1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28
แอ่วเชียงใหม่...กันเจ้า
พาแอ๋วเจียงใหม่เจ้า สวัสดีค่ะชาวบล็อกทุกๆ ท่าน หลังจากพาเที่ยวสวิสฯ จนกระเป๋าแฟบ ต้องกินน้ำพริกกับข้าวทดแทนส่วนที่หายไปแล้ว คราวนี้แม่บุญจะพาเที่ยวเมืองไทยกันมั่ง ทุนน้อยแต่ความสวยไม่เป็นรองใคร จริงๆ แล้วก็ไปมาเกือบสองปีแล้วค่ะ แต่รอคิวนานไปหน่อย ยังมีอีกหลายๆ แห่งที่เรียงคิวรอเช่นกัน แต่คงจะนานต่อไปเรื่อยๆ เพราะการทำบล็อกแต่ละเรื่องแม่บุญต้องใช้กำลังภายในเยอะเลย ไหนจะมานั่งเรียบเรียงเรื่องราวต่างๆ ไหนจะมาค้นหารูปสวยๆ มาจัดลงๆ แต่ละทีเป็นร้อยรูป หลายๆ ท่านอาจจะไม่สังเกตเพราะเอาภาพมารวมๆ กันเป็นชุดๆ แต่ถ้าลองนับเกินร้อยมากทีเดียวค่ะ กว่าจะเสร็จเล่นเอาหืดขึ้นคอกันทีเดียว เพราะเหตุนี้เองจึงได้ทำบล็อกช้า ทำเสร็จไปนอนพักเอาแรงๆ ที่เกิดขึ้นจากคอมเม้นท์ต่างๆ ทำเอาหัวใจพองโตกระชุ่มกระชวยเป็นกำลังใจให้เดินหน้าจัดหาสถานที่ๆ สวยๆ มาลงให้ดูต่อ จะบอกว่าบ้ายอ..เอ.ไม่ใช่นะ เอาเป็นว่าชอบที่จะทำก็แล้วกันนะคะ ส่วนการโหวตต่างๆ ก็แล้วแต่ศรัทธาของญาติโยม ..เอ้ย..ของเพื่อนๆ ค่ะ จะโหวตหรือไม่โหวต แม่บุญก็เขียนให้อ่าน เอารูปมาให้ดูเหมือนเดิมนั่นแหละ อิ อิ มาเข้าเรื่องกันเลย ปลายปี ๒๐๑๕ พาเพื่อนๆ ชาวเบลเยียมไปเที่ยวเมืองไทยสองกรุ๊ป จัดทัวร์เที่ยวบ้านเราเพื่อนำรายได้มาช่วยกันพัฒนาประเทศค่ะ ไม่เชียร์กันเองแล้วจะไปเชียร์ใคร จริงไหม? แม่บุญจัดโปรแกรมทัวร์เหนือจรดใต้ แต่เราเริ่มต้นกันที่ทางเหนือก่อน เชียงใหม่คือจุดหมายปลายทางที่ไม่สามารถพลาดได้ อีกทั้งมิเชลก็ชื่นชอบที่นี่มาก อากาศดี ที่เที่ยวเยอะ อาหารการกินมีให้เลือกมากมาย โรงแรมที่แม่บุญเลือกในครั้งนี้สำหรับกรุ๊ปที่สอง เพราะพวกเขาไม่เคยมาเมืองไทยเลย ศิลปวัฒนธรรมแบบล้านนาน่าจะเป็นตัวเลือกที่ไม่เลว จัดการหาโรงแรมในเน็ตเลือกอยู่เป็นวัน ก็ได้มาหนึ่งที่ ชื่อ ยุ้งข้าวล้านนา ที่พักอยู่ในแถบห่างไกลจากนักท่องเที่ยว เพราะอยู่ในซอกซอยลึกพอสมควร ถนนสารภีทางไปลำพูนที่แม่บุญกับมิเชลคุ้นเคยอีกนั่นแหละ โรงแรมหรือจะเรียกสถานที่แห่งนี้ว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ยุ้งข้างกลางแจ้ง ที่รวบรวมยุ้งข้าวมาดัดแปลงเป็นที่พักได้อย่างลงตัวภายในพื้นที่ ๕ ไร่ ยุ้งข้าว ๒๐ หลัง นับเป็นรีสอร์ทกลางเมืองแบบอนุรักษ์ที่หาแทบไม่มีอีกแล้ว และเพราะแม่บุญและมิเชลชอบไม้ ชอบมากๆ การที่จะได้มานอนเรือนไม้แบบนี้นับว่าตรงกับความชอบส่วนตัวเป็นที่สุด ส่วนเพื่อนๆ ก็จะได้เห็นศิลปะอันสวยงามของคนไทยอีกด้วย นอกจากนี้รอบๆ บ้าน หรือรีสอร์ทแห่งนี้ยังเต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้แบบโบราณสำหรับการทำนาข้าว เครื่องตำข้าว ปลัดขิกตั้งแต่ขนาดใหญ่ยันขนาดเล็ก ทั้งยังมีพิพิธภัณฑ์ของสะสมส่วนตัวของเจ้าของที่จัดแสดงไว้ชั้นบนของห้องอาหาร ที่พวกเราได้ขึ้นไปดูกันแล้วแต่แต่ร้องโอ้โห แบบไม่ขาดตอนเพราะมันหาดูได้ยากจริงๆ ที่มาบอกกล่าวนี่ ไม่ได้ค่าโฆษณาแต่อย่างใด แต่อยากให้คนรุ่นหลังๆ ได้มีโอกาสได้เห็นของดีของไทยแต่โบร่ำโบราณ ที่เจ้าของเขาเปิดให้ชม แถมยงมีร้านอาหารพื้นเมืองให้กินอาหารอร่อยๆ อีกด้วย ใครผ่านไปผ่านมาจะแวะทานมื้อเที่ยงแบบล้านนาก็เชิญได้ค่ะ แม่บุญจองที่พักแห่งนี้ไว้หลายคืน ช่วงนั้นไม่มีแขกมากนัก จะมีก็แต่กลุ่มเรา เลยดูราวกับเราเป็นแขกรับเชิญก็ไม่ปาน เรือนที่เราได้พักนั้นเล่า ช่างจัดสรรได้อย่างลงตัว ห้องแต่ละห้องสวยงามแบบโบราณ ใครชอบของใหม่อาจจะไม่ชอบ แต่เราชอบของเก่า กลิ่นอายเก่าๆ เลยชอบมากเป็นพิเศษ เพื่อนๆ ต่างพากันถูกอกถูกใจห้องพักกันมาก วันต่อมาเราเริ่มเดินทางท่องเที่ยวกัน แน่นอนแหละว่าต้องพาไปสันกำแพง ไปดูโรงงานผลิตร่ม ผ้าไหม เซรามิค ฯลฯ เส้นทางที่เป็นจุดเด่นๆ ของเชียงใหม่ มื้อเที่ยงพาไปชิมอาหารพื้นเมืองกัน แล้วก็พาขึ้นดอยไปชมวิวทิวทัศน์อันสวยงาม ของม่อนแคนอิงดอย จากนั้นก็พาขึ้นไปกราบนมัสการพระธาตุดอยสุเทพ พาไปชมบ้านช้างนักที่เขาแกะสลักช้างกันมานมนาน แล้วก็พาขึ้นดอยตุง ไปชมพระตำหนักของสมเด็จย่า แม่บุญจะไม่ขอเล่ามากในรายละเอียด เพราะสถานที่ต่างๆ ที่กล่าวมาล้วนเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี แต่จะนำเพียงภาพต่างๆ มาให้ชม ในมุมมองการถ่ายภาพของแม่บุญค่ะ ว่าแล้วก็ตามมาดูกันเลย พาขึ้นดอยกันค่ะ ไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพ ไปบ้านช้างนัก ไปดอยตุงพบกันใหม่ค่ะ หมวดท่องเที่ยวค่ะ
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2560
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2560 19:41:36 น.
18 comments
Counter : 2289 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณไวน์กับสายน้ำ , คุณกะว่าก๋า , คุณคนผ่านทางมาเจอ , คุณClose To Heaven , คุณmoresaw , คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน , คุณmambymam , คุณชมพร , คุณภาวิดา คนบ้านป่า , คุณSweet_pills , คุณMitsubachi , คุณร่มไม้เย็น , คุณlife for eat and travel , คุณสายหมอกและก้อนเมฆ , คุณอุ้มสี , คุณpantawan
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:6:20:39 น.
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:6:40:15 น.
โดย: moresaw วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:7:40:15 น.
โดย: nokyungnakaa วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:12:57:41 น.
โดย: ชมพร วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:19:47:34 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:0:22:37 น.
โดย: Kavanich96 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:3:00:03 น.
โดย: ชมพร วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:10:40:33 น.
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:12:08:34 น.
โดย: Mitsubachi วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:13:44:18 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:19:42:48 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:13:55:12 น.
โดย: pantawan วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:23:50:28 น.
โดย: ยามบ่าย IP: 171.100.76.52 วันที่: 13 มีนาคม 2560 เวลา:23:00:19 น.
Location :
กรุงเทพฯ Belgium
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [? ]
แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ
แสงสวยด้วยครับ
เห็นบ้านที่ลำพูน ต้องบอกว่า อื้อหือ..ใหญ่โต หายากมากเลยครับ
เห็นหลองข้าว(ยุ้งข้าว) เสาสูง ที่บ้านก็มี ตอนเด็กนะครับแหะ ๆ
เช่าบ้านเขาอยู่.. ที่เชียงใหม่ไม้เยอะจริงด้วย
แต่ตอนนี้ บ้านก่ออิฐถือปูนกันซะหมดแล้ว
เห็นช่างแกะสลัก ช้างอยู่กันเป็นกลุ่ม... ช่างแกะสลักจินตนาการ
ยอดเยี่ยม มีฝีมือมาก
งั้นโหวตให้แม่บุญ
Maeboon Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น