Freedom of Writing ---> The sky is a limit !
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
17 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
Happy Birthday to YOU



19 กุมภาพันธ์ 2553



วันหนึ่ง วันนี้สวยงามกว่าวันไหน
ดอกไม้เต็มใจและพร้อมที่จะบานเพื่อรอคอยให้เธอเห็น
ถ้าหากจะมองบนฟ้าก็จะเจอดวงอาทิตย์
ที่ยิ้มให้เธอ ด้วยความชื่นชม
และพร้อมยินดีให้ตัวเธอ
วันนี้คือวันที่สดใส

นี่คือวันแสนสวยงาม มีแต่สิ่งดีที่รอให้เธอพบเจอ
นี่คือวันแสนงดงาม ทุกๆสิ่งนี้มีไว้เพื่อให้เธอ

สุขสันต์ในวันดีๆ Happy Birthday

วันนี้คือวันของเธอ
Happy Birthday


ตัวหนังสือทั้งหมดข้างต้น เป็นส่วนหนึ่งของข้อความที่เค้าเขียนลงในการ์ดอวยพรวันเกิดเตงอย่างตั้งใจ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าถ้อยคำที่สละสลวยเหล่านี้จะทำให้เตงนึกถึงท่วงทำนองที่สดใสและน่ารักของเพลงๆนี้และมันคงส่งผลให้รอยยิ้มที่เค้าเคยเห็นได้กลับมาอยู่บนใบหน้าที่แสนจะอมทุกข์ของเตงได้อีกครั้ง แต่เค้าก็ต้องผิดหวังเมื่อความบึ้งตึงยังคงกินพื้นที่ทั้งหมดของใบหน้าเตง ซ้ำเมื่ออ่านจบเตงยังถามอีกว่า มันคือกลอนเหรอ? ฮ่าๆๆๆๆ นี่คงเป็นคำตอบที่ดีสำหรับคำถามนั้น



ของขวัญวันเกิดเตงปีนี้ถูกเซ็ทไว้นานแล้วตั้งแต่เรายังคงรักกันหวานชื่น และแม้ว่าเมื่อถึงเวลาเตงจะเปลี่ยนใจไปรักคนอื่น ความตั้งใจของเค้ามันก็ยังคงเดิม...นาฬิกา คือสิ่งที่เค้าเลือกโดยไม่ต้องคิด เพราะเห็นว่าของเก่า(เค้าก็ซื้อให้เมื่อวันเกิดเตงปีที่แล้ว) มันชำรุดจนใช้การไม่ได้ซะแล้ว

จำได้ว่าเตงพยามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะปฏิเสธของขวัญชิ้นนี้ สาเหตุเป็นเพราะอะไรนั้นเค้าเองก็ไม่แน่ใจเท่าไรนัก ก็ได้แต่คาดเดาไปต่างๆนานา แต่ที่แน่ๆสาเหตุหลักไม่ใช่อะไร...อีทอมเฒ่า ต้นเหตุของทุกๆอย่าง

เราตบท้ายของค่ำคืนวันนั้นด้วยมื้อดึกที่ร้านเกาหลีในย่าน Korean town เตงดูไม่ค่อยมีความสุขนักกับการออกมาเจอเค้าสองต่อสองแบบนี้ ซ้ำโทรศัพท์ทางไกลจากญี่ปุ่น(อีทอมเฒ่าหวังก่อกวน)ก็ดังตลอดเวลา แต่เตงก็ไม่รับ จนในที่สุดเมื่อออกจากร้านเค้าก็บอกให้เตงรับสายมันเคลียร์กันให้รู้เรื่องก่อนจะลง Subway หลังจากนั้นเตงก็คุยกะมันโดยที่ไม่สนใจเค้าว่าจะรอเตงด้วยความเจ็บปวดแค่ไหน



เค้าเองเฝ้าคิดถึงแต่อดีต วันวานอันหวานฉ่ำของเรา...วันเกิดเตงปีที่แล้ว เค้าก็บ่นเตงแต่เช้าเลยว่าทำห้องรก เตงก็งอนไม่พูดไม่จากับเค้า เค้าเองก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ยังคงมีอารมณ์แกล้งเตงต่อไป จนเราเลิกเรียนเค้าก็ชวนเตงไปเดินที่ร้านฟอสซิล และบอกเตงว่าให้เลือกเอากระเป๋าตังค์หรือนาฬิกาก็ได้หนึ่งชิ้น ถือเป็นของขวัญวันเกิดจากเค้า เตงทำท่าเกรงใจไม่อยากรับ แต่ก็ทนลูกอ้อน(แกมบังคับ)ของเค้าไม่ได้ หลังจากนั้นเราก็ตบท้ายด้วยอาหารญี่ปุ่นแถวถนนสิบ(ที่เดินหากันขาลาก แต่ก็ถือว่าคุ้ม เพราะเค้าได้จูบเตงอย่างดื่มด่ำที่สุด คริคริ)

ปีนี้ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม แม้ว่าเค้าจะอ้อนวอนให้เตงรับของขวัญจากเค้า จนเตงใจอ่อน แต่สุดท้ายของขวัญมันก็ถูกส่งคืนมาที่เค้า เหตุผลคงไม่ใช่อะไร...อีทอมเฒ่า ต้นเหตุของทุกๆอย่าง

เค้าเสียใจนะ ที่มันเป็นอย่างนี้ และเค้าก็ยังคงเก็บของขวัญนั้นไว้ให้เตงอย่างดี หวังว่าซักวัน เตงอยากจะใส่มันอีกสักครั้ง



Create Date : 17 พฤษภาคม 2553
Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 14:49:12 น. 0 comments
Counter : 248 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mabe
Location :
Florida United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hi Everybody,
Nice to meet you.
Freedom of writing --->The sky is a limit
Friends' blogs
[Add Mabe's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.