30 วันนี้ไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อหัวข้อว่าอะไรดี จริงๆ แล้วตั้งใจจะเขียนเรืื่องนี้ตอนเดือนเกิดตัวเองมากกว่า แต่ทำไมจะต้องรอถึงวันนั้นด้วย ไม่เข้าใจ ช่างมันเถอะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ตอนเด็กๆ จนถึงวัยรุ่น เคยคิดว่าจะแต่งงานตอนอายุเท่าไร เคยคิดว่าหลังเกษียณจะทำอะไร อยากตายตอนไหน ใช้ชีวิตไปอีกสักเท่าไรดี แต่.. ช่วงเวลาหนึ่งที่ลืมไป คือ ตอนที่ชั้นอายุสามสิบนี่แหละ ชั้นข้ามมันไป ชั้นไม่ได้มีมันอยู่ในหัวเลย จนเมื่อสามปีที่แล้ว เออ.. ทำไมชั้นจะไม่ได้ถึงสามสิบวะ พอมาถึงวันนี้ได้ จะบอกว่าดีใจก็ไม่เชิง แต่ชั้นก็มาถึงสามสิบจนได้แล้วล่ะ เมื่อคืนนี้ เพิ่งจะรู้อะไรบางอย่าง บางคนอาจจะว่าชั้นงมงาย ชั้นก็ไม่รู้ว่าอีกสองปีข้างหน้า จะมีอะไรเกิดขึ้นกับชั้นอีก ปากก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่บางทีมันก็แว่บขึ้นมาให้น้อยใจ เสียใจเหมือนกันนะ ว่าทำไมเราจะต้องเจออะไรอย่างนี้ด้วย ชีวิตชั้นมันจะสงบสุข มีชีวิตที่ดีเหมือนชาวบ้านเค้าบ้างไม่ได้เลยหรือไง   Create Date : 04 มีนาคม 2555 2 comments Last Update : 5 มีนาคม 2555 21:51:14 น. Counter : 867 Pageviews. Share Tweet

น้องบุษ อูคูเลเล่ เล่นง่ายกว่ากีตาร์ครับมีสี่เส้นเอง ชีวิตมันมีทั้งสมหวังและผิดหวังครับ คานกันอยู่นั่นแหละ ไม่มีอะไรแย่สุดขั้ว หรือดีสุดขีดนานนักหรอก ที่สุดคือการไม่ต้องหวัง พูดง่ายทำยาก แต่จริงๆแล้วคือการทำใจ คำท่านพระบอกว่า "ตถตา" " มันเป็นอย่างนั้นเอง " อะรไจะเกิด มันก็ต้องเกิด ทำกิจกรรมประจำวันให้ดี ให้ลุล่วง แบบเต็มที่ อย่างมีสติก็พอ พรุ่งนี้จะดีจะร้ายก็ปล่อยมัน เพราะสิ่งที่เราทำ เราได้ทำเต็มที่แล้ว พ้นวันนี้ไป อารมณ์ต่างๆก็ทิ้งใว้ตรงที่เกิดเหตุ อย่าได้เก็บเอามาที่บ้านอีก คาถาอีกบท ก็คือคำว่า "ดีจัง" ไม่ว่าจะมีอะไร ก็บอกว่าดีจัง พลังบวกในจิตจะเพิ่มขึ้นเองครับ   โดย: Tangible 4 มีนาคม 2555 21:57:44 น.

แฮปปี้เบริดเดยล่วงหน้าก็แล้วกันครับ ไม่รู้วันไหนเน้อ 30 แล้ว อีกสิบปีก้สี่สิบเองแหละ   โดย: Tangible 9 มีนาคม 2555 21:57:56 น.