ช่วงวันเวลาที่หายไป
สวัสดีค่ะ
ก่อนตรุษจีนเขียนบล็อกแล้วก็.....ร้างลา บล็อก
ไม่ใช่เบื่อ...ไม่ใช่ ไม่มีอะไรจะเขียน
หากแต่เป็น ภาระกิจ มาพราก จาก การเขียนบล้อกแต่ละครั้ง ต้องใช้เวลาพอสมควร
ในช่วงที่ ยุ่งเหยิง กับ กิจการงาน การค้า การเขียนบล็อกจึงจำเป็นต้องงดไว้ก่อนค่ะ
การงาน เิริ่มคลี่คลาย แต่สุขภาพ ก็เป็นผลที่ตามมา
แต่จะว่า อาการภูมิแพ้ ที่เป็นอยู่จะเนื่องมาจากงาน
ก็ไม่ถูกต้องทั้งหมด
ต้องบอกว่า มาจาก การตามใจปาก
ตามใจปาก ใช่เลย คำนี้เลย
รู้อยู่ว่า แพ้ ยีนส์ต ในขนมปัง และน้ำแข็ง
ที่ผ่านมาตามใจตัวเอง คิดว่า นิดนึงน่า
นิดนึงน่า
ติดต่อกัน ก็สะสม
เริ่มเจ็บคอ มีเสมหะ
ภูมิต้านทานต่ำ จึงติดเชื้อ ได้ง่าย
คอแดง เจ็บคอแม้แต่น้ำลาย ก็บาดคอ ไข้สูง 37.5 ไข้ไม่สูงจนน่าวิตก
เริ่มไอ .....โดยเฉพาะเวลากลางคืน
ไอ เป็นกะตั๊ก กะตั๊ก
รัวเป็นปืนกล ระบมหน้าท้อง
เหมือน ซิทอัพ 500 ครัง
บวกด้วยอาการปวดร้าวทั่วตัว นอนท่าไหน ไหน พลิกท่าใด ก็ปวดเมื่อย (..นี่ล่ะสังขาร)
พอได้นอนพัก ก็เหมือนจะดี แต่พอบ่าย มีไข้อีก
สามวันดี สี่วันไข้ คำนี้เลย
และด้วยนิสัย ที่ไม่ชอบนอนกลางวัน จึงทำให้ไม่หายขาดเสียที
สุดท้ายตัดใจ
นอน และทำตัว เป็นคนป่วย
คือ ไม่ทำงานบ้านใด ๆ นั่ง และนอน
ไปร้านช่วงเช้า กลับเข้าบ้าน นั่งและนอน.....นอน
ตอนนี้ ไม่มีไข้มาหลายวัน(อย่าชะล่าใจ)
แต่ยังไม่อยากคิดว่าหาย
คงต้องพักไปอีกสักระยะก่อน
ยังมีเจ็บคอนิดหน่อย ล่าสุดวันพุธที่ผ่านมา หมอบอกคอยังแดงอยู่
เสมหะยังมีบ้าง ไอลดน้อยลง
คิดว่า น่าจะกลับคืนสู่ภาวะปกติ
ได้ในเวลาไม่นานค่ะ
| Create Date : 09 มีนาคม 2556 |
| Last Update : 9 มีนาคม 2556 20:10:37 น. |
|
21 comments
|
| Counter : 877 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ
ตาลเหลือง กลับมาแล้ว ค่ะ
ขอบคุณมิตรภาพ ที่เพื่อน มีให้นะค่ะ
แล้วจะแวะไปเยี่ยมค่ะ