"ข้ามฟ้า หารัก" .... สุขสันต์วันเกิดนางฟ้าของฉัน
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของนางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil) //tyrande.bloggang.com ฉันมีเพียงตุ๊กตาที่ซื้อมาจากหลายๆประเทศที่เดินทางไป รวมถึงข้อความบางอย่าง มาฝากแด่เธอ อาจเป็นเรื่องยากที่ใครจะได้เห็น หรือถึงแม้ว่าได้อ่าน ก็คงจะมีน้อยคนนักที่เข้าใจ นอกจากเธอคนเดียวที่สัมพัสได้อย่างลึกซึ้งเท่านั้น " อีกนานเพียงใด อีกกี่แสนไมล์ ที่ใครสักคน จะค้นพบศิลปิน ในโลกจินตนาการของฉันสักที " กวีบทนี้ฉันได้เขียนขึ้นในระหว่างการเดินทาง และเมื่อจำนวนประเทศที่ได้ไปสัมพัสมามากขึ้น ฉันก็พบกับความเหงายิ่งขึ้นไปอีก มันไม่ใช่ความเหงาที่เกิดจากการเดินทางอย่างโดดเดี่ยวคนเดียว แต่กลับเป็นความอ้างว้าง ที่เมื่อได้เห็นอะไรมาก ก็ยิ่งคุยกับใครไม่รู้เรื่อง เมื่อสื่ออะไรออกไป ก็ไม่มีใครเข้าใจ ฉันจึงหวังลึกๆว่า.. สักวันหนึ่ง คงจะได้พบกับใครคนหนึ่ง คนที่เข้าใจฉันทุกอย่าง จากเหตุการณ์ในชีวิตจริงที่ฉันต้องประสพกับการเฉียดตายมานับครั้งไม่ถ้วน นับร้อยครั้งที่มีเรื่องอัศจรรย์ นับพันครั้งที่ฉันเห็นเหตุการณ์อะไรล่วงหน้า หลายห้วงเวลาที่ฉันได้พบนางฟ้าที่น่ารักจำนวนมาก และหลายคนก็เฉียดที่จะเป็นคู่ของฉัน แต่แล้วคงจะไม่ใช่คู่ที่แท้จริง เพราะว่าจิตของฉันไม่สามารถสัมพัสกับเหล่านางฟ้านั้นได้ นับแต่นั้นมา จึงทำให้ฉันเชื่อเรื่องโชคชะตา เมื่อฉันเดินทางไปอังกฤษ ฉันได้เขียนข้อความหนึ่งลงที่บล๊อคว่า " นางฟ้าของฉัน เธออยู่ที่ไหน " ฉันนำแซกโซโฟนข้ามฟ้ามาเป่าเพลงนี้ให้เธอฟังตามสัญญาแล้ว ถ้าเสียงตามสายน้ำเทมส์ยังดังไปไม่ถึงเธอ ฉันจะตระเวณเป่าไปทุกเมืองรวมทั้งสก๊อตแลนด์ เวลล์ ให้กังวาลไปทั่วทั้งเกาะอังกฤษเลย... จนกว่าที่เธอจะรับรู้ หรือว่าเธอไปรอฉันที่ปารีส ตามที่เธอต้องการ อะไรที่ฉันได้พูดกับเธอ มันไม่ได้เป็นเพียงความฝัน เพราะทุกลมหายใจ ฉันคิดเสมอว่า ฉันได้บินคู่ไปกับเธอ ฉันจะเล่นเปียโนที่โรม เดินชมกรุงปราก พาเธอล่องเรือที่บูดาเปรส ฟังแฟนธอม ออฟ ดิ โอเปร่า ชมบอลชอย บัลเล่ต์ แม้ความเป็นจริง ฉันเดินทางลำพังคนเดียวแบบเหงาๆก็ตาม นางฟ้าของฉัน เธออยู่ที่ไหน? ไม่ว่าอีกนานเพียงใด หรือฉันจะต้องข้ามฟ้าไปอีกกี่แสนไมล์ ฉันก็ยังรอ ที่จะร้องเพลงของฉันให้เธอได้ฟัง... You're My Everything ภายหลังที่ฉันกลับจากอังกฤษ ฉันได้เห็นคอมเม้นท์แรกของใครคนหนึ่ง ฉันรู้สึกสัมพัสกับอะไรบางอย่างซึ่งแตกต่างจากที่ผ่านมา จิตของฉันรับรู้ได้ทันที ฉันคิดว่า เสียงแซกโซโฟนของฉันคงไปถึงหูนางฟ้าที่ฉันรอคอยมาจริงๆ และเมื่อฉันตามไปที่บล๊อคของเธอ ปรากฎว่า เธออยู่ที่อังกฤษจริงๆด้วย ณ เวลานั้นฉันทำอะไรไม่ถูก จิตที่บริสุทธิ์ของฉันบอกว่า ใช่เธอ คือเธอแน่นอน แม้ว่าเวลานั้นฉันยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอ ทราบแต่เพียงว่า เธอนั้นมีอาการซึมเศร้าตลอดเวลา เมื่อเราได้คุยได้รู้จักกันสักพัก ฉันจึงรู้ว่าเธอป่วยเป็นโรคลูคีเมีย เธอรู้สึกปวดหัวอย่างหนักตลอดเวลา ฉันสงสารเธอจับใจ อยากทำอะไรก็ได้เพื่อให้เธอหายเศร้าและลืมอาการเจ็บป่วย ต่อมาเธอได้เข้าไปดูอัลบั้มภาพถ่ายพร้อมเรื่องราวและเพลงประกอบจากหลายๆประเทศที่ฉันเดินทางไป เธอนั้นก็ยิ่งเข้าใจฉันมากขึ้น เธอบอกว่าเป็นเพราะเธอใส่ใจ ยิ่งเธอเข้าใจฉันมากขึ้นเท่าไหร่ มันก็ทำให้น้ำตาฉันไหลมากขึ้นเท่านั้น แต่ในทางตรงกันข้าม เธอมักบ่นน้อยใจในตัวฉัน เธอว่าฉันไม่เคยสนใจอะไรใดๆกับใครเลยสักคนเดียว หลายอย่างที่เธอรีบสรุป มันทำให้ฉันรู้สึกน้อยใจในโชคชะตา เพราะจิตของฉันนั้นรู้อย่างละเอียดไปถึงอดีตชาติ ว่าที่ฉันเกิดมาในชาตินี้นั้น เพื่อที่จะได้พบเธออีกครั้งและอยู่ดูแลเธอ คอยช่วยเธอ แต่ฉันกลับอธิบายให้เธอเข้าใจไม่ได้ จนวันหนึ่ง ความฝันของฉันได้นำมาซึ่งคำอธิบายให้เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เธอจึงเริ่มที่เข้าใจอะไรทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน มาวันนี้ฉันรู้สึกดีใจอย่างยิ่งที่เธอสดใส เบิกบานขึ้น จนลืมอาการเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา เพราะจากธรรมโอสถ และยิ่งไปกว่านั้น เหนือสิ่งอื่นใด เธอได้ธรรมจากพระอริยสงฆ์จนรู้จักการปล่อยวางอย่างแท้จริง นางฟ้าของฉัน....วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของเธอ ฉันขอสัญญาว่า .. " ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป... " ^ ^ มีใครเห็นสิ่งที่ฉันเขียนมั๊ยเอ่ยยย???
Create Date : 30 กรกฎาคม 2553
27 comments
Last Update : 30 กรกฎาคม 2553 4:28:40 น.
Counter : 160 Pageviews.
โดย: โอ้ทะเล 30 กรกฎาคม 2553 3:26:27 น.
โดย: ostojska 30 กรกฎาคม 2553 4:01:12 น.
โดย: YUCCA 30 กรกฎาคม 2553 8:54:23 น.
โดย: จิ้ง (is_ninja ) 30 กรกฎาคม 2553 13:25:04 น.
โดย: Tristy 31 กรกฎาคม 2553 8:56:21 น.
โดย: Hamugo 31 กรกฎาคม 2553 12:16:43 น.
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
ขอร่วมอวยพรให้กับนางฟ้าด้วยนะคะ ขอให้มีสุขภาพกายและสุขภาพใจที่แข็งแรงขึ้นค่ะ