่อสามี มองไปที่สมุดบัญชีในอกเสื้อที่ขโมยมา
ถงฮูหยินไปหาเช่อฟูจิ้นที่บ้านฟู่ฉา บอกว่าได้สมุดบัญชีที่บันทึกเรื่องทำการค้าของสามีออกมา เช่อฟู่จิ้นชิงเอามาและบอกว่าเป็นแผนของนางเอง ถงฮูหยินโกรธมากเมื่อถูกจับตัวโยนออกมา ไต้เท้าถงมาถึงบ้านฟู่ฉาพอดี ทั้งสองเข้าไปเอาเรื่องเวิงฮาไต้ในบ้านทันที
เหิงไท่ออกมารับหน้าและเอาสมุดบัญชีมาแสดงให้ไต้เท้าถงดู ไต้เท้าถงหัวเราะเยาะและบอกว่าหลงกลแล้ว เพราะสมุดบัญชีนั้นเป็นหลักฐานที่ไม่เพียงพอ ต่อให้ไปฟ้องฮ่องเต้ก็ไม่เชื่อ เขายอมรับว่าเป็นคนปล้นเงินพระราชทานช่วยเหลือนั้นเอง ใครจะทำไม ตระกูลถงอยู่เหนือกฎหมาย เวิงฮาไต้ออกมารับหน้าและบอกว่าให้เห็นแก่ที่เป็นญาติกัน ไต้เท้าถงไม่ยอมบอกว่าต้องล้างแค้นที่เหิงไท่จับตัวถงเจียหลินกลับมาจนโดนประหารตาย ตั้งแต่นั้นเขาสาบานทำลายล้างตระกูลฟู่ฉาให้ถึงที่สุด แต่เหตุการณ์พลิกผันเมื่อฮ่องเต้ปรากฎตัวออกมาและสั่งจับคนตระกูลถงทั้งหมดและให้ปิดจวนไปด้วย ฮ่องเต้เอ่ยชมธิดาคนโปรดว่าดีที่มาแจ้งก่อน ไม่อย่างนั้นพระองค์คงโดนหลอกไปอีกนาน
เหลียนเฉิงได้นัดแนะอวี้เฉินให้มาพบกับหลีเจี่ยที่ริมท่าน้ำเพื่อรับทราบความจริงว่าใครเป็นฆาตกร แต่หลีเจี่ยไม่มาตามนัด คนที่มากลับเป็นเหิงไท่ เพราะเขาสงสัยพฤติกรรมของเหล่าเฉินมานานแล้ววันนี้จึงตามมาจับตัว อวี้เฉินเข้าใจว่าเหิงไท่ร่วมมือกับเหลียนเฉิง แต่เหิงไท่บอกว่าไม่เกี่ยวกับเหลียนเฉิงเลย เหลียนเฉิงเห็นท่าไม่ดีจึงให้อวี้เฉินรีบจับนางเป็นตัวประกัน ให้อวี้เฉินโดดน้ำหนีไป
เหิงไท่โกรธเหลียนเฉิงที่มีความปรานีต่อคนอื่นมากเกินไป ชอบหาเรื่องเข้าตัวเองแม้ขณะที่ทุกคนในบ้านกำลังยุ่งเรื่องที่เกี่ยวพันกับชีวิตของคนทั้งตระกูล จึงต่อว่าแต่เหลียนเฉิงบอกว่าเหิงไท่เปลี่ยนไป เหิงไท่ขี้เกียจเจรจาคว้าตัวอุ้มกลับบ้านเลย
เมื่อกลับไปถึงบ้านเหลียนเฉิงเจออิ้งเยว่รวมหัวกับหลีเจี่ยจับผิดเหลียนเฉิง เหลียนเฉิงจึงสอบถามเกี่ยวกับเรื่องซิ่งอวี่ อิ้งเยว่ให้เหิงไท่กลับไปพักผ่อนและคุยกับเหลียนเฉิงตามลำพังโดยบอกว่านางเป็นคนสั่งฆ่าเอง ให้เหลียนเฉิงลองคิดดูว่าหากเป็นเหลียนเฉิงจะหาทางฆ่าสาวอื่นของสามีไหม หากมีวิธีดีกว่าก็บอกมา เหลียนเฉิงมาคิดดูทุกอย่างอาจเป็นอย่างที่อิ้งเยว่บอกคือหากจับแม่สามีไปเอาโทษจริงจะกระทบกับทุกฝ่าย เหิงไท่จะทำอย่างไร เวิงฮาไต้จะรู้สึกอย่างไร และเวิงฮาไต้เองก็พอจะเดาเรื่องออกแต่ก็ไม่รู้จะทำไปเพื่ออะไร คนตายก็ไม่ฟื้น เมียใหญ่ก็ยังคงเป็นเมียใหญ่ เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ เมื่อเป็นแบบนี้ทำให้เหลียนเฉิงคิดหนัก เหลียนเฉิงเจอกับเวิงฮาไต้ตอนเดินกลับห้อง และได้รับรู้ว่าเวิงฮาไต้ไม่อยากสืบสาวเรื่องนี้อีก เหลียนเฉิงเริ่มกังขาหรือว่าเรื่องนี้ตัวเองจะทำผิดพลาดไปจริง
ด้านอวี้ซิ่วที่ถูกขังได้รับหนังสือหย่าจากหมิงเซวียน นางดีใจมากแม้ไม่ได้สมบัติอะไรจากตระกูลฟู่ฉาเลยแต่ก็ได้อิสรภาพ จึงรีบไปหาอวี้เฉิน แต่ถูกอวี้เฉินสลัดรักอย่างไม่ไยดี อวี้ซิ่วแทบไม่อยากเชื่อว่าอวี้เฉินจะใช้นางเป็นเครื่องมือ ทรุดตัวลงร้องไห้ฟูมฟาย ไป๋เล่อมาให้สติบอกว่าการรักใครสักคนคือการที่เราเห็นเขามีความสุขก็พอแล้ว อวี้เฉินไม่เคยมอบหัวใจให้ใครนอกจากเหลียนเฉิง อวี้ซิ่วร้องไห้เสียใจอย่างหนัก และแค้นใจเหลียนเฉิงมาก เมื่อกลับไปที่บ้านตระกูลถงก็เห็นบ้านถูกปิดตาย เหลือแต่พ่อบ้านแก่ ๆ ที่แจ้งให้นางทราบว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเหิงไท่ อวี้ซิ่วสาบานไม่อยู่ร่วมโลกกับคนตระกูลฟู่ฉา
เหิงไท่ดื่มเหล้าเมาเพราะมีปัญหากับเหลียนเฉิง เผลอเข้าห้องผิดไปทักว่าองค์หญิงเหิงไต้เป็นเหลียนเฉิง ทำให้องค์หญิงรู้สึกว่าโดนลบหลู่มาก จึงยิ่งแค้นเหลียนเฉิงเข้าไปใหญ่ รวมแล้วในบ้านนี้ทั้งอิ้งเยว่และองค์หญิงสิ่งไต้ล้วนแต่ไม่ชอบเหลียนเฉิง ส่วนนอกบ้านก็มีอวี้ซิ่วคอยปองร้ายอีก(น่าสงสารนางเอกโดนจัดหนักแน่งานนี้)
เหิงไท่กำลังจะไปค่ายทหาร เหลียนเฉิงมารอหน้าบ้าน เหลียนเฉิงบอกว่าตนเองทำผิดไป ทั้งสองหยอกเย้าคืนดีกัน เหิงไท่มอบโซ่ตรวนไว้ให้เหลียนเฉิงเพราะนางบอกว่าสำนึกผิดแล้ว เหิงไท่ขึ้นม้าไปขณะที่องค์หญิงออกมาไม่ทันส่งสามี และเห็นตรวนในมือเหลียนเฉิงจึงหาทางกลั่นแกล้ง โดยบอกว่าหากเหลียนเฉิงสำนึกผิดแล้วทำโทษตัวเองก็ให้จับแขวนไว้กับต้นไม้ อิ้งเยว่ผ่านมาเห็นเข้ากลับไม่ยอมช่วยเพราะยังรู้สึกเคืองเหลียนเฉิงอยู่
ที่ค่ายทหาร เวิงฮาไต้อธิบายพวกพ้องทหารหาญว่าที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้น และเลี้ยงอาหารทุกคนให้กลับมามีใจสามัคคีดังเดิม อวี้เฉินปลอมเป็นพ่อครัวจะลอบสังหารเวิงฮาไต้ เหิงไท่ไหวตัวก่อน จับตัวอวี้เฉินได้ เวิงฮาไต้ทราบว่ามือสังหารหนุ่มคือหนูน้อยเสียวเป่าลูกบุญธรรมของซิ่งอวี่ในกาลก่อน จึงไม่ฆ่าแต่ให้เอาตัวกลับไปที่บ้านตระกูลฟู่ฉาแทน
เวิงฮาได้คุยกับอวี้เฉินและอธิบายว่าตนไม่ได้สั่งฆ่าซิ่งอวี่ เพื่อรักษาชีวิตแม้ไม่เชื่อคำพูดของเวิงฮาไต้แต่อวี้เฉินก็ทำตามทุกอย่าง เวิงฮาไต้ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าอวี้เฉินเป็นลูกชายบุญธรรม ทุกคนจะต้องให้เกียรติเขา เพราะเขาจะเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะนายคนหนึ่ง เป็นพี่ใหญ่ของทุกคน แม้เหิงไท่และคนอื่น ๆ จะไม่ยอมรับแต่ก็ต้องยอมตามเพราะเวิงฮาไต้สั่ง
องค์หญิงพยายามหาเรื่องเหลียนเฉิงต่อโดยเป่าหูสามีว่าเหลียนเฉิงมีอะไรกับอวี้เฉิน แม้แต่อิ้งเยว่ก็ไม่เว้นจะหาเรื่อง เมื่อองค์หญิงบอกว่าจะหาแม่มดหมอผีมาปัดรังควานในบ้าน นางก็ไม่คัดค้าน คืนนั้นองค์หญิงนำแม่มดมาทำพิธี องค์หญิงสั่งให้ฟาดเหลียนเฉิงเพราะมีกลิ่นอายปีศาจจิ้งจอก ฟาดให้วิญญาณร้ายหนีไป อิ้งเยว่เห็นก็ไม่ห้ามเพียงแต่ปราม ๆ ว่าอย่าให้บาดเจ็บหนักเกินไป
เสี่ยวซื่อหญิงรับใช้ประจำตัวเหลียนเฉิงทนเห็นเหลียนเฉิงโดนรังแกไม่ได้ แม้จะขอให้ฝูจิ้นช่วยพูดกับองค์หญิงแต่ก็ไม่สำเร็จ เสี่ยวซื่อพยายามตามหาคุณชายใหญ่เหิงไท่แต่ไม่เจอ ไปเจอคุณชายใหญ่กว่าคืออวี้เฉิน อวี้เฉินตกใจที่รู้ว่าทุกคนรังแกเหลียนเฉิง แม้แต่แม่ผัวก็ไม่ช่วย เขาโกรธมากเกือบฆ่าแม่หมอ(ผี)ตาย แต่เหลียนเฉิงห้ามไว้ อวี้เฉินพาเหลียนเฉิงกลับไปใส่ยา
เหิงไท่กลับบ้านมาทราบข่าวพอดีเพราะองค์หญิงมาเป่าหู(อีกแล้ว)พร้อมทั้งบอกว่าถ้าไปดูสองคนนี้แล้วไม่มีอะไรกันล่ะก็จะยกตำแหน่งเมียใหญ่ให้เลย แรก ๆ เหิงไท่เสียงแข็งว่าจะไม่ไป เหลียนเฉิงไม่มีทางทำอย่างนั้น แต่สุดท้ายก็ไปดูเห็นสองคนอยู่ในห้องด้วยกันพอดี เหิงไท่โกรธมาก สะบัดหน้าเดินหนีไป
อวี้เฉินเตือนเหลียนเฉิงว่าคนในบ้านนี้มีแต่จะจ้องทำร้ายนาง แต่เหลียนเฉิงไม่ถือสาเพราะไม่อยากให้สามีลำบากใจ อิ้งเยว่เห็นเหลียนเฉิงไม่รักดี จึงคิดวางแผนกำจัดตัววุ่นวายนี้เสีย โดยวางแผนให้เหลียนเฉิงกลายเป็นนางกากีมีชู้ และชู้รักจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากอวี้เฉิน
แม่นมกัวเตือนว่าทำแบบนี้ไม่ดีเพราะ อวี้เฉินเป็นคนของเวิงฮาไต้ อีกคนก็ลูกชาย อิ้งเยว่เลยคิดวิธีการใหม่ โดยไปยุให้องค์หญิงหาทางทำอะไรเหลียนเฉิงสักอย่าง ไม่นานเหิงไท่ก็โดนฮองเฮาเรียกเข้าวังเพื่อไปขอตัวเหลียนเฉิงมาฝึกมารยาทในวัง เหิงไท่รับปากอย่างเสียไม่ได้ ตอนเดินออกจากวังสวนทางกับเหลียนเฉิงพอดี เหลียนเฉิงกลัวว่าตนเองจะมีผลสุดท้ายเหมือนกับเสียวเสวี่ยจึงก้มลงกราบขอบคุณเหิงไท่ที่เคยให้ความช่วยเหลือความรักและดูแล เป็นการกล่าวคำอำลาก่อนเพราะต่อไปอะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้ เหิงไท่เห็นเมียรักต้องมาตกระกำลำบากโดยตัวเองช่วยเหลืออะไรไม่ได้ รู้สึกเจ็บใจกลับบ้านไปซ้อมต้นไม้ จนมือถลอกปอกเปิก อิ้งเยว่ามาเห็นเข้ารู้สึกเจ็บปวดใจที่ลูกชายเจ็บตัว นางให้สติเหิงไท่ว่าการที่ฮองเฮาทำแบบนี้เพราะรู้สึกว่าเหลียนเฉิงเป็นภัยต่อองค์หญิงสิ่งไต้ เมื่อใดก็ตามที่ความรู้สึกหายไป นางก็จะปล่อยตัวเหลียนเฉิงกลับมาเอง ให้เหิงไท่ทำดีกับสิ่งใต้ให้มาก ๆ แล้วเหลียนเฉิงก็จะปลอดภัยเอง
เหลียนเฉิงเข้าวัง ฮองเฮาตรัสถามเรื่องโน้นเรื่องนี้ ถามไปถามมาก็ไม่วายหาเรื่อง ประกอบกับเหลียนเฉิงปากไว ตอบไปอย่างใจคิด จึงเริ่มโดนกลั่นแกล้งตั้งแต่วันแรก ฮองเฮาจับนางไปฝึกมารยาทกับพวกนางกำนัล โดยมีงานแรกเป็นการให้ท่องจำกฎของนางกำนัลหลายหน้ากระดาษ ทุกคนทำไม่ได้ แต่เหลียนเฉิงออกความคิดให้ร้องเป็นเพลง ทุกคนจำได้ในเวลาอันรวดเร็ว ฮองเฮาเห็นเข้า พยายามหาเรื่องอีกให้หัวหน้านางกำนัลคอยจับตาให้ดี โดยให้เหลียนเฉิงและเหล่านางกำนัลคัดลอกคัมภีร์พุทธให้เสร็จ1พันจบ เหลียนเฉิงไม่หวั่นเพราะใช้วิธีพิมพ์(แบบโบราณ)เข้าช่วย คืนเดียวเสร็จ เหมือนกันเด๊ะทุกแผ่น
คืนนั้นหัวหน้านางกำนัลไออย่างหนัก เพราะโรคเก่ากำเริบ เหลียนเฉิงให้การดูแลตลอดทั้งคืน แม่นมนึกถึงลูกชายที่พลัดพรากกันไป หากอยู่ด้วยกันน่าจะอายุเท่าเหลียนเฉิง นางเริ่มเอ็นดูเหลียนเฉิงขึ้นมาและเตือนว่าให้ระวังอย่าคิดว่าจะหลอกฮองเฮาได้ง่าย ๆ ฮองเฮาตรวจงานก็ทราบทันทีว่าเหลียนเฉิงไม่ได้คัดลอกด้วยมือทีละแผ่น ทรงกริ้วมาก เหลียนเฉิงพยายามใช้เหตุผลมาต่อรอง แต่ฮองเฮามีหรือจะฟัง
ด้านสิ่งไต้ บอกแม่ผัวว่าได้ทำตามคำแนะนำแล้ว ตอนนี้เหิงไท่ก็เกรงอกเกรงใจอย่างกับคนแปลกหน้า อิ้งเยว่ฟังแล้วรู้สึกว่าแผนการยังไม่ลุล่วง
(* ดูถึงตอนนี้รู้สึกว่าเหิงไท่ก็ยังคงรักเหลียนเฉิงเหมือนเดิม เมื่อนางมีภัยเขาก็ยังคงช่วยเหลือเหมือนเดิม เพียงแต่เขาอดระแวงไม่ได้ทุกครั้งที่เห็นเจียงอวี้เฉิน ตรงนี้เป็นด้านมนุษย์ของตัวละครตัวนี้มากเลย ไม่ใช่พระเอกเอาเท่ห์ อยู่แต่ในจินตนาการอย่างเดียว มีเลือดมีเนื้อมีชีวิต ไปตามครรลอง)
หนังมีฉายในทีวีแล้ว ติดตามกันได้ค่ะ เรื่องย่อขอจบแค่นี้ ส่วนตัวละครเขียนไว้นานแล้ว วันนี้เอามาลงค่ะ
ซ่งเหลียนเฉิง ลูกสาวคนที่ 4 ของอิ้งเยว่กับเวิงฮาไต้ แม่ไม่ต้องการตั้งแต่เกิดจึงไปเก็บเด็กชายมาเลี้ยงแล้วทิ้งเด็กหญิงลูกในไส้ไปเสีย เหลียนเฉิงถูกนางคณิกาเก็บไปเลี้ยง นางตั้งใจว่าจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้ให้ดีที่สุด ให้เติบโตมาเป็นสาวงามเพียบพร้อม เหลียนเฉิงจิตใจดี ไร้เดียงสา และเจ้าเล่ห์แสนกล สภาพความเป็นอยู่ทำให้นางมีพิษรอบตัว เอาตัวรอดได้
ฟู่ฉาเหิงไท่ ลูกชายที่เก็บมาเลี้ยงของอิ้งเยว่ ถูกเลี้ยงดูให้การศึกษาเป็นอย่างดีจนเมื่อโตขึ้นได้เป็นแม่ทัพน้อย ด้านสติปัญญา ไหวพริบ หน้าตา การศึกษา ฟูฉาเหิงไท่ดีพร้อม เขาตกหลุมรักของหญิงสาวสดใสน่ารักจิตใจดีซ่งเหลียนเฉิง
องค์หญิงสิ่งไต้ ธิดาสุดรักของฮ่องเต้ ตอนเด็กนางมีปมทำให้แม่ของนางถูกลงโทษถูกขังในตำหนักเย็น เมื่อขาดแม่ทำให้ฮ่องเต้ยิ่งเอ็นดูและรักนางกว่าธิดาองค์อื่น ๆ องค์หญิงสิ่งไต้อยากได้คู่ชีวิตที่เก่งกาจทุกทาง เมื่อได้พบกับเหิงไท่จึงตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น
ฟู่ฉาหมิงเซวียน ลูกชายคนรองของตระกูลฟู่ฉา นิสัยหนักไม่เอาเบาไม่สู้ โง่เขลาเบาปัญญา เห็นแก่ตัว ไม่มีทางสู้พี่ชายได้แม้แต่น้อย ได้เมียร้ายกาจอย่างอวี้ซิ่วโดยบังเอิญ แถมยังมีแม่ที่โง่เขลาอีกด้วย
อิ้งเยว่ เป็นฝูจิ้นของแม่ทัพฟู่ฉา เป็นคนสุขุม รอบคอบ เจ้าแผนการ นางมีลูกสาวเยอะกลัวตกกระป๋องจึงไปหาทารกชายมาแทนลูกสาวคนที่ 4 นางทำทุกอย่างได้เพื่อให้สำเร็จสมประสงค์
ฟู่ฉาเวิงฮาไต้ แม่ทัพใหญ่แห่งยุค ในวัยหนุ่มอยากรับราชการทหารมากจึงทิ้งเมียที่บ้านนอกและเข้ามาไต่เต้าลูกสาวนายทัพจนได้ดี และกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ในที่สุด เขามีลูกสาว 3 คนแล้วไม่อยากได้อีก จึงหาเมียน้อยมาเพื่อให้กำเนิดลูกชาย และนี่เองเป็นต้นเรื่องที่ทำให้เหลียนเฉิงลูกสาวต้องมีชะตาระหกระเหินกว่าจะเป็นหงสาคืนรัง
เจียงอวี้เฉิน หนุ่มกตัญญู เดิมเป็นเด็กกำพร้า แต่ได้รับความรักและดูแลจากซิ่งอวี่ระหว่างนางเดินทางมาตามหาเวิงฮาไต้ ด้วยการฝากชีวิตกันประดุจมารดากับบุตรชายนี้เอง ทำให้เจียงอวี้เฉินต้องการล้างแค้นชายทรยศแทนมารดาบุญธรรมให้ได้ เขาเก่งกาจ เป็นหัวหน้าโจร เป็นคู่ปรับกับเหิงไท่ตลอดเรื่อง ทุกครั้งเกือบตายเพราะเหิงไท่แต่ก็รอดมาได้ทุกครา มีครั้งหนึ่งระหว่างการต่อสู้เหิงไท่ฟันมือเขาขาดไป เจียงอวี้เฉินจึงมีมือเทียมหลอมจากเงินบริสุทธิ์ เขาหลงรักเหลียนเฉิงและแหกกฎของตัวเองหลายครั้งเพื่อนาง
ถงอวี้ซิ่ว ลูกสาวคนรองของบ้านตระกูลถง หน้าตาดีแต่โหดจัด อยากได้ผู้ชายเก่งกว่าตัวเองมาเป็นสามี แต่จับพลัดจับพลูไปตั้งท้องกับคนไม่เอาถ่านอย่างหมิงเซวียนจนต้องแต่งงานเข้าตระกูลฟู่ฉาอย่างไม่เต็มใจ นางพยายามฝึกให้หมิงเซวียนมีวิชาฝีมือ ของานดี ๆ ให้เขาทำ เปิดโอกาสให้เก่งขึ้นบ้าง แต่ไม่สำเร็จทุกวิธี ซ้ำร้ายวันที่นางแท้งลูกหมิงเซวียนกลับวิ่งหนีไป ด้วยหลายเรื่องนางแค้นตระกูลฟู่ฉาจับใจ สาบานไม่อยู่ร่วมโลก
ไป๋เล่อ นางโจรสาว บิดาของนางเคยให้ความช่วยเหลืออวี้เฉิน นางเติบโตขึ้นมาพร้อมเขาและรักเขา ไม่ว่าจะทุ่มเทอย่างไร อวี้เฉินก็บอกว่าไม่มีวันรักนางเด็ดขาด นางจึงโกรธและแช่งให้อวี้เฉินต้องหลงรักหญิงคนหนึ่งอย่างหัวปักหัวปำกินไม่ได้นอนไม่หลับ ยอมทำทุกอย่างเพื่อนาง ต่อมาไป๋เล่อทำใจได้และคิดตกจึงเปลี่ยนความรักของตนเเป็นที่ไม่ปรารถนาสิ่งตอบแทน
ถงอากุ้ยหรือไต้เท้าถง เป็นพ่อที่โอ๋ลูกเกินจนเสียคน ทั้งลูกชายและลูกสาว ถงอากุ้ยเป็นขุนนางมีกฎว่าทำการค้าไม่ไดh แต่เขาก็ทำการค้าหลายอย่างเช่นเปิดโรงย้อมผ้าหรือแม้แต่ลักลอบค้าเกลือ
เหมยอี๋เหนียง หรือ เช่อฝูจิ้น เมียน้อยของแม่ทัพฟู่ฉาที่มีไว้ให้กำเนิดบุตรชาย นางเป็นคนขี้ระแวง ขลาดเขลา เห็นแก่ตัว อวดดี เห็นแก่เงิน ด้วยนิสัยแบบนี้จึงเลี้ยงลูกออกมาได้ไม่เอาถ่านอย่างที่สุด
กัวหมอหมอ แม่นมของอิ้งเยว่ ให้การดูแลในทุก ๆ เรื่องตั้งแต่เด็กจนโต
หลี่หมอหมอ แม่นมขององค์หญิงสิ่งไต้ ช่วยออกอุบายทุกอย่างในฐานะคนสนิทราวกับแม่ก็ไม่ปาน สุดท้ายถูกอวี้เฉินฆ่าตาย
ปลายปี 2014 หยูเจิ้งผู้เขียนบทถูกฉงเหยาฟ้องในฐานะลอกเรื่องนี้มาจากนิยายของเธอ และแพ้คดีเสียเงินค่าปรับ (จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ แต่มากพอควร)
หยูเจิ้งกล่าวว่าฉงเหยาเองก็ลอกความฝันในหอแดงมา ต่างคนต่างลอกไง
แต่คดีนี้แสดงให้เห็นว่า กฎหมายลิขสิทธิ์ในจีนมีจริง
หยูเจิ้งหลัง ๆ ยิ่งมายิ่งเละเสียแล้ว
Create Date : 14 เมษายน 2557 |
|
14 comments |
Last Update : 5 มกราคม 2558 1:03:42 น. |
Counter : 8700 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: หลิงเอ๋อร์ IP: 218.251.113.57 20 เมษายน 2557 18:58:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: มามิยะ IP: 124.120.190.140 20 เมษายน 2557 22:05:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: Hotaru IP: 171.96.240.215 22 เมษายน 2557 0:38:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: มามิยะ IP: 61.90.3.164 23 เมษายน 2557 8:47:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: หลิงเอ๋อร์ IP: 192.99.14.34 25 เมษายน 2557 17:49:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: มามิยะ IP: 124.120.134.61 25 เมษายน 2557 22:12:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: มามิยะ IP: 124.122.244.102 16 มิถุนายน 2557 22:28:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mission IP: 27.55.7.105 22 มิถุนายน 2557 22:55:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: วรรณิสา IP: 1.46.130.168 26 มิถุนายน 2557 13:24:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: หงส์น้อยแซ่เล็ก IP: 171.98.115.197 28 มิถุนายน 2557 21:23:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: มามิยะ IP: 58.11.242.62 29 มิถุนายน 2557 8:51:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: มามิยะ IP: 58.11.242.62 29 มิถุนายน 2557 8:57:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: หงส์น้อยแซ่เล็ก IP: 171.98.186.246 12 กรกฎาคม 2557 7:38:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: mamiya 13 กรกฎาคม 2557 2:45:36 น. |
|
|
|
| |
|
|
mamiya |
|
|
|
สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
งานเขียนทุกชิ้นในบล็อคนี้ได้รับการคุ้มครองสิทธิตามพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิทางปัญญา โดยลิขสิทธิเป็นของผู้เขียน กรุณาให้เกียรติผู้เขียนเมื่อนำไปเผยแพร่ต่อควรขออนุญาตก่อน
|
|
|
ทำไมต้องเปลี่ยนชื่อด้วยนะคะ