Bloggang.com : MM Story : เมื่อคืนวาน ...เป็นคืนที่ฉันเข้านอนไวสุดในรอบ2ปี

เมื่อคืนวาน ...เป็นคืนที่ฉันเข้านอนไวสุดในรอบ2ปี

ความเดิมจากบล็อคก่อนหน้านี้

ช่วงที่เราทั้งสองรู้จักกันใหม่ๆ นางฟ้าของฉันนั้นเธอป่วยหนัก นอนอยู่แต่บนเตียงคนไข้

ฉันว่านะ เธอคงจะเหงามากที่วันๆไม่ได้คุยอะไรกับใครเลย

เสียงของเธอก็เบามากด้วย ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง คงเป็นเพราะจากฤทธิยาจึงทำให้ไม่มีแรง

ทุกคืน เธอจะโทรมาหา โดยขอร้องฉันว่า "MMอยู่เป็นเพื่อนเค้านะ ตัวเองอย่าไปไหน"

และเธอให้ฉันเล่าเรื่องราวจากการเดินทางไปยังเมืองต่างๆในแต่ละประเทศ เธอบอกว่าเธออยากฟัง

ขณะที่เล่าเรื่องไป เธอหัวเราะชอบใจ แม้เสียงหัวเราะนั้นจะเบามากก็ตาม

ฉันอดสงสารเธอไม่ได้ ก็พยายามเล่าเรื่องต่อไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะหลับ

ยิ่งถ้าเป็นเรื่องจีบสาวๆแต่ละชาติด้วยแล้ว เธอนั้นยิ่งชอบใจใหญ่

โดยเฉพาะตอนที่จะโดนกลุ่มวัยรุ่นที่ซิดนีย์รุมกระทืบ โชคดีที่ใช้ความสามารถเฉพาะตัว รอดมาได้

เธอชอบให้ฉันเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสาวๆทุกคนที่เกือบจะได้เป็นแฟนกับฉัน

ฉันก็ไม่รู้หรอกว่า เหตุผลที่เธออยากฟังนั้นคืออะไร แต่ก็เอาเถอะ

เรื่องนี้เล่าได้เป็นเดือนๆเลยนะ เพราะนับดูแล้วเยอะมาก อิอิ!

และพักหลังนี้ ถึงแม้ว่าเธอหายดีแล้ว บางคืนเธอก็ยังให้ฉันเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟังต่อ

อย่างเช่นเมื่อคืนวานนี้ เธอให้ฉันเล่าเรื่องหนึ่ง

ฉันก็เล่าแบบต่อเนื่องไปเรื่อยๆเกือบชั่วโมงเหมือนเช่นเมื่อตอนเธอนอนป่วยนั้นแหละ!

แต่ที่ไหนได้ เธอกดสายทิ้งไปตั้งนานแล้ว ... มารู้ตัวตอนถามแล้วไม่ตอบนี้ละ โอยย ควันออกหู!!

เห็นเธอน่ารักแบบนี้ แสบจริงๆ ชอบแกล้งฉันตลอด....หลอกได้ก็หัวเราะชอบใจเหมือนเด็กๆ

เธอบอกว่าฉันเป็นคนซื่อบื้อ กลัวโดนคนหลอกโดยเฉพาะสาวๆ

และเมื่อใดที่เธอโทรมาแล้วฉันไม่รับสายหรือว่าโทรมาไม่ติด

เธอจะเป็นห่วงกังวลมาก ถึงขนาดไปนั่งสมาธิ อธิฐานขออย่าให้ฉันเป็นอะไรเลย

วันนี้จบดื้อๆ เดี๊ยวไปคิดหาวิธีชำระแค้นเธอสักหน่อย...อิอิ!

มาวันนี้กับเรื่องนางฟ้าตัวแสบของฉัน

จากวันก่อนที่เธอปล่อยให้ฉันพูดเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียว คิดแล้วน่าเจ็บใจนัก

แต่หลังจากวันนั้นฉันก็คิดได้

ฉันไปแอบอัดเสียงตัวเองลงMP3 เล่าเรื่องที่คิดว่าน่าสนใจมาก เธอคงต้องอยากฟังแน่ๆ

และพอเธอให้ฉันเล่าเรื่อง ก็จะเปิดMP3ใส่ตรงไมค์โทรศัพท์แทน แล้วฉันก็จะแอบไปหลับ อิอิ!

เป็นไงชอบมาว่าฉันซื่อบื้อดีนัก ฮาฮ่า ซะใจละทีนี้แม่ไข่ขาวเอ๊ยยยย

กริ๊งๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของเธอเข้ามา

(ในใจคิด คืนนี้เป็นไปตามแผนแน่ หัวเราะในใจ)

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "ตัวเองทำอะไรอยู่เหรอ?"

(MM : 555 คำถามแรกแบบเดิมตลอด)

MM : "เราไม่ได้ทำอะไรนะ ว่างอยู่ เรามีเรื่องที่น่าสนใจจะเล่าให้เธอฟังด้วย เรื่องนี้ตื่นเต้นมากเลยนะ"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "แต่วันนี้เค้ามีเรื่องจะเล่าให้ตัวเองฟังก่อน"

MM : "เรื่องอะไรเหรอ?"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "ช่วงกลางวัน เค้าไปซื้อของที่ร้านประจำในเคมบริดจ์กับน้องชาย แล้วไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง"

MM : "อืมม"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "ผู้ชายคนนี้ตัวสูง ผิวขาว ออกตี๋ๆ แต่หน้าตาคมและก็หล่อมาก หล่อสุดๆเลย"

(MM :คิดในใจ... อ้าว ...ไหนเป็นแบบนี้ละ)

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "เค้าก็ส่งยิ้มให้ ผู้ชายคนนี้เขาก็ยิ้มตอบ"

(MM : โอยๆ ฉันไม่อยากฟัง แต่ข่มใจไว้)

MM : "แล้วเขาเป็นใครเหรอ?"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "พอผู้ชายคนนี้กำลังเดินออกจากร้าน เค้าก็พูดกับน้องชายเป็นภาษาไทย

เมื่อผู้ชายคนนี้ได้ยิน เขาก็หันกลับมายิ้มแล้วพูดว่า

"คุณเป็นคนไทยเหรอครับ ข่อยเป็นคนลาว เพิ่งมาเรียนต่อที่นี้นะ"

(MM : ฮือๆ จะเป็นอาตี๋ชาติไหนฉันก็หึงหมดละ

ตัวฉันเกร็งหมดแล้ว ...แต่ขอเก็บอาการก่อน)

MM : "อืมม เราก็ชอบคนลาว เพราะเป็นคนน่ารัก ซื่อ นิสัยสุภาพด้วย"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "นี้ตัวเอง ถ้าวันหน้าเค้าเจอผู้ชายคนนี้อีก ก็จะขอเบอร์โทรไว้นะ"

(MM : ชักดิ้นชักงอ... นอกจากควันออกหูแล้วเลือดยังขึ้นหน้าอีก)

MM : "อืมม ไว้ให้เจอกันบ่อยๆก่อน คงไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรนะ"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "อย่างนั้น เอาแบบที่ตัวเองว่าละกัน"

(MM : โอยยๆ ฉันจะบ้าแล้ว เธอทำจริงเหรอนี้ ไม่ไหวแล้วทนไม่ไหวแล้ว ฮือๆ ชัก ตาเหลือก)

MM : "คืนนี้เรารู้สึกไม่สบายนะ"

นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ : "ไม่สบายก็ไปนอนก่อนนะ แล้วตัวเองเป็นอะไรเหรอ?"

(MM : จะบ้าหรือไง ใครจะตอบละ ฮือๆ...หมดเรี่ยวแรง)

MM : "เราไปนอนละ"