ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนี้ไป เราจะเป็นอย่างไรต่อไป แค่อยากบอกว่าเป็นห่วงและจะเป็นกำลังให้เสมอ !!
หลังจากที่ติดต่อเธอไม่ค่อยได้ โทรไปบางครั้งไม่สามารถติดต่อได้
ถามเธอภายหลังเธอบอกว่าแบตมีปัญหา ฉันก็ไม่ได้ถามต่อ
ถึงบางครั้งจะโทรติดและได้คุยกันบ้าง ดูเหมือนเธอไม่อยากคุยโทรศัพท์
ฉันเองมักจะร้องไห้ทุกครั้ง แล้วก็เครียด
ฉันจึงตัดสินใจบอกเธอไปว่า ฉันเหนื่อยทุกครั้งที่โทรหาเธอ
ฉันเหนื่อยที่จะต้องคิดมาก และเป็นห่วงเธอ
ฉันนอนกำโทรศัพท์ไว้แน่นทุกคืน โทรหาเธอทุกๆ 2 นาที
ฉันบอกว่าฉันเป็นห่วงเธอ
เธอบอกว่าเธอเครียดหลายๆ เรื่อง
เธอบอกว่าสักพักจะดีขึ้นเอง
ฉันก็เลยบอกว่า ถ้าอย่างนั้นฉันจะรอวันที่เธอพร้อม
อยากจะคุยกันเหมือนเดิม
ระหว่างนี้ฉันจะไม่ติดต่อกับเธอแล้วน่ะ
ฉันจะไม่โทรไปหา แล้ว
แต่อย่างไรก็ดี ฉันก็ยังเป็นห่วงเธอเสมอ
ฉันจะรอ วันที่เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม
แต่ถ้าไม่มีวันนั้น
ฉันเองก็พร้อมที่จะรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ฉันเป็นห่วงเธอเสมอ แล้วก็รอวันที่เราจะได้กลับมาเหมือนเดิม
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เราเองก็เคยเป็นแบบนั้นเหมือนกัน
เพียงแค่ไม่ได้โทรหา
แต่รอคอยเวลาให้อีกฝ่ายโทรมาอย่างใจจดจ่อ
สะดุ้งตื่นเป็นระยะ เพียงเพื่อเปิดดูโทรศัพท์ว่า
"เค้าคนนั้น" โทรมาหรือไม่
จนตอนนี้ --
ถึงแม้ไม่เคยมีโทรศัพท์จากเค้าสักสาย
แต่ก็ยังมีความหวังว่า อาจจะมีสักครั้ง
เฮ้อออออ...
^^"