แมวและตุ๊กแก
นับว่าชีวิตเราใกล้ชิดธรรมชาติเสียเหลือเกิน เราไม่ได้เป็นคนรักธรรมชาติขนาดนั้น โดยเฉพาะสัตว์ ไม่มีความเอ็นดูแต่อยากได้ เมตตาอย่างเดียวก็เพียงพอแล้ว
อย่างอีแมวพิการเนี่ย มันหน้าด้านเกินจะทนมาก มันเรียนรู้การอยู่รอดมากขึ้น ก่อนหน้านี้เราเอาน้ำสะบัดใส่หน้ามัน ก็หนี แต่ทุกวันนี้มันไม่หนีแล้ว หยดใส่ตัวมัน มันก็วิ่งเข้าใส่แทน
ล่าสุดวันนี้ พุ่งเข้าบ้านเลยจ้า หนีไปนอนใต้เตียง เรียกมาไม่ออกมา ด่าก็แล้วไล่ก็แล้ว จึงต้องใช้ไม้อ่อน ร้องเหมียวๆ เสียงเล็กๆ น่ารัก เพื่อให้มันเข้าใจว่าเป็นพวกมัน ล่อมันด้วยคอนเน่ไปอีกห่อ มันจึงออกจากบ้านได้ แต่ไม่ทันไร กลับมาอีกแล้ว อีชั่ว เหนื่อยโว้ยย คราวนี้ต้องเสียสละปลาแห้งแซบๆ ได้สามตัว ไม่รู้จะทำไงกับมันแล้วเนี่ย พอไม่สนใจมัน มันก็ทำมาเป็นมาดมหัวแม่ตีนเรา แล้วจะขึ้นบนเตียงนะ เราผลักผัวะแทบไม่ทัน สกปรกที่สุด
ไหนจะต้องเผชิญกับความน่าเกลียดของตุ๊กแกอีก เมื่อคืนได้ยินมันร้องเหมือนอยู่ใกล้หู จึงคิดว่ามันต้องอยู่หลังตู้รองเท้าอีกแน่ๆ ทำไมต้องมาอยู่ตรงนี้วะ บ้านอื่นก็ไปบ้างดิ ร้องทีตกใจตื่นเลย
ตอนเช้าเรารู้ว่ามันอยู่นั่นแน่ๆ เลยตะโกนเรียกตาเจ้าของบ้านว่ามาช่วยจับไปที แกก็จับออกไปเลย อีนี่ยืนร้องกรี๊ดๆ อยู่ในบ้าน ปํญญาอ่อนว่ะ 555 ยายเจ้าของบ้านบอกว่า อาจารย์กลัวตุ๊กแกเนอะ ทีกับแมวไม่กลัว
เอ้า มันไม่เหมือนกันนะ แมวน่ะรำคาญจนจะเกลียดแล้ว แต่ตุ๊กแกน่ะเกลียดและกลัวไม่เสื่อมคลาย
Create Date : 24 มีนาคม 2560 |
|
0 comments |
Last Update : 24 มีนาคม 2560 23:02:37 น. |
Counter : 1385 Pageviews. |
|
|