จริงๆ กลับมาหลายวันแล้ว แต่ไปฉลอง ปีใหม่จีน เสียเพลิน แถมไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาบอกเล่าเก้าสิบดี คราวนี้เลยของหยิบยกเรื่องราวผีๆมาเล่าให้ฟัง จริงๆ แล้ว สิ่งที่แอร์กลัวนอกจากผู้โดยงี่เง่า แล้วก็เป็นพวกผี ที่สิงสถิตย์ตามที่พักต่างๆ เพราะด้วยธรรมชาติของพวกเรา ก็จะรอนเร พเนจรไปนอนที่โน่นที่นี่ตลอดเวลา ดังนั้น แน่นอนว่าแต่ละที่ก็มีตำนานบอกเล่า กันต่อๆมาให้ชวนขนลุก
ส่วนใหญ่หลินก็เป็นคนกลัวผีใช่ย่อย แต่อาศัยเอาไม่ฟัง ไม่รู้ ไม่ชี้ ก็จะไม่คิดอะไร แต่ถ้าเมื่อไหร่ไปฟังเข้า ก็จะเกิดอาการคิดมากฟุ้งซ่านไปตามลำดับ ปกติแล้วหลินจะมีเซนส์อยู่นิดนึง เวลาจะมีเรื่องอะไรไม่ดี จะเหมือนมีลางสังหรณ์ หรือ มีอะไรมาเตือนว่าให้ระวัง หลายๆครั้งที่หลินไปนอนโรงแรม ก็จะมีลางสังหรณ์แปลกๆ ถ้าห้องนั้นมีอะไรแปลกๆ แต่ก็จะไม่นอน ไปนอนกลับเพื่อน แต่คราวนี้สิ ไม่มีเพื่อน............
โรงแรมที่น่ากลัวที่สุด ในญี่ปุ่น ที่พวกเราเหล่าแอร์แดนอาทิตย์ดุทัยได้ขนานนามว่าผีดุ นั่นคือ โรงแรมที่นาโกย่า เหอๆๆ เพราะบรรยากาศในห้องมันช่างมืด สลัวๆ น่ากลัว เจงๆ หลินมีโอกาสไปนาโกย่าไม่กี่ครั้ง ครั้งแรกมีเพื่อนนอนด้วยตลอด และได้ห้องที่ไม่น่ากลัวอะไร แถมหลินก็ไม่เคยฟังเรื่องอะไรกับใครเค้าด้วย รู้แค่ว่ามี แต่ไม่รู้ ว่ามีอะไร
มาคราวนี้พอเห็น สเกต ปุป ก็แอบดีใจ เพราะจริงๆชอบนาโกย่า เพราะ ใต้โรงแรมน่ากลัวนั้นมีแหล่งชอปปิ้งมหึมหา เอาเป็นว่าเดินเล่นทั้งวันก็ไม่มีเบื่อเลยจริงๆ แล้วก็แอบใจชื่อเพราะเพื่อนเนมอยู่โน่น ก็เอาวะมีเพื่อนนอน หลินออกจากกรุงเทพตอนกลางคืน วันที่ 31 มกราคม ไปถึงโรงแรมตอนเช้า วันที่ 1 กุมภาพันธ์ ง่วงนอนมากๆๆ วันนี้มีน้อง OJT รุ่น 95 ดีใจได้เลือกห้องเพราะปกติเป็นน้องคนสุดท้องเสมอ ไม่เคยได้เลือก เอาเลยจัดแจงเลือกห้อง ### ไม่มีใครพูดอะไร เมื่อเห็น พอไปถึงหน้าห้องก็แอบลุ้น ว่าเปิดประตูจะเป็นยังไง อืม ..... เพียงเปิดประตูขึ้นมาความรู้สึกมันบอกไม่ถูกเลย แปลกๆ แต่เอาวะ เพื่อนดันไม่อยู่ ยังไงก็ต้องอยู่คนเดียวจนถึงเย็นๆ และอีกอย่างก็ต้องเอากระเป๋ามาเก็บอยู่แล้ว โรงแรมญี่ปุ่นแคบ ไม่สามารถเอากระเป๋าเดินทางสองใบใส่ไปได้ ห้องมันเล็กจริงๆ นะ อิอิ
เมื่อเข้ามาในห้องหลินก็ทำตัวเหมือนปกติ คือ จะวางกระเป๋าไว้มุมใด มุมหนึ่ง เปิดคอม เตรียมอาบน้ำ แล้วก็นอน เริ่มถอดสูท และก็จะเอาสูทไปเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า เมื่อมือกำลังไปเปิดตู้เสิ้อผ้า ขนลุกซู่ เหอๆๆ แอบมีความรู้สึก บอกตัวเองว่า กรูไม่เปิดดีกว่า เลยเอาสูทไปพาดไว้บนเก้าอี้ ปกติหลินชอบแช่น้ำร้อนมากๆ อ่างที่ญี่ปุ่นลึกดีชอบ จนบางครั้งคิดว่า ถ้าเผลอหลับไปอาจตายได้ 555 เพราะมันลึกท่วมห้วจริงๆ หลินเดินเข้าไปในห้องน้ำ เหอๆๆๆเริ่มรู้สึก อยากอาบๆ ให้เสร็จไป ไม่เอาดีก่า ไม่อยากแช่ รีบอาบน้ำ พออาบเสร็จ หลินก็มีความรู้สึกอึดอัดร้อน เพื่อนๆ เคยเป็นไม๊ความรู้สึกแบบนี้อะ เหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว แต่เราอยู่คนเดียว เหอๆ บรรยากาศเริ่มไม่ดี หดหู่ ไปเปิดม่านดีกว่าเผื่ออะไรจะดีขึ้น เหอๆ พอเปิดปุ๊ป รีบปิดปั๊ป เล่นเปิดออกมาเจอกำแพงเก่าๆ ข้างขวาเป็นบันไดหนีไฟหยากไย่ตรึม จะน่ากลัวไปไหน แล้วไอ้ไฟในห้องก็ติดๆ ดับๆตลอดเวลา บ้าไปแล้ว หลอนไปแล้ว ว่าแล้วก็ปิดม่าน นอนดีกว่า
หลายๆคนคิดว่า น่ากลัวแบบนี้ยังนอนไปได้ แต่มันง่วงนี่ค่ะ ต้องทำใจดีสู้เสื้อ อีกอย่างก็ตอนกลางวัน คงไม่มีผีตัวไหนโผล่มา หลอกตัวเองว่ามันไม่มี ไม่มี ข่มตาหลับไปได้ แต่ก็หลับไม่สนิท มันร้อน มันอึดอัด มันร้อนทั้งๆที่ข้างนอกหนาวประมาณ สี่องศา heater ก็ไม่ได้เปิด ทำไมมันร้อนจัง หลับไปได้ชั่วโมงกว่า ก็ไม่ไหวแล้วต้องตื่น ลองออนไลน์เจอเพื่อนเนมกลับมา ดีใจที่สุด รีบวิ่งไปหาเพื่อนทันที เพือนถามนอนห้องไหน เราก็บอกไป ### เพื่อนบ้าไม่พูดอะไร แต่เราก็บอกเพื่อนว่าห้องมันแปลกๆ อยู่ไม่ได้ เลยขอมานอนกับมันคืนนี้
ตอนดึกวันนั้นเรื่องราวทั้งหมดก็ปรากฎขึ้น เมื่อเพื่อนรักอีกคนเพิ่งมาถึง ออยนั่นเอง เราเจอกันในเอ็มก่อน ออยถามเราว่าเรานอนห้องไหนบอกเบอร์ห้องเกิดเหตุไป ออยรีบมาหาที่ห้องเนมทันที แล้วพูดว่า ไอ้หลิน แกได้ห้องนั้นนี่หว่า ห้องที่เคยมีผู้หญิงถูกฆ่าตาย แล้วเอาไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้า เหอๆๆๆๆๆ คิดภาพความรู้สึกตอนนั้นออกไม่ค่ะ มันขนลุกซู่ๆ บอกไม่ถูก จินตนการไม่ออกว่า ถ้าไม่มานอนกับเนม คงมีเพื่อนนอนเป็นเพื่อนที่ ห้องนั้นแน่ๆ เพื่อนที่ไม่ได้รับเชิญ เหอๆๆ หลินหันไปว่าเนมว่า มรึงทำไมไม่บอกกรู เพื่อนที่น่ารักตอบมาว่า ก็ไม่อยากให้มรึงกลัว เหอๆ เอาเป็นว่าคืนนั้นก็นอนห้องเนม วันรุ่งขึ้นต้องกลับไปที่ห้องอาบน้ำก็ลากเพื่อนไปนั่งอยู่ด้วย ตลอดเวลาที่เพื่อนอยู่เนทเล่นได้ตลอด คุยเอ็ม เปิดเว๊ปแคม เราก็เลยบอกเพื่อนว่า เออ ไม่เป็นไรอยู่คนเดียวได้ แต่งตัวใกล้จะเสร็จแล้ว เพื่อนเลยกลับไปนอนต่อ พอเพื่อนออกไปได้ ห้านาที เนทหลุด เล่นไม่ได้เลย เหอๆๆ อาการกลัวกำเริบ รีบหอบผ้า หอบผ่อน จรลีหนีออกจากห้อง check out เลย เหอๆๆ ไม่เอาแล้วห้องนี้ ต่อไปจำจนตาย
เพื่อนบอกว่าดีที่หลินรู้สึกก่อน ไม่งั้นคงจะแย่ถ้านอนไป หลินบอกเพื่อนว่า ถ้าหลินไม่รู้สึกอะไรเลย อาจดีกว่า และอาจไม่มีอะไรก็ได้
เอาเป็นว่ามาเล่าสู่กันฟังละกัน ไว้คราวหน้ามีเรื่องอะไรมันส์ๆ จะมาเล่าให้ฟัง
พรุ่งนี้วันมาฆบูชา..อย่าลืมไปทำบุญนะคะ