เดียวดายกลางสายลม (อาการของข้าพเจ้าตอนนี้ช่างคล้ายคลึงกับเพลงนี้เหลือเกิน)

บินไปเดียวดาย กลางสายลมแปรปรวน
เพียงทะเลครวญ ฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า
ค่ำคืนนี้ฉันเพลียฉันเหนื่อยฉันหนาว และเหงาเหลือเกิน

ไม่เคยมีใคร มีรักแท้จริงใจ
จะมองทางใด ดูเคว้งคว้างว่างเปล่า
ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว จนล้าสิ้นแรง

*ไม่อยากเห็นภาพใด แม้แต่ท้องฟ้า
อยากจะพักดวงตา ลงชั่วกาล
จะไปซุกตัวนอนซ่อน กายในเงาจันทร์
จะหลับฝัน ไม่ขอตื่นขึ้นมา

**คงจะมีเพียง ลมหายใจรวยริน
เอนกายบนดิน ยอมรับความแพ้พ่าย
ปีกของฉันมันหนัก บินต่อไม่ไหว จะขอพักกายชั่วกาล


.....
ข้าพเจ้ามีอาการเหมือนกับเพลงนี้เลย

ข้าพเจ้าต้องแข้มแข็งเพื่อให้ผ่านเรื่องที่ยากที่สุดไปให้ได้

ต้องผ่านไปได้สักวัน...

Create Date : 11 มิถุนายน 2551 Last Update : 12 มิถุนายน 2551 17:00:12 น. Counter : 765 Pageviews.		4 comments
Share Tweet