Bloggang.com : Mabe : สกินเฮด

สกินเฮด

สวัสดี อรวี,

นี่เป็นจดหมายอีกฉบับที่ฉันตั้งใจที่จะเขียนถึงเธอ ทั้งที่ฉันตั้งใจว่าจะเขียนเล่าเรื่องราวในแต่ละวันของฉันให้เธอฟัง แต่ฉันก็ไม่มีสมาธิในการจดจ่ออยู่กับอะไรนานๆได้แม้แต่อย่างเดียว เลยพลอยไม่มีอารมณ์จะเขียนด้วย

นี่แหละตัวฉันมันจะทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลเสมอ เพราะฉันมักทำทุกอย่างด้วยอารมณ์และความรู้สึก อย่างที่ฉันรักเธอไง ถ้าฉันใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์วันนี้คงไม่มีวันมาถึง วันที่เราสองคนปั้นปึ่งใส่กันแบบนี้

จะบอกว่ามะวานไปตัดผมมา ทำเอาคนรอบๆตัวฉันช็อคไปตามๆกัน แต่ตัวฉันเองน่ะไม่ช้อกหรอก เพราะฉันคิดมานานแล้วว่าจะสกินเฮด ตั้งแต่วันที่เธอบอกเลิกฉันวันแรก แต่ก็ไม่ได้ทำ คงเป็นเพราะมันยังไม่ถึงจุดเสียใจสุดๆมั้ง ข้างในลึกๆมันยังแอบหวังอยู่ว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิม หมายถึงในด้านความเป็นเพื่อนนะ เพราะในด้านอื่นๆฉันลืมมันไปหมดแล้วหละ

เธอรู้ใช่มั้ย ว่าฉันกำลังเสียใจมากๆ เธอพามันเข้าบ้าน ซึ่งฉันไม่คิดว่าเธอจะกล้า ไม่พอเธอยังให้เบอร์ฉันกับมัน ให้มันโทรมาด่าฉัน ซ้ำยังหยามฉันด้วยการมาทำบัดสีบนเตียงของเรา ฉันไม่คิดว่าเธอจะไม่แคร์ความรู้สึกของฉันขนาดนี้นะ

ฉันเดินหาซื้อหมวกแถวไทม์สแคว์อยู่นานพอสมควร กว่าจะได้แบบที่ถูกใจและพอดี หลังจากนั้นก็รีบกลับมาที่ควีนซื้อเหล้าเข้าไปนั่งกินที่ร้านกับพี่รัดน์ และสุดท้ายจบลงที่ร้านตัดผม จัดการกร้อนผมด้วยปัตตาเลี่ยนเบอร์สอง อยากบอกว่าฉันไม่เคยเสียดายผมเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามฉันกลับรู้สึกสะใจอย่างบอกไม่ถูก นึกปลงกับสิ่งที่ฉันยึดติดและก็วิ่งตามมาตลอดสิบกว่าวันนี้ สิ่งที่คิดว่าจะทำต่อไปก็คือซักชุดผ้าปูที่นอน แต่ฉันก็ไม่มีเวลามากพอ เพราะต้องรีบไปปาร์ตี้ และอยากจะบอกว่าวันนี้เป็นวันที่เหล้ามีรสชาติกลมกล่อมที่สุดเท่าที่เคยกินมาในรอบสิบกว่าวันหลังจากเกิดเรื่อง เสียงเพลง และจังหวะดนตรี ก็สนุกสนานกว่าทุกๆครั้งที่เคยได้ยิน ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังถูกปลดปล่อยจากเครื่องจองจำที่ได้ชื่อว่า ความลุ่มหลง ที่ฉันคิดว่ามันคือ ความรัก...แต่นั่น มันก็ไม่ได้แปลว่าฉันเลิกเสียใจกับเรื่องที่เกิด ฉันก็ยังคงเสียใจอยู่ทุกครั้งที่ได้รับรู้ว่าเธอรักคนอื่น...ไม่ใช่ฉัน

แต่อย่างน้อย ฉันก็ไม่เจ็บปวดเจียนตายอย่างที่เคยเป็น...พอกันที!

Create Date : 18 มกราคม 2553

Last Update : 18 มกราคม 2553 13:47:14 น.

0 comments

Counter : 240 Pageviews.