นักเขียน

๏ สัตว์ระยำทำการณ์ลอกงานศิลป์
ใจดุจริ้นกักขฬะอนาจหนอ
สะสมความจัญไรไม่เคยพอ
ที่ชอบก่อเรื่องเลวร้ายให้สังคม

๏ มีปัญญาแต่เลือกใช้ในทางผิด
บ้าบัดซบกับความคิดชีวิตล่ม
ลอกผลงานใครอื่นมาชื่นชม
แท้โสมมกับชีวิตอนิจจา

๏ นี่นะหรือมนุษย์สุดประเสริฐ
อาจจะชิงการเกิดของชาติหมา
ขาดสำนึกกลับร่านในมารยา
ใช้ความบ้าทุกขณะมากระทำ

๏ พูดเป็นไหมเอ่ยมาว่าขอโทษ
อาจคลายโกรธที่เห็นเป็นเย็นฉ่ำ
เลิกเถอะนะพึงทราบในบาปกรรม
หากหลาบจำฉันพร้อมให้อภัยเธอ

๏ อุเหม่กลับเฉไฉ...............เปล่าตั้งใจลอกงานเออ
เพียงจิตคิดพลั้งเผลอ............แล้วทำเฉยเหมือนเคยมา

๏ ครั้งนี้หากปล่อยไป..........ใช่สันดานเธอสร่างซา
ชาติหมาย่อมเป็นหมา..........ใช่แปรเปลี่ยนการเป็นคน

๏ ครั้งนี้ฉันขอสู้..................เพื่อกอบกู้เกียรติผองชน
นักเขียนเพียรอดทน............ใช่เขียนไว้ให้ลอกฤๅ?

๏ “หากรักในอักษร.............พึงสังวรณ์การฝึกปรือ
เติมเข้มเต็มฝีมือ................ใช่ถือสิทธิ์คิดลอกงาน”

๏ เหตุการณ์ยิ่งชั่วร้าย..........วรรณกรรม
มนุษย์ขาดศีลธรรม...............ยิ่งแล้ว
เขียนงานหื่นระยำ.................แนวราค อนาถเอย
ขาดแง่คิดงามแพร้ว............ใฝ่สร้างทางกุศล

๏ สำนักพิมพ์คลั่งบ้า.............เงินตรา ฮะฮา
ผลิตแต่งานตัณหา.................เท่านั้น
มอมมนุษย์โฆษณา...............งานเลิศ ทุเรศเอย
ทำเพื่อเงินชอบรั้น.................ต่ำช้าสัตว์สถุล

๏ คือผลประโยชน์ร่วมด้วย....ช่วยกัน
ใครโง่เลวช่างมัน..................อนาถแท้
มุเห็นแก่ตัวกระสัน................มักมาก เงินนา
ลืมคิดตายไปแม้...................ร่างนั้นยังเผา

๏ ฉันขอกู้เกียรติให้..............วงศ์กวี
คือผลิตงานสุนทรีย์................แจ่มจ้า
เจืออุดมคติวิถี......................ดับทุกข์ เป็นสุข
ปลอบปลุกสามโลกหล้า..........ชีพนี้พลีสนอง ๚ะ๛

Create Date : 19 กรกฎาคม 2550		1 comments
Last Update : 19 กรกฎาคม 2550 1:17:22 น.
Counter : 539 Pageviews.
Share Tweet