ปล่อยทารกร้องสักพัก แก้ปัญหานอนยาก
ถ้าลูกวัย 7 เดือนของคุณตื่นขึ้นมาร้องจ้ากลางดึก ประมาณตี 3 คุณจะทำอย่างไร? งัวเงียลุกขึ้นมาอุ้มลูกกล่อมให้หลับต่อ หรือว่า ผงกศีรษะขึ้นมาฟังลูกร้อง แล้วคิด ในใจว่าปล่อยให้ลูกร้องสักพัก เดี๋ยวก็หลับไปเอง
ทำไงดี?
นักวิจัย Dr.Thomas F Anders โปรเฟสเซอร์ด้านจิตเวชแห่งมหาวิทยาลัย คาลิฟอร์เนีย, เดวิส เมดิคอล เซ็นเตอร์ แห่งสหรัฐฯ ให้ความเห็นว่า การที่เด็ก วัยต่ำกว่า 1 ขวบส่งเสียงร้องเพื่อปลุกพ่อแม่ให้ลุกขึ้นมาปลอบ เห่กล่อมลูกให้หลับ ต่อนั้น เป็นเพราะว่าทารกน้อยคนนี้ไม่สามารถกล่อมตัวเองให้หลับต่อไปได้ และจะ เป็นเช่นนี้ไปเรื่อยจนเด็กอายุย่างเข้า 2 - 3 ขวบ หรือจนกว่าเด็กจะเรียนรู้ทักษะการ กล่อมตัวเองให้หลับต่อ
Dr.Andeas และทีมวิจัยได้บันทึกวิดีโอเทปทารกจำนวน 33 รายทุกๆ 2 ชั่วโมง ในช่วงขวบปีแรก พบว่า เด็กทารกแรกเกิดในช่วงแรกๆ จะตื่นทุกๆ สองสามชั่วโมง เพราะว่าทารกต้องตื่นขึ้นมากินนม แต่หลังจากอายุ 4 เดือน ทารกจะไม่ตื่นขึ้นมา เพราะว่ารู้สึกหิว แต่ตื่นเพราะว่านี่เป็นแพทเทิร์นของการนอนหลับซึ่งเป็นปกติวิสัย ของเด็กวัยนี้ตลอดระยะเวลา 1 ปีแรกของชีวิต และการที่เด็กจะตื่นขึ้นมากี่โมง และหลับต่อหรือไม่ อย่างไร ไม่สามารถบอกล่วงหน้าได้
โดยเฉลี่ยแล้วทารกวัย 1 ขวบ จะตื่นประมาณ 3 ครั้งต่อคืน ซึ่งทาง Dr.Anders ได้แบ่งเด็กออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มหนึ่งเมื่อตื่นขึ้นมาแล้ว สามารถหลับต่อเองได้ โดย "นักหลับเพลิน" เหล่านี้ มีจำนวน 16 ราย กับอีกกลุ่มที่ไม่สามารถหลับต่อได้เอง "นักปลุกพ่อแม่" มีจำนวน 17 ราย โดย 60% ของทารกทั้งสองกลุ่มนี้ พ่อแม่พา ไปนอนทั้งๆ ที่ยังตื่นอยู่ ซึ่ง Dr.Anders วิเคราะห์ว่า การวางเด็กลงกับเบาะนอน ทั้งที่ยังตื่น ทำให้เด็กเรียนรู้ที่จะหัดกล่อมตัวเองให้หลับ โดยบางครั้งพ่อแม่อาจ ให้เด็กดูดจุกนมหลอก หรือปล่อยให้เด็กดูดนิ้วมือตัวเองจนหลับไป
เด็กๆ เหล่านี้ก็เลยมีทักษะในการกล่อมตัวเองให้หลับต่อ เมื่อตื่นขึ้นมา กลางดึก ในทางกลับกัน ทารกที่พ่อแม่อุ้ม เห่กล่อมก่อนนอนจนหลับไป แล้วจึง ค่อยวางลูกลงกับเบาะ เมื่อตื่นขึ้นมากลางดึก จึงไม่รู้วิธีที่จะช่วยให้ตัวเองหลับต่อได้ ดังนั้นทารกเหล่านี้จึงต้องส่งเสียงร้องปลุกพ่อแม่ให้ตื่นขึ้นมาช่วยกล่อมให้เขาหลับต่อ เมื่อเป็นเช่นนี้ พ่อแม่ก็ยังคงตื่นขึ้นมาตามเสียงร้องของลูก และพยายามกล่อมลูก จนกว่าลูกจะหลับต่อ ทารกจึงไม่มีโอกาสได้เรียนรู้วิธีที่ช่วยให้ตัวเองหลับต่อเอง เมื่อหลับต่อเองไม่ได้ ก็ร้องปลุกพ่อแม่ ปัญหาเหล่านี้จึงเกิดขึ้นวนเวียนเรื่อยไป ซ้ำแล้วซ้ำอีก
จากการติดตามศึกษาเด็กทั้งสองกลุ่มจากวัยแรกเกิดจนถึงอายุ 3 ขวบ Dr.Anders พบว่า เด็กในกลุ่มจำนวน 16 รายที่สามารถหลับต่อเองได้ มีเพียง 2 รายเท่านั้น ที่มีปัญหาในการหลับเองเมื่อเข้าอายุ 2 - 3 ขวบ ส่วนอีก 17 รายที่เป็นบรรดา "นักปลุกพ่อแม่" มีจำนวนถึง 50% ที่ยังไม่สามารถนอนหลับต่อได้เองแม้เข้าวัย 2 - 3 ขวบแล้วก็ตาม
Dr.Anders แนะนำว่า ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าจะให้พ่อแม่ปล่อยให้ลูกร้องไปเรื่อยๆ เพียงแต่เมื่อเด็กตื่นกลางดึก ก็ควรปล่อยให้เด็กร้องสักระยะหนึ่ง นอกจากว่าเด็กจะร้อง ไม่หยุดจริงๆ จึ่งค่อยเข้าไปอุ้มเพื่อกล่อมลูกให้หลับต่อ พ่อแม่เองควรจัดที่นอน สร้างสภาวะแวดล้อมการนอนของลูกให้น่าสบาย อบอุ่น น่านอน จัดหาตุ๊กตาสัตว์นิ่มๆ ทำด้วยผ้า หรือจุกนมหลอก หรือหรี่ไฟให้สลัวๆ อาจจะร้องเพลงกล่อมลูกเบาๆ หรือตบก้นลูกเบาๆ สักสองสามนาที ให้ลูกหลับ
แต่ Suzan Jaffe, Ph.D พยาบาลผู้เชี่ยวชาญด้านการนอนของทารกและผู้ใหญ่ แห่ง Florida, USA ไม่เห็นด้วยกับการหัดให้เด็กมีอุปกรณ์ช่วยให้นอนหลับ เช่น จุกนมหลอก, การดูดนิ้วมือ หรือตุ๊กตาสัตว์ต่างๆ โดยเห็นว่าไม่ควรหาสิ่งอื่นมาเป็น ตัวแทนของพ่อแม่ เพราะอย่างไรก็ตาม เด็กก็จะโยนจุกนมหลอก, ตุ๊กตาสัตว์ทิ้งอยู่ดี แล้วก็ร้องหาพ่อแม่ต่อไป ปัญหาการนอนต่อเองไม่ได้ก็จะเกิดขึ้นไม่รู้จบ Suzan เชื่อว่า เด็กอายุระหว่าง 9 เดือนถึง 1 ขวบจะตื่นมาร้องกลางดึกเพื่อกล่อมตัวเองให้หลับต่อ และถ้าอายุ 1 ขวบจะร้องประมาณ 2 - 3 นาทีเพื่อพยายามหลับต่อโดยกินเวลา 2 - 3 คืน แล้วจะไม่มีปัญหาในคืนต่อไป เมื่อเด็กอายุ 3 ขวบ จะใช้เวลาประมาณ 3 อาทิตย์เพื่อ เปลี่ยนนิสัยการนอน จะเห็นได้ว่า เด็กยิ่งอายุมากขึ้น การเปลี่ยนนิสัยการนอนก็ใช้ระยะ เวลานานขึ้น แต่ถ้าไม่แก้ไขนิสัยการนอนของเด็กก็จะทำให้กลายเป็นเด็กที่นอนไม่ค่อยหลับ เมื่อโตขึ้น ผู้ใหญ่ทุกวันนี้ที่เป็นโรคนอนไม่หลับ มักจะเป็นเด็กที่นอนยากเมื่อยามวัยเด็กเช่นกัน
ข้อมูล: Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry
| Create Date : 05 สิงหาคม 2554 |
| Last Update : 5 สิงหาคม 2554 0:07:46 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 3681 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
