Bloggang.com : Maekapomkha : โตงเตงตายแล้ว

โตงเตงตายแล้ว

โตงเตง แม่หมาลูก 5 ครอกแล้ว เป็นหมาจรจัดที่ปักหลักถิ่นฐานในซอยบ้านแม่กะปอม โตงเตงก็เหมือนหมาจรจัดทั่วไปหากินไปวัน ๆ แล้วก็มีลูก พอลูกโตก็แยกย้ายไปบ้าง ถูกรถชนตายที่นอกซอยก็เยอะ หมาใหญ่กัดตายก็มี ลูกชุดที่ 5 นี้ มี 5 ตัว นับรวมลูกของโตงเตงทั้งหมดก็เกือบ30ตัวแล้ว

ในซอยนี้มีหมาถึง 40 กว่าตัว แบ่งเป็น 4 แก๊งค์ จากต้นซอยถึงท้ายซอย ห้ามมีการล้ำอาณาเขตกัน ในซอยนี้ไม่ค่อยมีรถเพราะเป็นซอยส่วนบุคคล บรรดาหมา ๆ ก็นอนเล่นกันเต็มถนน พอรถเข้าออกต้องกดแตรไล่ บางครั้งก้ต้องรอให้พวกมันค่อย ๆ ขยับลุกแบบขี้เกียจ แต่โตงเตงจะชอบเลี้ยงลูกอยุ่ข้างกำแพงบ้านมากกว่า ไม่ค่อยเห็นมันที่ถนน

จะแนะนำให้รู้จักกับลูกของโตงเตงอีกตัวหนึ่ง ชื่อ อ้อยอิ่ง มันเป็นหมาตัวเมีย สีน้ำตาลทรายแดงเป็นรุ่นครอกที่4 (ตอนนี้ก็เริ่มเป็นสาวแล้ว) แต่เป็นหมาขี้กลัวตอนเล็ก ๆ อ้อยอิ่งจะผอมแห้งขาดอาหาร เพราะแย่งอาหารไม่ทัน พอมีอาหารจากผู้ใจบุญมาลงเป็นจุดๆ ทีไรก็ไปไม่ทันใครทุกที แม้แต่ตอนกินนมจากเต้าก็โดนพี่น้องแย่งและขู่ใส่ คุณนายตุ๊กติ๊กก็เลยขอแม่กะปอมให้อ้อยอิ่งเข้ามากินอาหารในบ้าน ตั้งแต่นั้นมาอ้อยอิ่งจะได้อภิสิทธิ์เหนือจากหมาตัวอื่นที่จะได้อาหารและน้ำครบ 3 มื้อ พอได้เวลามันจะยืนรอหน้าประตูแล้วก็จะเดินเข้ามาอย่างสง่าปล่อยให้เพื่อนๆ เฝ้ามองอยู่นอกรั้ว ตัวไหนเห่าเข้ามามันจะขู่ใส่ พอกินเสร็จมันจะยืนรอที่ประตู พอออกพ้นประตู จะโดนเพื่อนๆ เห่าใส่ มันจะเดินคอตกคางหงิง ๆ ไปหลบข้างเสาไฟฟ้า นี่จนเป็นสาวแล้วมันก็ยังขี้กลัวเหมือนเดิมพวกเราคิดว่าควรจะปล่อยให้มันช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ตอนนี้พวกเราต้องเพิ่มสิทธิ์พิเศษให้กับโตงเตงเข้ามาอีกตัว เพราะหมาในซอยเพิ่มปริมาณมากขึ้นอาหารที่มาลงไม่พอและหมาตัวอื่น ๆ ก็แข็งแรงกว่าแย่งไม่ไหว กินไม่พอ มันเลยผอมโซ ไม่มีนมให้ลูกกิน

จนมาถึงวันที่ 19 พย. นี้เอง ชะตาของโตงเตงก็ขาด คุณนายตุ๊กติ๊กวิ่งหน้าตื่นมาบอกว่าโตงเตงถูกรถตู้รับส่งนักเรียนแล่นเร็วมากไม่มีการชะลอดูคนหรือหมาเลย แล่นทับกลางตัวโตงเตง ตอนตายมันชักกระตุกตาค้างเลย ลูกเล็ก ๆ ของมันวิ่งไปวิ่งมาที่ตัวแม่มันคงไม่รู้ว่าแม่มันตายแล้ว พอตกดึกลูก ๆ ของมันก็มาร้องอยุ่หน้ารั้วบ้านแม่กะปอมและพยามยามมุดเข้ามา และใช้บ้านแม่กะปอมเป็นที่นอนทุกวัน ตอนนี้แต่ละดัวโตและอ้วนขึ้นแล้วก็ซนมากมุดเข้าออกบ้านเรา และสนุกกับการตะกุยต้นไม้ ดอกไม้ และกัดของทั่วบ้านโดยเฉพาะรองเท้าเป็นรูไปหมด เก็บไว้บนชั้นรองเท้าก็ไม่พ้นมันปีนและช่วยกันดันล้มลงมากัดอีก

คงมีคำถามว่าทำไมไม่เลี้ยงตั้งแต่โตงเตง อ้อยอิ่งและลูกเล็ก ๆ ของโตงเตงเอาไว้ ก็เพราะแม่กะปอมเป็นภูมิแพ้ และแพ้เห็บ หมัดหมาอย่างรุนแรง ผลของรองเท้าแม่กะปอมไปเป็นของเล่นและที่นอนของพวกตัวเล็กนี้เอง อาการเม็ดตุ่มใส ขึ้นเต็มขาลายพร้อยเลย น้อง ๆ ในออฟฟิศช่วยกันอาบน้ำ และลงยาแก้เห็บหมัดให้พวกเจ้าตัวเล็กนี้แล้ว ไม่ถึงชั่วโมงมันก็กลับมาพร้อมสกปรกและเห็บหมัดเต็มตัวอีก ตอนนี้ก็ต้องทนรอให้พวกมันโตจนมุดรั้วไม่ได้ก่อน หรือไม่ก็ต้องเปลี่ยนประตูรั้วบ้านใหม่ แล้วต้นไม้ ดอกไม้รวมทั้งอาการของแม่กะปอมก็คงดีขึ้นมั้ง

เคยมีข่าวลงหน้า 1 ในหนังสือพิมพ์หลายฉบับว่า แถวบ้านแม่กะปอมมีคนถูกหมาบ้าในตลาดกัดตาย พวกเราโทรแจ้งที่เขต ขอให้มาช่วยจับหมาจรจัดที่ซอยเราด้วยเพราะมันอยู่ถัดจากที่เกิดเหตุแค่ซอยเดียวและหมาบ้าตัวนั้นอาจป้วนเปี้ยนและแพร่เชื้อมาถึงหมาพวกนี้ แต่กลับได้คำตอบว่า มีหมาล้นจนรับไม่ได้อีกแล้ว
จะให้มาฉีดวัคซีนกันพิษสุนัขบ้า หรือทำหมันให้บรรดาหมาจรจัดก็ไม่ได้อีก ตอนนี้หมาแต่ละฝูงก็แข่งกันออกลูกเต็มไปหมด แล้วก็เป็นตัวเมียเกือบทั้งหมดด้วยสิ

ใครก็ได้ช่วยบอกที พวกเราควรจะทำยังไงกับเหตูการณ์เหล่านี้ดี ใครมีวิธีจัดการหมาจรจัดแบบไม่ผิดศีลธรรมและมนุษยธรรม แนะนำด้วยนะคะ

แม่โตงเตง(ขาวลายดำ) และอ้อยอื่ง

ลูก ๆ ครอกที่5 ของโตงเตง

ลูกกำพร้าหาพี่เลี้ยงใหม่

ผู้บุกรุกยามวิกาล

ผลงานของลูก ๆ โตงเตง

นี่ก็อีก ยังมีอีก

จับได้คาหนังคาเขา

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 10 พฤศจิกายน 2553 19:06:15 น.

2 comments

Counter : 768 Pageviews.

เขียนเรื่องสนุก
รูปภาพประกอบสวย
ช่วยให้ติดภาพตามได้ง่ายขึ้นเยอะ

ตั้งชื่อเจ้าลูกสมุนได้น่ารัก
เหมาะสมกับบุคลิกของแต่ละตัวดี

ว่าแต่คุณแม่กะปอมจะไม่ใจอ่อน
ยอมอุปการะเจ้าลูกกำพร้าพวกนี้จริง ๆ น่ะหรือ?????

โดย: แพท ภัทรียา

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:55:38 น.

รอป้าแพท มารับไปเลี้ยงอยุ่ค่ะ ใครสนใจบอกได้นะคะในซอยยังมีอีกเยอะค่ะ

โดย: แม่กะปอม (Maekapomkha

) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:28:55 น.