ในหลายๆครั้งที่เราจำเป็นต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่ก่อนที่การเปลี่ยนแปลงนั้นจะมาถึง สิ่งที่ถึงตัวเราก่อนมักจะเป็นความกลัว
กลัวที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงทั้งที่บางทีเราก็ไม่ทราบว่าฉากต่อไป
ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะเป็นอย่างไรเคยอ่านเจอเรื่องสั้นเรื่องหนึ่ง แต่หาต้นฉบับไม่เจอแล้ว
เล่าถึงเรื่องราวของหญิงสาวคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่ง หล่อน
อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กนี้มานานตั้งแต่เด็ก
หน้าบ้านของหล่อนมีต้นไม้ใหญ่แผ่กิ่ก้านสาขาจนทำให้บริเวณนั้นดูร่มรื่นเป็นพิเศษ
และแล้ววันหนึ่ง เมื่อต้นไม้นั้นพ่ายแพ้แก่กาลเวลา กิ่งก้านที่เคยร่มเย็นกลับก่อให้เกิดความยุ่งยากขึ้
น
เมื่อมันหักและหล่นใส่บ้านข้างเคียงบ่อยๆ จนกระทั่งเป็น
ปัญหา ถึงขั้นที่จะต้องโค่นล้มต้นไม้ใหญ่นั้นทิ้งหลังจากหญิงสาว
ทราบว่าไม่สามารถจะคงต้นไม้นี้ไว้ได้หล่อนถึงกับกังวลถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมา
ต่อไปนี้จะเอาร่มเงาจากไม้ใหญ่ที่ไหนคอยกำบังแดดฝน
ไม่มีภาพที่เคยมีอีกแล้วยามมองออกไปนอกหน้าต่าง
ยิ่งคิดไปต่างๆนานา ก็ยิ่งให้รู้สึกเสียดายไม้ใหญ่นั้นยิ่ง วันที่ต้องตัดต้นไม้นั้น
หล่อนได้ยินคำพูดจากเพื่อนของเธอที่ต้องการปลอบใจว่าอย่าเสี
ยดายกับสิ่งที่เสียไป จงตื่นเต้นและยินดีกับสิ่งที่กำลังจะตามมา"
แน่นอนว่าตอนนี้ไม่มีคำพูดใดๆ เจาะไชเข้าไปถึงตัวเธอๆ ได้ วันเวลาผ่าน
ไปเป็นสัปดาห์ชีวิตของเธอหลังต้นไม้ใหญ่ถูกโค่นเริ่มเปลี่ยนแปลง
ทุกเช้าที่เธอตื่น เธอจะได้รับแสงแดดส่องเข้ามาในบริเวณห้องของเธอ
จนทำให้วันนั้นเกิดรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นทันที
เธอได้บริเวณบ้านมากขึ้น สำหรับปลูกไม้ดอกที่อยากจะปลูกมานาน
เธอกลับเริ่มรู้สึกดีๆ กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น มันไม่ได้แย่ไปอย่างที่
เธอคาดไว้เสียทีเดียว ถ้าต้นไม้ใหญ่นั้นไม่ถูกโค่นลงวันนี้เธอคงไม่ได้เห็นภาพเด็กๆ
วิ่งขึ้นลงรถรับส่งโรงเรียนอย่างร่าเริงในอีกมุมตึกถัดไปอ
ย่างชัดเจนเช่นนี้ ตอนนี้เธอเข้าใจกับคำว่า "อย่าเสียดายในสิ่งที่เสียไป
แต่จงตื่นเต้นและยินดีกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น"
เรื่องนี้บางทีคงถ่ายทอดได้ไม่ดีเท่าต้นฉบับ แต่ตอนอ่าน
พออ่านจบแล้วรู้สึกว่ามันเป็นความจริง ที่ส่วนมากแล้ว
เรามักจะกลัวการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น
ทุกอย่างมันอยู่ที่ความคิดจริงๆนะ คนเรามักกลัวที่จะเข้าไปในห้องมืด
ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในห้องนั้นมีอะไรบ้าง
แต่ไอ้ที่กลัวๆอยู่น่ะมันอยู่ในความคิดทั้งนั้นอย่างบางคนก็กลัวที่จะสูญเสียคนรักไป
ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้มองหรอกนะว่าไอ้ที่กอดๆอยู่น่ะ มันเหมาะมันดี
กับเราแล้วจริงหรือ กลัวว่าต่อไปถ้าขาดเขาหรือเธอไปชีวิตจะเป็นยังไง

เดินห้างคนเดียวไปไหนมาไหนคนเดียว กลัวเจอคนที่แย่กว่าเดิม
อะไรก็ตามที่คุณกลัวและคิดไปเรื่อย
จนทำให้คุณกลัวที่จะเปลี่ยนแปลง จนบางทียอมที่จะทนกับสิ่งที่ทำ
ให้ชีวิตคุณแย่ลงไปยิ่งกว่าการเปลี่ยนแปลง
คุณลองมองในอีกมุมที่หญิงสาวคนในเรื่องไม่ได้มองดูสิ
มุมมองที่เป็นบวกกับชีวิตคุณ มุมมองที่จะทำให้คุณก้าวต่อไปได้ด้วยความตื่นเต้นและยิน
ดี "อย่าเสียดายในสิ่งที่เสียไป แต่จงตื่นเต้นและยินดีกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น"

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Create Date : 28 กรกฎาคม 2548		2 comments
Last Update : 29 กรกฎาคม 2548 1:05:46 น.
Counter : 819 Pageviews.
Share Tweet