อย่าเพิ่งไป.......เรามาแอบอ่านแล้ววววววว

กลับมา พลีสสสสส

นี่แหละความวุ่นวายของความรัก
แต่... ถึงจะดูวุ่นวายแค่ไหน...
ใครๆ ก็ต้องการมันอยู่ดี...
จริงมั้ย?


จริงค่า

เค้าเรียกว่าอานุภาพแห่งความรักหละ

ความรัก
สวยงามเสมอค่ะ
------------------
รัก...รัก...รัก...

โถ..โธ่...โถ้...


นึกว่าอาการวุ่นวายนี้กำลังเกิดขึ้นกับคุณสเลเตจนถึงขั้นต้องออกเดินทางไกล

ที่แท้ก็...ไม่ใช่

ความรักมันเหนื่อยนะครับ แต่ทุกคนยอมเหนื่อย จิงปะครับ


สวัสดีครับ วันนี้หยุดอยู่บ้านหลังจากทำงานอย่างบ้าคลั่ง ถิอโอกาสแวะมาทักทายที่บล๊อกนะครับ

สบายดีนะ อากาศร้อนอีกแระ

เลเตจะไปเที่ยวไหนอีกแล้ว
ขอให้เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ

หายหัวไปนานมากแล้ว แหะๆ คิดถึงพี่เลเตเหมือนเดิมนะคะ

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ไม่มีความสุขใดจะไม่ห้อยท้ายด้วยความทุกข์

แอบไปไหนก็ไม่รู้..สบายดีเหรอ...

ที่ไหนมีรัก ที่นั้นมีสุขจะดีกว่านะ ก็รักเขาแล้วนี่ ให้ไปเลย อยากได้อะไร ก็ ขอให้ได้ อะฮ้า ไม่ได้ประชดนะ ภาษาเหนือบอกว่า ยินดีเจ้า

ความรักมีหลายรสชาติไม่น่าเบื่อนะครับ

แต่รักที่มีแต่ทุกข์นี่ไม่อยากเจอะเจอเลย

แม่โสมขา.......
บล็อกแม่โสมเข้ายากจังเลย
โหลดนานมากสำหรับคอมตัวเก่าๆแบบโลว์เทคของเลเต
เอ....หรือว่า
แม่โสมแปะยันต์ไว้
กันผีสาวแสนสวยอย่างเลเต
คิกคิกคิก



โดย: สเลเต



ว๊ายยยเข้ายากหรือคะ

มิน่า เรทติ้งตก

แม่โสมมกัไล่ลบเรื่องเก่าๆทิ้งเป็นระยะเสมอ

กลัวว่าเรื่องเยอะแล้วมันจะยาน

เอ...

หรือว่ามันยานเพราะอะไรกะนนี่ งงมากค่ะ

แต่อย่างไร ก็ขอให้สู้กับยันต์ เอ๊ย พยายามเข้ามา ต่อไปนะคะ

สู้ !

เพื่อน!!

แวะมาทักทาย..โนชจะเดินทาง วันจันทร์ที่ 4 มิ.ย.ครับ ไป ชายแดน ไทย กัมพูชา ฝึกประจำปี พื้นที่ จริง ครับ ฝาก blog ด้วย นะ...สัญญาจะกลับมา...

แวะมาทักทายสเลเตอีกครั้งค่ะ
ชอบเพลงในบ้านนี้มากทุกที
ฟังแสนเศร้า แต่พาล่องลอยไปแสนไกล..จริงๆนะคะ

โหสวยจังเลย รูปก็สวย คำก็เพราะ มีแต่ของสวย ๆ งาม ๆ

น้องสาวคนสวยกว่า...มาบอกว่าเห็นไหม..รักลูกเท่ากันจ๊ะ

คิดถึงจริงๆนะคะ

ที่นำฟอร์เวิร์ดเรื่องรักมาเล่าเนี่ย ใช่เลยเนอะ

สวัสดีครับคุณสเลเต

ช่วงนี้ได้เดินทางไปไหนบ้างหรือเปล่า
ฤดูฝนอย่างนี้เหมาะที่จะอยู่บ้านจริงๆนะครับ

ตามกลิ่นดอกไม้ยามดึกมาแล้วจ้ะ...
พร้อมอาการเหวอและเอ๋อเหรอ
หลังรู้คำตอบที่ถามไป
ยกโทษให้เพื่อนใหม่ด้วยก็แล้วกันนะคะ
ขอเวลารู้จักกันอีกนิดน่า...เราจะไม่ปล่อยไก่แล้ว อิอิ

แวะมากู๊ดไนท์ค่ะ

คงจะจริง
เพราะไม่ว่าอย่างไร ความรักก็ไม่เคยห่างหาย

ขอมาทักทายหน่อยนะค่ะ ชอบ blog มากๆ ค่ะ

สเลเตจ้ะ
ไม่รบกวนสเลเตแล้วนะ
เรื่องเพลงน่ะค่ะ
ตอนนี้ยกโค้ดเพลงออกไปเลย
ปัญหาเข้าบล็อกไม่ได้ก้หายไปด้วยแล้วค่ะ
สเลเตจะลองกลับไปอีกครั้งก็ยินดีนะคะ ขอบคุณจ้ะ

ที่ใคมีรัก ที่นั่นมีรัก-เหนื่อยแทนเจ้าผีเสื้อน้อยจังสเลเต

คิดถึง...
เลยมาทักทายนิดนึงจ้ะ
เออ แปลกนะเนี่ย
รู้สึกคิดถึงสเลเตจริงๆ

สวัสดีจ้ะ คุณสเลเต วันนี้ตื่นขึ้นมาก็มาเปิดอ่านบล็อกเป็นอันดับแรกเลย แปลกนะแต่ก็เรื่องจริง เหมือนจะเริ่มชินแล้วล่ะว่าจะไปไหนหรือกลับมาจากในเมืองพอขึ้นมาถึงก็อันแรกก็คือ เปิดบล็อกอ่านๆๆๆ เออ นี้เป็นอาการติดบล็อกหรือเปล่านี้

นึกถึงเรื่องที่ผ่านในอดีตในสมัยที่อายุไม่ถึง 30ปี ตอนนั้น มีคนรักเป็นนายทหารคิดว่าเรารักกันมาก(เขามีสาบานด้วยว่าถ้าเขาไม่รักหรือไปปันใจให้คนอื่นก็ขอให้เขามีอันเป็นไป ทุกอย่างที่จะสรรหามาพูด จนเราเชื่อ ก็พร้อมจะเชื่ออยู่แล้ว)
แล้วเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นจนได้ เราเสียใจมาก ตอนนั้น ทานยานอนหลับไม่รู้ไปเท่าไหร่ ตื่นขึ้นมาเช้าวันใหม่ ก็ต้องตกใจคิดว่าเราตายแล้ว แน่ๆ เลย เพราะว่า มองไปรอบๆ บ้าน ต้นไม้ทุกต้น ไม่มีใบ เลยสักต้น มองไปบ้านคนอื่นก็ไม่มี มองไปหลังบ้านก็ไม่มี ก็กลับมานั้ง หยิกตัวเองว่า นี้มันอะไรกัน เราตายแล้วเหรอ ก็นึกถึงแม่และอะไรหลายอย่าง ที่ยังไม่ได้ทำ สักพักก็ได้ยินเสียงเรียก ติ๋ม เจ้มาเรียกติ๋มตั้งหลายครั้ง ทำอะไรอยู่ เมื่อคืนมองมาทางบ้านก็ไม่เห็นปิดไป รู้ไหมเมื่อคืนลูกเห็บ ตกเยอะมาก ตั้งแต่เจ้เกิดมาเพิ่งเคยเห็นนี้แหละ ทั้งฝนและลูกเห็บ เยอะมากจนกลัวว่าหลังคาจะทะลุ
เราก็ทำหน้า งง เจ้ คงรู้ เขาก็บอกว่า มาดูที่บ้านชิ ยังเก็บใส่ขันเงินในช่อง FREEZ ในตู้เย็น เออหนอ ถ้าเราตายไปจริงๆ ตอนนั้น ก็คงไม่มีวันนี้ที่เรายังได้คุยกันทางโลก อินเตอร์เน็ต ยังงี้นะ (เจ้ทำงานเป็นผู้จัดการ ธ.อาคารสงเคราะห์ ที่ชม.และเราก็ทำงานธ.มหานครตอนนี้เป็นกรุงไทยแล้ว เจ้ เป็นพี่ เป็นเพื่อนและเป็นเพื่อนบ้านที่ให้กำลังใจ ซึ่งกันและกันตลอด ซึ่งตอนนี้เขาอยู่ กทม.เราอยู่ชม. ก็มีเรื่องเมาท์กันเสมอ)
ทุกวันนี้คิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็หัวเราะกันทุกครั้ง เหตุการณ์นี้ มันทำให้เรารู้จักรักตัวเองให้มากและรักให้เป็น หรือไม่เป็นก็ไม่รู้ สรุปก็มีแต่เพื่อน ๆ สนุกมากทุกวันนี้ เป็นศิราณี ให้เพื่อน ๆ คิดแล้วก็ตลกดีนะ ถ้าเขียนเป็นนิยายยังเน่ากว่าเสียอีก โอ้โอ้ เขียนมาได้ไงนะเนี้ย ครั้งแรกเลยนะเนี้ย พยายามอ่านให้เข้าใจหน่อยนะจ้ะ สวัสดีจ้ะ

น้องสาวคนสวยกว่าจ๋า ดีใจ๊ดีใจที่เป็นคนที่ถูกรักจากน้อง แม้ว่ามันเป็นแค่เกมส์หลังไมค์ พี่มันประเภทโหยหาความรัก อิอิอิ....ถึงชอบดูหนังรักเกาหลีไง555

เป็นไงบ้างคะ ช่วงนี้พอมีเวลาล่ะซิ ถึงเข้ามาพูดคุยกับเพื่อนๆในบล็อกได้บ้าง ส่วนพี่สวยคนสวยคงต้องหยุดอัพบล๊อกไปยาวเลย แต่ไม่หยุดมาทักทาย เพราะพี่ไม่มีเวลาจริงๆ แต่ไม่ได้ปิดบล๊อกนะคะ หากน้องมีเวลาวันใดก็เข้าไปเยี่ยมไปหาคนโหยหาความรักบ้างก็ได้นะเจ้าคะ

ตามกลิ่นความรักมา

อยู่ที่นี่เอง

สงบดีจัง

หรือความรักของเรา

คือความสงบ

แอบสูดกลิ่นความรักให้ชุ่มไปเล้ย

ก่อนที่จขบ.จะกลับมา ...

แง๊.......
หนูผิดไปแล้ว
หนูเพิ่งเห็นบล็อกนี้ทีหลังค่ะ
หลังจากโผล่ไปที่โน่นมา......
จ๊ากกกกกกก
แม่โสมก็รู้นะคะว่าที่ไหน...อิอิอิ



โดย: สเลเต

...

ก๊ากไม่เป็นไรค่ะ คุณ เหลเต

พอดีตอนที่คุณเหลเตกลับมาเขียนว่าสัญาญา และให้ลย คคห นั้นทิ้ง

พอดีแม่โสมมึนเบลอ

เลยกลับไปตอบคุณเหลเต โดยคิดว่าคุณเหลเตคือพี่ปิรันย่า

คำพูดเลยดูแปลกๆนะคะ

หลังจากนั้น แม่โสมพยายามจะกลับไปบอกแบบนี้ แต้เข้าไม่ได้แล้ว

เวบที่นั่นหนืดมากเลยค่ะ

กระซิบ

ที่แม่โสมไป แบบแตกต่าง (แต่ไม่เนียน)

เนื่องจาก ที่นั่นแม่โสมจะกลายเป็น แม่โสม ที่เขียนปรัชญาและการเมือง

แม่โสมกลัวญาติที่นี่ตกใจ นึกว่า แม่โสมเปลี๋ยนไป๋

เลยกะว่า จะแยกกันโดยไม่สิ้นเชิง

แต่ก็ยังมีรอยขี้มูกของแม่โสมติดหราอยู่ ฮ่าๆๆ

อุอุ ..

ความสงบ

ทำให้หลับ

ฝันดีแต๊ๆ

แต่ตื่นสาย

เอิ๊กกๆๆ


คงอาบน้ำแล้วสินะ ..
ขอบคุณ เต่เต๊
ส่งอารมณ์ดีแต่เช้า

have a good luck in love kah

Nangratee miss you too lol

สเลเตจ้ะ
เอ่อ ฝากบอกคนที่เขียน
เยี่ยมเรือน เยือนอดีต
ในขวัญเรือนด้วยนะคะ
ว่าเราน่ะชอบงานเค้ามานานแล้ว
เคยคิดอยากเขียนเรื่องแบบนั้นบ้าง
แต่ไม่สามารถ...
ฝากบอกเค้าด้วยนะจ้ะ แฮ่ๆ

อืม ...มะอยากอยู่นักนะ แบงก๊อก
เวียนหัวไปหมด
ทวงหนี้ได้แล้วก็จะกลับ ..ฮี่ฮี่

อ่ะ ได้เวลาออกไปจิบกาแฟบนทางด่วนแระ

เป็นเพียงคนผ่านทาง
แวะมาทักทายบ้าง ในวันเหงา
ท่ามกลางความเดียวดายสีหม่นเทา
จึงรู้ว่าไม่ใช่มีเพียงเรา..ที่เหงาเหลือเกิน

--

อะจื๋ย์ ภาษาพาไปค่า.. ฮิฮิ..

ตั้งใจแวะมาทักทายคุณสเลเต เห็นบ่น ๆ ว่าจะปิดบล็อกเพราะคนมาเยี่ยมเยียนน้อย ก็เลยมาเพิ่มตัวเลขให้ อย่าเพิ่งหนีไปไหนเลยค่ะ เบื่อ ๆ ก็พักบ้าง

ระวังน๊า.. ไม่มีบล็อกแล้วจะเหงากว่าเดิม

^^

ความรักของหนุ่มสาวเป็นความรักที่มีความซ่อนเร้นแต่ความรักแท้แน่จริงคือความรักของพ่อและแม่รักแท้แน่นอนไม่มีสิ่งแอบแฝงแวะมาทักทายคุณสเลเตแระนะหวังว่าคงได้เจอกันอีก...

ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยมกันนะครับ วันนี้เจอแต่ Blog ความรักทั้งนั้นเลย หัวใจจะสลายแล้ว

แวะมาเยี่ยมค่ะ แอบอยู่กับบล๊อคผู้ใหญ่บ้านพอพเยียมาหลายเดือนเพิ่งแอบมาสร้างขนำอยู่เอง ออกมาเดินเล่นนอกบ้านเจอกับเพื่อนบ้านหลากหลายเลยอยากแวะมาเยี่ยมบ้านนี้บ้าง
เจอผีเสื้อบินว่อนนึกว่าหลงเข้ามาสวนผีเสื้อ ท่าทางกุหลาบจะหอมเนอะ.....
แล้วจะแอบมาวิ่งไล่จับผีเสื้ออีกค่ะ

ฮ่าๆ ..มีตังค์ก็เรียกพี่ แจ่มมั่กๆ เอิ๊กก

ขอบคุณ เต่เต๊

เสียงหัวเราะ
ทำให้อารมณ์ดีเจงๆ ..

วันนี้จะออกไปตะลอนไหนอีกป่าวล่ะ
ระวังรถตู้เด๊อ..

ความรัก นับวันจะยิ่งลดน้อยลง หากไม่ดูแลรักษา

แหะๆ เค้ารู้ว่าว่ากุลสตรีน่ะ
แต่มือมันพิมพ์ไปขวัญเรือน
เฉยเลย อายเค้ามั๊ยล่ะ
............แงๆไม่ยอมนะ
สเลเต จะหนีกันไปได้ยังไง
ที่โอเคเนชั่น เราค่อนข้างไม่คุ้นชินเลย
แล้วที่สเลเตลิงค์ไว้ตรงนี้ มันไม่ไปหน้าแรกของโอเคเนชั่นน่ะ
ต้องไปงมหาอีก
....................
เฮ้อ อย่าเพิ่งทิ้งบ้านเลยนะ
รู้สึกใจแป้วเลยล่ะค่ะ

วันนี้มาขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใย

ที่มีให้แม่เราและเรา แม่อ่านที่เราพริ้นท์กำลังใจจากเพื่อนๆไปให้

แม่น้ำตาซึมเลย ขอบคุณมากๆค่ะ

น่าคิด น่าสนใจดีครับ...

อยากจิ อยากมีฟามร้ากกก

คงวุ่นไม่เท่าถนนในกรุงหรอกม้าง ..ฮ่าๆ


ว่าแต่อิ่มแล้วสินะ
ข้าวไข่เจียวอัญชันเป็นไงบ้างล่ะ ..แหง่มๆ ..

อร่อยจิ.....แต่ฝนตก อากาศไม่ดี ไม่มีแสง ไม่ชอบใช้แฟลช เลยอดถ่ายรูปมาให้ดุ
พรุ่งนี้กินอีก จะได้ถ่ายรูปเก็บไว้ค่ะ คุนชาลี..น๊ษ
รู้ว่ารักคือความวุ่นวายแล้ว
ยังอยากจะมีอีก....ชอบอารมณ์วุ่นวายอะจิ...รู้นะ
อิอิอิ

แอบแวะมาติดตามครับ

ชอบฟามสงบกั๊บ ชอบบบ

แต่คงหาความสงบอย่างเดียวในความรักได้ยากเย็นอ่ะป่าว

ปวกหัวตึ๊บๆ เวลาพูดถึงฟามรัก ..เอิ๊กกก

รอชิมไข่เจียวอัญชันดีก่า ..แห่ะๆ ..

ความรักเป็นอะไรที่ดีนะคะ


สดใสดี ทำให้โลกสวยงาม....

สวัสดีตอนเที่ยงที่แดดหดไปแล้ว เมฆดำปื๋อโผล่ขึ้นมาจากเหลี่ยมเขาแล้ว..หลบเข้าบ้านเร็ว
ผีเสื้อ...เหมาะกับนักเดินทางเหลือเกิน นักเดินทางน่ะกำไรชีวิตล้นเหลือ เก็บเกี่ยวเรื่องราวทั้งสวยงาม เลวร้าย อยู่ในมุมสายตาเรา
ไม่อิจฉาหรอก...ปลายแปรงเป็นประเภทปิ้งย่างน่ะ..อ้อ..ต้องอธิบายคำจำกัดความ จะเรียกทัวร์ที่นั่งรถนานๆแล้วพอถึงที่หมายให้เวลา 15 นาที แล้วเจอกันที่รถนะคะ..ปลายแปรงเรียกว่าพวกจิ้มจุ่ม แล้วเรียกอย่างตัวเองว่าปิ้งย่าง ประเภทไปถึงไหนถูกใจก็นั่งจ่อมอยู่ สองวันสามวันไม่ย้ายตัวไปไหน ถ้ารากงอก แตกกิ่ง ออกดอก ติดลูกก็คงแบบนั้น..บางทีเที่ยวไปได้ที่เดียวไม่ได้เห็นอะไรกับเขาหรอก....
เดินทางมากๆร่างกายต้องแข็งแรง...ดูแลสุขภาพนะคะ ฟิตตัวยกล้อรถมอเตอร์ไซค์ทุกวัน รับรอง....เดินทางได้ทุกวัน

แวะมาส่งความระลึกถึง สบายดีนะอากาศร้อนช่วงนี้ ขึ้นไปทางภาคเหนือระวังไข้มาเลเรียด้วยนะ

สเลเต จ้ะ
ตอบความในใจไว้
ที่บล็อกยิปซี ไม่รู้ว่าได้เข้าไปอ่านแล้วหรือยังคะ
เอนทรี่ที่แล้วน่ะค่ะ
...................
วันนี้ จะแวะหาซื้อหนังสือ
วันวาร ดอกไม้ และความทรงจำ
ที่ร้านนายอินทร์น่ะจ้ะ
จะมีไหมนะ เพราะพิมพ์ปีที่แล้ว
และขายดีหมดเกลี้ยงแล้วแน่เลย
ไปก่อนนะคะ

มาขอบคุณ เต่เต๊
ข้าวไข่เจียวสูตรนี้น่าสนใจจริงๆ
ทอดไข่สวยน่าชิมมากเลย

อ่ะ ..ไม่รบกวนสมาธิ ทำงานนะ ..

สวัสดีค่ะ...

วันนี้แม่ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยค่ะ

แวะเข้ามาแอดบล็อคไปบ้านปลายฟ้าค่ะ...น้องใหม่เพิ่งเข้ามาพี่ๆจะรีไทร์ตัวเองไปมหาลัยไหนล่ะ
รอกันก่อนสิยังไม่รู้จักห้องสมุด แคนทีน หรือร้านสหกรณ์มหาลัยเลย...พี่จะหนีไปไหน

ตื่นเช้าให้สดใส
ฝันดีนะ
ฝันว่าได้กินยาแก้ปวด ..แห่ะๆ ..

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณเลเต

หนูเคยมีความหมายดีๆกับคนคนหนึ่งจนกายเป็นความรักทำให้หนูตัดใจจากเขาไม่ได้ แล้วเมื่อเวลาผ่านไปจนทุกคนต้องแยกทางกันทำให้หนูกับเขาต้องแยกทางจากกันไป หนูสอบโรงเรียนหนึ่งโรงเรียนติด หนูไม่รู้ว่าเขาจะสอบโรงเรียนที่เขาต้องการเรียนได้หรืเปล่า พอหนูรู้ว่าเขาสอบติดทำให้หนูที่ใจมากแล้วก็ตัดสินใจที่จะเลือกเรียนโรงเรียนที่เขาสอบได้แล้วเราสองคนก็มาพบกันอีก แล้ววันหนึ่งเขาก็เปลี่ยนไปอย่างที่ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นอะไร แล้วหนูกับเขาก็เลือกกัน แต่หนูยังไม่ลืมเขา พอเจอหน้ากันเขาไม่มองหน้าหนูเลย เขาไปมีแฟนไม่หน้าตาก็ไม่ค่อยสวยแต่เขาเรียนเก่งมากมีวันหนึ่งเขาจับมือกันแล้วนั้งด้วยกันความจริงที่ตรงนั้นเป็นที่ของหนู วันนี้ตอนเย็นคนคนนั้นไม่สบายได้กับบ้านไปก่อนเขาก็เลยมานั้งกับหนูแล้วเขาก็ขอโทษด้วยที่มีแฟนใหม่เขาบอกว่าถ้าหนูจำวันเกิดของเขาได้เขาจะกับมาดีด้วยแล้วก็ถามเขาไปว่าแฟนใหม่เขานั้นจำวันเกิดของเธอไม่ได้หรือไงเขาบอกว่าจำไม่ได้เขาจะมาถามหนูหลายทีแล้วแต่เขาไม่กล้าแล้วหนูถามเขาว่าจำวันเกิดของแฟนเธอได้ใหมละเขาบอกว่าจำได้แล้วหนูถามไปว่าวันเกิดของเขาละจำได้หรือเปล่าเขาบอกว่าจำได้แล้วจำได้ดีด้วยแล้วเขาก้ถามว่าแล้ววันเกิดเขาละหนูก็ตอบว่าจำได้ไม่เคยลือเลยแต่เขาไม่บอกว่าจะคืนดีกับหนู ถ้าเขาบอกว่าจะคืนดีกับหนูหนูจะกลับมาบอกนะค่ะ

น่ากินจัง