สวัสดีค่ะเพื่อนบล็อกทุกท่าน
วันนี้มาถึงงานตะพาบกิโลที่ 52 กันค่ะ กำหนดโดยคุณเป็ดสวรรค์ “เรื่องบังเอิญ”
เรื่องบังเอิญมันคงเกิดขึ้นกับใครหลายๆ คน และคงเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ
อย่างเรื่องบังเอิญที่จะเล่ากันวันนี้ บังเอิญว่ามันเกิดขึ้นกับฉัน

อุ๊ เธอเป็นผู้หญิงตัวดำ หน้าตาพอใช้ได้ (อิอิ) นิสัยดี อารมณ์ติส ติดเซอร์
เรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นกับเธอมันช่างมากมายเหลือเกิน แต่บังเอิญเรื่องนี้ทำไมมันถึงได้บังเอิญอย่างนี้

เรื่องมีอยู่ว่า
ในขณะที่เธอเดินกลับมาจากตลาดหน้าบ้าน พอมาถึงหน้าบ้าน เธอได้บังเอิญไปเจอกับผู้ชายคนนึง
ซึ่งไม่ได้เจอกันมาน่าจะเป็นปีได้ แต่เธอก็หาได้สนใจผู้ชายยคนนั้นไม่ แต่ทว่าผู้ชายคนนั้นกลับเรียกเธอ
อุ้ม...ไปไหนมาหรือ
เอ้า...พี่โอ๋น่ะเอง บังเอิญจริงๆเลย ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เป็นยังไงบ้าง สบายดีนะคะ
อืม... สบายดีจ้า บังเอิญจังนะ ไม่ได้เจอกันเลย
ใช่พี่บังเอิญจริงๆ
และหลังจากที่บังเอิญเจอกัน เธอทั้งสองก็ได้พูดคุย และเจอกันบ่อยๆ โดยที่ไม่ได้บังเอิญเจอ
พอเวลามันผ่านไป แล้วก็ผ่านไป ความรู้สึกที่ทั้งสองคนมีต่อกันมันมากเกินกว่าคำว่าเพื่อน พี่-น้อง
และพอเวลามันผ่านไป ด้วยความที่ผู้ชายบังเอิญไปเจอใครหลายๆคนในเวลาเดียว มันเลยทำให้ความบังเอิญที่เกิดขึ้น
กลายเป็นเพียงอดีตที่เคยมีความรู้สึกดีๆต่อกัน บังเอิญเธอเดินเข้ามา บังเอิญเธอทำให้รัก บังเอิญเธอทำให้รู้จัก และบังเอิญว่ารักไปแล้ว
และบังเอิญวันนี้เธอเดินกลับเข้ามา มาบอกว่าเสียใจที่ละเลย ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ
และจะไม่ทำเหมือนเคย



วันนี้มันไม่จำเป็นแล้วเธอ

ไม่จำเป็นต้องห่วงอะไร ก็แค่บังเอิญเธอเจอกับใครคนนั้น วันที่เธอรักฉันไม่พอ

ไม่มีใครทำผิดต่อใคร และถ้าบังเอิญเธออยากจะไปจากฉัน ก็อย่าร้อง

* ไม่ต้องมีน้ำตา ไม่ได้ว่าอะไร ถ้าต้องการก็ไป ให้ขัดใจเธอสักครั้งฉันก็ยังไม่เคย

** ความปวดร้าวครั้งนี้ฉันยินดีจะรับ ยอมเป็นคนที่เสียใจ

ในเมื่อความบังเอิญทำให้เธอเจอเค้า ฉันจะห้ามอย่างไร

ผิดที่ฉันไม่ใช่เธอ ที่มันบังเอิญรักเธอมากเกินไป รักจนมันยอมเจ็บ

ไม่มีใครที่อยากให้เป็น และไม่ใช่เธอที่อยากทำร้ายก็รู้ไม่ต้องห่วงฉันไม่เป็นไร

เพราะความจริงที่ต้องเผชิญ มีเรื่องบังเอิญตลอดเวลาอย่างนี้ก็ต้องเข้าใจ



คุยกันนิดนึงนะคะ

ช่วงนี้เห็นว่าเพื่อนบล็อกหลายท่านงานยุ่งกัน ยังไงก็สู้ๆ กันต่อไปนะคะ
เพื่ออนาคตในวันข้างหน้าค่ะ สำหรับพื้นที่แห่งนี้ว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยเข้ามา
แวะมาทักทายกัน แวะมาพูดคุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันค่ะ

เจ้าของบล็อกเองก็งานเยอะพอควร ยังไงก็ขอตัวก่อนนะคะ
แล้วจะตามไปอ่านงานตะพาบทุกบ้านเลยค่ะ


ขอบคุณทุกคนที่บังเอิญได้รู้จักกันในโลกออนไลน์แห่งนี้
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพนะคะ

ขอบคุณภาพจากพี่กู ขอบคุณเพลงเรื่องบังเอิญ ของเบชเชอร์