Bloggang.com : ตั้งใจคิดตั้งใจทำ : ได้อะไรจากการเป็นแอร์

ได้อะไรจากการเป็นแอร์

ตอนแรกๆ กะจะอัพ เรื่องไปเที่ยว โตเกียวโดม แต่ช่วงนี้มีน้องๆ กำลังสมัครแอร์กันเยอะ Add Mail และ MSN มาคุยกับหลิน ค่อนข้างเยอะ บางครั้งก็ได้คุยกัน บางครั้งหลินก็เหนื่อยจนไม่มีแรงตอบ ต้องขอโทษจริงๆ นะ ยังไงส่งเมลล์มา จะตอบกลับให้อย่างแน่นอนจ้าไม่ต้องห่วง และหลินก็เจอคำถามยอดฮิตมากมาย ตั้งแต่ เงินเดือน การเทรน การแต่งตัวไปสัมภาษณ์ จนกระทั้งมาสะดุดกับน้องคนนึงที่ถามหลินว่า “พี่ค่ะ พี่ได้อะไรจากการเป็นแอร์ “ ตึง ตึง !!!! อึ้ง++++ จึงทำให้เกิดบลอก เฉพาะกิจขึ้นอีกครั้ง

หลายคนถามหลินว่า พอเป็นแอร์แล้วรู้สึกยังไงบ้าง รู้สึก ฮิโซ่ (Hiso) สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง บ้างไม๊ และคำตอบที่หลินตอบส่วนใหญ่ก็คือ ไม่รู้สิ แต่หลายๆ อย่างมันก็ไม่ได้โก้หรูอย่างที่คิด เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าจะตอบยังไง เวลามีคนมาถาม จะให้ตอบว่า “โอ้ ช่างวิเศษ มีความสุขมากมาย งานสุขสบาย เดินทางสะดวก เงินคล่อง ขนาดนี้มีที่ไหน” เหอๆๆ ตอบแบบนี้ก็เกิดอาการเสี่ยงถูกตบด้วยความหมั่นไส้ และดูมันจะเกินจริงไปหน่อย แต่จะให้ตอบว่า “งานนี้เหรอ เหอๆๆ ทุกข์ ระทม หวาน อมขม กลืน เหนื่อยขาดใจ แถมหวานใจหนีไปมีชู้ หนี้ที่กู้ก็จ่ายไม่หมด จะยอมอดก็ทนไม่ได้” เหอๆๆ รู้สึกจะตอบข้อเสียได้มากกว่า แต่เมื่อมีคนถามหลินบ่อยๆเข้า
หลินเลยเอาเก็บมาคิดเป็นเรื่องเป็นราว อืม.... มันก็จริงเนอะ เรายังเคยคิดเลยว่า เป็นนายก แล้วรู้สึกไง คงจะดีเนอะ ที่ไปไหนมาไหนมีแต่คนนับหน้าถือตา หรือจะเป็นดาราก็ดูโก้ ทั้งสวย รวย เพราะอะไรนะเหรอ ก็เพราะภาพที่เราเห็น กับความเป็นจริงมันต่างกัน คนเรามักจะเห็นแต่สิ่งที่ดีๆ สิ่งที่ตัวเองชอบเป็นเรื่องใหญ่ และเห็นสิ่งแย่ๆ เป็นเรื่องรองเสมอ นี่แหละมั้งที่เรียกว่ามนุษย์

เข้าเรื่องดีกว่า หลินพยายามหาคำตอบ เท่าที่หลินพอจะหาได้กับคำถามที่ว่า “ได้อะไรจากอาชีพแอร์.....” ถ้าเพื่อนๆคนไหนคิดได้มากกว่าหลินก็ลองบอกกันบ้างนะ เพราะหัวเดียวก็คงสู้หลายหัวไม่ได้

1. ได้เงิน อันนี้ของชัวร์ ยอมรับค่ะ ยอมรับว่างานนี้มันได้เงินเยอะ เงินมาง่าย และออกง่ายเช่นเดียวกัน อะไรที่มันได้มาง่ายๆ ก็มันจะไม่มีค่า เท่าไหร่ ขนาดเงินที่มีค่ามากมาย เมื่อมาอยู่ในมืออีแอร์อย่างเราๆ ก็ใช้แบบไม่ค่อยยั้งคิดเท่าไหร่ อยากได้อะไร ซื้อได้ตามสบายใจฉัน ไม่ค่อยได้คิดเอะใจอย่างสมัยทำงานออฟฟิสหรอกว่า สิ้นเดือนนี้จะมีเงินพอกินไม๊ มีแต่คิดว่าจะซื้ออะไร กินอะไรดี เหอๆๆ อ่านแล้วอย่าหมั่นไส้ ขอร้อง

2. ได้เสีย โห...ข้อนี้อ่านแล้วตกใจ เสียอะไร เหอๆๆ แถมเสียเยอะเสียด้วย

- เสียแรก............เสียเงิน อ้าวเมื่อกี้บอกว่า ได้เงินอยู่ แล้วทำไมคราวนี้บอกว่า เสีย ก็อย่างที่บอกแหละ เสียไปทั่ว ทั้งช๊อป ระเบิดระเบ้อ กิน ดื่ม เที่ยว สารพัด ด้วยคติที่ว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต เที่ยวให้คุ้ม ใช้ให้คุ้ม เหอๆ มาคิดอีกที คุ้มแล้วเหรอวะ

- เสียสอง..........เสียสติ อันนี้อย่าคิดว่าบ้า ขอให้เรียกว่าจิตตก เพราะอะไร อาจเป็นสภาพแวดล้อม และสังคมที่เปลี่ยนแปลงบ่อย จนหลายครั้งปรับตัวไม่ทัน เจอคนดีๆ ก็ดีไป เจอคนจิตตก เราก็จิตตกตามไปด้วย นอกจากนี้อาการจิตตกก็เกิดได้จากความเหงา ที่เราต้องอยู่คนเดียว ไม่เชื่อ ลองอยู่คนเดียวในห้อง เล็กๆ มีทีวี ที่ดูไม่รู้เรื่อง แค่นั้น ดูสิว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน 555 แถมด้วยผู้โดยมากมายหลายเชื้อชาติ ที่ผลัดเวียนทำให้คนอึดอัด แต่พูดไม่บอก หงุดหงิดแต่ด่า (ต่อหน้า) ไม่ได้

- เสียสาม........เสียสุขภาพ อันนี้แน่นอน 100% ใครบอกว่า เป็นแอร์แล้วร่างกายยังฟิตเปรี๊ยะ หลินไม่เชื่อแน่นอน เพราะ เวลานอน เวลากิน เวลาทำงาน มันไม่ตรงกัน ไหนจะต้องยกของหนักอีก บอกไว้สำหรับคนไม่รู้ งานแอร์ บริการถึงใจคือ อาชีพหลัก เสริฟ์ น้ำ เสริฟ ข้าว คือ โอที ล้างห้องน้ำคือ งานอเดิเรก และ ยกกระเป๋า แบกน้ำ คือ Part time เห็นภาพเลยใช่ไม๊ 555 ไหนจะกระเป๋นตัวเอง ที่ต้องแบกข้ามน้ำ ข้ามทะเล แถมด้วย กระเป๋าผู้โดยที่ไม่รู้จะขนอะไรมามากมาย และมักจะให้แอร์เป็นคนยกเก็บให้ตลอดเวลา และคำนวณเอาว่า น้ำขวดกับผู้โดย สามร้อยคน เราต้องยกน้ำกันกี่ลิตร 555 เริ่มสยองแล้วใช่ไม๊

- เสียสี่........เสียศูนย์ เหอๆๆ อันนี้ไม่รู้คนอื่นเป็นรึเปล่า แต่หลินเป็น บางครั้ง เพราะมันจะเบลอๆ เดินงงๆ ตัวลอยไม่ค่อย มีสติเท่าไหร่ มันจะโก๊ะๆ อาการแบบคนอดหลับอดนอน พูดกับใครไม่ค่อยรู้เรื่องอะ ไม่รู้จะอธิบายยังไง ลองอดนอน คืนนึงแล้วไปวิ่งรอบสนามฟุตบอล สองรอบ แล้วจะเข้าใจ 55

3. ได้เพื่อน
งานนี้เป็นงานที่ เราเปลี่ยนเพื่อนร่วมงาน เปลี่ยนผู้โดยสาร ทุกๆ ไฟท์ แน่นอนว่าเราจะพบคนใหม่ๆ แปลกหน้า แปลกตาบ่อยมาก บางคนก็วนเวียนมาเป็นแค่ผู้โดย หรือ คนที่ทำงานด้วยกันจบไฟท์ก็จบไป แต่บางคนก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน บางคนก็เกลียดกันไปเลย งานนี้เป็นงานได้พบเจอคนมากหน้าหลายตาจริงๆ จนบางครั้ง หลินก็แอบเหนื่อยกับการรู้จักคนใหม่ๆ และพอจะเริ่มสนิทกันก็ต้องจากกันไป แต่สิ่งหนึ่งทีหลินคิดว่าหลินได้จากจุดนี้คือ ความเข้าใจคน อาจเป็นเพราะเราทำงานบริการ เราต้องรับรู้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่นตลอดเวลา จึงทำให้หลิน sensitive กับอารมณ์ความรู้สึกของคนมากขึ้น เข้าใจเค้ามากขึ้นว่าทำไมพี่คนนี้ คนเกลียดเยอะจัง แล้วทำไมเค้าต้องทำตัวอย่างนั้นด้วย หลินเชื่อว่าคนเรามีเหตุและผลในการแสดงออกทั้งนั้น หลายๆคนพยายามทำตัวดุ จิกเพื่อให้คนเคารพยำเกรง ดังนั้นถ้าเราเข้าใจ เราก็จะได้คำตอบว่า “เค้าก็เป็นของแบบนี้ เราเป็นของเราแบบนี้ อย่าไปใส่ใจ”

4. เข้าใจโลกมากขึ้น
อาจเป็นเพราะเราได้เห็นอะไรมากกว่าคนอื่น มุมมองของเราแน่นอนว่าต้องแตกต่างจากคนอื่นแน่นอนสิ่งที่หลินได้เห็นและได้พบล้วนแต่เป็นประสบการณ์ที่คนทั่วไปอาจไม่ได้สัมผัสนัก แน่นอนว่า มันมีทั้งดีและไม่ดี การได้ทำงานกับผู้โดยสารหลากหลายเชื้อชาติ ศาสนา หรือ ผู้ร่วมงานที่มาจากหลายพ่อพันธ์แม่ มันทำให้หลินเข้าใจโลก เข้าใจคน และเข้าใจความต้องการของคนมากขึ้น บางครั้งก็เป็นความทรง จำที่ดี บางครั้งก็เป็นเรื่องที่ไม่อยากเอามาคิด ไม่อยากเอามาจดจำ

5. ได้เครียด
ใครว่าเป็นแอร์ไม่เครียด ใครคิดว่าเป็นแอร์ได้เที่ยว ได้ชอปปิ้ง ได้ใช้เงิน ได้ผู้ชาย เป็นแอร์ ก็มีชีวิตอย่างแอร์ ดูสนุก ดูมีความสุข แต่คุณค่ะ ช่วยบอกดิฉันที หากคนรู้จักคนที่ไม่เคยเครียด ไม่เคยทุกข์ ภาพที่คนเห็น อีแอร์เดิน ลากกระเป๋า ยิ้มสวย ดูมีความสุขนั่นก็เพราะเราอยู่ในหน้าที่ ชีวิตแอร์รันทดก็มี เราต้องเครียดอะไรบ้าง ....เดี๋ยวมาเขียนต่อ นะ ติดไว้ก่อน

Create Date : 18 มีนาคม 2551

Last Update : 18 มีนาคม 2551 19:18:03 น.

9 comments

Counter : 1325 Pageviews.

เข้ามาศึกษาชีวิตแอร์ค่ะ
ขอบคุณที่ถ่ายทอดได้สนุกดีน่าติดตามเหมือนอ่านพอคเกตบุ๊ค

โดย: แกงการู (แกงการู

) วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:19:54:03 น.

ติดตามอ่าน blog ตลอดเลยค่า อ่าน blog คุณหลินทีไรก็อยากเป็นแอร์ทุกทีเลย โดยเฉพาะที่ JALways ค่า เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ

โดย: Gift IP: 58.8.90.19 วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:17:26:30 น.

ติดตาม blog เช่นกันนะคะตั้งแต่ก่อนเทรนจนตอนนี้ line outแล้ว ยังไงก็yoroshiku นะคะปรางค่ะ
ปลเคยเห็นพี่ครั้งนึงแต่ไม่กล้าทักเดียวพี่งงอิ

โดย: ปราง IP: 58.64.55.111 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:16:30:54 น.

จะเป็นยังไงก้อ.....วงกลมก็แล้วกันนะ

โดย: ...... IP: 58.8.116.207 วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:1:34:16 น.

พรุ่งนี้ก้อคงกลับบ้านแล้วซินะ

โดย: ......... IP: 58.8.116.157 วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:11:58:59 น.

สวัสดีคะ
พอดีกำลังหาแรงใจ กำลังใจในการเตรียมอ่านหนังสือ สอบtoice ไปๆมาๆก็เจอ blong ของพี่สนุกดีคะอ่านทั้งคืนเลยขอบคุณที่เขียนประสบการณืดีดี ที่สาวๆอีกหลายคนอยากรู้
สนุกดีคะ ตื่นเต้นว่าเรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไง ทำให้คิ้ดได้ว่าอยากเป็นแอร์จริงไหม

ดูเหมือนยากจัง แต่ไม่มีอะไรได้มาอย่างง่ายดาย ไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้แต่ต้องสู้จริงไหมคะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง แล้วจะติดตามตอนต่อไปนะคะ

โดย: Nadia IP: 121.45.45.51 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:9:46:29 น.

สวัสดีด้วยคนค่ะ

หากำลังใจอยู่เลย เพราะกำลังจะไป first interview jal อังคารหน้า searchไปๆมาๆเจอ blog ของพี่อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ แต่ก็ยังกังวลอยู่ดี เพิ่งสมัครครั้งแรก ไม่ได้ลงเรียนด้วย กลัวตั้งแต่วัดความสูงซึ่งความสูงเฉียดฉิว แต่ก็จะลองดูค่ะยันสัมภาษณ์เลยค่ะ กลัวตอบได้ไม่ดี ถ้าเป็นไปได้อยากให้พี่แนะนำหน่อยนะคะว่าควรตอบประมาณไหน

โดย: shikadee IP: 125.24.223.132 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:11:29:42 น.

เพิ่งเคยเข้ามาบล็อกนี้ค่ะ เราก็KU62 เหมือนกัน แต่อยู่ อก. ่บล็อกนี้ถ่ายทอดรายละเอียดงานแอร์ได้ละเอียดจริงๆค่ะ

โดย: praline IP: 58.8.27.183 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:13:48:45 น.

พอพี่เริ่มอายุมากขึ้นแล้วจะยังสามารถเป้นแอร์ได้อีกหรือป่าวคะ?

โดย: pop IP: 125.27.24.143 วันที่: 19 สิงหาคม 2554 เวลา:0:50:21 น.