|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
| |
โดย: dekmopai 10 เมษายน 2553 20:42:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: cd2lucky 11 เมษายน 2553 13:22:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไกลบ้าน IP: 109.41.127.232 12 เมษายน 2553 3:20:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: cd2lucky 12 เมษายน 2553 19:21:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 12 เมษายน 2553 23:46:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไกลบ้าน IP: 109.41.65.209 13 เมษายน 2553 5:33:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 13 เมษายน 2553 14:39:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 14 เมษายน 2553 10:13:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 113.53.53.27 15 เมษายน 2553 11:24:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 17 เมษายน 2553 22:03:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: มิ้นท์ IP: 202.12.97.121 24 ธันวาคม 2553 2:23:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: วาสนา สายใย IP: 180.180.156.65 24 กุมภาพันธ์ 2554 21:06:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ณัฐวดี IP: 125.26.179.234 29 มกราคม 2555 11:57:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะวันฉาย IP: 49.48.119.42 1 กรกฎาคม 2555 14:23:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักศึกษาฝึกสอน IP: 180.183.181.12 12 สิงหาคม 2556 13:28:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปารภา สร้อยสุวรรณ IP: 159.192.182.54 6 สิงหาคม 2563 21:05:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: สสสย IP: 1.46.151.229 20 สิงหาคม 2564 17:24:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อัพครั้งนี้เพื่อรับลมร้อน ร้อนทั้งอากาศและการเมือง ดูพีเพิ้ลในเน็ตก็ไม่ราบรื่น จึงอัพบล็อกดีกว่า
สวัสดีคุณตริณ
โรงเรียนบ้านนอกนาเดิมอยู่ตรงทุ่งแรกด้านซ้ายมือของหมู่บ้าน มีเนื้อที่ประมาณไร่เดียว หมู่บ้านเดิมถูกคลื่นยักษ์พาไปหมด คนที่รอดเขาวิ่งขึ้นเขาด้านขวามือ โลกเรานี้แปลกจริง ๆ ตอนที่ยังเป็นเกาะห่างไกลไร้ความเจริญ ชาวบ้านเดิม ๆ อยู่กันพร้อมหน้า แต่พอเกาะเริ่มเจริญตั้งแต่หลังการดูดแร่ประมาณปี พ.ศ.๒๕๑๘ เป็นต้นมา คนจากข้างบนลงไปอยู่จับจองที่ว่างเปล่า คนอยู่เก่า ๆ บางคนขายถูก ๆ ให้คนใหม่ที่ลงไปอยู่
ลุงเองที่ดินข้าง ๆ โรงเรียนนั่นว่างทั้งนั้น ถ้าจับจองไว้บ้าง ปัจจุบันเป็นเศรษฐีแต่กลับไม่เอาสักกะแบะมือ บอกว่าร้อยปีก็ไม่เจริญ
ถนนลาดยางที่ผ่ากลางเกาะคอเขาในปัจจุบันเกิดขึ้นเพราะกำนันจ๋วน บุญชู ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว ถ้ายังอยู่คงอายุเกือบร้อย ส่วนการลาดยางเกิดขึ้นได้เพราะกำนันคนปัจจุบัน กำนันสุดจิตร ลิ่มพานิช หรือกำนันสุข(ชื่อเล่น) ที่ว่าสำเร็จเพราะ ตำบลเกาะคอเขาพอประกาศให้ผู้รับเหมารับเหมาทำถนน ไม่มีผู้รับเหมาคนใดยอมลงไปรับเหมา เขาบอกว่าเอาเครื่องมือลงไปไม่ได้
กำนันสุขหัวใส รีบต่อแพขนานยนต์ขึ้น โดยใช้ประสบการณ์จากที่เคยทำแพดูดแร่ แพใหญ่สามารถบรรทุกรถบรรทุกสิบล้อแถมกระเก๋งได้อีกสองสามคัน และสามารถให้รถที่บรรทุกหินไปจากฝั่งตะกั่วป่าแล่นลงในแพได้เลย ผู้รับเหมาจึงยอมเซ็นต์สัญญาทำถนนลาดยาง เพราะการขึ้นลงไม่ติดขัดอีกแล้ว แพแรก ๆ เที่ยวละคิดราคาตามล้อรถ สี่ล้อก็สี่ร้อย ไปกลับแปดร้อย
กาลต่อจากนั้น กิจการแพรุ่งเรือง มีคนทำขึ้นอีกหลายเจ้า เพราะนอกจากผู้รับเหมาทำถนนที่จะใช้บริการ พวกทำบ่อเลี้ยงกุ้ง ยังลงไปทำบ่อกุ้งกันคึก ๆ บ้างซื้อที่ เช่าที่
วันที่ลุงขับรถลงไป ลุงไม่รู้ว่าแพใครพอเขาถามว่าจะไปฝั่งโน้นไหม เมียลุงตอบค่ะ ๆ พอลงไปแล้วจึงรู้ว่าเขาคิดแปดร้อย เที่ยวนั้นเที่ยวสุดท้ายไปแล้วต้องกลับวันรุ่งขึ้น สนุกไหมล่ะ
ระหว่างอยู่ในแพลองถามชาวบ้านว่าคนนั้นคนนี้ยังอยู่ไหม ที่จะไปหาเขาบอกตายหมดแล้ว เอาละซิทีนี้จะไปหาใครล่ะ
ระหว่างที่คุยกับชาวบ้านในแพ เขาพูดว่านี่ถ้าครูมาเร็วกว่านี้ครูไม่ต้องเสียแปดร้อย ถามว่าทำไมล่ะ เขาบอกว่าแพกำนันสุขลูกศิษย์ครูไง เพิ่งขายให้พวกฝรั่งที่มาสร้างหนังเรื่องเดอะบี๊ชที่เกาะมาหยา ไปในราคาสิบสี่ล้าน (เข้าใจว่า กำนันสุขขายแพแล้วก็มาทำรีสอร์ทในตอนหลัง)
ท่ามกลางความมืดตึ๊ดตื๋อที่ศาลาข้างโรงเรียนบ้านนอกนา บ้านทุกหลังปิดไฟมืดไม่มีครู แต่ที่ร้านค้ามีคนมานั่งดื่มเบียร์สี่ห้าคน เขาจำลุงได้เป็นพวกลูกศิษย์หนุ่ม ๆ ทั้งนั้น โอ้ ความดีของการเป็นครูอยู่ตรงนี้เอง
โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 10 เมษายน 2553 15:59:49 น.