ไม่ผ่านการพิจารณา

โดย ไพบูลย์ พันธ์เมือง

*รับซองขาวยาวใหญ่ใจเปี่ยมฝัน
เพราะเป็นซองสำคัญนานนานถึง
ซองใดใดไม่ฉงนจนตราตรึง
เท่าซองซึ่งส่งฝากจากบอกอ

*ไม่กล้าเปิดอ่านในเพราะใจหวัง
จิตจ่อตั้ง "เรื่องที่ส่ง" คงผ่านหนอ
บอกอจึงแจ้งมา ว่าให้รอ..
หรือไม่ก็ผิดหวัง ดังที่เคย..

*เรื่องที่ไม่สมหวังฟังจนแค้น
จนอัดแน่นเต็มอกขอยกเผย
ร้อยเรื่องที่เขียนส่งไม่ลงเลย
กี่สิบเรื่องที่เชย เชยสิ้นดี

*เคยมีบ้างเพียงนิดคิดแล้วสม
ไม่หมองตรมเมื่อเปิดซองสุขผ่องศรี
ธนาณัติเงินพันสอดฝันดี
สองสามปีมีหนึ่งซึ่งได้ลง

*ยี่สิบปีที่นั่งเขียนเพียรทำสร้าง
ยังฝันค้างในจิตคิดประสงค์
แม้จะไม่สมหวังก็ยังคง
จากตัวตรงจนหลังงอก็ยังทำ

*ตัดสินใจเปิดซองใจพร่องฝัน
มีใจความสำคัญอันเจ็บช้ำ
บทกวี เรื่องสั้น วรรณกรรม
บอกอย้ำ "ไม่ผ่านการพิจารณา"

จาก นิตยสารหญิงไทย

ฉบับที่ 708 ปีที่ 30 ปักษ์แรก เมษายน 2548

ไม่ผ่านการพิจารณา
ก็เหมือนกับบททดสอบความเข้มแข็ง
ความตั้งใจที่จะเดินต่อไปบนถนนนักเขียน


แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
ถ้าไม่ผ่านเล่มนี้จะไม่ผ่านเล่มอื่นด้วย
บางทีไม่ผ่านเล่มนี้ แต่ไปผ่านเล่มอื่น

สวัสค่ะ คุณลุงบูลย์...

ลุงเป็นนักแต่งกลอนที่เก่งมากค่ะ ยิ่งได้โต้ตอบกับคุณ
หทัยชน ด้วยแล้ว เหมือนชกมวยถูกคู่เลยค่ะ

แต่ลุงอย่าลืมดูแลตัวเองเยอะๆด้วยนะคะ...หนูจะมาหาลุง
บ่อยๆ แต่ลุงอย่าหนีเที่ยวบ่อยล่ะ เดี๋ยวมาแล้วไม่เจอลุง
นั่งอยู่หน้าบ้านลุงคนเดียว หนูกลัวนะ..ขอบอก..

สวัสดีค่ะ ลุงบูลย์
ขอแอบ ๆ ย่องเข้ามาอ่านกลอน

เรื่องวิถีของชนบทเปลี่ยนเพราะคนเมือง เพราะวิชาการ
จากที่ คุย ๆ กับเกษตรกรนะคะ เค้าบอกว่า ถ้าไม่ใช้ ผลผลิตก็ไม่ได้อย่างที่ควรจะได้

หรือไม่ก็ เห็นข้างบ้านใช้ แล้วได้ข้าวดี๊ ดี เลยใช้บ้าง

จุดเริ่มต้นมาจากไหน ทำไมต้องใช้
คงเป็นอย่างที่กลอนร่ายไว้

บางอย่าง ไม่จำเป็นจริง ๆ ในสายตาเราที่ถูกเรียกว่านักวิชาการ
แต่ เกษตรกรเขาก็ใช้เพราะว่า ใช้แล้ว ได้ผลดี

เคยชวน ๆ ให้ลองหยุดใช้ดูสักฤดูสิแล้วลองคิดว่าได้คุ้มค่าไหม
คำตอบคือ ถ้าไม่ใช้เดี๋ยวได้ข้าวไม่ดีสิ

เฮ่อ เป็นเรื่องที่ต้องแก้ความเข้าใจผิดกันอย่างมากมายมหาศาล

ทั้งเรื่อง การใช้ปุ๋ย สารเคมีกำจัดแมลง ฮอร์โมน


ดูไม่ค่อยเกี่ยวกับกลอนเท่าไหร่นะคะ
เป็นการรำพึงส่วนตัว ในบ้านของคนอื่น
แหะ แหะ

ขอบคุณ คุณหทัยชนก
นี่ถ้าคุณไม่โพสต์กลอนที่อ่านเจอมาให้ผมไม่รู้นะนี่ และหนังสือก็หาไม่ได้แล้วด้วยเพราะตั้งแต่เดือนเมษา
เมื่อเช้าไปหากลอน ดอกบัวไม่เจียมก้าน ในสกุลไทยก็ไม่มี หาสี่ห้าฉบับ จะซื้อมาเก็บ

อย่าว่าแต่กลอน บางทีเรื่องสั้นที่ลงถ้าไม่มีใครบอกมาก็ไม่รู้ว่าได้ลง ถ้างั้นถามว่าเงินค่าเรื่องทำไง คำตอบบางครั้งก็ได้ บางครั้งก็เงียบ เมื่อเช้าไปกดมา ๒๕๐๐ บาท เป็นค่าเรื่องสั้น ๒ เรื่องในสยามรัฐ

ส่วนกลอนกับเรื่องสั้นในสกุลไทยยังไม่เห็นเลย ที่บ้านรับอยู่แต่เนชั่นกับจุดประกายวรรณกรรม แต่กลับไม่ค่อยส่งงานให้ที่นี่เพราะว่าเรื่องสูง กลอนสูง เขียนผ่านยาก

สวัสดีโดม ที่มาให้กำลังใจ บางครั้งโอกาสก็นับว่าสำคัญ พี่ไม่ลืมว่า "เมืองผีดิบ" ที่ได้ลงในแรงบุญแรงกรรม มาจากโดมช่วยชี้ช่องโอกาส ตอนโดมไปนอนพักที่รีสอร์ทน้อยหน่า ส่วนการรวมเล่มอาศัยมนูญ หรือฉมังฉาย ซึ่งเป็นโอกาสต่อยาวมาอีกสองสามเล่ม นี่เพราะเพื่อนและศิษย์ให้โอกาสแก่เรา

ขอบคุณหนูยานา ที่มาคุยกับคนรุ่นพ่อ แต่วันที่ ๒๗-๒๙ ก.ค.นี้ ลุงไปชุมนุมนักเขียนที่นครศรีธรรมราช ก็ต้องออกจากบ้านล่ะ

อยากหาคนต่อกลอนเหมือนกัน แต่ตอนนี้คุณหทัยชนกไม่ว่างที่จะมาต่อกลอนเสียแล้ว

ไม่นอกประเด็นหรอกคุณสาวบ้านนอก ที่คุณพูดมาถูกทั้งสิ้น ลุงนั่งคิดถึงตอนลุงเด็ก ๆ ลุงเป็นนักปลูกทุกอย่างเพราะพ่อแม่เป็นชาวนาและชาวสวน บ้านและที่ดินที่ลุงอยู่เป็นดินทรายอยู่แถวบ้านบางปู ตำบลปากพูน นครศรีธรรมราช ที่ดินทรายแถวนั้นหน้าแล้งเป็นฝุ่น หน้าฝนทรายแน่น เวลาเดินทรายติดรองเท้านเข้าบ้านกวาดกันไม่หวัดไหว
แต่พ่อแม่ลุงสอนให้ลุงปลูกถั่วฝักยาว ถั่วลิสง มันเทศ(มันหลา) มันสำปะหลัง ฟักทอง ฟักแฟง แตงโมฯลฯ ไม่เคยใส่ปุ๋ยเคมีเลย ถ้าจะใส่ก็คือขี้วัวขี้ควาย ที่นาทุกแห่งไม่มีใครซื้อปุ๋ยเลย แต่พออีก ๓๐ ปีต่อมาประมาณปี พ.ศ. ๒๕๒๐ ปลูกอะไร ๆ ก็ใส่ปุ๋ยเคมีทั้งนั้น ถามว่าใครล่ะที่เอามาแนะนำ คำตอบผู้เชี่ยวชาญทางการเกษตรของรัฐ
สุดท้ายแผ่นดินก็เสียหายหมด

ตอนนี้เดินตามคันนา ถ้าคิดจะเก็บผัก เก็บหญ้ากิน ไม่ได้เลยค่ะ
จะล้างมือ ในนาก็ยังไม่อยาก

เพราะตรงไหน ที่ไหน มีแต่สารเคมีอบอวลหมดเลยค่ะ

เวลาไปแปลงนาตอนไปตรวจแปลงนะคะ บางทีกลิ่นสารเคมจากแปลงอื่นเหม็นมาถึงตรงที่เรายืนอยู่

ผู้เชี่ยวชาญที่มาแนะนำ เค้าชักพาการเกษตรแบบพอเพียง ให้หมุนไปสู่การเกษตรแบบไม่รู้จักพอ

แค่การทำนา (พูดได้เรื่องนาข้าวอย่างเดียวค่ะ เห็นอยู่อย่างเดียว)
วันนี้เกี่ยว รุ่งขึ้นเผาฟาง
วันต่อมาดึงน้ำเข้านา
ต่อมาตีดิน เตรียมดิน
แล้วหว่านใหม่ ในเวลาไม่เกิน ๑๐ วัน

ไม่มีเวลาให้ดินพัก
ไม่มีเวลาให้ตัวเองได้พักด้วย
แค่ดูก็รู้สึกเหนื่อยแทนแล้ว

ทำไปทำมาหนอนบ้านนอกเป็นนักวิชาการเกษตร แต่เป็นรุ่นใหม่ที่ตามมาแก้ไขความผิดที่รุ่นเก่าทำเสียไว้ ความจริงเรื่องการปรับปรุงดินให้กลับไปสู่ยุคเก่า ชาวอโศก และพลตรีจำลอง ศรีเมือง ทำได้ดีที่สุด ขนาดว่าปลูกข้าวได้โดยไม่ไถ ไม่พรวนดิน ใช้ฟางทับหญ้า หว่านถั่ว ขังน้ำแล้วหว่านข้าวได้เลย แต่เขาก็มีการพักดินอย่างที่คุณหนอนบ้านนอกพูด