ชำมะนาด
ชื่อทยาศาสตร์ : Vallaris glabra (L.) Kuntze.
ชื่อวงศ์ : Apocynaceae
ชื่อสามัญ : Bread Flower
ชื่อพื้นเมือง : ส้มอ้าย, ดอกข้าวใหม่, ชำมะนาดฝรั่ง
ถิ่นกำเนิด : ประเทศไทย พม่า อินโดนีเซีย
ประโยชน์ : ดอกใช้เป็นเครื่องอบในแป้งร่ำ ยางใส่แผลสดเพื่อใช้สมานแผลและห้ามเลือด
ลักษณะทรงพุ่ม : แต่ละเถาจะแตกเป็นกิ่งชูตั้งจำนวนมากในแต่ละต้น
ลักษณะทั่วไป : ไม้เถาเลื้อย
ฤดูการออกดอก : ออกดอกตลอดปี
เวลาที่ดอกหอม : ส่งกลิ่นหอมทั้งกลางวันและกลางคืน
การขยายพันธุ์ : ขยายพันธุ์โดยการตอนกิ่ง ข้อมูลอื่นๆ : เถาแข็งมีจุดกระเลื้อยได้ไกลถึง 6 เมตร ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาว ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามใบรูปไข่ปลายแหลม กว้าง 8-10 เซนติเมตร ยาว 10-15 เซนติเมตร ใบเป็นมันสีเขียวเข้ม จุดเด่นของดอก ช่อดอกสีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง ช่อละ 10-15 ดอก โคนกลีบดอกเชื่อมกันเป็นรูปถ้วยตื้น ๆ ปลายแฉกแหลมเมื่อดอกย่อยบานมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5 เซนติเมตร ดอกย่อยทยอยบาน มีกลิ่นหอมแรงคล้ายใบเตยหอม
ขอบคุณข้อมูลจาก//www.smeltflower.sru.ac.th//index.php?option=com_content&task=view&id=29&Itemid=48
| Create Date : 13 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 14 มีนาคม 2553 8:49:46 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1294 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
